Group Blog
 
All blogs
 
GPS นิพพาน จุดหมายการเดินทาง หรือ ภาระ



วันแรกของปีใหม่ทั้งที ผมเลยถือโอกาสเปิดกลุ่มย่อยใหม่ในชื่อ "ธนาคารความสุข part 3" เพื่อให้จำนวนบล็อกในกลุ่มเดิมมันโหลดไม่ยากเกินไป และเปลี่ยนชื่อหัวข้อกลุ่มเดิมให้สอดคล้องกัน เพื่อจะได้ไม่สับสนว่ามันต่างกันอย่างไร

เมื่อวานมีอีเมล์มาถามคำถาม ส่งท้ายปลายปี
ผมตอบไปตอบมา เอ๊ะ มันเอามาเป็นบล็อกได้หลายอันเลย

เลยถือโอกาสเลือกส่วนหนึ่งมาประเดิมกลุ่มย่อยอันใหม่เสียในบัดดล

ถ้าคนเราปฏิบัติธรรมโดยตั้งใจว่าจะไปนิพพานมันดูเกินจริงไปมั้ยค่ะ คือตัวเองตั้งใจว่าจากนี้ไปจะอยู่ในคำสอนของพระพุทธเจ้าจะปฏิบัติให้ได้เท่าที่ตัวเองสามารถทำได้ค่ะ

- pleza

ถ้าคิดอยากไปนิพพานแล้วไม่มีสติ
ลงมือปฏฺิบัติด้วยความอยากได้นิพพานตลอดเวลา
อันนี้ภาวนาไปอีกร้อยชาติก็ไม่ถึงครับ

แต่ถ้าเราดูจิตดูใจเป็น อยากไปนิพพานแล้วรู้ทันใจที่มีความอยากผุดขึ้นมา
แล้วค่อยลงมือภาวนาต่อ ก็ไม่เสียหาย พอรู้ทันแล้วให้วางใจใหม่ว่า
เรามีนิพพานเป็นจุดหมาย ไม่ใช่เป็นภาระ
คือเอาไว้เพื่อให้เรามีทิศทางในการภาวนา ให้รู้ว่ายังไม่หลงทาง

เหมือนเราจะออกเดินทาง ก็ต้องรู้ว่าปลายทางต้องการไปไหน
ไม่ใช่สักแต่ขับรถไป ไม่มีจุดหมาย เพราะบอกว่ามีจุดหมายไม่ได้ ไม่ใช่นะ
มันต้องรู้ก่อนว่าตั้งใจจะไปเชียงใหม่ ไต้หวัน มัณฑะเลย์ ชเวดากอง หรือหนองสาหร่าย

การรู้จุดหมาย จะช่วยให้เราตรวจสอบได้ว่า เรากำลังหลงทางหรือมาถูกทางแล้ว
เช่นจะไปเชียงใหม่ แต่ขับไปเจอเพชรบุรี หรือกาญจนบุรี
ก็ต้องรู้แล้วนะ ว่าไม่ใช่ละ ต้องกลับไปเริ่มใหม่

สมัยนี้เขามีเครื่องมือช่วยนำทางเรียก GPS ย่อมาจาก Global Positioning System
ขอแค่รู้จุดหมายที่จะไป คุณกดจึ๊กๆๆ เครื่องจะนำทางคุณได้ว่า ไปทางนี้ๆๆ
เลี้ยวซ้ายสองที เลี้ยวขวา ข้ามสะพานปุ๊บเลี้ยวซ้ายเลย อ้าวๆ เลยแล้วไอ้โง่

อันหลังนี่คงไม่มีเครื่องระบบไหนเขาทำนะครับ จิตพวกเรามักจะพูดเอง ฮา...

แต่ถ้าไม่รู้จุดหมาย มี GPS มันก็ช่วยไม่ได้นะ
ฉะนั้น ถ้าจะมีนิพพานเป็นจุดหมายก็ควรศึกษาเส้นทางไปนิพพานว่าไปยังไง

(ในใจคุณผู้อ่านพูดว่า) คุณแอสตั้นพูดยังกะมี GPS ของนิพพาน
จะบอกว่าไม่มีก็เหมือนๆจะมีนะ เพียงแต่คุณต้องเรียนหลักปฏฺิบัติให้แม่นเท่านั้นแหละ
เพราะพระพุทธเจ้าท่านใจดี บอกวิธี ขั้นตอนให้หมดแล้ว

พูดโดยย่อ เราจะไปถึงนิพพานได้เมื่อเราทำลายความเป็น "เรา" หมดไปนั่นแหละ
พอรู้อย่างนี้ ก็ต้องรู้ว่า "เรา" อยู่ที่ไหน ถึงจะไปทำลายได้

คนส่วนมากยึดเอากายใจของตัวเอง เป็นตัว"เรา" ถูกไหมครับ
ฉะนั้น จะทำให้ตัวเรามันหายไป ไม่ใช่ไปฆ่าตัวตายนะ
อันนั้นแค่หนีกายเนื้ออันนี้ได้ ทว่าจิตก็ยังอยู่

แล้วไอ้ที่เรายึดเหนี่ยวแน่นว่าเป็น "ตัวเรา" จริงๆ ก็คือ "จิต" เสียด้วย
อันนี้ลองไปสังเกตดูนะครับ

สำหรับวิธีที่ทำลายความยึดมั่นว่ามี "ตัวเรา"
ซึ่งมีเฉพาะในศาสนาพุทธนี่แหละ ที่เขาเรียก วิปัสสนา

ถามว่า อะไรเป็นตัวการทำให้จิตหลงเข้าใจผิดๆ ว่ามี"ตัวเรา"ถาวรอยู่จริงๆ
คำตอบคือ "ความไม่รู้" ศัพท์เทคนิคเรียก "อวิชชา" ผมเรียกว่า ตัวพาโง่

ดังนั้น การจะทำให้จิตเขาหมดความยึดมั่นว่ามีตัว"เรา" หรือหายโง่
ก็ต้องทำให้จิตมัน "รู้" ขึ้นมา เรียกว่า รู้เพื่อแก้ความไม่รู้ของจิต
อันนี้แหละคือวัตถุประสงค์ของการเรียนวิปัสสนา

ที่ครูบาอาจารย์ท่านบอกจนปากเปียกปากแฉะว่า
วิปัสสนาเป็นการเรียนรู้ความจริง ว่าด้วยตัว"เรา" ก็เพราะเหตุนี้

ถามว่า จะเรียนรู้ความจริงได้จบหลักสูตร ต้องทำไงเหรอคุณแอสตั้น
ตอบว่า ก็ต้องเห็นความจริงของกายใจจนแจ่มแจ้งเสียก่อน

พูดถึงตรงนี้ บางคนก้มลงไปดูบอดี้ตัวเอง แล้วบอกว่า อ่ะ ดูกายแล้ว
ก็ไม่ใช่นะ จะเห็นความจริงแจ่มแจ้งได้ เราต้องมีเครื่องมือสองตัว
ตัวแรกเรียกว่า "สัมมาสติ" และตัวสองคือ "สัมมาสมาธิ"

จะมีเครื่องมือสองตัวนี้ได้ ก็ต้องทำเหตุเอา ไม่ใช่สั่งหรือบังคับให้เกิด
เพราะความจริงอย่างนึงที่เราจะต้องเรียนให้เห็นคือจิตเป็นอนัตตา
แปลว่า มันไม่อยู่ใต้อำนาจของเรา มันทำงานของมันได้เอง

ฉะนั้น เราไม่ได้ฝึกเพื่อบังคับ หรือสั่งให้จิตมีสัมมาสตินะครับ
วิปัสสนาไม่มีการสั่งจิตนะ เราอาศัยหลักการทำเหตุ
เช่นอยากให้จิตเกิดสัมมาสติ ก็ต้องทำเหตุที่เอื้อให้จิตมีสติ

แล้วจะมีสติต้องทำเหตุยังไง สติ แปลว่า "ความระลึกรู้ ระลึกได้"
ในอภิธรรมสอนว่า "การจดจำสภาวะได้ เป็นเหตุใกล้ให้เกิดสติ"
แปลไทยเป็นไทยว่า จิตจะเกิดสติได้ ต้องจดจำสภาวะได้

จะจำตัวไหนได้ ก็ต้องหมั่นคอยสังเกตสภาวะตัวนั้นไว้บ่อยๆ
บางสำนวนเรียกว่าคอยพิจารณา บางสำนวนเรียกว่า ให้คอยรู้กาย คอยรู้ใจ
ผมเรียกสั้นๆตามครูบาอาจารย์ว่า ให้คอยรู้สึกตัว นั่นแหละ

โดยเหตุนี้ วิธีง่ายๆที่จะไปนิพพานได้ก็คือ ฝึก"รู้สึกตัว" บ่อยๆเข้าไว้
รู้สึกถึงการมีอยู่ของกาย รู้สึกถึงการมีอยู่ของใจบ่อยๆ ให้จิตคุ้นเคยจะรู้สึกตัว

ที่เหลือจิตมันจะค่อยๆมีสติ จนพัฒนาเป็นสัมมาสติ
แล้วจะมีสัมมาสมาธิโดยอัตโนมัติ เห็นความจริงของกายใจขึ้นได้เอง
เมื่อรู้ความจริงของสิ่งที่เรียกว่าตัวเรามากพอ ก็จะเกิดปัญญา ทีละน้อยๆ
วันหนึ่ง ปัญญาที่สะสมก็จะทำลายความไม่รู้และยึดมั่นในตัวตนลงไปได้

หน้าที่เรา มีแค่ รู้สึกตัว และทำเหตุที่เอื้อต่อการรู้สึกตัว เรียกว่า "ภาวนา"
อันนี้ตอบข้อสงสัยที่หลายท่านถามบ่อยๆ ว่าภาวนาแปลว่าท่องซ้ำๆหรือเปล่า

จะให้การภาวนาง่ายขึ้น ก็ต้องทำเหตุที่ช่วยทำลายอัตตา ความยึดมั่นในตัวตนลง
นั่นคือการทำทาน ถือศีล ซึ่งเจตนาจริงๆคือเพื่อ "ลดอัตตา" ทั้งนั้น

อย่างเราให้ทาน ก็เพื่อให้งกน้อยลง เห็นแก่ตัวน้อยลง นี่ก็ลดอัตตา
เรารักษาศีล ไม่ตามใจกิเลส คนเรามีกิเลส เพราะเรารักตัวเอง
กลัวตัวเองถูกทำร้าย อยากทำร้ายคนอื่นโกงคนอื่น เพื่อให้ตัวเองดี
ศีลจึงมีไว้เพื่อช่วยลดอัตตาด้วยเหตุนี้

ส่วนภาวนา ก็คือการเจริญสติ วิปัสสนาอย่างที่อธิบายมา
รวมถึงการทำสมถะ ก็ทำเพื่อให้จิตได้พักผ่อน มีเรี่ยวแรงเจริญสติต่อไป
ไม่ใช่ทำเพื่อเอาดี เอาวิเศษ เอาสวรรค์วิมานอะไรทั้งนั้น

ฉะนั้น อะไรที่ทำแล้ว ไม่เกี่ยวกับการลดทอนอัตตา แปลว่าเรามาผิดทาง
อะไรที่ทำแล้ว อัตตามันกลับใหญ่โตขึ้น แปลว่า เรามาผิดทาง
อะไรที่มันไม่ได้เอื้อต่อการเจริญสติ จนเห็นไตรลักษณ์ ความจริงของกายใจ
เช่นไปเพ่ง บังคับ กดข่ม ก็แปลว่า เรามาผิดทาง

เห็นประโยชน์ของการมีนิพพานเป็นจุดหมายแล้วใช่ไหมครับ
เราใช้ประโยชน์แค่เอาไว้เป็นเครื่องบอกทาง ตรวจสอบ
แต่ไม่สนใจว่าจะถึงเมื่อไหร่ มีหน้าที่สร้างเหตุอย่างเดียว

ย้ำว่า การเดินทางอย่างมีจุดหมาย ไม่ใช่เดินทางด้วยความอยากนำหน้านะ
พวกหลังนี่จะหาทาง "ทำ" หาทาง บังคับให้จิตดี จิตเก่ง จิตว่าง
ภาวนาไปก็จะถามตลอดเวลาว่า เมื่อไหร่จะถึงๆๆๆๆๆๆ เมื่อไหร่จะบรรลุ ๆๆๆๆ

ตอบให้ว่า ถ้ายังอยากอยู่แล้วไม่รู้ทัน ก็ไม่บรรลุแน่ๆ
เพราะที่อยากบรรลุ เบื้องหลังก็เพราะตัณหา อยากไปนิพพาน เพราะอยากให้ตัวเอง "มีความสุข"

มันยังมีตัวเราอยู่ เห็นไหมครับ

ถามว่าแล้วมันเกินจริงไหม ที่จะตั้งเป้าหมายไว้อย่างนั้น
ตอบว่า ไม่ได้เกินจริงหรอกครับ พวกเราที่มาสนใจเรื่องปฏฺิบัติ
ส่วนมากมีของเก่ากันมาทั้งนั้น จะมากจะน้อย ไม่มีใครรู้หรอก

แต่ถ้าตั้งเป้าหมายไว้ ชาตินี้จะไปไม่ถึงก็ไม่เสียหาย
อย่างผมเองเคยประเมินตัวเองแล้วมีมานะอัตตาว่า ท่าทางชาตินี้จะยากอยู่
ขอโสดาบันให้ปลอดภัยไว้ก่อน ก็ดีใจแล้ว

แต่ถึงวันนี้ ผมไม่รู้ ไม่สนใจว่าจะได้ไม่ได้ ผมมีหน้าที่ภาวนา ก็ภาวนาไปลูกเดียว

GPS นิพพาน มีไว้ ก็แค่เอาไว้กันหลงทาง สำนวนพระท่านเรียก โยนิโสมนสิการ
แต่บอกไม่ได้ว่า เมื่อไหร่จะถึง อีกไกลไหม ฯลฯ

ผมรู้แค่ว่า ถ้ายังเดินถูกทาง สักวันก็ถึงแหละครับ ไม่ชาตินี้ ก็ชาติหน้า
ไม่ชาติหน้า ก็อีกกี่ชาติไม่รู้ รู้แต่ว่า ถ้าไม่ทำก็โง่แล้ว

สวัสดีปีใหม่อีกที สุขสันต์วันที่ทุกท่านมีจุดหมายในชีวิตครับ


Create Date : 01 มกราคม 2553
Last Update : 14 มกราคม 2553 8:46:49 น. 19 comments
Counter : 1307 Pageviews.

 
เข้ามาเป็นคอมเม้นท์แรก ต้อนรับวันแรกของปี
และประเดิมกลุ่มย่อยใหม่กันเลยทีเดียว :D

"โยนิโสมนสิการ" เป็น GPS
งั้น.. "สติปัฏฐาน ๔" น่าจะเป็นพาหนะหรือป่าวคะ

แล้วก็เชื้อเพลงอีกนิ..
ฟุ้งซ่านแระ ^^"

สวัสดีปีใหม่อีกรอบค่ะพี่ ^^


โดย: ต้นอ้อ -^_^- IP: 114.128.209.3 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:16:54:05 น.  

 
แหม! เจ็บปวดจริงๆก็ตรง "อ้าวๆเลยแล้ว ไอ้โง่" เนี่ยแหละ

สำหรับตัวเอง คิดว่า
ถึงจะยังไม่ถึงจุดหมายปลายทาง แต่ได้เข้าใกล้จุดหมายปลายทางขึ้นเรื่อยๆ ก็ดีถมแล้วค่ะ


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:17:06:11 น.  

 
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆๆ ครับ อนุโมทนากับสิ่งดีๆ ที่คุณกำลังทำอยู่

สวัสดีปีใหม่ ขอให้เจริญในธรรม


โดย: นายเป้ IP: 124.120.161.110 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:22:25:14 น.  

 
Anumothana ka


โดย: oTm IP: 206.53.152.41 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:23:02:17 น.  

 
เป็นการส่งท้ายปี และเปิดรับปีใหม่ ที่เยี่ยมค่ะ บล็อคส่งและรับ

อนุโมทนาค่ะพี่ และขอให้พี่เอ็ดถึงเป้าหมายโดยพลันนะคะ ชาตินี้แหละน๊า GPS แม่นยำซะขนาดนี้



โดย: preeyada (chaordic ) วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:23:36:51 น.  

 

กำลังเดินไปเรื่อยๆค่ะ

แต่ก็กลัวผิดทิศทาง

ต้องคอยไปตรวจกับพระอาจารย์เป็นระยะๆ

คือไม่แน่ใจในโยนิโสมนสิการของตนเองนัก

เชื่อเช่นกันว่า " ถ้าถูกทางสักวันก็ถึงแหละ "


โดย: นก IP: 10.123.101.115, 202.129.10.218 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:9:52:33 น.  

 
โดนตรง "อ้าวๆเลยแล้วไอ้โง่" นี่แหละค่ะ
ฮาา...
รู้สึกช่วงนี้จะเลยเยอะไปหน่อยเลยอ่ะค่ะ ^^"


โดย: aritsumemoon IP: 124.122.189.17 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:11:31:22 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่แอสตัน

อ่านบทความแล้วรู้สึกดีค่ะ


โดย: เป่าจิน วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:12:24:12 น.  

 
มีจุดมุ่งหมายแบบนี้เหมือนกันค่ะ ยังไม่เจอ GPSของตัวเองซะที คงต้องสู้ต่อไปค่ะ
สุขสันตืวันที่อ่านบล็อกของคุณastonครบ 1ปีพอดี ช่วยเขียนต่อไปเรื่อยๆนะคะ อ่านแล้วจรรโลงใจดีค่ะ^_^


โดย: สายเผลอ IP: 58.8.144.47 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:21:58:38 น.  

 
สวัสดีปีใหม่คะ
ดีจัง ขึ้น part 3 แล้ว


โดย: คนเก่าๆ IP: 222.123.230.160 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:22:39:10 น.  

 
เราเดินมาถูกทางแล้ว
รูปประกอบ ถูกใจ มากนะคะ ฝากชมเจ้าของภาพด้วยค่ะ


โดย: NorthStar IP: 118.172.161.254 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:22:48:04 น.  

 
Good start ค่ะ


โดย: oui IP: 124.121.10.16 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:9:29:34 น.  

 
ขออนุโมทนา ด้วยคนค่ะ
ขอบคุณมากๆสำหรับ
บล๊อกดีๆค่ะ


โดย: do the right thing IP: 113.53.45.210 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:10:18:00 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ 2553 ค่ะพี่แอสตั้น
ขอให้พี่และครอบครัวมีความสุขค่ะ


โดย: วาง ว่าง เว้น IP: 125.25.174.51 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:10:56:20 น.  

 
ขอบคุณสำหรับ blog แรกของปีใหม่นะคะ
แอบเห็นพี่แอสตันตัวจริงครั้งแรกมะวานที่สวนสันติธรรมด้วย เพื่อนบอกว่าวัยรุ่นมากๆค่ะ :)
อนุโมทนานะคะ Happy new year ค่ะ


โดย: bow IP: 125.25.28.179 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:16:36:42 น.  

 
สวัสดีปีเสือค่ะ คุณแอสตั้น เคยคิดว่านิพพานอยู่ไกลๆ แต่เมื่อมีเป้าหมาย เราก็รู้ว่าเราจะไปไหน ตั้งเป็นเป้าหมายไว้เหมือนกันค่ะ แต่ค่อยๆเดินไป ไม่รู้เมื่อไหร่ จะถึงเหมือนกัน
อนุโมทนากะคุณแอสตั้น นะคะ สวัสดีปีใหม่อีกครั้งค่ะ


โดย: ดีพร้อม IP: 125.25.111.237 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:18:49:17 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอบคุณมากมายสำหรับบทความดีๆ อ่านแล้วได้ความรู้ทั้งทางโลก ทางธรรม พาน้องๆ วัยรุ่นสนใจธรรมะ มากขึ้น นิพพานคงไม่เิกินหวังค่ะ

ขอคุณพระคุ้มครองคุณแอสตั้นและครอบครัวที่น่ารัก ให้มีสุขภาพสมบูรณ์ แข็งแรง เจริญทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ


โดย: huiming IP: 61.90.167.124 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:12:08 น.  

 
หนูไม่ค่อยรู้อะไรเลย
แถมช่วงนี้หลงทางบ่อย
แวะมาอ่านบล็อกพี่เตือนสติตัวเองไว้บ่อยๆ
ไม่รู้ไปทางไหนกัน
แต่่ว่ามาบล็อกพี่เอ็ด ได้อ่าน แล้วมันก็สบายใจขึ้น
แต่เดี๋ยวพออ่านจบก็กลับไปอีหรอบเดิม
ทางสายนี้ต้องค่อยๆ เดินใช่ป่าวคะ

สวัสดีปีใหม่นะคะ ช้าไปไหมเนี่ย
^^


โดย: am^^ IP: 58.8.130.7 วันที่: 6 มกราคม 2553 เวลา:9:58:29 น.  

 
ถ้าให้GPS เป็นผู้นำทางก็น่าจะ ปรโตโฆสะก่อน
แล้วจึง โยนิโสมนสิการ เพราะเปนของคู่กัน
ที่จะนำพาเราก้าวเดิน(โพชฌงค์)ไปตามทางแห่งมรรคได้

ขอความสุขความเจริญพึงบังเกิดมีแด่ ท่านผู้ทำเหตุแห่งความเจริญนั้นๆเทอญ


โดย: P2wichai วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:0:07:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

aston27
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [?]

คนรู้ไม่คิด คนคิดไม่รู้


Emo น้องลิง
Emo น้องเพนกวิน
X
X
New Comments
Friends' blogs
[Add aston27's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.