ถ้าเราคิดจะก้าว แล้วมีมือเล็กๆมาดึงไว้ละคะ ...หนูกำลังหมายถึง "ลูก" ที่เขาก็ปรารถนาจะมีทั้งแม่และพ่อในขณะเดียวกัน

ชีวิตครอบครัวเราจะว่าสุขก็สุข เพราะก็ยังอยู่พร้อมหน้ากัน แต่จะว่าไม่สุขก็ไม่สุข เพราะมันเป็นครอบครัวที่ความสันพันธ์ของคนที่เป็นพ่อแม่ "ไม่เหมือนเดิม" และคงจะไม่กลับมาเหมือนเดิม

ทุกวันนี้หนูคิดว่าทำใจได้มาก...ใช้ชีวิต(เหมือน)เป็นปกติสุข แต่บางครั้งจิตโดนกระทบหนักๆมันก็แกว่งนะคะ : )

รบกวนพี่ช่วยให้ข้อคิดหน่อยนะคะ

...บางครั้งบางเรื่องที่ทุุกข์หนักหนาสาหัส เมื่อเราข้ามผ่านมาได้ ในวันหนึ่งเมื่อมองกลับไปเราจะเห็นว่ามันเรื่องนิดเดียว หรือยิ้มให้กับมันได้ ใช่มั๊ยคะ^^

เมื่อก้าวข้ามไปแล้ว ไม่ได้หมายถึงอุปสรรคหมดไป แต่ต้องมีเรื่องใหม่ให้ก้าวข้ามไปอีก ต้องก้าวข้ามพร้อมกับการมีสติ

"LIFE IS FOR LIVING"
แค่ประโยคนี้ก็กินใจแล้วค่ะ
หนังเรื่องนี้น่าดูจัง

บล็อกนี้ก็น่าอ่านด้วยนะคะ อุปมาอุปมัยชัดเจนแจ่มแจ้ง ^^
"ไม่มีใครเดินไปข้างหน้าได้ โดยไม่ยกเท้าก้าวออกจากจุดที่ยืนอยู่เดิม"

แต่จะก้าวกันแต่ละทีก็ต้องมีแรง
จะให้มีแรงก็ต้องฝึกฝนให้กาย ใจ ปัญญา มีกำลัง
ตอนนี้ขอใช้โอกาสฝึกฝนตัวเองให้มีกำลังพอที่จะก้าวข้ามโอฆะนี้ล่ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับอีกบล็อกดีๆนะคะพี่ :)

คุณ jdnoi

เรื่องแบบนี้พูดยากนะ ผมไม่ค่อยกล้าชี้นำใครด้วย

การก้าวข้าม อาจจะไม่ได้หมายถึงการแยกทางกับใคร แต่อาจหมายถึงการข้ามความบาดหมางขัดแย้งที่เคยมี หรือกำลังมี เพื่อจะได้เริ่มต้นใหม่

อันนี้ไม่ได้พูดถึงกรณีที่มันปรับกันลำบาก เปลี่ยนกันไม่ได้จริงๆ ซึ่งผมว่าโจทย์ชีวิตแต่ละคน มันไม่เหมือนกันครับ

กรณีเดียวกัน เกิดขึ้นกับคนต่างกัน วิธีการจัดการรับมือก็คงต่างกันไป แต่ที่เหมือนกันก็คือ อย่าให้อารมณ์อยู่เหนือสติ เป็นพอ

อืมมม...ค่ะ อย่าให้อารมณ์อยู่เหนือสติ...

แต่บอกตามตรง...บางครั้งสติมันก็หล่นลงไปอยู่ต่ำกว่าอารมณ์ค่ะ เกิดภาวะจิตตก...เป็นเหตุให้ต้องวกกลับมาคิดเรื่องเดิมว่า..ทำไมชั้นจะต้องอยู่บ้านเดียวกับคนนี้วะ พี่เข้าใจไหมคะ มันวนน่ะค่ะ

ก็โอเค..ถูกอย่างที่พี่ว่าค่ะ ...ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ ไม่มีใครคิดแทนใครได้ว่า อะไรดีที่สุดสำหรับเรา

ขอบคุณค่ะที่ให้สติ : )

การที่ต้องอยู่กับอะไรที่ไม่เป็นที่พอใจ สุขใจทุกวัน แน่นอนเราต้องใช้ความพยายามในการอดทนเพิ่มขึ้น เราต้องใช้สติเพิ่มขึ้น พิจารณาเพิ่มขึ้น และยังต้องมองไปถึงการเปลี่ยนแปลงของสสารให้มากขึ้นอีก เพราะสสารเป็นตัวชี้นำสถานการณ์ ชี้นำความรู้สึก สสารอยูในรูปแบบของบุญกรรมที่มากับเรา เมื่อคุณเลือกที่จะจัดการกับสิ่งที่เป็นอยู่ให้เหมาะสมที่สุดซึ่งอาจจะไม่ดีที่สุด สิ่งที่จะช่วยคุณจัดการชีวิตได้ดีที่สุดคือ ความเมตตา พระธรรมข้อนี้เชื่อมโยงทุกสรรพสิ่งเข้าด้วยกันทำให้เกิดความยอมรับและเข้าใจ และเมื่อนั้นคุณจะใช้ความพยายามในการอดทนน้อยลง ความรู้สึกเป็นทุกข์ก็จะน้อยลง เกิดความสุขอันเป็นปกติธรรมดา คุณจะรู้ว่า ธรรมะนำพาชีวิตให้เป็นปรกติสุข

ชอบค่ะ ทำให้คิดได้อีกแล้ว

ตุ๊กแกเกาะตังเม

ชอบบล็อก วันนี้จริง ๆ
สวัสดีวันพุธค่า

พี่ดู INCEPTION รึยังค่ะ สนุกดีค่ะ

ขอบคุณที่แชร์เรื่องราว LIFE IS FOR LIVING ค่ะ

เข้ามาพักที่นี่ทีไร ไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ

...ขออนุญาตนำบางส่วนของบทความนี้ ไป post ใน fb ได้เปล่าค๊ะ ..

มีหลายช่วงที่เป็นคำตอบให้ตัวเอง .. และอาจเป็นคำตอบให้เพื่อนๆ อีกหลายๆ คนค่ะ

สุขสันต์วันพุธค่ะ ^__^

อนุญาตครับ ^^

ถ้าให้ดีก็ใส่ลิงค์ให้เขามาอ่านอันเต็มได้นะครับ ^^

ขอบคุณมากค่ะ
^____^

การก้าวผ่านไปในเวลาที่เหมาะสมและ ทันเวลา ดีกับจิตใจทุกๆคน นะคะ

พึ่งได้แวะเข้ามา..เป็นบ้านที่อบอุ่นจริงๆเลยนะคะ กำลังทุกข์ใจ กำลังไมสบายใจ กับการที่ต้องจะเสียสามีที่รักให้กับเด็กที่คุยกันทางMSN.แค่ไม่กี่วัน..พอได้อ่านก็ได้แรงใจขึ้นมาบ้าง จะพยายามประคับประคองครอบครัวไปให้ได้ดีที่สุด เพื่อลูกๆค่ะ จะก้าวข้ามมันไปให้ได้..

แอบมาติดตามผลงาน แอบเห็นคอมเม้นต์ ข้างบน อยากให้กำลังใจนะคะ เราถือว่าเราโชคดีแล้วค่ะ ที่หลุดพ้นจากคนที่ไม่แน่นอน ต่อไปนี้เราจะมีความสุขกับตัวเราเอง คนรอบๆข้างเราจะเป็นกำลังใจให้เรานะคะ แต่กำลังใจที่สำคัญที่สุดคือตัวเราเอง สู้ๆค่ะ

Life for Living
เห็นด้วยนะ สุดยอดเลยล่ะ
ผมแปลมันว่า..ถ้ายังหายใจได้ ชีวิตก็ยังมีโอกาสงดงามฯ

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ : )

"แต่จะก้าวข้ามสังสารวัฏ การเวียนว่ายตายเกิด
และการโดนความไม่รู้มันหลอกว่า นี่คือตัวเราของเรา นี่สิสำคัญ"

กลับมาอ่านซ้ำอีกครั้ง ก็ยิ่งรู้สึกโดนกับประโยคนี้

ขอบคุณค่ะ (^/\\^)

อยากอ่านเหมือนกันนะ แต่กลัวร้องไห้อะ

โดยส่วนตัวชอบบทพูดตอนท้ายของเรื่อง ชอบที่พระเอกบอกถึงความรู้สึกว่าเสียใจแค่ไหนตั้งแต่วันที่น้องชายจากไปว่า "I hurt as bad as the day you died."
แล้วน้องก็บอกกลับว่า "You hurt because you're alive."

ตรงใจมาก มองอีกด้านหนึ่งมันคงรู้สึกแปลกถ้าเราไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และเพราะการมีชีวิตนี่แหละที่ทำให้เราได้เห็นความรู้สึกต่างๆ หากเราเห็นแล้วทำได้อย่างที่พี่บอก มันก็จะเป็นแต้มต่อของการมีชีวิต

ดูเรื่องนี้แล้วคิดถึงเหตุการณ์ที่พ่อเสียไปจากอุบัติเหตุ

อนุโมทนานะคะ

@Sunset สาธุครับ :)