Group Blog
 
All blogs
 
รักทรมาน



(ภาพประกอบแสนสวยด้วยน้ำใจของคุณ SevenDaffodils ฝากช่วยโหวตให้เธอด้วยนะครับ)

ถาม:“ทำไมนะเราถึงได้รักคนที่ไม่รักเราได้มากขนาดนี้ หรือเป็นเพราะเคยมีเวรกรรมต่อกันทำให้ตัดใจไม่ได้สักทีมีแต่ความทรมานในใจ?”




Free TextEditor

ตอบ: จะเพราะกรรมเวรอะไรที่รักเขาน่ะเรื่องนึง ยกไว้ก่อน
พี่ไม่มีญาณทัศนะพอจะตอบได้ แต่ที่ตอบได้คือ
ที่ทรมานใจน่ะ ทำกรรมของตัวเองอยู่แท้ๆเลยนะ

คนเราเลือกไม่ได้หรอก ว่าจะรักหรือไม่รักใคร
แต่เลือกได้ว่าจะปฏิบัติจัดการบริหารความสัมพันธ์นี้ยังไง
คือรู้กาลเทศะว่า เมื่อไหร่ควรจะอยู่ เมื่อไหร่ควรจะไป

ถ้าไปรักเขาแล้วเขาไม่รักอันนั้นมันเรื่องสุดวิสัย
แต่ถ้าตั้งสติเป็น เห็นความจริงว่าอะไรเป็นอะไร
ไม่คร่ำครวญหวนไห้เหมือนโดนธนูปักเข่ามันก็เศร้าไม่นานหรอก

คนที่ทุกข์ขมตรมตรอม ก็เพราะยอมรับไม่ได้ว่าความจริงคืออะไร
คนเขาไม่รักก็ยังตะบักตะบวยจะย้วยให้เขารักให้ได้
นี่มันทรมานตัวเองอยู่เห็นๆ

ถ้าหลับไปแล้วตื่นมาลืมตาเป็นก็เห็นโลกตามจริงได้ด้วยวิธีเดียวกัน
คือตื่นขึ้นจากอาการใจหลับทั้งที่ร่างกายตื่น
ตื่นจากฝันซะ มารับรู้อยู่กับความจริงให้เป็น

อย่ามัวแต่ไปโทษเวรโทษกรรมอะไรให้น่าเวทนา
ชีวิตเราไม่ต้องดราม่าขนาดนั้นก็ได้ครับ
มีข้าวกิน มีที่นอน มีงานทำ หายใจได้ ก็ดีถมไปแล้ว

ทุกข์ทางใจส่วนใหญ่ในชีวิตคนเรา เป็นทุกข์ส่วนเกินนะ
ที่เกินก็เพราะเราดราม่านี่แหละ
คล้ายๆ พวกชอบคิดเหมือนนางเอกมิวสิควีดีโอน่ะ

เคยเป็นมั้ย ที่เอาเวลามานั่ง rewind เรื่องแย่ๆซ้ำๆซ้ำๆ
ให้น้ำตามันเอ่อๆจนไหลล้นขอบเบ้าตา แหม..อินซะ
ผมคนหนึ่งล่ะ เคยมาแล้ว ถึงพูดได้เต็มปาก

อกหักทีก็ต้องนั่งซึมเป็นปี จะได้รู้สึกว่านี่แหละรักแท้..โธ่ถัง
นั่งเผาเวลาในชีวิตเล่นไปกับความทุกข์แท้ๆเลย

บางคนจะเถียงว่า ก็จิตเป็นอนัตตานี่เคอะ
มันจะคิด ห้ามได้ที่ไหนล่ะคุณพี่

ตอบว่า... ถูกแล้วครับ ครูบาอาจารย์ผมท่านก็ไม่ได้ห้ามคิดนะ
แต่ท่านสอนว่า ให้รู้ว่าจิตที่กำลังคิด
เพราะที่รู้สึกไม่ดี ก็เพราะคิดให้ค่าสิ่งที่เขาทำ
หรือประเภทคิดแต่จะหาทางปล่อยวาง นี่ก็คิดอีกแบบ
จิตน่ะถ้ามีปัญญาเขาวางเอง สั่งไม่ได้หรอก

เคยมั้ย เวลาเรากลุ้มใจอะไรมากๆ เพื่อนมาบอกว่า
"เฮ้ย...อย่าคิดมากสิวะ..."
แล้วเราทำได้ไหม ไม่คิดมากน่ะ
..ไม่ได้หรอกใช่ไหม นี่เป็นธรรมะนะ

ธรรมะ ในหมวดที่ชื่อว่าไตรลักษณ์ คือจิตเขาเป็นอนัตตา
เขาไม่ได้ทำงานตามใจเรา แต่เป็นไปตามเหตุปัจจัย

เราทำได้แค่สร้างเหตุที่ดี คือมีสติไว้เนืองๆ
พอรู้สึกตัว มีสติ จิตก็ไม่หลงไปคิดฟุ้งซ่าน
ความรู้สึกไม่ดีก็เกิดสั้นลง น้อยลง
เพราะไม่ทุกข์มากก็ไม่คิดมาก วงจรมันขาดไป
ไม่ต้องห้ามอะไรเลยเห็นไหม ง่ายกว่าเยอะ

แค่มีสติ รู้สึกตัว รู้ว่าจิตมันกำลังคิดอยู่
หลักนี้ใช้ได้ทุกเรื่องเลยนะ

สุขสันต์วันที่เรายังรู้สึกตัวได้อยู่ครับ




Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2555 9:02:13 น. 8 comments
Counter : 2641 Pageviews.

 
ทั้งหมดทั้งสิ้น ... จริงค่ะ และโดนใจกับตัวหนังสือที่
คุณแอสตันเขียนมากๆ เลยคือ

" คนที่ทุกข์ขมตรมตรอม ก็เพราะยอมรับไม่ได้ว่าความจริงคืออะไร
คนเขาไม่รักก็ยังตะบักตะบวยจะย้วยให้เขารักให้ได้
นี่มันทรมานตัวเองอยู่เห็นๆ"

เพราะ ตั ว เ อ ง ไม่เลือกต่างหาก
ทุกข์เพราะตัวเองนั้นใครเขาก็ช่วยไม่ได้จริงๆ ค่ะ



โดย: JewNid วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:26:26 น.  

 
ค่ะ เคยใช้วิธีบอกตัวเองให้หยุดคิด เรื่องที่ทำให้เครียดไม่สบายใจ เปลี่ยนคิดเรื่องดีเข้ามาแทนที่ ก็ดีขึ้นนะ คงเหมือนที่คุณเอ็ดบอกว่าตัดวงจรความคิด จะเตือนสติตัวเองทำไปเรื่อยๆ จนเป็นการสร้างนิสัย


โดย: srp IP: 171.4.14.73 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:32:52 น.  

 
พอดีมานั่งอ่าน blog เก่า ๆ ทั้งที่ร้างมานานแรมปี เห็น LOG IN : aston27 ที่เม้นท์ไว้ได้ใจความและกำลังใจดีดี หลาย ๆ เม้นท์

ก็เลยกดคลิกเข้ามาหา
ยังอยู่ดีนะคุณ aston

ไอ้เรื่องความรัก พออายุมากขึ้น ก็เริ่มปลงเริ่มวาง ตอนนี้รักลูกมาเป็นอันดับหนึ่ง เมื่อก่อนยังรุ่น ๆ ก็โหยหามันอยู่นะ ความรัก จากคนอื่นเนี๊ยะ

ตอนนี้มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ มีหรือไม่มีก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นหรือแย่ลง

หันหน้าเข้าวัด เท่าที่พอจะทำได้ สวดมนต์ภาวนาก่อนนอนทุกคืน แต่ปฏิบัติยังไม่ได้ สมาธิฟุ้ง ได้อ่าน BLOG คุณ เหมือนได้อ่านหนังสือธรรมะดีดี เล่มนึง

ด้วยความระลึกถึง

แม่หนิง


โดย: run to me วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:38:13 น.  

 
สวัสดีจ้าคุณแอสตัน,

สบายดีนะค่ะ หายไปนานเลย แฟนคลับคิดถึงค่ะ ^_^ เรื่องอกหัก เคยครั้งเดียวในชีวิตค่ะ
และเศร้าอยู่วันเดียวแบบจะเป็นจะตายเลยค่ะ
ทรมานมาก พอวันรุ่งขึ้นคิดได้ว่าถ้าเราไม่รัก
ตัวเองแล้ว แมวที่ไหนจะมารักเรา ;-)
เข้ามาอ่านบล็อกเก่า ๆ ของคุณแอสตันในช่วง
ที่คุณหายไป (และอ่านหนังสือของคุณก่อนนอนแทบทุกคืน)ได้สติมากค่ะ จริง ๆ แล้วสุขอยู่ตรงหน้าเราแท้ ๆ แต่กลับมองไม่ค่อยเห็น *_^

ขอบคุณนะค่ะสำหรับบทความดีดี,
บุญรักษาค่ะคุณแอสตัน


โดย: @barossa IP: 60.230.2.246 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:17:55 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ

ถ้ามีสติ กับทุกๆ เรื่อง ย่อมไม่เป็นทุกข์แน่นอนค่ะ

เคยเป็นทุกข์กับการที่รักเค้าแล้วเค้าไม่รักเราเหมือนกันค่ะ

พอลองกลับมารักตัวเองให้มากขึ้น ชีวิตก็มีความขึ้นเยอะเลยค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ



โดย: kanyong1 IP: 10.137.253.34, 1.20.0.162 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:10:51 น.  

 

แล้วมันจะผ่านไป...อย่างไม่น่าเชื่อ

ทุกคนมีทุกข์..ในแบบของตน


โดย: เคยผ่านมาแล้ว IP: 10.123.101.115, 119.46.151.53 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:02:51 น.  

 
ชอบมากค่ะ ขอบคุณที่ทำให้ระลึก สติได้ ขอบคุณมากค่ะ


โดย: bluemoon IP: 124.120.185.35 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:05:47 น.  

 
ขอบคุณอ่านแล้ว มีกำลัง ใหักับตัวเราเองมากๆเลยครับ


โดย: ประทาน สายพนัส IP: 223.207.4.195 วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:24:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

aston27
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [?]




คนรู้ไม่คิด คนคิดไม่รู้
New Comments
Friends' blogs
[Add aston27's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.