ผู้แต่ง: ใบพัด (ภาณุมาศ ทองธนากุล)
สำนักพิมพ์: บ้านพระอาทิตย์
พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2549
ราคา 140 บาท

รวมผลิตผลจากการ 'หาเรื่องใส่ตัว' ของนักเขียนอิสระ ภาณุมาศ ทองธนากุล ตลอดช่วงเดือนกันยายน 2545 - ตุลาคม 2547 ทั้งหมดถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ 'บางมุมที่น่ามอง' หนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายสัปดาห์

ว่ากันว่าคนเขียนหนังสือเป็นพวกชอบ 'หาเรื่องใส่ตัว'
คือนอกจากเป็นการหาภาระรับผิดชอบให้ชีวิตตัวเองมากขึ้นแล้ว
เขายังจำเป็นต้องหา 'เรื่องราว' ใส่ตัวอยู่เสมอ ๆ ด้วย

* * * * * *

เป็นเรื่องสั้นที่...ถ้าดูจากนามปากกา ปกและความยาวของแต่ละเรื่องแล้ว...ไม่น่าจะถูกใจจขบ. ได้เลย แต่เผอิญวันนี้ว่าง เลยนั่งอ่านอย่างไม่ว่อกแว่ก

(ปกติ จขบ. จะเลือกซื้อหนังสือสไตล์หงอคง เปิดไปเปิดมาแล้วใช้เซ้นส์สุ่มเอาว่าสนุกรึเปล่า ถูกใจก็ซื้อ หรือไม่ก็อ่านข้าม ๆ ให้จบเล่มแล้วไม่ซื้อเลย)

อีกสาเหตุที่อ่านอย่างใส่ใจกว่าปกติในตอนแรก เพราะเห็นชื่อบรรณาธิการว่าเป็นคุณศุ บุญเลี้ยง เชื่อว่านักเขียนที่คุณศุบอกว่า "ทำให้วิญญาณบรรณาธิการคุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง" ได้นี่..คงไม่ธรรมดาหรอก

พออ่านจบเล่มก็ไม่ผิดหวัง ขนาดอ่านจบในร้านแล้วก็ยังซื้อมาอยู่ดี เผื่อเกิดอยากอ่านวันหลัง

มุกไม่ได้เฉียบคมหรือเสียดสีแสบสันต์จนบาดใจ ภาษาไม่ได้ไพเราะเพราะพริ้งระดับกวีเอก เอาเป็นว่า..ภาษาเขาก็เหมือนภาษาที่คนทั่วไปพูดกันอยู่นี่แหละ แต่เรื่องที่เขาเอามาเล่า เอามาแบ่งปันกันต่างหากที่สะดุดใจกึกแทบทุกเรื่องไป

ผู้เขียนเป็นคนช่างคิดและเปรียบเปรยได้เก่งมาก ประเด็นที่ยกมาหลายข้อเป็นอะไรที่เหมือนจะเคยแว่บขึ้นมาในหัวจขบ. เหมือนกันตอนอารมณ์ดี พอมาเจอคนเขียนออกมาได้ชัดเจนแบบนี้เลยชอบมาก

เป็นเล่มที่อ่านแล้วชวนคิด ชวนให้เห็นโลกในแง่งาม มองลึกกว่าที่เคย ...และไม่รู้ทำไมเหมือนกัน จขบ. หลุดหัวเราะออกมาหลายครั้งทีเดียว ทั้งที่เนื้อเรื่องไม่ใช่เรื่องขำ (โดยส่วนตัวแล้ว จขบ. เชื่อว่าถ้าอ่านแล้วจูนติด จะมีหลายจุดที่ขำค่ะ)

ตัวอย่างบางส่วน: ส่งมอบความสุข

หลี่ฉางชุน เป็นชื่อของชายคนหนึ่งที่เกิดอยากได้เงินด้วยวิธีง่าย ๆ ไม่ต้องเหนื่อย...ด้วยการขโมยของ

รู้ไหมครับ คุณหลี่ขโมยอะไร
เขาขโมยจดหมายจากที่ทำการไปรษณีย์!
เขาขโมยไปทำอะไรทราบไหม?
เอาไปชั่งกิโลขาย!
เอากับเขาสิ!

สำหรับผม ข่าวเล็กจากประเทศจีนข่าวนี้ไม่ได้น่าติดตามเพราะคนขโมยจดหมายเป็นญาติของผู้อำนวยการไปรษณีย์เท่านั้น แต่ลองนึกดูสิ การที่จดหมายเป็นพัน ๆ ฉบับส่งไม่ถึงมือผู้รับ มันจะวุ่นวายแค่ไหน

...ในจำนวนจดหมายนับพันที่สูญหาย อาจทำให้รอยยิ้มในเมืองจีนหายไปหลายร้อยรอย อาจทำให้ความสุขนับพันไปไม่ถึงมือผู้รับ

เครื่องชั่งของอาแปะ ชั่งได้ก็เพียงน้ำหนักของกระดาษเท่านั้น...เครื่องมันไม่รู้หรอกว่า ความสุข 'มีน้ำหนัก' แค่ไหน

แต่ 'น้าศักดิ์' รู้ครับ
น้าศักดิ์เป็นบุรุษไปรษณีย์ที่ผมรู้จัก แกย้ำเสมอว่างานแกไม่ใช่แค่คนส่งกระดาษ ทว่าเป็นตัวกลางในการ "ส่งมอบความรู้สึก" จากที่หนึ่งไปสู่อีกที่หนึ่ง

ในกระเป๋าใบโตที่เบาะหลังมอเตอร์ไซค์ของน้าศักดิ์จึงไม่ได้มีแค่จดหมายใส่ซองเท่านั้น ทว่ามีความรู้สึกก้อนโตสอดแทรกอยู่ในจดหมายแต่ละฉบับจนหนักอึ้งทีเดียว

และ 'ความหนักอึ้ง' ที่ว่านี้เอง ที่เป็นกำลังใจให้น้าศักดิ์ทำงานที่แกรักมาได้อย่างยาวนาน

พักหลังมานี้ แม้ว่าคนมีโทรศัพท์มือถือไว้ส่งความรู้สึกถึงกันมากขึ้นและบ่อยขึ้น แต่งานของน้าศักดิ์ก็ไม่ได้ลดลง ที่ทำงานของแกยังมีคนมาใช้บริการไม่ขาดสาย โดยเฉพาะจดหมายไปรษณียบัตรประเภทส่งชิงโชค อย่างการทายผลฟุตบอลโลก

ช่วงเทศกาลอย่างนี้ แกจึงต้องเหนื่อยเป็นพิเศษ..หนักด้วย
น้าศักดิ์บอกว่าหนักความโลภของคน :)

---

ระยะเวลา: 10 วัน
สภาพ: มือสอง สภาพใหม่ แต่มีรอยยับจากการเปิดช่วงขวาบน ช่วง 26 หน้าแรก

Create Date : 28 สิงหาคม 2549
Last Update : 1 กันยายน 2549 2:18:01 น.		18 comments
Counter : 1198 Pageviews.
Share Tweet