คนเราทุกคน จะต้องมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสิ่งที่เราหลีกหนีไม่พ้น ฉะนั้น เราจะต้องหมั่นสร้างบุญกุศล บุญกุศลมีอานิสงส์ส่งให้เป็น เกิดดี อยู่ดี แก่ดี เจ็บดี ตายดี อธิบายดังนี้
๑. บุญกุศลส่งให้เกิดดี-อยู่ดี หมายความว่า เราสร้างบุญกุศลแล้วส่งให้เรามาเกิดที่ดี สถานที่ดี ตระกูลดี ได้พ่อแม่ที่ดี อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี สิ่งการณ์ต่างๆ ที่ดี แรงแห่งบุญกุศลจึงทำให้เกิดดี
๒. อยู่ดี หมายความว่า เราสร้างบุญกุศล เอื้อ-เกื้อ-กัน มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เกื้อกูลบุคคลอื่น เราก็จะได้รับจากเขา เรามีน้ำใจต่อคนอื่น คนอื่นก็จะมีน้ำใจต่อเรา เราเป็นคนมีจิตใจดีงาม ใจบุญสุนทาน ใครๆ ก็รัก ใครๆ ก็ชอบ เป็นเมตตามหานิยม สร้างเหตุเช่นใดย่อมได้รับผลตามเหตุเช่นนั้นๆ
๓. แก่ดี หมายความว่า เราแก่แล้วเรายังแข็งแรง เรายังมีสติสัมปชัญญะดี เดินเหินสะดวก จิตใจไม่หมองเศร้า จนไปถึงที่สุดความตายมาเยือน เราก็ไม่ทรมานก็ทำให้เราตายดี
๔. เจ็บดี หมายความว่า เจ็บป่วยก็ไม่อันตรายสาหัก รุนแรง อาการโคม่า สามารถแก้ไขได้ เยียวยารักษาได้ ไม่ถาวร ไม่รุนแรงถึงขนาดว่าต้องเสียชีวิต
๕. ตายดี หมายความว่า ตายอย่างรู้เรื่อง ตายอย่างมีสติสัมปชัญญะ ตายอย่างมีเป้าหมาย รู้ว่าเราจะไปเกิดที่ไหน มีความสุข เรามีหน้าที่อะไรและเราได้ทำตามหน้าที่นั้นแล้ว หมดหน้าที่นั้นแล้ว และเราควรจะไปยัง จะตายยังไง คือ ตายอย่างเข้าใจ ตายอย่างชนิดที่ยินยอม ยินยอมว่าเราจะไปไหน เราก็จะดีใจ
ถ้าเราเข้าใจทั้ง ๔ ข้อนี้ จะทำให้ความกังวล กลัวตายจะลดลง
เป็นยมทูตทั้ง ๔ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นอริยสัจจ์
คนรู้อริยสัจจ์
แต่ไม่รู้จักวิธีแก้อริยสัจจ์
จะมีความทุกข์มาก
จะกลัว แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง?