คุณเอ็ด....งานน้องคูณพี่เห็นคุณเอ็ดแต่ไกลๆ

รักษาสุขภาพค่ะ...

ผมก็ไม่ทราบว่าพี่นั่งอยู่ที่ไหน ^^ ไปถึงก็นั่งเก็บเนื้อเก็บตัว เพราะไม่รู้จักใคร ^^

พี่สบายดีนะครับ ^^ เอ๊ะ.. ไม่ใช่สิ ต้องถามว่า "บ้านน้ำท่วมมั้ยครับ" สิ

แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ

รออยู่นะคะเนี่ย ว่าจะปลอบใจอย่างไรบ้าง
ขอบคุณค่ะสำหรับบทความดีๆ :)

ไม่ยอม ไม่ยอม ไม่ยอม
และก็ ไม่ยอมต่อไป
แล้วก็เป็นเหมือนๆกันกับคนอื่นๆๆๆ ไม่ตกเทรนด์
น้องน้ำก็มาเยือน สูงขึ้นเรื่อยๆๆๆๆทุกๆชั่วโมง
ได้นั่งมองใจที่ไม่ยอม ไม่ยอมรับ
สบายใจลั้นล้า ขี้นแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเอ้ด
^^ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตค่ะ
หมวดภาพถ่ายก็ดีนะคะ
(คือหมวดอื่นก็นึกไม่ออกเหมือนกันค่ะ ว่าควรจะเป็นหมวดอะไร)

คุณแม่ฝากความขอบคุณมาด้วยค่ะ
ส่วนคุณป้าเพิ่งเห็นหนังสือวิตามินแห่งความสุข
ฝากบอกว่าหนังสือสวยนะคะ

เห็นคุณเอ้ดบอกว่าที่บ้านน้ำท่วม
บ้านที่กรุงเทพกำลังลุ้นอยู่ค่ะ
แต่สงสัยว่าคงจะได้ร่วมสมัยด้วยเหมือนกัน

ช่วงนี้ใบไม้ร่วง
เป็นปีแรกที่ต้องกวาดใบไม้แบบจริงๆจังๆ
หลังบ้านมีต้นโอ้คหกต้น
กวาดไปแล้วสี่หนแหงนมองไปบนต้นยังเหลืออีกมาก
จะเรียกว่ากวาดคงไม่ถูก เพราะใบไม้มากมายจริงๆ ใช้เครื่องเป่าเอาค่ะ กองรวมๆกันคงเป็นภูเขาย่อมๆ
นึกถึงใบไม้กำมือเดียวที่พระพุทธเจ้าท่านพูดถึง
ตอนนี้แป๋วขอแค่ใบเล็กๆใบเดียวก่อนก็พอแล้วค่ะ
คือกวาดไปนึกไป รู้สึกว่าแค่ใบเดียวยังยากเหลือเกิน