บันทึกจากลูกถึงป๊า 11
ป๊า
วันนี้มีโอกาสได้มาเขียนถึง เพราะอาทิตย์ก่อนหยินไม่สบายทำให้จิตใจนึกถึงแต่ป๊าตลอดเวลา
ป๊าเป็นยังไงบ้าง คิดถึงเราบ้างมั้ย แบงค์บอกว่าป๊าไม่ได้ิคิดถึงเราแล้ว ป๊าไปในที่ที่ป๊าอยากไปแล้ว
แต่สำหรับเรา เราคิดถึงป๊าเสมอ
หลายครั้งที่มองไปจนฟ้า ไม่เจอแม้แ่ต่เมฆรูปของป๊าเลย มีแต่คนถามหยินว่า ป๊ามาหาบ้างมั้ย
มานึกๆ ไปแล้ว ป๊าไม่เคยมาหาหยินเลยไม่ว่าจะในรูปแบบไหนก็ตาม ป๊าบอกเสมอว่า ไม่ต้องไป
กลัวผีหรอก หยินบอกว่าหยินกลัวหนิ ป๊าถามว่าแล้วผีหน้าตาเป็นยังไง หยินบอกว่าก็น่ากลัวๆ
ป๊าไม่กลัวเหรอ ป๊าบอกป๊าไม่กลัว ถ้าเจอนะป๊าจะขอหวยเลย แต่ก็ไม่เจอกันเนอะ คิคิ
ป๊า รถที่ป๊าสั่งเอาไว้มาแล้วนะ ม้าน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อย เมื่อเห็นรถ หยินก็ตั้งใจว่าจะให้ม้าเจิมให้
พอดีม้าบอกมาว่าป๊าเคยพูดไว้ว่าถ้าได้รถใหม่มาก็จะให้อาม่าช่วยเจิมให้ เราก็เลยขับไปหาอาม่า
โดยไม่ลืมที่จะเอาดินสอพองไปด้วย อาม่านั่งรถ แล้วก็เจิมด้วยดินสอพองที่กระจกรถ
ถ้าป๊าอยู่ด้วย ป๊าคงดีใจ และภูมิใจใช่มั้ย มันเป็นสิ่งสุดท้ายจริงๆ ที่ป๊าทำไว้ให้ลูกๆ
จากนั้นก็ขับรถไปที่ที่ป๊าซื้อเอาไว้ ตั้งใจว่าจะเป็นที่ที่รับซื้อลำไยจากชาวบ้านโดยตรง
แต่ป๊าก็ไม่มีโอากาสได้มาทำ หยินชอบที่ ที่นี่นะ ด้านหน้าของที่นั้น ให้ร่มเงาดีมากเลย
หยินอยากสร้างบ้านเล็ก ๆ ตรงที่ดินตรงนั้น อยากมีสวนเล็กๆ เอาไว้เก็บลำไยกิน
เห็นมีต้นกล้วยด้วย ดีจัง หยินชอบกินกล้วย
ป๊า
หยินทำอย่างที่ป๊าตั้งใจไว้ไม่ได้ทุกอย่าง แต่หยินก็จะใช้ชีวิตให้ดี สมกับที่ป๊าอยากเห็นหยิน
ประสบความสำเร็จ หยินมองรูปป๊าทุกวัน ก็เหมือนว่าป๊ายังอยู่ใกล้หยินเสมอ เพียงแต่หยิน
มองไม่เห็นป๊า กอดป๊าไม่ได้เหมือนเดิมก็เท่านั้นเอง บางทีก็ยังนึกว่าเรามีงานเศร้าโศกกันด้วยเหรอ
เพราะเหมือนเรายังอยู่ใกล้ๆ กันตลอดเวลาเลย
คิดถึงป๊า ....
Create Date : 09 ตุลาคม 2555 |
|
1 comments |
Last Update : 11 ตุลาคม 2555 15:29:45 น. |
Counter : 5895 Pageviews. |
|
|
|
อ่านแล้วน้ำตาจะไหลอ่ะค่ะ
เจนไม่ได้กลับไทยเกือบ 3 ปีแระ คิดถึงพ่อ คิดถึงครอบครัวที่ไทยเหมือนกัน
ขอบคุณที่แวะไปทักทายเจนที่บล็อคนะคะ