ผู้แต่ง: อุณากรรณ
สำนักพิมพ์: พิมพ์คำ
พิมพ์ครั้งแรก มิถุนายน 2549
ราคา 200 บาท

เมื่อความรักไม่เป็นดั่งใจ...
หญิงสาวอย่างนาฎลดาจึงตั้งป้อมปราการปิดประตูหัวใจกับผู้ชายทั้งโลก
ไม่ต่างกับนายแมน หนุ่มบ้านไร้ปลายทุ่งผู้ไม่ยอมศิโรราบให้แก่ความรักและผู้หญิง

เมื่อคนต่างขั้วสองคนมาเจอะเจอกัน ณ ที่แห่งนี้... บ้านไร้ปลายทุ่งจึงกลายเป็นสนามรบน้อย ๆ ให้ทั้งสองได้ใช้กลยุทธิ์ในการต่อล้อต่อเถียงเพื่อเอาชนะคะคานกัน...

ท่ามกลางทิฐิและความรักของคนทั้งคู่...เวไนย...เด็กชายตัวน้อย ๆ คิดผันตนเองเป็นกามเทพคอยช่วยให้คนสองคนแปรเปลี่ยนสนามรบให้กลายเป็นสนามรัก ด้วยการสร้างเรื่องปั่นป่วนแบบหยิกแกมหยอกให้คนทั้งสองได้ช่วยกันแก้ไข เล่ห์ปั่นกลป่วนช่วยลดทิฐิและทะลวงหัวใจของคนทั้งคู่ได้หรือไม่... คงอยู่ที่หัวใจของนาฎลดากับนายแมนเพียงสองคนเท่านั้น...ที่จะรู้ดี

* * * * * *

หยิบเล่มนี้มาอ่านเพราะยังอยู่ในอารมณ์อยากอ่านนิยายรักภูธร
(เห็นประโยชน์ของการดองนิยายไว้เป็นกองก็คราวนี้เอง อยากอ่านแนวไหน ได้ทุกเมื่อ ... ถ้าไม่เก็บไว้ลึกเกินนะ)

พระเอก-นางเอกในเรื่องจะเป็นพวกแอนตี้เพศตรงข้าม ตอนแรกจขบ. แอบคิดว่านิสัยหญิงเกลียดชายแบบลดานี่.."โอเว่อร์อีกแล้ว" แต่พออ่านไปสักพักก็เริ่มโดนกล่อมให้เข้าใจ นายแมนขยาดเพราะเคยโดนหญิงหลอก ส่วนลดาสาบส่งเพราะเห็นตัวอย่างจากพ่อแม่และเคยโดนทิ้งมาแล้ว แถมปัจจุบันยังทำงานอยู่กับเจ้านายชีกอ ... อ่านแล้วก็เข้าใจได้ว่าทำไมเธอถึงมองผู้ชายติดลบซะขนาดนี้

เนื้อเรื่องเมื่อสองคนเจอกันก็ไม่ได้ออกแนวทะเลาะกันเป็นละครน้ำเน่าหลังข่าว (ซึ่งอาจอ่านสนุก แต่จะไม่สมเหตุสมผลในโลกความเป็นจริง) การเขม่นกันจะเป็นแบบต่อปากต่อคำกันพองาม ส่งภาษา (ด่า?) ให้กันทางสายตาเสียมากกว่า แล้วที่ชอบมากคือพวกเขาคืนดีกันเงียบ ๆ ง่าย ๆ อย่างที่คนโต ๆ แล้วทำกัน ไม่ใช่งอนตะบึงตะบอนเป็นวัยรุ่น

บรรยากาศในเรื่องจะออกแนวบ้านไร่ มีคนงานนั่งก๊งน้ำยอดข้าวหลังเลิกงาน มีหนุ่มลูกทุ่งจีบสาวบ้านไร่ มีนายทุนผู้ประสงค์ร้ายกับพระเอก มีตัวร้ายในมุมมืด มีนางอิจฉา และมีตัวละครเด่นอีกตัวคือเด็กชายเวไนย ที่ช่วยเพิ่มสีสันให้เรื่องได้มากด้วยความกะล่อนปลิ้นปล้อน ช่างฉอเลาะตามประสาเด็กกำพร้า

สำนวนและการเดินเรื่องรู้สึกว่ารวบรัดไปหน่อยในบางช่วง (ไม่ใช่ในแง่ของการยัดฉากมั่ว ๆ นะ แต่เป็นลักษณะที่มักพบกับนักเขียนนิยายที่มีอะไรจะเขียนเยอะแยะน่ะ)
แต่ที่สะดุดมากคือการเล่าข้ามช็อต เช่น โผล่ฉากใหม่มาก็เป็นเสียงคนโวยวายตกใจ นางเอกล้มลงขาแพลง นางร้ายยืนอยู่กลางบันได (อ่านแล้วต้องวกกลับไปอ่านทวนว่าเราอ่านข้ามอะไรรึเปล่า พอเดาเรื่องได้อยู่ แต่ก็ยังงงนิดหน่อย) ... แต่พอข้ามไปฉากต่อไป ใน 1-2 หน้าต่อมา ถึงเล่าย้อนความว่านางเอกเอื้อมมือมาจะจับนางร้าย แต่โดนผลักตกบันได
>> จะมีการเล่าข้ามชอตแบบนี้หลายครั้งเหมือนกัน ซึ่งอันที่จริงก็เป็นกลวิธีการเขียนของผู้แต่ง แต่จขบ. คิดว่าพอใส่เยอะไป มันงงน่ะ เล่าเป็นเส้นตรงไปเลยไม่ได้เหรอ

อีกจุดที่จขบ. ไม่ค่อยเคลียร์คือพระเอกนางเอกรักกันตอนไหน คือ เขาทะเลาะกันเงียบ ๆ แล้วพอรู้ตัวอีกทีก็ใจตรงกันเงียบ ๆ แล้ว เหลือแต่ฉากบอกรักโต้ง ๆ ให้ลุ้น ... แต่ก็โอเคนะ คิดเสียว่าเป็นรักซึมลึกละกัน

เล่มนี้แอบมีเรื่องเศร้าและเครียดนิดหน่อยด้วย สรุปว่าเป็นแนวหรรษาบ้านไร่ อ่านเพลินและมีเนื้อหามากกว่าที่คิดค่ะ

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2549 22:43:06 น.		13 comments
Counter : 1525 Pageviews.
Share Tweet