ลาก่อนบล็อกแก๊ง - สวัสดีครับ สวัสดีครับทุกๆท่าน และในที่สุดก็ถึงเวลาอำลาบล็อกแล้วจริงๆ ทั้งๆที่ครั้งนี้ไม่ได้ตั้งใจมาก่อนว่าจะหยุดในเร็ววันนี้ แต่หลายวันที่ผ่านมาผมขาดความกระตือรือร้นที่จะอัพบล็อกแล้ว และอีกสาเหตุหนึ่งระยะหลังๆผมไปใช้เฟซบุ๊ค เมื่อถึงเวลาที่ผมต้องตัดสินใจระหว่างบล็อกกับเฟซบุ๊ค ผมน่าจะเลือกใช้อะไรสักอย่าง เพราะขืนใช้ทั้งสองอย่างไม่ไหวแน่ ไม่ต้องทำงานทำการกันแล้ว มีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากทำแล้วยังไม่ได้ทำ ประกอบกับคงจะเป็นเพราะเกิดอาการ "อิ่มตัว" เรื่องเขียนบล็อกแล้วก็เป็นได้ 4-5 ปีที่ผ่านมาที่ผมได้มาเขียนสัพเพเหระที่บล็อกแก๊ง ต้องขอขอบคุณทีมงานบล็อกแก๊งและเพื่อนๆชาวบล็อกทุกท่าน แต่ถ้าใครยังอยากติดต่อกันอีกก็เชิญได้นะครับ //www.facebook.com/dome.wutthichai ขออำลาด้วยเพลงโปรดเพลงนี้ก็แล้วกัน   Create Date : 30 สิงหาคม 2553 33 comments Last Update : 9 กันยายน 2553 7:18:05 น. Counter : 33787 Pageviews. Share Tweet

คลิกดูรูปงาน 60 ปี วัธนา บุญยัง   โดย: พ่อพเยีย 30 สิงหาคม 2553 22:56:51 น.

T_T!   โดย: ปราย IP: 118.172.176.213 31 สิงหาคม 2553 9:28:04 น.

สวัสดีโดม งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา เสียดายเหมือนกันที่จะไม่ได้อ่านบล๊อกของโดมอีก คิดถึง เรวัตร   โดย: เรวัตร IP: 223.206.174.194 31 สิงหาคม 2553 9:39:12 น.

ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นความจริง ไม่ระแคะระคายเลยว่าจะเลิกบล็อก facebook คงมีเสน่ห์จริง ๆ นะ ขอให้มีความสุขและสนุกกับสิ่งใหม่ ๆ ณ สนามใหม่ค่ะ   โดย: หนอนฯ IP: 10.20.3.30, 202.28.180.202 31 สิงหาคม 2553 10:03:52 น.

เรายังคงพบกันอยู่ในเฟซบุ๊คนะครับ   โดย: กลิ่นดอย 31 สิงหาคม 2553 11:52:47 น.

เริ่มมีblogเพื่อติดตามงานเขียนของคุณโดมจากขวัญเรือน ตั้งแต่นั้นก็เริ่มต้นเขียนถึงคุณโดม แล้วก็หายไป... แต่...ก็แอบแวะมาอ่านอยู่เสมอ พอเข้ามาวันนี้คุณโดมก็จะไม่อยู่แล้ว... เสียดายเรื่องราวดีๆจากคุณค่ะ อยากให้คุณโดมมีความสุข และอย่าลืมมิตรคนนี้นะคะ ด้วยมิตรภาพ(คำนี้จากคุณโดมจ้า)   โดย: Dangjarunun 31 สิงหาคม 2553 12:02:16 น.

สวัสดีพี่โดม ผมก็ไปหลงอยู่ในเฟสบุ๊คจนได้แฟนมาหนึ่งคน 55+ ขอแอดพี่เป็นเพื่อนไปแล้วครับ เชื่อว่ายังงัยๆเดี๋ยวพี่ก็ต้องกลับมาเขียนบล๊อค เดี๋ยวรอให้พี่อิ่มตัวจากเฟสบุ๊คเสียก่อน 55+ ผมว่าใช้คู่ขนานก็ได้น่ะ โพสที่นี่ฝากลิงค์ไปที่โน้นเชื่อมโยงสายสัมพัน   โดย: naigod 31 สิงหาคม 2553 12:27:41 น.

มาอาลัยด้วยด้วยคนครับ   โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 31 สิงหาคม 2553 12:37:42 น.

เสียดายค่ะพี่โดม ตอนนี้กำลังสมัครเฟสบุ๊ค ยังไงอย่างลืมรับแอน เป็นเพื่อนน๊ะค่ะ สาวแอน สุราษฎร์ (วิภารัตน์ ประสิทธิ์ หรือ วรรณนุช)   โดย: สาวแอน IP: 118.173.26.218 31 สิงหาคม 2553 13:33:49 น.

แล้ว อย่าลืมกลับมาบ้านหลังนี้อีกนะครับ เมื่อความอิ่มตัว จางลง เสียดายจังที่จะไม่ได้อ่านข้อความของพี่ เพราะผมไม่มีเฟสบุ๊คหนะครับ   โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน 31 สิงหาคม 2553 14:39:45 น.

เหมือนนางเอกของบลอกจริงๆ ๕๕๕ ตามอ่านบลอกพี่โดมตอนแรกๆ แล้วก็อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง มัวไปหลงเพลินตรงอื่น มาวันนี้..มาทันตอนจบพอดี แล้วเจอกันที่ fb ค่ะพี่โดม พี่โดมเปิดรับสมัคร fb ตรงนี้ซะเลย   โดย: ป้าพาฝัน 31 สิงหาคม 2553 18:02:33 น.

เอาเข้าจริงๆ เฟซบุ๊กมันเสนออะไรที่เป็นเนื้อหาสาระยาวๆไม่ได้น่ะค่ะ คือเสนอได้ แต่ตกเร็วมาก ยิ่งเพื่อนเยอะ ยิ่งหล่นหาย แล้วไม่มีใครไปคุ้ยอ่าน นักล่าฯเคนเขียนวิจารณ์หนังสั้น ลงทั้งในเฟซฯและในบล็อก ปรากฏว่าในเฟซ ไม่มีใครพบเห็นเลย มีอ่านกันคนสองคน แต่ลงในบล็อกยอดคลิกเป็นร้อย และเพื่อนก็มาอ่านเยอะ มีเมนต์ยาวๆให้เราซึ่งหาไม่ได้จากเฟซบุุ๊ก ไม่รู้เหมือนกันว่าเฟซบุ๊กมันเหมาะกับอะไร มันน่าจะเหมาะกับการเล่นเกม และนัดหมายไปทำอะไรกันมากกว่า มันอัพเดท มันเร็ว แต่มันฉาบฉวย เสียดายนะคะที่บล็อกนี้จะหายไป แต่เชื่อว่าสักวัน พี่โดมคงกลับมาเขียนใหม่ค่ะ   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.87.215.99 31 สิงหาคม 2553 18:11:50 น.

ลา ก่อน สำหรับวันนี้ ขอลาที ทั้งที่อาลัย จน กว่า จะพบกันใหม่ ถึงจากไป ฝากใจมา ลา ก่อน แล้วอย่าโศกศัลย์ คิดถึงกัน ทุกวันดีกว่า จำ จาก ไปเพราะเวลา หวังว่าคุณคงเห็นใจ ให้อายุยืน หมื่นปี ให้ราศรี งาม แจ่มใส ให้คนรัก ทั่วทั่วไป ให้โพยภัย พินาศพลัน ................................. ลาก่อนสำหรับตรงนี้นะคะคุณโดม เ   โดย: จันท์เจ้า IP: 182.52.171.75 31 สิงหาคม 2553 19:22:13 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม โดม +================+ ว้า! คงคิดถึงบล๊อก "พ่อพเยีย" หากว่าไม่มี "พ่อพเยีย" มาแนะนำให้รู้จัก Bloggang สาวบ้านนอก คงไม่ได้มีโอกาสได้เขียนเรื่องเล่าที่นี่.. สาวฯ คงไม่มีโอกาสได้ไปตามพี่โดม ที่โน้น เพราะไม่ได้สมัครเป็นสมาชิก ((สมัครได้แต่...ไม่(คิด)สมัครค่ะ)) มาอ่านความเห็นของ "นักล่าฯ" เข้าท่าดีจัง เคยมีเฟสฯ แต่ไม่ได้ใช้ มันคล้ายกับไฮ5 ประมาณว่าเป็นความรู้สึก.. เล่นง่าย..แต่หน่ายเร็ว หุ หุ ปล. คอยดูจิ! จะไม่มีสาวบ้านนอกฯ ไปตามง้อที่โน้น หวังว่า "พ่อพเยีย" คงไม่ทิ้ง Bloggang ไปจริงๆ นะค๊า   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 31 สิงหาคม 2553 20:17:10 น.

บางทีเปลี่ยนเสียบ้างก็ดีค่ะคุณโดม จะได้มีอะไรใหม่ๆ น่าตื่นเต้น ในชีวิต มีความสุขในทุกๆวันนะคะ byeeeeee........... แล้วจะไปเยี่ยมที่ face book นะ   โดย: nopparat IP: 118.172.179.197 31 สิงหาคม 2553 21:12:47 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ ผมอยากบอกว่าผมอิ่มบล็อกแล้วจริงๆ เพราะเวลาผมทำอะไรผมก็จะทำอย่างมีความสุขเสมอ เวลาที่เราทำสิ่งใดแล้วมีความสุข เราก็จะอยากทำสิ่งนั้นเอง แต่ตอนนี้ผมไม่มีความรู้สึกที่อยากจะอัพบล็อก ไม่ว่าจะเลือกรูป ย่อรูป หรือแม้แต่ตอบคอมเม้นท์ นั่นแสดงว่าผมคงจะอิ่มบล็อกแล้วจริงๆ ผมคิดว่าผมก็เขียนบล็อกที่นี่มาเป็นเวลานานพอสมควรแล้ว และเข้าใจเสมอว่า นานาจิตตัง ต่างจิตต่างใจกัน ถึงแม้ผมจะหยุดเขียนบล็อก แต่ผมไม่หยุดเขียนหนังสือแน่นอนครับ   โดย: พ่อพเยีย 31 สิงหาคม 2553 21:35:42 น.

ูู^^ ทำในสิ่งที่มีแรงกระตุ้น และมีความสุขดีที่สุดค่ะ เสียดาย FB คงไม่ใช่ที่ที่เราจะได้เจอกัน อำลา ห่างไกล ไม่ห่างกัน   โดย: ละอองเวลา 31 สิงหาคม 2553 23:20:07 น.

อยากเข้ามาขอบคุณพี่โดม อยากบอกว่า บล็อกพี่โดมมี ความทรงจำต่างๆของปราย อยู่ในนี้ ดีบ้างไม่ดีบ้างแต่ นั่นก็คือความทรงจำ และ ความทรงจำเหล่านั้นก็จะ ยังคงอยู่ตลอดไป ไม่มีวัน ที่จะเป็นแค่ความทรงจำที่ เก่าเก็บธรรมดา แต่เป็น ความทรงจำที่พิเศษที่สุด อยู่ในบล็อกนี้... ขอบคุณพี่โดมอีกครั้งที่ทำ ให้ปรายพบเจอกับพี่อิงค์ ขอบคุณจากหัวใจค่ะพี่โดม ขอบคุณค่ะ ...   โดย: ปราย IP: 118.172.184.171 1 กันยายน 2553 8:17:45 น.

รู้ว่าโดมจะเลิกบล็อกไปเล่น เฟสบุ๊ค แต่ผมไม่ชอบเฟสบุ๊ค ถ้าวันใดเลิกบล็อกก็เลิกไปเลยทั้งหมด งั้นมาขอส่งโดมตรงนี้แล้วกัน ขอให้โชคดี   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 1 กันยายน 2553 9:38:38 น.

ทุกสิ่งทุกอย่าง... เกิดขึ้น... ตั้งอยู่... ดับไป... นี่คือสัจธรรม... ที่เป็นของจริงแท้.   โดย: แก้วเจียระไนย IP: 124.121.29.60 1 กันยายน 2553 18:44:26 น.

ถึงจุดอิ่มตัวแล้วหรือคะพี่ ต้องขอบคุณบล๊อกของพี่มากค่ะที่ให้ข้อคิด และคติ ดีๆสำหรับมิตรที่เข้ามาอ่าน เสมอ ขอบอกว่าถึงแม้จะไม่ชอบเขียนแต่ก็แวะเวียนมาอ่านเสมอๆค่ะ ขอให้มีความสุขใน facebook ค่ะ   โดย: คนสว่าง IP: 110.164.104.152 1 กันยายน 2553 22:19:43 น.

น่าเสียดายจริง ๆ ค่ะ มาขออำลาด้วยคนนะคะ มีเพื่อน ๆ หลายคนที่เว็บบอร์ดขวัญเรือนหายไปในเฟซบุ๊คเช่นกัน เราเป็นคนยุคกลางเก่ากลางใหม่ คงต้องใช้เวลาศึกษาที่ใหม่อีกระยะหนึ่งมังคะ   โดย: บินหลาแสนสวย IP: 118.173.182.15 2 กันยายน 2553 3:29:35 น.

อ่า...คุณพ่อพเยียไปเฟชบุคซะแ้ล้ว... นานาจิตตังจริงๆ ค่ะ ฉัตรเองก็เล่นเฟชบุคอยู่ ช่วงหนึ่งที่เบื่อบล๊อก ก็ไปเล่นเกมส์ คว้านู่นคว้านี่เรื่อยเปื่อย แต่นอกจากเกมส์แล้ว ถ้าไม่มีเพื่อนเราก็เหมือนเดินเที่ยวอยู่บนหาดทรายคนเดียว มันกว้างและสวย แต่เหงาได้ใจดีเหมือนกัน.. ที่สุดแล้ว ก็กลับมาระบายอารมณ์ต่อที่บล๊อก เพราะแม้เราจะไม่มีใคร แต่เราก็หาเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนความคิดได้จากบล๊อกอื่นๆ หาสารพันสาระและเฮฮาได้จากบล๊อกข้างๆ หาอะไรอ่านได้ไม่จำกัด อย่างที่คุณนักล่าน้ำตกว่าไว้จริงๆ แหละค่ะ แต่คนเราเมื่อถึงจุดหนึ่ง... มันก็คือจุดหนึ่งที่เราไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกได้ จนกว่าเราจะค้นพบและเปลี่ยนแปลงเอง... ฉัตรคงไม่ได้ตามคุณพ่อพเยียไปที่เฟชบุค แต่จะรออยุ่ที่นี่ เพราะเชื่อแน่ว่า ตราบใดที่การเขียนยังเป็นหัวใจของใครสักคน ไม่มีที่ไหนเหมาะสมเท่าพื้นที่กว้างใหญ่ไร้่ขอบเขตของบล๊อกแล้วค่ะ ขอให้คุณพ่อพเยียสนุกและมีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 2 กันยายน 2553 11:54:53 น.

เสียดายที่มาไม่ทันคุณโดม แต่มาแล้วก็ยังดีกว่าไม่มายังไงก็จะตามไปที่fbนะคะหวังว่าคุณโดมคงจะรับเป็นเพื่อน   โดย: ;วายร้ายสีม่วง IP: 125.26.154.210 3 กันยายน 2553 2:59:50 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม พี่โดมยังไม่ได้ปิดบล็อกถาวร แอบลุ้นให้พี่เบื่อเฟซบุ๊คครับ 555 ผมไปลองเล่นเฟซบุ๊คแล้ว เล่นไม่เป็นจริงๆครับ เลยขอปักหลักอยู่กับบล้อกไปก่อนครับ   โดย: กะว่าก๋า 3 กันยายน 2553 7:07:40 น.

สวัสดีครับทุกท่าน อ่านความคิดเห็นของทุกๆท่านก็รับฟังนะครับ เรื่องระหว่างบล็อกกับเฟซบุ๊คอย่างที่แต่ละท่านพูดก็ถูก ที่ผมยังไม่ปิดบล็อกทิ้งไปก็เพราะว่าลิงค์ต่างๆของผมยังอยู่ที่นี่ เผื่อว่าคิดถึงคนโน้นคนนี้ก็แวะเวียนเข้าไปหาได้ และเรื่องราวต่างๆของผมก็ยังอยู่ในบล็อกมากมาย เวลาต้องการหาอะไรก็มาควานหาที่นี่ แต่ที่ไม่อยากอัพบล็อกต่อก็เพราะอิ่มอย่างที่บอกไปแล้วนั่นแหละครับ สำหรับเฟซบุ๊คนั้นก็มีข้อดีข้อเสียแตกต่างกัน ที่ ผมชอบมากก็คือเรื่องสร้างอัลบั้มรูปได้ประมาณ 200 รูป ต่อหนึ่งอัลบั้ม โดยไม่ต้องย่อรูป กิเลสของผมชอบอวดรูปที่ถ่ายมา เพราะมีเยอะมาก ที่ใช้งานไปยังน้อยกว่าที่เหลือ สามารถอัพโหลดรูปลงได้โดยไม่ใช้เวลามากนัก ส่วน เรื่องคอมเม้นท์ในเฟซบุ๊คนั้น ผมชอบตรงที่เวลาเราอ่านแล้วไม่มีอะไรจะตอบผมก็เพียงแค่คลิกถูกใจหรือ like เพื่อที่จะส่งสารกลับว่าได้อ่านแล้ว แต่ถ้ามีอะไรจะตอบก็สามารถตอบได้เท่าที่ใจอยากจะตอบ สิ่ง ที่เฟซบุ๊คที่ผมไม่ชอบคือตัวหนังสือตัวเล็กมาก แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะไปหาอะไรอ่านในเฟซบุ๊คมากนัก อยากจะอ่านอะไรมากๆผมก็อ่านหนังสือ ยังมีหนังสือดีๆอีกหลายเล่มที่ผมไม่ได้อ่าน เพราะถึงอย่างไรผมก็ยังชอบอ่านหนังสือ มากกว่า อ่านอะไรนานๆในอินเตอร์เน็ต การติดต่อสื่อสารแบบรวดเร็วฉับไว สั้นกะชับ แต่ใครบางคนอาจจะเรียกว่า "ฉาบฉวย" ก็ได้ แต่สำหรับผมแล้วไม่ว่า"สั้น"หรือ"ยาว"จริงใจทั้งนั้น ไม่มีใครรู้ว่าวันข้างหน้าผมจะเลิกเล่นเฟซบุ๊คแล้วกลับมาเขียนบล็อกอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ผมว่าถ้ารักและคิดถึงกันจริง บนโลกอินเตอร์เน็ต เพียงคลิกชั่วลัดนิ้วมือเดียวก็ส่งถึงกันได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตามที แต่ถ้าไม่คิดถึงกัน ขนาดมีลิงค์บล็อกกันก็ยังไม่เข้าไปคุยเลย ถึง อย่างไรแม้ว่าผมจะเลิกการเขียนบล็อกแล้ว แต่อยากบอกว่าผมไม่มีวันลืมความทรงจำดีๆ และประสบการณ์ดีๆที่ได้เขียนบล็อกและได้รูจักกับคุณตรงนี้เลย...   โดย: พ่อพเยีย 3 กันยายน 2553 7:52:01 น.

>> แต่ถ้าไม่คิดถึงกัน ขนาดมีลิงค์บล็อกกันก็ยังไม่เข้าไปคุยเลย << พี่โดม เมื่อก่อน ตอนรักแรกคลิกเขียนบล็อกใหม่ๆก็เคยน้อยใจว่าไม่มีใครมาอ่านบล็อกเราเลย โดยดูจากความเห็นที่มีน้อย ถึงไม่มีเลย แต่พอปรับใจใหม่ว่า แค่เราเขียนก็มีความสุขแล้ว และไม่รอคอยการตอบจากใครๆ กลับพบว่าการเขียนบล็อกมีความสุขมากขึ้น และมิตรภาพที่เราวางไว้ในบล็อก ไม่นานจะมีคนเข้ามาหยิบ และส่งต่อให้เราเช่นกัน ที่สำคัญเพิ่งรู้ว่า หลายคนก็แวะเข้ามาอ่าน แต่ไม่ได้เขียนความเห็น ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นก็คิดถึงเราแหละ ถึงเข้ามาอ่าน เพียงแต่อาจจะไม่ชอบเขียนตอบ หรือไม่รู้จะเขียนอะไร หรืออาจมีเหตุผลอื่นๆ บล็อกพี่โดม รักแรกคลิกเข้ามาทุกครั้งที่เช็คบล็อก แม้บางเอนทรี่ก็ไม่ได้ทิ้งข้อความ แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ได้นึกถึงกัน ขอบคุณพี่โดมที่เป็นคนแนะนำและเชียร์ให้เขียนบล็อก จนตอนนี้รักแรกคลิกมีความสุขกับการเขียนบล็อก มีเพื่อนใหม่ในบล็อกซึ่งล้วนมีมิตรภาพดีๆให้กัน ขอบคุณค่ะ   โดย: Love At First Click 3 กันยายน 2553 9:37:44 น.

สวัสดีครับรักแรกคลิก >>แต่ถ้าไม่คิดถึงกัน ขนาดมีลิงค์บล็อกกันก็ยังไม่เข้าไปคุยเลย << คำพูดประโยคนี้ไม่ได้เป็นการพูดออกจากตัวเอง แต่เป็นการหมายถึงทุกคนที่มีบล็อกและที่มีลิงค์ถึงกัน ถ้าไม่คิดถึงกันก็ยังไม่เข้าไปคุยกันเลย นี่เป็นเรื่องจริงธรรมดาๆ ที่บล็อกของพ่อพเยีย เท่าที่เขียนบล็อกมาก็เขียนเพราะอยากเขียนอยู่แล้ว เข้าใจความรู้สึกความสุขจากการเขียนได้ดี ที่ผ่านมา 4-5 ปีนั้นยืนยันได้ดีว่ามีความสุขจากการเขียนบล็อก ไม่ว่าจะมีคนมาคุยมากหรือน้อยก็ตาม แต่ขอยืนยันอีกครั้งว่าเป็นเพราะ "อิ่ม" แล้วจริงๆ อิ่มในที่นี่ไม่ได้หมายความว่าเบื่อหน่ายหรือเอียนนะ แต่อิ่มจริงๆน่ะ ก็รู้สึกดีใจที่เห็นรักแรกคลิกเขียนบล็อกอย่างมีความสุข และขอให้เขียนบล็อกอย่างมีความสุขต่อไป พ่อพเยียไปใช้เฟซบุ๊ค ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มาบล็อกแก๊งอีก แต่ทว่าเลิกอัพบล็อกเท่านั้นเอง บางคนเขามาบล็อกแก๊งโดยที่เขาไม่มีบล็อกของตัวเองก็มีไม่น้อย   โดย: พ่อพเยีย 3 กันยายน 2553 10:11:56 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ปราย ค่อยๆกลับไปอ่านบล็อก เก่าๆของพี่โดม ด้วยเพราะ มีแรงบันดาลใจหลายอย่าง อยู่ในนั้น อย่างเรื่องของ คุณเจนจิรา สุ อ่านแล้ว เห็นเป็นภาพหนังเรื่องหนึ่ง เลยค่ะพี่โดม ทำให้มีแรงใจ ในการเขียนหนังสือต่อไป มีพล๊อตใหม่ๆเรื่อยๆไม่ตัน   โดย: ปราย IP: 118.172.186.25 4 กันยายน 2553 20:10:24 น.

หวัดดีค่ะ คุณโดม ส่วนลึกในใจนั้น รู้สึกเสียดายมาก ๆ ที่ต่อไปจะไม่ได้อ่านเรื่องราวดี ๆ รายล้อมไปด้วยมิตรภาพอันอบอุ่นและจริงใจจากคุณและบรรดามิตรรอบข้างของคุณด้วย ขอยืนยันว่าคุณคือแรงบันดาลใจสำคัญในฐานะนักเขียนซึ่งเขียนเรื่องราวในสิ่งซึ่งตรงกับใจอยากเขียนของผู้อ่านคนนี้มากที่สุด คุณยังเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของนักคิด นักเขียนซึ่งขยันหมั่นเพียร เป็นผู้มีสติในการใช้ชีวิต เป็นผู้ยอมรับความจริงในอดีตและสามารถนำเรื่องราวเหล่านั้นมาเขียนเพื่อเป็นบทเรียนสอนใจคนอื่นได้เป็นอย่างดี ก็ยังแอบหวังเอาไว้ลึก ๆ ว่า ขอให้คุณเบื่อตัวอักษรเล็ก ๆ ในเฟซบุ๊คในเร็ววัน และหวนกลับมาเขียนบล็อกเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อัพบล็อกบ่อย ๆ หรือไม่มีเวลาเขียนตอบใคร ๆ แต่ก็ขออย่าให้ปล่อยบล็อกทิ้งร้างไปเลยนะคะ ที่สำคัญคือตัวเองคงเป็นคนไม่ทันสมัย เพราะไม่สามารถไปที่เฟซบุ๊คได้ คือหาทางไปไม่ได้นั่นเอง อย่างไรก็ตามจะติดตามงานเขียนของคุณตลอดไปใน "ริมรั้วหัวใจ" ณ "ขวัญเรือน"   โดย: บินหลาแสนสวย IP: 118.173.182.116 5 กันยายน 2553 1:54:53 น.

สวัสดีตอนเช้าวันอาทิตย์ค่ะ แวะมาส่ง (อย่างเป็นทางการ เพราะล็อกอินเข้ามาอำลาโดยเฉพาะ) เข้าใจค่ะว่าอิ่มแล้ว ขืนกินต่อแล้วมันจะอ๊อก.. มันเป็นเช่นนั้นเอง... ยินดีที่ได้รู้จักกันผ่านตัวหนังสือ ผ่านตัวอักษรไทยสี่สี่บตัวและสระอีกนิดหน่อย คุณโดมสร้างบ้านผ่านบล็อกสร้างเพื่อนผ่านถ้อยคำ พร้อมมีภาพเป็นเฟอร์ตกแต่งให้คนแวะมาเยี่ยมเยือนสุขใจอิ่มใจพอควรแล้ว จะว่าไปสี่ห้าปีสำหรับของเล่นหนึ่งชิ้นก็นับว่านานพอแล้วเนอะ หวังว่าคงได้เจอกันผ่านตัวหนังสืออีก อาจจะมิติใดมิติหนึ่งของโลกแห่งตัวอักษร และเอ้อ.. ภาพถ่าย (แม้จะไม่ได้เล่นเฟซบุ๊คก็ตาม) ลาก่อน (ก่อนที่จะอ๊อก...)   โดย: kangsadal 5 กันยายน 2553 7:51:17 น.

ใจหายเหมือนกันน่ะค่ะ..   โดย: คนวาวี IP: 203.172.208.153 7 กันยายน 2553 16:45:45 น.

ไปแล้ว ก็หวังว่าจะมาเที่ยวหานะค่ะ ยังไงก็จะติดตามผลงานค่ะ   โดย: บ้านผ่อดอยใน 8 กันยายน 2553 18:50:52 น.