Bloggang.com : พ่อพเยีย : เมื่อยังหนุ่มยังสาว (และเมื่อเป็นพ่อเป็นแม่)

เมื่อยังหนุ่มยังสาว (และเมื่อเป็นพ่อเป็นแม่)

เมื่อหวนนึกถึงวัยหนุ่มสาวที่ผ่านมา มีเรื่องสองเรื่องที่ยังอยู่ในใจของผมเสมอ และอยากนำมาเล่าให้ฟังในฐานะที่ผมเคยผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายร้อนหลายหนาวแล้ว

เรื่องแรกเป็นเรื่องราวความรักระหว่างผมกับเด็กสาววัย 17 ปี ส่วนผมขณะนั้นอายุ 23 ปี ซึ่งจะว่าไปแล้วมันก็เหมือนนิยายน้ำเน่าดี ๆ นี่เอง เธอคือนางเอกผู้น่ารัก เป็นเด็กสาวชาวกรุงเทพฯ เรียนหนังสืออยู่ชั้น ม.6 ในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง

ครอบครัวของเธอมีฐานะดีมีชาติตระกูล เธอเป็นเด็กฉลาด ชอบอ่านบทกวีและมีอารมณ์อ่อนไหว ส่วนผมเพิ่งเข้าเมืองหลวงมาใหม่ ๆ ทำงานประจำกองบรรณาธิการอยู่ที่นิตยสารรายเดือนเล่มหนึ่ง เป็นชายหนุ่มที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักเขียน เช่าห้องพักซอมซ่อที่มีขนาดเล็กกว่าห้องน้ำที่บ้านของเธอเสียอีก

จะเป็นด้วยอะไรก็ตามแต่ได้นำพาเรามาพบกันจนถึงขั้นผูกพันเป็นคนรักกัน แล้ววันหนึ่งเรื่องราวความรักของเราก็ระแคะระคายไปถึงพ่อแม่ของเธอ กระทั่งมีคำสั่งเด็ดขาดให้เราเลิกคบหากัน เราฝันว่าจะพากันหนีไปอยู่ที่แม่ฮ่องสอนซึ่งเป็นเมืองในฝันของผมในวัยหนุ่มสมัยนั้น

เราจะเปิดร้านเบเกอรี่และร้านหนังสือ (ตอนนั้นแม่ฮ่องสอนยังไม่ได้เป็นเมืองท่องเที่ยวเหมือนทุกวันนี้ ยังไม่มีใครรู้จักอำเภอปายเลยด้วยซ้ำ) มันเป็นความฝันลมๆแล้งๆที่ไม่สามารถเป็นความจริงได้เลย

ในวัยนั้นเรียกได้ว่ายังไม่รู้จักชีวิต ยังดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ใช้ชีวิตไร้แก่นสาร การงานที่ผมทำอยู่ลำพังจะเลี้ยงตัวเองให้รอดยังยากเลย แล้วประสาอะไรจะไปดูแลลูกผู้ดีอย่างเธอได้

แม้พ่อของเธอจะไม่ได้เป็นเหมือนผู้ร้ายในละครที่คอยแต่จะพรากลูกสาวจากชายหนุ่มผู้ยากจนก็ตาม แต่ด้วยจังหวะของชีวิตหรือจะเป็นโชคของเธอก็ไม่รู้ที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราต้องจบสิ้นลง เพียงเพราะวันหนึ่งมีเพื่อนของผมมาเล่าให้ฟังว่าเห็นเธอเดินไปไหนต่อไหนกับเพื่อนนักเรียนชายวัยเดียวกัน ด้วยสาเหตุเล็กน้อยเพียงเท่านี้ผมก็ไม่ยอมรับฟังคำอธิบายใดๆจากเธออีกเลย

ผมรู้สึกว่าตัวเองอกหักและเจ็บปวดร้าวราน อีกทั้งกำลังเบื่องานการที่ทำอยู่ ผมจึงตัดสินใจลาออกจากงานไปอยู่เกาะเสม็ดพักหนึ่ง (ราวครึ่งปี) นั่นเป็นรสชาติความรู้สึกที่เรียกว่าขมขื่นรวดร้าว เพราะผมตัดสินใจเลิกกับเธอทั้งที่ยังรักเธออยู่ แต่เมื่อนึกย้อนหลังไปแล้วก็รู้สึกว่าช่างเป็นโชคดีของเธอเสียจริงๆที่หลุดพ้นจากอุ้งมือมารอย่างผมไปได้

ตอนที่เธอเล่าให้ฟังว่าพ่อบอกให้เลิกคบหากับผม ผมถึงกับเคยเขียนจดหมายไปว่ากล่าวพ่อของเธอที่กีดกันความรักของเรา มาถึงวันนี้...วันที่ผมได้เป็นพ่อของลูกสาววัย 17 ปีแล้ว จึงทำให้ผมเข้าใจความรู้สึกของพ่อเธอ

ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากกราบเท้าพ่อของเธอเพื่อขอโทษที่ได้เขียนจดหมายล่วงเกินไปไม่น้อยด้วยความคับแค้นใจในความต่ำต้อยของตัวเอง นั่นเป็นเหตุการณ์เมื่อเกือบสามสิบปีมาแล้ว

เมื่อหันกลับมามองปัจจุบัน หนุ่มสาวในยุคสมัยนี้รู้จักความรักและความสัมพันธ์เร็วขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก อาจเป็นเพราะสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีซึ่งเติบโตอย่างไม่หยุดยั้ง มีเครื่องมือสื่อสารที่สร้างสัมพันธภาพให้ผู้คนได้ง่ายและรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์มือถือหรืออินเตอร์เน็ต ฯลฯ และโดยธรรมชาติของคนวัยนี้ ส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญในเรื่องความรักและเรื่องเพื่อนฝูงมากกว่าเรื่องพ่อแม่อยู่แล้ว

วัยหนุ่มสาวเป็นวัยแห่งการเรียนรู้และมีความกล้าหาญอยากรู้อยากลองไปเสียทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องดีหรือไม่ดีก็ตาม บางครั้งยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ และมีไม่น้อยที่ไม่สามารถผ่านโค้งอันตรายนี้ไปได้ แน่นอนว่าคนเราจะเป็นอย่างไรนั้น ใช่ว่าจู่ๆเมื่อมีอายุครบ 17 ปีในวันหนึ่งแล้วจะเปลี่ยนแปลงไปเป็นวัยรุ่นในชั่วข้ามคืนได้

แต่การที่ใครจะเป็นอย่างไรเมื่อตอนวัยรุ่นนั้นต้องมีจุดเริ่มต้นมาจากวัยเด็กก่อน และการที่ลูกจะเป็นเช่นไรนั้นพ่อแม่ย่อมมีส่วนเสมอไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อม

สิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับชีวิตในทัศนะของผมนั้นคือความรัก และความรักครั้งแรกที่ได้รับเมื่อเกิดมาเป็นชีวิตนั้นต้องเริ่มต้นจากพ่อแม่ก่อน ในช่วงวัยรุ่นเรามักละเลยความรักชนิดนี้เพราะอาจจะเพิ่งเริ่มเรียนรู้ที่จะได้รับความรักจากเพศตรงข้าม หรืออาจเป็นเพราะไม่เห็นคุณค่าหรืออาจได้รับความรักอย่างไม่ถูกต้องมาตั้งแต่เด็ก

ผมชอบที่ท่านพุทธทาสภิกขุกล่าวไว้ในทำนองว่า “ถ้าคนไหนรักพ่อแม่ของตัวเองไม่เป็นแล้วก็ยากที่จะรักผู้อื่นเป็นได้”

เมื่อพูดถึงความรักที่มีต่อพ่อแม่ ผมยังจดจำอีกเรื่องหนึ่งได้เป็นอย่างดี คือเมื่อวัยหนุ่มผมไม่อยากเป็นครูอย่างที่พ่อแม่อยากให้เป็น ตอนที่ผมเดินทางเข้าเมืองหลวงและได้ทำงานหนังสืออย่างที่ใฝ่ฝัน ผมคิดว่าเป็นเพราะความเก่งกล้าสามารถของตัวเองฝ่ายเดียว พ่อแม่ไม่ได้มีส่วนช่วยเหลืออะไรเลย

วันหนึ่งผมกลับไปเยี่ยมบ้านที่ชนบท ผมลงรถและเดินลัดถนนเล็กๆริมทุ่งนาไปเพราะระยะทางใกล้กว่าการไปลงรถที่ตลาด ขณะที่เดินกลับบ้านนั้นในใจผมนึกลำพองว่าวันนี้ผมมีนามบัตรแนะนำตัวเองว่าทำงานอยู่ที่นิตยสารรายเดือนและมีชื่อผมตีพิมพ์อยู่ในกองบรรณาธิการนิตยสารฉบับนั้นด้วย ผมจะเอาไปอวดพ่อแม่ว่าผมเก่งไหมที่ได้มาทำงานนี้ นี่ถ้าผมเชื่อฟังพ่อแม่ ผมคงจะเป็นได้แค่ครูบ้านนอกเท่านั้น ที่ผมมาถึงวันนี้ได้เป็นเพราะปีกของตัวเองแท้ๆ พ่อแม่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลย

ขณะที่ผมกำลังเดินผ่านบ้านเพื่อนซึ่งเรียนหนังสือมาด้วยกันในวัยเด็ก ตอนแรกผมคิดว่าจะเข้าไปทักทาย แต่ภาพที่ผมเห็นคือเขากำลังป้อนข้าวลูก สอนและหัดให้ลูกก้าวเดินอยู่ที่ลานบ้าน ภาพที่ผมเห็นในขณะนั้นทำให้ผมถึงกับน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาด้วยความสำนึกในบุญคุณของพ่อแม่อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าพ่อแม่ไม่ป้อนข้าวป้อนน้ำ ไม่สอนให้พูด ไม่สอนให้ก้าวเดิน ผมจะบินมาถึงวันนี้ได้อย่างไร

ผมใช้ชายเสื้อปาดน้ำตาแล้วเดินเลี่ยงจากเพื่อนคนนั้น สาวเท้าอย่างเร่งรีบเพราะอยากจะกลับไปกราบพ่อแม่โดยเร็ว

ผมอยากบอกคุณผู้อ่านซึ่งเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของผมว่า ก่อนที่ผมจะมีอายุ 50 ปี ผมก็เคยมีอายุ 17 ปีมาก่อน และได้ผ่านความผิดพลาดในชีวิตมาแล้วไม่น้อย แม้ความผิดจะเป็นครูได้ดีก็จริง แต่การนำความผิดพลาดของผู้อื่นมาสอนตัวเองโดยไม่ต้องทดลองทำผิดด้วยตัวเองนั้นนับเป็นความฉลาดกว่า

ส่วนใครที่คิดว่าพ่อแม่ไม่รักหรือลืมนึกถึงเรื่องความรักของพ่อแม่ไปบ้างในบางขณะเมื่อมีความรักชนิดอื่นเพิ่มเข้ามาในชีวิต ผมก็อยากฝากว่า ไม่ต้องรอให้มีลูกก่อนแล้วจึงค่อยรู้จักความรักของพ่อแม่หรอก การมีลูกนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่การเป็นพ่อแม่คนนี่สิไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

------------------------------------------

(เรื่องนี้เคยตีพิมพ์ในคอลัมน์ Talk นิตยสาร seventeen และดูเหมือนว่าผมเคยนำมาลงบล็อกไปแล้ว แต่เนื่องจากวันที่ 10 ที่จะถึงนี้ ผมจะเดินทางไปดอยวาวี เกรงว่าจะไม่สะดวกในการอัพบล็อกใหม่ และผมไม่อยากให้บล็อกของผมร้างว่างเปล่า เรื่องเก่าที่เคยตีพิมพ์แล้ว แต่ทว่าถ้าใครยังไม่เคยอ่านก็ถือว่าเป็นเรื่องใหม่ ใช่ไหมครับ ?)

การโหวตให้กับการประกวดบล็อกยอดเยี่ยมประเทศไทย
THAILAND BLOG AWARDS 2010

ทุกถ้อยคำและลิ้งค์ทั้งหมดนี้
ผมได้รับมาจากคุณกะว่าก๋า blogger ผู้ร่ำรวยน้ำใจ

เพราะฉะนั้นชื่อพี่ๆน้องๆในบล็อก
ที่เป็นชื่อเล่นจริงๆ (ที่ไม่ใช่ล็อกอิน)
ไม่ว่าจะเป็นพี่อะไรหรือน้องอะไรนั้น
ขอให้อ่านแล้วนึกว่าเป็นคำที่คุณกะว่าก๋าเรียกนะครับ
เพราะหลายชื่อผมไม่รู้จัก และไม่รู้ว่าเขาและเธออยู่ในวัยไหน

ผมเองก็ส่งเข้าประกวดร่วมกับเขาด้วย ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้หรอกครับ
เพียงแต่ในฐานะที่เป็นคนชอบเขียนบล็อกคนหนึ่งจึงอยากมีส่วนร่วมในงานนี้

และอยากเผยแพร่สิ่งที่เขียนให้กระจายออกไปอีกสักเล็กน้อย
เผื่อมีใครได้เห็นแล้วคลิกเข้ามาอ่านเพิ่มอีกสองสามคนก็โอเคแล้ว

นับจากบรรทัดถัดไปนี้จนถึงลิ้งค์สุดท้าย
คุณต้องอ่านในน้ำเสียงของคุณกะว่าก๋านะครับ

พ่อพเยีย

ขออนุญาตประชาสัมพันธ์กิจกรรมการประกวดบล็อกยอดเยี่ยมประเทศไทย
THAILAND BLOG AWARDS 2010
ผมได้เข้าร่วมประกวดบล็อก รวมทั้งเพื่อนบล็อกอีกหลายท่าน
ก็ขอแรงใจแรงเชียร์จากเพื่อนบล็อกให้ช่วยเข้าไปโหวตคะแนนให้
ตามลิ้งค์ที่ผมได้ทำไว้เลยนะครับ

ตกหล่นเพื่อนบล็อกท่านใดต้องขออภัยด้วยครับ
ผมยังดูผู้เข้าประกวดไม่ครบทุกสาขาเลยครับ

ขอบคุณทุกกำลังใจและไมตรีจิตครับ

กะว่าก๋า

วิธีการลงคะแนนโหวต
ถ้าจะโหวตครั้งละ 3 คะแนน
รบกวนสมัครที่นี่เลยครับ
เมื่อเข้าไปแล้วกดตรงคำว่า Sign Up ครับ

กฏกติกาการโหวตคะแนน

โหวตได้ทุกวัน แต่ห้ามโหวตซ้ำบล็อกกันในหนึ่งวัน
โหวตได้ทุกวันจนถึงวันที่ 10 สิงหาคม 2553 ครับ

โหวตให้บล็อกพี่สิน

โหวตให้บล็อกย่าดา

โหวตให้บล็อกกะว่าก๋า

โหวตให้บล็อกเป็ดสวรรค์

โหวตให้บล็อกป้าแอ็ด

โหวตให้บล็อกพี่อุ้มสี

โหวตให้บล็อกน้องวี

โหวตให้บล็อกน้องดอย

โหวตให้บล็อกน้องสาว

โหวตให้บล็อกน้องแอม

โหวตให้บล็อกคุณหนี่ฯ

โหวตให้บล็อกน้องเอม

โหวตให้บล็อกพี่แอม

โหวตให้บล็อกน้อง yjam

โหวตให้บล็อกพี่คนขับช้า

โหวตให้บล็อกพี่จิน

โหวตให้บล็อกคุณพู่

โหวตให้บล็อกพี่ไก่

โหวตให้บล็อกบีแอล

โหวตให้บล็อกคุณนัทธ์

โหวตให้บล็อกพี่ ซซ

โหวตให้บล็อกพี่แป๋ว

โหวตให้บล็อกคุณเอ๋

โหวตให้บล็อกพี่อาคุงกล่อง

โหวตให้บล็อกพี่จิบ

โหวตให้บล็อกพี่ตี๋น้อย

โหวตให้บล็อกคุณน้ำอ้อย

โหวตให้บล็อกน้องหนึ่ง

โหวตให้บล็อกพี่โสดในซอย

โหวตให้บล็อกคุณคนสาธารณะ

โหวตให้บล็อกพี่ชาลี

โหวตให้บล็อกคุณปุ๊ก

โหวตให้บล็อกคุณนก

โหวตให้บล็อกพี่ปูขาเก เซมารู

โหวตให้บล็อกคุณถม

โหวตให้บล็อกน้องโยโย่

โหวตให้บล็อกคุณไฮกุ

โหวตให้บล็อกน้องเมย์

โหวตให้บล็อกพี่ก้อย

โหวตให้บล็อกคุณหมอหมู

โหวตให้บล็อกพี่พีร์

โหวตให้บล็อกพี่เซียนกระบี่ฯ

โหวตให้บล็อกคุณเจฟ

โหวตให้บล็อกน้องแจง

โหวตให้บล็อกพี่เทียนส่องแสง

โหวตให้บล็อกน้องส้มแช่อิ่ม

โหวตให้บล็อกน้องแป้ง

โหวตให้บล็อกพ่อพเยีย

มีรายชื่อบล็อกอื่นๆที่คุณอาจรู้จัก
และเผื่ออยากโหวตให้
ผมลิงค์มาจากบล็อกของคุณ ณ ปลายฉัตร

>>>รายชื่อบล็อกอื่นๆที่คุณอาจรู้จักและอยากโหวตให้

Create Date : 08 สิงหาคม 2553

Last Update : 8 สิงหาคม 2553 12:12:16 น.

32 comments

Counter : 2114 Pageviews.

อุ้มแวะมาอ่านค่ะพี่โดม
โหวตให้พี่โดมเสมอค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 สิงหาคม 2553 เวลา:15:26:03 น.

1156/1132
.
ส่งโหวตล่าสุดรอบสองค่ะ

10 อันดับหน้าแรกมีความเคลื่อนไหวแล้ว
รายงานอันดับชาร์ตคืนนี้ คงได้เห็นอะไรกันบ้างแหละค่ะ ฮี่ๆๆๆ
บล๊อกแก๊งค์สู้ ๆ ๆ คร่า ^________^

ขออภัยด้วยนะคะ ถ้ายังไม่สามารถอ่านเนื้อหาจนครบ
ไว้จะทยอยอ่านเมื่อเข้ามาในแต่ละครั้งค่ะ ^ ^

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 8 สิงหาคม 2553 เวลา:18:31:24 น.

โหวตได้.......แต่โพสท์ไม่ได้ตั้งแต่เมื่อวาน.....
อีก 6 ค่ะ คุณโดม

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 8 สิงหาคม 2553 เวลา:20:06:53 น.

.
รายงานผลโหวตล่าสุดรอบที่สาม.. วันนี้ยังกดไม่ได้เลยสักคนค่ะ ฮี่ๆๆๆ
สงกะสัยระบบกจะบล๊อกฉัตรไว้ที่สองรอบแหง๋มๆ สองวันแระค่ะ อิอิ

รายงานอันดับ 1-10 ของแต่ละสาขาค่ะ

Business Blog
อันดับ 4 sound (ลดลง 1 อันดับ)

Education
อันดับ 3 คนสาธารณะ (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 4 กะวาก๋า (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 5 yyswim
อันดับ 7 addsiripun
อันดับ 9 peeamp (ขึ้น 2 อันดับ)
อันดับ 10 ชฎาแหลม (ลง 1 อันดับ)

สาขา Entertainment
อันดับ 4 เป็ดสวรรค์
อันดับ 5 คนสาธารณะ
อันดับ 6 กะว่าก๋า
อันดับ 8 พยัคร้ายแห่งคลองบางหลวง (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 9 "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 10 yyswim

สาขา Home&Deccor
อันดับ 1 กินๆ เที่ยวๆ
อันดับ 2 CinnamonGal
อันดับ 3 aitai
อันดับ 5 โสดในซอย (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 6 นายรถซุง
อันดับ 7 nature-delight
อันดับ 8 fuku

สาขาHealth & Sport and Family Blog
อันดับ 1 PuPe_So_Sweet
อันดับ 3 จ้าว..จอม
อันดับ 4 หมอหมู

สาขา Recreation Blog
อันดับ 3 yyswim
อันดับ 4 กิน ๆ เที่ยว ๆ (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 5 ปูขาเก เซมารู (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 9 พลทหารไรอัน (ขึ้นใหม่ 2 อันดับ)
"กรี๊ดดดดดด บล๊อกคุณพลทหารฯ มาหน้าแรกแล้ว ^__^"

สาขา Shopping and Beauty Blog
อันดับ 1 PuPU_So_Sweet
อันดับ 3 A Princess
อันดับ 4 CinnamonGal
อันดับ 5 ชฎาแหลม
อันดับ 6 tuniez83
อันดับ 7 KiRaRi
อันดับ 8 แพรวขวัญ (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 9 awaysfluke (ลง 1 อันดับ)
(อันดับ 10 หลุดไปแย๊ว.... แง๊วๆๆๆๆๆ)

สาขา Citizen Reporter Blog
อันดับ 1 คนสาธารณะ
อันดับ 5 yjam

สาขา IT Blog
หน้าแรก ไม่มี bloggang

สาขา Travel and Photo Blog
อันดับ 5 ชานไม้ชายเขา (ขึ้น 3 อันดับ)
อันดับ 7 Sweety- around-the -world (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 8 น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 9 vuitton
อันดับ 10 JinnyTent

สาขา Science Blog
อันดับ 5 DR.MOO CAN DO
อันดับ 8 สายลมอิสระ

หมายเหตุ-หากชาร์ตมีความคลาดเคลื่อนในขณะที่ฉัตรกำลังจัดทำรายการนี้อยู่ หรือหากผิดพลาดตกหล่นอย่างไร โปรดให้อภัยด้วยค่ะ...

ผลโหวตล่าสุด*
....วันนี้ยังกดรอบที่สามไม่ได้ค่ะ อิอิ

.

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:0:10:50 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม

เมื่อวานฟังเพลง นางฟ้า ของพี่ศักดิ์สิริ มีสมสืบ แล้วนึกถึงคนที่เคยแนะนำให้ฟังค่ะ

พี่เคยฟังเพลงนี้ใช่ไหมคะ เห็นว่าจะมีคอนเสิร์ตด้วยค่ะ

เธองดงามอ่อนโยน ดั่งแสงจันทร์...

โดย: Love At First Click

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:9:24:58 น.

สวัสดีครับพี่โดม
ผมก็จะขึ้นเชียงรายเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะได้ไปวาวีหรือป่าว

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:12:35:54 น.

สวัสดีโดม
กลับจากตะกั่วป่าแล้วเหรอ
ขึ้นวาวี ว่างก็แวะมาทุ่งดาวได้นะ ช่วงนี้ไม่ขยับไปไหน

โดย: ปอน ปอน IP: 61.19.65.242 วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:14:16:44 น.

เวลาการโหวตงวดลงทุกที.........

เชียร์สุดตัว.....เชียร์สุดใจ.....รับไปเต็มๆค่ะคุณโดม

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:18:39:00 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ผมเตรียมตัวเดินทางไปดอยวาวีวันพรุ่งนี้ครับ

แต่จะติดตามผลโหวตทางโน้ตบุ๊คกับเน็ตมือถือ

ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่เข้ามาคอมเม้นท์และช่วยโหวตให้

ได้คะแนนขนาดนี้สำหรับผมก็นับว่ามากแล้ว

พี่ปอนครับ

ขอบคุณครับที่ชวนแวะบ้านทุ่้งดาว สงสัยจะไม่มีเวลา เพราะไปกับครอบครับ เธอมีวันหยุดน้อย ใช้ที่ดอยวาวีก้หมดแล้ว ผมก็ต้องกลับพร้อมกัน

ไว้โอกาสหน้าคงได้ไปเที่ยวครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:19:58:37 น.

.
รายงานอันดับ 1-10 ของแต่ละสาขาค่ะ

Business Blog
อันดับ 5 sound (ลดลง 1 อันดับ)
สาขานี้เข้าหน้าแรกเพียงบล๊อกเดียว
ถ้าพอมีเวลาเหลือ รบกวนช่วยโหวตอย่าให้ตกหน้าแรกด้วยนะคะ

Education
อันดับ 3 คนสาธารณะ
อันดับ 4 กะวาก๋า
อันดับ 5 yyswim
อันดับ 7 addsiripun
อันดับ 10 peeamp

สาขา Entertainment
อันดับ 4 เป็ดสวรรค์
อันดับ 5 คนสาธารณะ
อันดับ 6 กะว่าก๋า
อันดับ 8 "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 9 พยัคร้ายแห่งคลองบางหลวง (ลง1 อันดับ)
อันดับ 10 yyswim

สาขา Home&Deccor
อันดับ 1 กินๆ เที่ยวๆ
อันดับ 2 CinnamonGal
อันดับ 3 aitai
อันดับ 5 โสดในซอย
อันดับ 6 นายรถซุง
อันดับ 7 nature-delight
อันดับ 8 fuku

สาขาHealth & Sport and Family Blog
อันดับ 1 PuPe_So_Sweet
อันดับ 3 จ้าว..จอม
อันดับ 4 หมอหมู

สาขา Recreation Blog
อันดับ 3 yyswim
อันดับ 4 กิน ๆ เที่ยว
อันดับ 6 ปูขาเก เซมารู (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 9 พลทหารไรอัน

สาขา Shopping and Beauty Blog
อันดับ 1 PuPU_So_Sweet
อันดับ 3 A Princess
อันดับ 4 CinnamonGal
อันดับ 5 ชฎาแหลม
อันดับ 6 tuniez83
อันดับ 7 KiRaRi
อันดับ 8 แพรวขวัญ
อันดับ 9 awaysfluke
(อันดับ 10 หลุดไปแย๊ว.... แง๊วๆๆๆๆๆ)

สาขา Citizen Reporter Blog
อันดับ 1 คนสาธารณะ
อันดับ 5 yjam

สาขา IT Blog
หน้าแรก ไม่มี bloggang

สาขา Travel and Photo Blog
อันดับ 5 Sweety- around-the -world (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 6 ชานไม้ชายเขา (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 8 vuitton (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 9 น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 10 JinnyTent

สาขา Science Blog
อันดับ 5 DR.MOO CAN DO
อันดับ 8 สายลมอิสระ

หมายเหตุ-หากชาร์ตมีความคลาดเคลื่อนในขณะที่ฉัตรกำลังจัดทำรายการนี้อยู่ หรือหากผิดพลาดตกหล่นอย่างไร โปรดให้อภัยด้วยค่ะ...

รายงานผลโหวตล่าสุด>>>>..1293/1270
วันนี้โหวตได้รอบเดียวเองค่ะ เสียดายจัง

.
ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:5:02:00 น.

1331/1305

โหวตวันนี้วันสุดท้าย
แต่โหวตนี้ยังไม่ใช่โหวตสุดท้ายค่ะ อิอิ

บล๊อกแก๊งค์สู้ๆๆๆ คร่า

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:14:52:06 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน เตรียมตัวออกเดินทางไปดอยวาวีแล้ว

เย็นนี้ขึ้นรถที่หมอชิตเวลา 18.50 น.

ถึงปากทางแม่สรวยตอนเช้าตรู่ ครูบุญทมจะขับรถมารับที่ปากทาง

รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ที่ไม่ได้เดินทางไปไหนมาไหนสองคนมานานแล้ว ก่อนเดินทางขอเอาเพลง "เหมือนไม่เคย" มาฝาก
ใครอยากฟังเชิญคลิกฟังได้เลยครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:16:18:31 น.

ฮิฮิ เมื่อวาน เพื่อนเมล์มาบอกคำสั้นๆว่า โลม

เหมือนมุขพ่อพเยียเลยค่ะ : )

โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:17:03:34 น.

รายงานอันดับ 1-10 ของแต่ละสาขาค่ะ
ลุ้นกันก่อนสักรอบ ก่อนจะหมดคืนนี้...

Business Blog
อันดับ 5 sound (คงที่)
สาขานี้เข้าหน้าแรกเพียงบล๊อกเดียว
ถ้าพอมีเวลาเหลือ รบกวนช่วยโหวตอย่าให้ตกหน้าแรกด้วยนะคะ

Education
อันดับ 3 คนสาธารณะ
อันดับ 4 กะวาก๋า
อันดับ 5 yyswim
อันดับ 6 addsiripun
อันดับ 7 A Princess (ขึ้นใหม่แบบสายฟ้าแลบ สุดยอดค่า!!!!)
อันดับ 10 ....(หลุดไปแย๊วววววววว !!! T^T )

สาขา Entertainment
อันดับ 4 เป็ดสวรรค์
อันดับ 5 คนสาธารณะ
อันดับ 6 กะว่าก๋า
อันดับ 8 "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
อันดับ 9 yyswim (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 10 พยัคร้ายแห่งคลองบางหลวง (ลง1 อันดับ)

สาขา Home&Decor
อันดับ 1 กินๆ เที่ยวๆ
อันดับ 2 CinnamonGal
อันดับ 3 aitai
อันดับ 5 โสดในซอย
อันดับ 6 nature-delight (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 7 นายรถซุง (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 8 fuku

สาขาHealth & Sport and Family Blog
อันดับ 1 PuPe_So_Sweet
อันดับ 3 จ้าว..จอม
อันดับ 4 หมอหมู

สาขา Recreation Blog
อันดับ 3 yyswim
อันดับ 4 กิน ๆ เที่ยว ๆ
อันดับ 6 ปูขาเก เซมารู (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 7 พลทหารไรอัน (ขึ้น 2 อันดับ สุดยอด!!!!! ค่ะ ^ ^* )

สาขา Shopping and Beauty Blog
อันดับ 1 PuPe_So_Sweet
อันดับ 3 A Princess
อันดับ 4 CinnamonGal
อันดับ 5 ชฎาแหลม
อันดับ 6 tuniez83
อันดับ 7 KiRaRi
อันดับ 9 แพรวขวัญ (ลดลง 1 อันดับ)
อันดับ 10 awaysfluke (ขึ้นใหม่ 1 อันดับ)

สาขา Citizen Reporter Blog
อันดับ 1 คนสาธารณะ
อันดับ 5 yjam

สาขา IT Blog
หน้าแรก ไม่มี bloggang

สาขา Travel and Photo Blog
อันดับ 6 Sweety- around-the -world (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 7 ชานไม้ชายเขา (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 8 vuitton (คงที่)
อันดับ 9 นายหัวเด่น (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 10 น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา (ลง 1 อันดับ)

สาขา Science Blog
อันดับ 5 DR.MOO CAN DO
อันดับ 9 สายลมอิสระ (ลง 1 อันดับ)

หมายเหตุ-หากชาร์ตมีความเคลื่อนไหวต่างไปในขณะที่ฉัตร

กำลังจัดทำรายการนี้อยู่ หรือหากผิดพลาดตกหล่นอย่างไร โปรดให้อภัยด้วยค่ะ...รายงานอันดับ 1-10 ของแต่ละสาขาค่ะ
ลุ้นกันก่อนสักรอบ ก่อนจะหมดคืนนี้...

Business Blog
อันดับ 5 sound (คงที่)
สาขานี้เข้าหน้าแรกเพียงบล๊อกเดียว
ถ้าพอมีเวลาเหลือ รบกวนช่วยโหวตอย่าให้ตกหน้าแรกด้วยนะคะ

Education
อันดับ 3 คนสาธารณะ
อันดับ 4 กะวาก๋า
อันดับ 5 yyswim
อันดับ 6 addsiripun
อันดับ 7 A Princess (ขึ้นใหม่แบบสายฟ้าแลบ สุดยอดค่า!!!!)
อันดับ 10 ....(หลุดไปแย๊วววววววว !!! T^T )

สาขา Entertainment
อันดับ 4 เป็ดสวรรค์
อันดับ 5 คนสาธารณะ
อันดับ 6 กะว่าก๋า
อันดับ 8 "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
อันดับ 9 yyswim (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 10 พยัคร้ายแห่งคลองบางหลวง (ลง1 อันดับ)

สาขา Home&Decor
อันดับ 1 กินๆ เที่ยวๆ
อันดับ 2 CinnamonGal
อันดับ 3 aitai
อันดับ 5 โสดในซอย
อันดับ 6 nature-delight (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 7 นายรถซุง (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 8 fuku

สาขาHealth & Sport and Family Blog
อันดับ 1 PuPe_So_Sweet
อันดับ 3 จ้าว..จอม
อันดับ 4 หมอหมู

สาขา Recreation Blog
อันดับ 3 yyswim
อันดับ 4 กิน ๆ เที่ยว ๆ
อันดับ 6 ปูขาเก เซมารู (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 7 พลทหารไรอัน (ขึ้น 2 อันดับ สุดยอด!!!!! ค่ะ ^ ^* )

สาขา Shopping and Beauty Blog
อันดับ 1 PuPe_So_Sweet
อันดับ 3 A Princess
อันดับ 4 CinnamonGal
อันดับ 5 ชฎาแหลม
อันดับ 6 tuniez83
อันดับ 7 KiRaRi
อันดับ 9 แพรวขวัญ (ลดลง 1 อันดับ)
อันดับ 10 awaysfluke (ขึ้นใหม่ 1 อันดับ)

สาขา Citizen Reporter Blog
อันดับ 1 คนสาธารณะ
อันดับ 5 yjam

สาขา IT Blog
หน้าแรก ไม่มี bloggang

สาขา Travel and Photo Blog
อันดับ 6 Sweety- around-the -world (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 7 ชานไม้ชายเขา (ลง 1 อันดับ)
อันดับ 8 vuitton (คงที่)
อันดับ 9 นายหัวเด่น (ขึ้น 1 อันดับ)
อันดับ 10 น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา (ลง 1 อันดับ)

สาขา Science Blog
อันดับ 5 DR.MOO CAN DO
อันดับ 9 สายลมอิสระ (ลง 1 อันดับ)

หมายเหตุ-หากชาร์ตมีความเคลื่อนไหวต่างไปในขณะที่ฉัตร

กำลังจัดทำรายการนี้อยู่ หรือหากผิดพลาดตกหล่นอย่างไร โปรดให้อภัยด้วยค่ะ...

(ขออภัยงานเขียนที่อัพใหม่ทุกๆ บล๊อกนะคะ ที่ฉัตรวิ่งผ่านไปเฉยๆ เพราะต้องการรายงานผลโหวตให้ครบไวๆ ค่ะ ก่อนที่จะมีงานเข้ามาซะก่อน ไว้จะกลับมาอ่านอีกครั้งแน่นอนค่ะ)

รายงานผลโหวตล่าสุด>>>>.1361/1335

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:20:40:40 น.

เดินทางปลอดภัยนะค่ะ ขอให้มีความสุขกับการเที่ยว ดอยวาวีค่ะ คิดว่า ฝนคงตกหนักนะช่วงนี้ เพราะที่บนดอยโป่งแยง สองวันนี้ ฝนตกหนักเกือบจะทุกวัน

โดย: p tim IP: 117.47.218.19 วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:20:47:07 น.

มาโหวตให้ทิ้งทวน
ฝนดีค่ะ

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:23:26:11 น.

1371/1346
.
กระหน่ำก่อนหมดวันค่ะ อิอิ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:23:27:48 น.

ขอให้คุณโดมและคุณกล้วยเดินทางถึงที่หมายโดยปลอดภัยค่ะ

โดย: บินหลาแสนสวย IP: 118.173.183.185 วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:23:29:20 น.

ผมคงเป็นได้แค่ครูบ้านนอก... แล้วไงล่ะ ครูบ้านนอกหลายๆคนก็สร้างคนดีๆให้กับประเทศชาติมาแล้วไม่ใช่หรือ ฉันเองก็จะไม่มีวันลืมก้าวแรกที่ครูบ้านนอกแก่ๆ เชยๆจับมือฉันให้ลุกขึ้นมาเรียนรู้โลก ถึงแม้ฉันจะไม่ได้ประสบความสำเร็จในชีวิตหรือเป็นคนดีนัก ก็ขอโทษนะถ้าเขียนอะไรที่ไม่ถูกใจ เพราะฉันคิดอย่างนั้น

โดย: ฉันเอง IP: 118.172.176.26 วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:1:08:23 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

ผมรู้สึกถึงความเป็นพ่อ
ตอนที่มีลูกเป็นของตัวเอง

เมื่อก่อนเคยสงสัยในความรักที่พ่อมีต่อตัวผม
ตอนนี้ผมไม่สงสัยแล้ว
รูปแบบความรักและการแสดงออกมีมากมาย
บางครั้งอาจมาด้วยเสียงดุด่า หรือความเข้มงวด
แต่นั่นก็เป็นความรักลูกในอีกรูปแบบ
ที่สำคัญคือ เราได้มองเห็นความรักนี้หรือเปล่าเท่านั้นเอง

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:7:48:28 น.

รักครั้งแรกน้อยคนนักที่จะ
ประสบความสำเร็จที่จะอยู่
ด้วยกันมีลูกสร้างครอบครัว
ส่วนมากเราจะแต่งงานกับ
รักครั้งที่ 3 เป็นต้นไป...

จริงอย่างที่พี่โดมว่า ถ้าไม่มี
พ่อกับแม่ป้อนข้าวป้อนน้ำ
เราคงไม่มีวันนี้ เพราะบางที
ปรายก็ชอบคิดว่าตัวเองเก่ง
พ่อแม่ไม่ได้มีส่วนได้หรือ
ส่วนเสียในชีวิต จนกระทั่ง
เกิดความสงสัยต่างๆนานา
ว่าทำไมพ่อแม่ไม่เข้าใจใน
ตัวเรา...

โดย: ปราย IP: 113.53.209.128 วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:10:32:59 น.

เข้ามาโหวต
เข้ามาอ่าน
เข้ามาชื่นชม

โดย: ริมตลิ่ง

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:12:24:37 น.

ความรักครั้งแรก
กับความรักในวันนี้

ผู้หญิงคนนั้นผ่านอุ้งมือมาร

แต่วันนี้ แม่ของลูกของคุณคือแม่พระแสนดีนั่นเอง

เคยอ่านมา

ชีวิตคู่ของคุณหวานมากค่ะ

"บันทึกแห่งชีวิต แด่...ภรรยาอันเป็นที่รักยิ่ง"
ที่หวานใจมอบให้ตั้งแต่ปี 2548
เค้าเซ็นไว้ว่า
"สำหรับเธอ คนดี และคนเดียวในดวงใจ"

เป็นสมุดที่บันทึกไว้ขณะวัยทำงาน แต่ถูกค้นพบเมื่อผู้บันทึกอายุเข้าวัยชราแล้ว
ในคำนำเขียนไว้ว่า เป็นบันทึกเกี่ยวกับชีวิต การเรียนรู้ การครองเรือน การทำงาน
ที่สืบเนื่องด้วยความอดทน ความซื่อสัตย์ ความสุจริตจริงใจ ความกตัญญู และการประพฤติตนให้อยู่ในคลองแห่งธรรม อันเป็นประสบการณ์ที่ผู้บันทึกได้เผชิญและผ่านพบมา...

นับเป็นบันทึกแห่งชีวิตเพื่อความสุขและความราบรื่นของชีวิตอย่างแท้จริง

อ่านแล้วถ้าได้ข้อคิดอะไรดีๆ
จะนำมาแบ่งปันเล่าสู่กันฟังนะคะ

สมเป็นแก้วเจียระไนยสูงค่ายิ่ง..

โดย: .. IP: 182.52.199.9 วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:12:30:00 น.

ผมขออนุญาตเข้ามาขอบคุณนะครับ

น้ำใจที่มีคุณค่าของคุณโดม ผมจำได้เสมอ ขอขอบคุณมากๆนะครับ

เดินทางท่องเที่ยวกับคนข้างกายที่ดอยวาวี ให้สนุก ปลอดภัย เจอแต่คนดีๆนะครับ

จาก สิน

โดย: yyswim

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:13:36:48 น.

สัวดีคะลุงโดมหญิงเข้ามาหาอีกแล้วนะคะถึงบ้านหรือยังคะ

โดย: หญิง IP: 203.172.208.153 วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:14:11:26 น.

สวัสดีจ้ะหญิง

ลุงโดมมาถึงบ้านแล้ว แต่ฝนตกตลอด จึงอยู่แต่ในบ้าน เย็นๆค่ำๆเจอกันนะ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:14:19:07 น.

สวัสดีครับคุณฉันเอง

ขอตอบคุณฉันเองก่อนก็แล้วกัน...

ก่อนอื่นคุณต้องอ่านเรื่องทั้งเรื่องให้หมดก่อน ก่อนที่จะยกมาเพียงประโยคเดียว คุณลองอ่านเนื้อหาใหม่อีกรอบนะครับ..

........

เมื่อ พูดถึงความรักที่มีต่อพ่อแม่ ผมยังจดจำอีกเรื่องหนึ่งได้เป็นอย่างดี คือเมื่อวัยหนุ่มผมไม่อยากเป็นครูอย่างที่พ่อแม่อยากให้เป็น

ตอน ที่ผมเดินทางเข้าเมืองหลวงและได้ทำงานหนังสืออย่างที่ใฝ่ฝัน ผมคิดว่าเป็นเพราะความเก่งกล้าสามารถของตัวเองฝ่ายเดียว พ่อแม่ไม่ได้มีส่วนช่วยเหลืออะไรเลย

วันหนึ่งผมกลับไปเยี่ยมบ้าน ที่ชนบท ผมลงรถและเดินลัดถนนเล็กๆริมทุ่งนาไปเพราะระยะทางใกล้กว่าการไปลงรถที่ตลาด ขณะที่เดินกลับบ้านนั้นในใจผมนึกลำพองว่าวันนี้ผมมีนามบัตรแนะนำตัวเองว่าทำ งานอยู่ที่นิตยสารรายเดือนและมีชื่อผมตีพิมพ์อยู่ในกองบรรณาธิการนิตยสาร ฉบับนั้นด้วย

ผมจะเอาไปอวดพ่อแม่ว่าผมเก่งไหมที่ได้มาทำงานนี้ นี่ถ้าผมเชื่อฟังพ่อแม่ ผมคงจะเป็นได้แค่ครูบ้านนอกเท่านั้น ที่ผมมาถึงวันนี้ได้เป็นเพราะปีกของตัวเองแท้ๆ พ่อแม่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลย

ขณะที่ผมกำลังเดินผ่านบ้าน เพื่อนซึ่งเรียนหนังสือมาด้วยกันในวัยเด็ก ตอนแรกผมคิดว่าจะเข้าไปทักทาย

แต่ ภาพที่ผมเห็นคือเขากำลังป้อนข้าวลูก สอนและหัดให้ลูกก้าวเดินอยู่ที่ลานบ้าน ภาพที่ผมเห็นในขณะนั้นทำให้ผมถึงกับน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาด้วยความสำนึกใน บุญคุณของพ่อแม่อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ถ้าพ่อแม่ไม่ป้อนข้าวป้อนน้ำ ไม่สอนให้พูด ไม่สอนให้ก้าวเดิน ผมจะบินมาถึงวันนี้ได้อย่างไร

ผมใช้ชายเสื้อปาดน้ำตาแล้วเดินเลี่ยงจากเพื่อนคนนั้น สาวเท้าอย่างเร่งรีบเพราะอยากจะกลับไปกราบพ่อแม่โดยเร็ว

-------

สำหรับคำพูดที่ว่า "ผมคงเป็นได้แค่ครูบ้านนอกเท่านั้น.."ในข้อเขียนของผมกำลังจะบอกว่า นั่นเป็นช่วงความคิดในวัยหนุ่มที่กำลังลำพองยโสโอ้อวด

และผมไม่ได้มีเจตนาไปหมิ่นเหยียดหยามใคร

พ่อผมเป็นครู และพี่ๆ้น้องๆผมก็เป็นครูบ้านนอกกันเสียมากกว่าอาชีพอื่น
เพื่อนๆทุกวันนี้ก็เป็นครูมากมาย ทั้งที่เป็นครูดีเด่นและเป็นขี้เมาหยำเป ก็มีไม่น้อย

คุณกรุณาอ่านให้ครบถ้วนประโยคหรือดูเจตนาของผมให้ชัดเจน

การ ที่คุณยกคำพูดของผมมาประโยคเดียวแล้วเขียนคอมเม้นท์ผมทำนองนี้ถือว่าไม่แฟร์ กับผม

หรือไม่ก็ถือว่าคุณอ่านไม่ละเอียดหรือไม่ก็อาจจะละเอียดแล้วแต่คุณตีเจตนาผมผิดไป

ผมก็ไม่ต้องการให้คุณหรือใครเข้าใจผิด(ไม่เข้าใจผมเสียดีกว่า...ดีกว่าที่จะเข้าใจผมผิด)

ถึงวันนี้..ผมก็ตอบได้ว่าผมเป็นผมอย่างที่เป็นอยู่ผมพอใจกว่าได้เป็นครู

ถ้าผมเป็นครูก็อาจเป็นครูที่ไม่ได้มีอุดมการณ์สูงส่งอะไร เพราะตอนเรียนครูก็เรียนไปอย่างนั้น

ตอนนั้นยังเป็นเด็กอยู่ (อายุ 16-17)ยังไม่รู้ว่าตัวเองรักงานอะไรหรือต้องการเป็นอะไรจริงๆ พ่อก็ครู พี่ก็ครู ก็เลยเข้าเรียนครู เพราะไม่รู้ว่าควรจะเลือกเรียนอะไร

เมื่อเวลาผ่านพ้นไปผมจึงรู้ว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะเป็นครู (ยิ่งถึงวันนี้ก็ยิ่งชัดเจน และรู้สึกขอบคุณที่สอบบรรจุไม่ติด)

ถ้าผมสอบบรรจุติดในตอนนั้น เมื่อทำงานไปหลายๆปีก็อาจจะถูกระบบกลืนกินไปก็ได้

อาจ จะเป็นตัวแทนขายตรงบ้าง ,ขโมยเวลาเด็กนักเรียนไปทำอย่างอื่นบ้าง, หรืออาจจะใช้เวลาอยู่กับการทำผลงานเลื่อนวิทยฐานะเพื่อความมั่นคงของครอบ ครัว เลื่อนซีได้ค่าวิชาชีพ มีเงินเดือนเพิ่มขึ้น

หรืออาจจะเป็นขี้เมาหัวราน้ำอยู่กัับเพื่อนครูบ้านนอกด้วยกัน อาจจะเป็นหนี้ที่ไม่รู้จะจ่ายอย่างไรให้หมดจนกว่าจะเกษียณ

เพราะผมคิดว่าผมรู้จักตัวเองดีว่า ผมเป็นคนอย่างไร

ส่วน ครูท่านอื่นๆที่เขาประพฤติตนเป็นคนดีสอนศิษย์ด้วยจิตวิญญาณของความ เป็นครูอย่างแท้จริง ท่านก็ควรได้รับการยกย่องสรรเสริญอยู่แล้ว

เพราะผมมองว่าอาชีพครูเป็นมากกว่าอาชีพๆหนึ่งเท่านั้น ครูเป็นปูชนียบุคคล

ในบางเรื่องถ้าผมยังทำไม่ได้ ก็ไม่อยากไปสอนเด็กๆว่า...นักเรียนอย่าทำอย่างนั้นอย่างนี้นะ
หรือประเภท จงทำอย่างที่ฉันบอก แต่อย่าลอกที่ฉันทำ - -

ถึง วันนี้ผมจึงดีใจที่ผมไม่ได้เป็นครู - - แต่ผมไม่ได้หมายความว่าตัวผมจะดีกว่าท่านอื่นๆนะครับ (เพียงแต่รู้สึกดีแล้วที่ตัวเองไม่ได้เป็นครู)

ทุกวันนี้มีครูดีๆที่ทำหน้าที่ของความเป็นครูด้วยจิตและวิญญาณก็มีอยู่มากมาย

ถ้าคำว่า "ผมคงเป็นได้แค่ครูบ้านนอกเท่านั้น" ทำให้คุณสะเทือนใจหรือไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:14:53:27 น.

แล้วพ่อพเยียสรุปแล้วหรือว่าฉันคิดแค่นั้น..อันนี้ก็แล้วแต่คุณจะคิดล่ะนะ..ฉันรับรู้โดยไม่สนใจเลยว่าแฟร์หรือไม่แฟร์ ฉันเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างเสมอ รวมทั้งเคารพในความคิดเห็นของตัวฉันเองด้วย ไม่จำเป็นต้องขอโทษ

โดย: ฉันเอง IP: 182.52.147.87 วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:20:46:07 น.

หนูเชื่อว่าลุงโดมไม่มีเจตนาจะไปว่าหรือดูหมิ่นครูบ้านนอกเด็ดขาด เพราะคุณพ่อลุงเค้าก็เป็นครูมาก่อน เชื่อดิ

โดย: nop IP: 118.172.175.215 วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:23:57:27 น.

อรุสวัสดีค่ะพี่โดม
+=============+

สุขสันต์วันแม่แห่งชาติค่ะ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:10:27:53 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ขอแสดง
ความคิดเห็นเรื่องของพี่โดม
กับคุณฉันเองนะคะ...

เข้าใจความรู้สึกของพี่ทั้ง 2
คน อีกคนสะกิดใจคำว่า
ครูบ้านนอก อีกคนสื่อความ
เข้าใจของชีวิตการงานโดย
ผ่านคำว่า ครูบ้านนอกเป็น
บริบทเชื่อมโยงถึงความรัก
ของพ่อกับแม่ที่หวังให้ลูกมี
หน้าที่การงานมั่นคง แต่ลูก
กับปฎิเสธ เพียงเพราะต้อง
การเดินตามความฝันของ
ตัวเอง...

ตามความจริงและความ
รู้สึกของปรายที่มีเพื่อนเป็น
ครู ก็เรียกตัวเองว่าครูบ้าน
นอก เหตุเพราะไม่ได้อยู่ใน
เมือง เหตุผลแค่นี้เองค่ะ
สำหรับเพื่อนปราย ไม่ได้
โยงใยว่าคำว่า ครูบ้านนอก
จะต่ำต้อยด้อยค่า เพียงแต่
เรื่องแบบนี้มันเป็นความจริง
ของคำว่า บ้านนอก และ
ในเมือง แต่ผลสรุปสุดท้าย
ไม่ว่าจะเป็นครูบ้านนอกและ
ครูในเมือง ต่างก็เป็นครูทั้ง
นั้น ซึ่งถ้าจะไปแยกว่าครู
บ้านนอกเก่งน้อยกว่าครูใน
เมือง หรือครูในเมืองเก่ง
น้อยกว่าครูบ้านนอก นั่นก็
เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็น
เรื่องความคิดเห็นของแต่ละ
คน....

สำหรับปรายครูทุกคนที่มี
อาชีพครูก็คือครูจะสอนอยู่
บ้านนอกหรือในเมืองก็คือ
ครูที่หวังให้ลูกศิษย์ได้ดี...

โดย: ปราย IP: 118.172.173.96 วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:10:28:47 น.

ขอบคุณครับผม ^^
ติดแก๊ส
ขาย iphone
เช่าคอนโด
roll up
ติดแก๊ส

โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ

) วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:15:26:55 น.