เรื่อง กบเลือกนาย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ หนองน้ำแห่งหนึ่ง ที่นี่มีกบอยู่เป็นจำนวนมากพักพิงอาศัยอยู่กินซึ่งกันและกัน แรก ๆ ที่มาอยู่มีกันไม่กี่ตัว แต่บังเอิญว่าที่นี่อุดมสมบูรณ์และปลอดภัยจากสัตว์อื่น ๆ เมื่อมันแพร่ขยายพันธุ์และกบจากที่อื่นอพยพมาอยู่เพิ่มเติม ทำให้กลายเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของเหล่ากบน้อยใหญ่

พอพวกมันมีจำนวนมากขึ้นความวุ่นวายต่าง ๆ เริ่มเกิดตามมา ความสงบสุขที่เคยมีมาในอดีต ต่างตัวต่างอยู่ ไม่ต้องดิ้นรนแย่งอาหารและที่พักผ่อนนอนหลับ มาบัดนี้แค่ที่จะหลับนอนยังคับแคบไปซะแล้ว เรื่องอาหารการกินต้องแย่งกันกิน บรรดาตัวเป้ง ๆ เลยมาสุมหัวกันคิด

ตัวเป้ง ๆ เหล่านี้รู้สึกว่าจะต้องทำอะไรกันสักอย่าง มันมาสุมหัวคุยกันและตกลงเป็นฉันทามติว่าพวกเราสมควรมีหัวหน้าเพื่อปกครองกบที่มีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ววิธีการใดล่ะจะได้หัวหน้ากบที่มาเป็นนายของพวกมัน

เมื่อตัวหนึ่งเสนอว่าพวกเราไปอ้อนวอนเทพเจ้าดีไหมตัวอื่นต่างพากันเห็นด้วย ถ้าจะเลือกหัวหน้ากันเองจากบรรดาตัวเป้ง ๆ ที่มาสุมหัวกันคิดดูจะไม่ค่อยเหมาะสักเท่าใดนัก

บรรดาตัวเป้ง ๆ ไปอ้อนวอนขอหัวหน้าที่จะมาเป็นนายของพวกมันจากเทพเจ้า เฝ้าเพียรพยายามไปหลายวัน วันต่อมามีขอนไม้ลอยน้ำมา พวกมันเลยคิดว่านี่แหละคือนายของมัน พวกมันดีใจมาก แต่ผ่านไปหลายวัน ทำไมนายของมันไม่เห็นจะสั่งการอะไรสักอย่างเอาแต่อยู่เฉย ๆ

บรรดาตัวเป้ง ๆ เลยตัดสินใจไปอ้อนวอนขอหัวหน้าจากเทพเจ้าอีกครั้ง บ่นว่านายของมันไม่ดีเลย ไม่เห็นจะทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้ปัญหาที่มีอยู่ วันต่อมานกกระสาตัวหนึ่งพลัดหลงเข้ามาในหนองน้ำแห่งนี้ ตัวเป้ง ๆ เลยคิดว่านี่คือหัวหน้าตัวใหม่ ของมันที่เทพเจ้าส่งมาให้

ผ่านไปอีกหลายวัน กบค่อย ๆ หายไปทีละตัวสองตัว ตัวเป้ง ๆ ทั้งหลายบ่นอีกแล้วว่าทำไมหัวหน้าที่เทพเจ้าส่งมาให้ไม่ดีเลย พวกเราอยากได้หัวหน้าตัวใหม่อีกตัว เพราะถ้านกกระสามาเป็นหัวหน้ามัน สงสัยว่ากบคงจะสูญพันธุ์เป็นแน่แท้

นิทานเรื่องนี้สอนให้คิดว่า ไม่มีผู้ปกครองเลยยังดีเสียกว่ามีผู้ปกครองที่ทารุณโหดร้าย ทำไมเราต้องมีผู้ปกครองและชนชั้นปกครองด้วย เราอยู่กันเองโดยไม่มีผู้ปกครองเลยจะได้ไหม ถ้าจะต้องมีเราจะมีโอกาสได้ผู้ปกครองที่ดีสมบูรณ์แบบหรือไม่ ถ้าเขาไม่ดีพอเราจะจัดการกับเขาอย่างไร ทนให้เขาปกครองต่อไปหรือจัดการให้เขาลงจากตำแหน่งให้ได้

การเลือกผู้นำหรือผู้แทนราษฎร เราเลือกได้ทุก 4 ปี แต่ส่วนใหญ่ทนไม่ไหวเลยยังไม่มีครั้งใดที่ผู้นำหรือผู้แทนราษฎรอยู่ได้ครบกำหนด เพราะเราเหมือนกบเลือกนายหรือไม่จึงไม่ได้คนที่จะมาเป็นผู้นำที่ถูกใจสักทีเลยใช่ไหม

คงต้องคิดใหม่แล้วว่า ไม่มีใครดีพร้อมแม้แต่ตัวเราเอง คนที่จะมาเป็นผู้ปกครองและชนชั้นปกครองก็เป็นคนเหมือนเรา เขาคงไม่ได้ดีพร้อมเช่นกัน และความคิดที่ต่างกันใช่ว่าต้องมาทำร้ายกันหรือบังคับให้เขามาคิดเหมือนเราด้วย แต่ละคนจะมีดีต่างกัน ถ้าคนนี้ไม่ถูกใจรอไปอีกหน่อยคงได้คนที่ถูกใจ ถ้าคนส่วนใหญ่คิดว่าคนที่เป็นคนดีนั้นแตกต่างจากที่ตัวเองคิด คงต้องพิจารณาตัวเองใหม่แล้วล่ะ

เรื่องการเลือกคู่ก็เช่นกัน บางคนเลือกอยู่นั่นแหละ ไม่ได้ชอบสักที คิดว่าเลือกคู่เลือกได้ครั้งเดียวต้องทนไปตลอดชีวิต จึงต้องเลือกแล้วเลือกอีก คิดหวังจะได้คู่ครองที่ดีที่สุด แต่สุดท้ายที่เลือกไม่ได้ดีดังที่ใจคิด ตรงกับสำนวนไทยว่า เลือกนักมักได้แร่ เอได้แร่มันไม่ดีตรงไหนหรือน่าคิดนะ ยังไงเสียน่าจะดีกว่าไม่ได้ แต่ว่าแร่มีหลายอย่าง คนคงอยากได้ทองคำมากกว่าแร่ธรรมดา ๆ

การเตรียมเป็นผู้ปกครองและชนชั้นปกครอง

ถึงแม้จะไม่มีใครดีพร้อมก็จริงอยู่

แต่ถ้าอยากเป็นผู้ปกครองและชนชั้นปกครองจริง ๆ

ควรต้องพัฒนาตนให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

เพื่อที่จะไม่เป็นแผลให้คนแหวะให้เจ็บได้ในภายหลัง