|
|
คุยกันวันอาทิตย์ 2
(ขอบคุณคุณแป๋ว SevenDaffodils ที่เมตตาเอื้อเฟื้อภาพประกอบครับ)
มาคุยกันตามที่สัญญาไว้ครับ เริ่มเลยนะ
ถาม 1. "สวัสดีค่ะพี่เอ๊ด
หนูมีแฟนเป็นทอมค่ะ เราคบกันมาหกปีแล้ว เค้าเป็นคนดีซื่อสัตย์และดูแลหนูดีมากค่ะ เราทั้งคู่เป็นลูกที่ดีและรับผิดชอบหน้าที่การงาน แต่หนูไม่สบายใจเลยที่ต้องปิดบังพ่อแม่(บางครั้งก็ต้องโกหกว่าเป็นเพื่อนกัน) แฟนหนูไปมาหาสู่ที่บ้านบ่อยๆ ในฐานะเพื่อนสนิท ที่บ้านรักเค้าทุกคนค่ะ
หนูสับสนมากว่าควรจะคบกันต่อไปดีไม๊ ถ้ายังต้องปิดบังพ่อแม่ต่อไปเรื่อยๆ ตลอดชีวิต
พี่คะจริงมั๊ยค่ะที่รักร่วมเพศจะมีจุดจบที่ผิดหวังเสมอ เพราะละเมิดศีลข้อสามมาในชาติก่อนๆ"
ตอบ 1.
มันก็เป็นวิบาก เป็นผลกรรมอย่างหนึ่ง ที่ต้องอยู่ในฐานะซึ่งต้องทุกข์ใจ เมื่อปิดบังอะไรกับพ่อแม่ที่เรารัก
เรื่องควรจะคบต่อไหม ถ้าเขาเป็นคนดีจริงๆ ก็คบไว้เถอะ แต่จะคบในสถานะอะไรก็ต้องไปว่ากันตามสมควร เอาแบบที่สบายใจน่ะ
ที่พี่สงสัยคือ ทำไมคิดว่าถ้าบอกพ่อแม่แล้ว ท่านจะไม่ยอมรับ?
คือ ท่านอาจจะคัดค้าน ไม่เห็นด้วย ไม่ชอบใจ แต่ถ้าไม่ลองบอกท่าน แล้วเลิกคบแฟนไปเฉยๆ พี่ว่าน่าเสียดายนะ
ที่ถามว่า รักร่วมเพศ มันเป็นวิบากจากการผิดศีลข้อสามในชาติก่อนๆจริงไหม อันนี้ตอบตามที่เคยอ่านมาว่า จริง
เพียงแต่ต้องขีดเส้นใต้ว่า กรรมเก่า มันเป็นแค่ส่วนเดียวนะ เป็นส่วนที่ชักนำเรามาเจอ มาอยู่ในสถานะอะไรสักอย่าง ไม่ใช่ทั้งหมด
ส่วนว่าเราจะทำยังไงกับปัจจุบัน กับสถานะ กับทุกข์ กับวิบากที่ต้องเจอ มันเป็นอีกส่วนหนึ่งนะครับ คนละเรื่องกัน
เอาแค่ว่า เราตั้งใจรักษาศีลในชาตินี้ให้ดี ให้ด่างพร้อยน้อยที่สุด ถือศีล 8 สักสัปดาห์ละวัน ก็พอ
พ่อแม่สมัยนี้ บางทีท่านก็แค่อยากให้เรามีความสุข มีชีวิตที่ดี หลายบ้านก็ยอมรับได้ ที่ลูกมีแฟนเพศเดียวกันนะ แต่คงไม่ถึงขั้นป่าวประกาศให้ญาติพี่น้องรู้
ไม่ลองดูก่อนเหรอครับ 
ถาม 2.
"มีเรื่องปรึกษาค่ะ มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน คือเพื่อนร่วมงานเป็นอารมณ์แรงโมโหแรง หวงงาน สอนงานแบบอารมณ์รุนแรง
ปกติเขาเป็นคนดีคนหนึ่งค่ะ แต่พอคุยเรื่องงานเป็นออกอาการไม่สบอารมณ์ เราพยายามพูดคุยกับเขาแล้วแต่ไม่เป็นผล เขาก็รู้นะ แต่ไม่เปลี่ยนตัวเอง
เวลาคุยกับเขาตอนไม่โกรธก็รู้ตัวดี แต่พออารมณ์มาก็โกรธ มาลงที่เราทุกที ตอนนี้มีเรื่องกันค่ะ แต่พอเขาหายโกรธก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม คือดีค่ะ แต่ไม่รับประกันว่าอนาคตจะเป็นแบบนี้อีกหรือเปล่า ยอมรับกลัวอารมณ์เขามาก ๆ ค่ะ"
ตอบ 2.
พูดแบบนี้ มันไม่ค่อยเห็นภาพครับ ว่าเขามีที่มาที่ไปยังไง
คนเราจะโกรธ จะอะไร มันก็ต้องมีเหตุ
บางทีจะบรรยายคนๆนึง สามบรรทัด ให้ทะลุปรุโปร่ง ตรงความจริง
โดยไม่มีอคติ นี่ก็ยากเหมือนกันนะ
ผมคงไม่มีวิธีจะบอกว่า คุณจะเปลี่ยนเขาได้ไง เพราะทุกคนมีข้อเสีย ข้อดี
จริงๆฟังดู เขาเป็นคนดี ก็ดีนี่ครับ นอกจากเรื่องเวลาคุยงาน
เรื่องหวงงานนี่ ดีเลยนะ ให้เขาทำไปสิครับ จะไปแย่งเขาทำไม 
ท่านพุทธทาส สอนให้เรามองส่วนที่ดีของเขา
ถ้าเขาเป็นคนดี ทำงานดี แต่เวลาคุยงานจะออกอาการไปบ้าง ก็ปล่อยเขาเถอะ
ตัวผมเองเวลาสอนงานลูกน้อง ถ้าลูกน้องดื้อ ขี้เกียจ ไม่เรียนรู้ ไม่ปรับปรุง
ผมก็ดุนะ ดุมากด้วย ดุเพราะอยากให้เขาได้ดีนะ ไม่ใช่เพื่อตัวผมเอง
คือผมจะสอนแบบปกติก่อน ถ้าไม่ดื้อ หรือทำผิดมา แล้วยอมรับแก้ไข
อันนั้นไม่ว่ากันครับ คนเราเรียนรู้กันได้ ผิดพลาดได้
แต่ประเภทดื้อเงียบ มอบหมายงานแล้ว "ค่ะ" แต่ไม่ทำ
พอตามงานแล้วก็ "ค่ะ" แล้วก็ไม่ทำอีก ถามครบสามครั้ง ผมก็เฉ่งนะ
พระพุทธเจ้า บอกว่า เราควรชมคนที่สมควรชม ข่ม คนที่สมควรข่ม
ไม่ได้บอกว่าต้องเป็น Mr.nice guy ตลอดเวลานะ
เคยเห็นครูบาอาจารย์เอ็ดลูกศิษย์ไหมครับ ท่านด่าจริงจังเลยนะ
อย่างท่านพระอาจารย์มหาบัว ก็ขึ้นชื่อว่าดุมาก ใครๆก็กลัวท่าน
แต่สำคัญที่เจตนา คำพูด ท่านดุในน้ำเสียง แต่ไม่ได้พูดหยาบ
และใจท่าน ไม่มีอะไรกับใครเลย อยากให้ศิษย์ได้ดี
ของบางอย่าง มันเป็นเรื่องที่เกินวิสัยที่เราจะไปอยากให้มันเป็นอย่างนั้น อย่างนี้
อย่างบ้านน้ำท่วม เราเดือดร้อน จะไปไม่อยากให้มันท่วม ไม่อยากให้ฝนตก
มันก็ไม่ได้หรอก ฝนมีเหตุ มันก็ตก น้ำมีเหตุ มันก็ท่วม
เราดูแลได้แต่ประคับประคองตัวเองไว้ ดูใจของเราไป
ไม่รู้ช่วยได้ไหม แต่ผมเชื่อเสมอว่า
"เราเปลี่ยนคนอื่นยาก แต่เปลี่ยนตัวเองง่ายกว่า" นะครับ
ถาม 3.
"ถ้าเราจะทำธุรกิจอะไรสักอย่าง และต้องการประสบความสำเร็จ เราจะมีหลักการอย่างไรบ้าง และเราจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งไหนเหมาะกับเรา ขอบคุณค่ะ"
ตอบ 3.
คำถามนี้น่าจะไปถามคุณตัน โออิชินะ 
แต่ตอบแบบแอสตัน ก็ต้องบอกว่า พระพุทธเจ้าท่านให้สูตรไว้ว่า
จะทำอะไรก็ตามให้สำเร็จ ต้องมี อิทธิบาท 4 คือ
๑. ฉันทะ ต้องเห็นประโยชน์ของสิ่งที่จะทำ ต้องรู้เป้าหมายก่อน แล้วแฮปปี้ยินดีจะเหนื่อยกับมัน
๒. วิริยะ ต้องอดทน บากบั่น ขยัน ไม่ขี้เกียจ เช่นอยากขายคริสปี้ ครีม แต่อยากทำงานวันละ 8 ชม. วันหยุดไม่อยากทำ อันนี้ผิดละ
๓. จิตตะ มีสมาธิ จดจ่อ โฟกัสกับงาน ไม่ฟุ้งซ่าน
๔. วิมังสา การใช้ความคิด พิจารณาในงานที่ทำ อันนี้เป็นตัวปัญญา เช่นการวางแผนการทำงานให้เป็นระบบ การรู้จักลดต้นทุน การเลือกคนให้เหมาะกับงาน เข้าใจสินค้า เข้าใจธุรกิจ เข้าใจวิธีคิดของลูกค้า
ผมว่า 4 ข้อนี้ครอบคลุมนะ นอกจากอีกเรื่องที่สำคัญมากคือ "เงินทุน"
ส่วนที่ยากคือ จะรู้ได้ไงว่าอันไหนเหมาะกับเรา
ถ้าตัวเองยังไม่รู้ ก็ต้องใช้วิธีลัด เช่นไปนั่งสังเกตร้านที่เขาทำธุรกิจเดียวกัน
ว่าเขาทำอะไรบ้าง
บางคนเขาก็สมัครไปทำงานเลย เช่น ไปเป็นลูกจ้าง เพื่อเรียนรู้ระบบเขา
แล้วพอแม่นในประสบการณ์ ทำสัก 4-5 ปี ก็ออกมาทำเอง
แล้วคุยกันใหม่ ถ้าอาทิตย์หน้ามีคำถามเข้ามานะครับ
ใครไม่รู้จะถามไว้ตรงไหน แนะนำหลังไมค์ หรือ comment ของบล็อกนี้เลยก็ได้
สุขสันต์วันอาทิตย์ครับ 
| Create Date : 10 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 10 ตุลาคม 2553 10:41:46 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 1291 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: candy17 IP: 1.46.19.58 วันที่: 11 ตุลาคม 2553 เวลา:2:08:05 น. |
|
|
|
| โดย: @barossa IP: 124.177.179.156 วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:9:45:42 น. |
|
|
|
| โดย: am^^ IP: 61.90.6.31 วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:14:58:14 น. |
|
|
|
| โดย: นก IP: 10.123.101.115, 202.129.10.218 วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:17:50:16 น. |
|
|
|
| โดย: lost in dukha IP: 202.91.19.194 วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:0:46:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [
ตอบได้สวยงาม เหมือนเดิม