สวิงกิ้งเกิร์ล + เจ็บนั้น ชั้นขำขำ สวิงกิ้งเกิร์ล ผู้เขียน: คุณชายพจน์ สำนักพิมพ์: JikaBooks พิมพ์ 2549 ราคา 165 บาท เมื่อสาวรักสนุกออกเดินทางตามหารักแท้ แต่กลับเจอแค่ SEX ชั่วคราว เรื่องราวฉาว ๆ จึงเกิดขึ้น หนังสือเล่มนี้น่าจะตอบคำถามหรืออาจจะเป็นข้อคิดให้กับน้องวัยรุ่นทั้งหลายที่คิดว่าเรื่องบางอย่างก็แค่เรื่องสนุก ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ลองมาอ่านเรื่องราวชีวิตของผู้หญิงคนนี้ดูก่อน เผื่อจะเป็นตัวอย่างให้น้องๆ ได้เห็นว่า หลายเหตุการณ์ในชีวิตคน ไม่ทำได้จะดีกว่า เพราะถ้าทำไปแล้ว อาจสนุกตอนที่ทำ แต่หลังจากนั้นคงจะมีเหลือแต่ความทรงจำที่อยากลืม * * * * ในเรื่อง คุณชายพจน์ถามถึงประสบการณ์ของเพื่อนสาวชื่อ "ปิ่น" ที่เคยทำแท้งมาแล้ว 4 ครั้ง เนื้อเรื่องเป็นไปตามบท ดังนี้: ริเริ่มใจแตก, ทำท้องทำแท้ง, อยากผอม สวย ด้วยยาลดความอ้วน, กินยาฆ่าตัวตาย, เกือบโดนรุมโทรม, เซ็กซ์ที่เร้าใจ, เซ็กซ์นอกสถานที่, ถูกใจให้ฟรี, ขายตัวออนไลน์, สาวโอเกะจำเป็น, ณ วันนี้ที่คิดได้ ดูชื่อบทก็คงรู้แล้วว่าปิ่นผ่านอะไรมาบ้าง เป็นหนังสือแบบที่อ่านเอามันส์ อารมณ์ประมาณฟังคำเม้าท์ชีวิตหวือหวาของคนอื่น แต่ควรให้เยาวชนอ่านเพื่อเป็นอุทาหรณ์ไหม? ข้อนี้นี่ไม่แน่ใจ ...คิดว่าไม่นะ เจ็บนั้น ชั้นขำขำ (Swinging girl story II) ผู้เขียน: คุณชายพจน์ สำนักพิมพ์: JikeBooks พิมพ์ กันยายน 2549 ราคา 165 บาท เผยเรื่องจริงจากชีวิตสาวนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งมีฐานะดีเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่ด้วยความที่ไม่ถูกกับแม่เลี้ยง เธอจึงเริ่มหนีเรียนตอนอยู่มัธยมต้น มีเซ็กครั้งแรกด้วยอายุเพียง 14 ทำแท้งตอนอายุ 15 มีคู่นอนแบบ One Night Stand มากหน้าหลายตา ติดและค้ายา มีลูกตอน ม.6 และเพียงแค่ไม่มีเงินจ่ายค่าโทรศัพท์ก็เลยคิดง่ายๆ ว่า “ขายตัวดีกว่า” ...แต่ปัจจุบันเธอกำลังรอรับปริญญาบัตรและได้รับเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง พร้อมด้วยหน้าที่การงานในต่างประเทศที่รอเธออยู่ในอนาคต เธอฝ่าฟันรอยแผลชีวิตอันโชกโชนได้อย่างไร? อะไรที่เป็นแรงบันดาลใจ เป็นความหวังให้เธอคิดได้? * * * * สาวผู้เล่าเรื่องในเล่มนี้ชื่อ "โอปอล" หลังจากอ่าน "สวิงกิ้งเกิร์ล" แล้วเธอก็ติดต่อคุณชายพจน์ และบอกว่าเรื่องของเธอดุเดือดกว่านั้นอีก ผลคือหนังสือภาคต่อเล่มนี้ เนื้อเรื่องไม่มีอะไรต่างจากในเรื่องย่อ เป็นประวัติชีวิต (กาม) ของผู้เล่าโดยแท้ โอปอลเป็นเด็กใจแตกแบบที่ไม่มีความน่าสงสารเลย ดังนั้น เมื่อเธอเล่าถึงฉากตอนที่เธอเกือบจะโดนหนุ่ม 4-5 รายรุมโทรมขณะเมา แล้วเธอต่อสู้สุดกำลัง จขบ. จะคิดไปในทำนองว่า "แล้วเอ็งจะด.จ.ร. สู้ไปทำไม?" (จริง ๆ แล้วควรเอาใจช่วยให้รอดใช่ไหม?) สองเล่มนี้เป็นหนังสือแนวเด็กใจแตกแหลกเหลว ที่เพิ่งไปอ่านในร้าน 50% วันนี้ เป็นหนังสือแบบที่ถึงจะซื้อกลับมาอ่านที่บ้าน แล้วเอาไปขายคืนได้ 25% จากราคาปก (เท่ากับจ่ายค่าอ่าน 25% ของราคาปก) ก็ยังเสียดายเงินอยู่ดี เลยยอมเสียเวลา นั่งอ่านในร้านเลยดีกว่า ...โชคดีที่เป็นร้านคุ้นเคยกันเลยนั่งยาวได้ เนื่องจากช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ มีหนังสือแนวนี้ออกมามากกว่าเมื่อครึ่งปีก่อน (เมื่อก่อนมีแค่ jika หลัง ๆ เริ่มมี Anit กับค่ายอื่นเพิ่มแล้ว) จขบ. เลยไม่แน่ใจว่าใครกันแน่ที่ซื้อหนังสือแบบนี้? ผู้ใหญ่หรือเด็กวัยรุ่น? สงสัยอีกข้อ วัยรุ่นอ่านแนวนี้แล้วได้บทเรียนจริงเหรอ? หรือแค่ได้รู้ว่า "อ๋อ มีคนทำแบบนี้" (อีกหน่อย ถ้าชั้นเจอกับตัวเอง ก็อาจทำบ้าง) สงสัยต่ออีกนิด หนังสือแบบนี้กับหนังสือดาราเขียน แบบไหนเลวร้ายกว่ากันน้อ? ...วันนี้อยู่ในอารมณ์ช่างสงสัย...   Create Date : 30 กันยายน 2549 25 comments Last Update : 30 กันยายน 2549 20:04:53 น. Counter : 2853 Pageviews. Share Tweet

อย่าสงสัยเลยน่ะ เพราะสิ่งที่เราเห็นมาบางสิ่งเลวร้ายกว่านี้อีก ชีวิตบางคนเลือกทำดีได้ แต่บางคนไม่เลือกทำดี มีมากมายในสังคมนี้   โดย: เสลาสีม่วง (เสลาสีม่วง ) 30 กันยายน 2549 20:14:06 น.

น่านสิ ทำไมเดี๋ยวนี้มีหนังสือประเภทนี้ออกมาเกลื่อนเลย คนนิยมอ่านหรือ ดีแล้วค่ะที่ไม่ซื้อ เสียดายเงิน   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 30 กันยายน 2549 20:39:24 น.

เป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่นิยมอ่านแนวนี้ค่ะ ขนาดว่าเป็นเรื่องดีๆ ก็ยังไม่ค่อยอ่านถ้าไม่จำเป็น (เช่น สอบ) (เรียกว่าไม่ค่อยนิยมอ่านแนวชีวประวัติก็ได้มั้งคะ) แล้วเรื่องไม่ค่อยดีอย่างนี้จะเหลือเหรอ   โดย: สายลมโชยเอื่อย 30 กันยายน 2549 22:03:45 น.

ทำไมเขาช่างมีความสามารถเขียนเรื่องอย่างนี้ให้มันออกมาไม่มีคติสอนใจได้อ่ะ เชื่อเล้ย   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) 30 กันยายน 2549 22:53:57 น.

เพิ่งเคยเข้ามาค่ะ...อ่านข้างบนแล้ว...ก็คิดเสมอว่าเดินเข้าร้านหนังสือหลายร้าน(ร้านใหญ่ๆ)เค้าเอาเรียงไว้หน้าร้านเลย....มันสะท้อน..อะไรดีล่ะเยอะมากๆๆๆเนอะอย่าง่ายๆเราก็รู้สึกว่าแม้ไม่อยากอ่านก็ยังถูกยัดเยียดให้รับรู้...แค่มองดูก็รู้สึกว่าเสียดายกรัดาษจริงๆๆ   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด (กาแฟดำไม่เผ็ด ) 30 กันยายน 2549 23:11:01 น.

คุณเสลาสีม่วง เข้าใจค่ะว่าบางคนเลือกที่จะไม่ทำดี แต่กำลังเริ่มสับสนที่คนจำพวกนี้ได้รับความสนใจมากกว่าคนทำดีน่ะสิ คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ สงสัยเหมือนกันค่ะว่าทำไมมีหนังสือแนวนี้มากขึ้น แสดงว่าขายดี? สนพ. อื่นเลยเริ่มหันมาจับบ้าง (โอ้วววว นึกภาพแผงเต็มไปด้วยแนวนี้ อ๊ากกกกกก) คุณสายลมโชยเอื่อย ไม่อ่านก็ไม่พลาดอะไรไปหรอกค่ะ เราหยิบมาอ่านเฉพาะเล่มที่ท่าจะเรท ..เอ๊ย ท่าจะแรง น่าสนใจ ขนาดว่าอยากอ่านอยู่แล้วและซื้อมาครึ่งราคานะ พออ่านจบก็ยังเสียดายเงินยังไงไม่รู้ บีทาเก้น กำลังสงสัยอยู่ว่าอ่านแนวประวัติชีวิตแบบเปิดอกอย่างนี้ มันจะช่วยให้เด็กอยากหรือไม่อยากลองใช้ชีวิตแบบนั้นกันแน่ ในแง่นึง มันก็ดีนะที่เจ้าตัวเล่าหมด ว่ามั่วเซ็กซ์แล้วก็ท้อง ต้องไปทำแท้ง บางทีก็เกือบโดนรุม แบบนี้ถือเป็นการเตือนให้เด็กไม่อยากทำหรือเปล่า? หรือเด็กจะสนแต่ช่วงที่เล่าเรื่องเปลี่ยนแฟนไปเรื่อย ๆ ... เรากำลังสับสน ไม่รู้จะตัดสินยังไงดีเนี่ย   โดย: ยาคูลท์ 30 กันยายน 2549 23:24:26 น.

คุณกาแฟดำไม่เผ็ด ใช่ค่ะ อีกอย่างที่เสียดายโคตร ๆ เลยคือกระดาษ เพราะไม่น่าจะมีใครเก็บหนังสือแนวนี้เป็นสิ่งสะสมแน่ ไอ้จะบริจาคให้โรงเรียนก็คงไม่มีที่ไหนรับ แล้วกระดาษมากมายพวกนี้จะไปลงเอยที่ไหนเนี่ย   โดย: ยาคูลท์ 30 กันยายน 2549 23:25:52 น.

เซี้ยยยยยยยยยดาย กระดาษ   โดย: แพนด้ามหาภัย 30 กันยายน 2549 23:57:28 น.

เข้ามาขอบคุณที่ไปตั้งข้อสังเกตเรื่องการทำลิงค์เข้าสู่หน้าบล็อกนะคะ ไม่งงค่ะ ค่อยๆ งมอยู่ ส่วนเรื่องหนังสือประเภทนี้ เต็มแผงจนน่าตกใจค่ะ แต่เอาค่ะไหนๆ ก็ไหนๆ ก็ต้องอ่านไว้ให้ทันโลกทันแผง อ่านแล้วได้อะไร หรือไม่ได้อะไร บอกหรือสอนกันไม่ได้จริงๆ ค่ะ บางเล่มบางตอน โอ้แม่เจ้า เขียนเพื่อให้เห็นภาพหรือยั่วยุให้เกิดอารมณ์กันแน่ เคยคุยกับคนทำหนังสือพวกนี้ เค้าบอกว่า ตอนจบของบางเรื่องก็มีการแต่งเสริมขึ้นบ้าง แต่ได้มีการตกลงกับเจ้าของเรื่องแล้ว ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อให้ตอนจบสะใจหรือน่าสนใจมากขึ้น พุทโธๆ หนังสือทุกเล่มมีประโยชน์ค่ะ แต่ผู้อ่านต้องหาให้เจอด้วยตัวเอง ^^   โดย: I am just fine^^ 30 กันยายน 2549 23:59:20 น.

ถ้าพูดถึงTheme แต่ละเล่มน่าสนใจ เผื่อว่า...คนใกล้ชิดในชีวิตกำลังประสบปัญหาเช่นเดียวกับผู้เล่าในเรื่องก็สามารถปรับ-ดึง เอาตัวเองออกจากวังวน(กาม)ได้ก่อนที่จะทิ้งรอยแผลเป็นไว้มากกมาย ทว่า... นอกจากงานของคุณ อรสุม แล้ว (ที่เขียนได้ใจ สายลมฯจนอยากยกมือไหว้) นอกนั้น... เฮ้อ ขอไว้อาลัย 1 นาที เสียดายกระดาษค่ะ (กรี๊ดๆๆ ชอบคำนี้จังวุ้ยยยย ) ปล. คิดเล่นๆ เอานิยายปกวัยรุ่นแต่แอบโรมานซ์ มาผสมกับเรื่องข้างบน ผลจะออกมาเป็นไงหว่า ??????   โดย: สายลมอิสระ 1 ตุลาคม 2549 9:20:39 น.

คุณแพนด้ามหาภัย น่านจิ เอามาพิมพ์นิยายโป๊เลยดีกว่า คุณ I am just fine ^^ ที่ห่วงคือกลัวจะมีหนังสือแนวนี้มากไปน่ะค่ะ แล้วก็ไม่แน่ใจว่าเยาวชนอ่านแล้ว จะรับสิ่งที่ดีหรือไม่ดีไปกันแน่ คุณสายลมอิสระ ก็จะได้นิยายที่ทั้งสำนวนดี เดินเรื่องกุ๊กกิ๊กน่าติดตาม พล็อตตั้งแต่ต้นจนจบสมจริง--มีท้องมีแท้งมีทิ้ง แถมบรรยายฉากกามถึงใจคนอ่าน >> อย่างที่นางเฒ่าอย่างเราต้องการไงล่ะ 5555 อุ๊บส์ เผลอพูดความจริง   โดย: ยาคูลท์ 1 ตุลาคม 2549 11:48:29 น.

ขออีกนิดดีกว่า ตรงนี้เห็นแล้วขัดใจมาก แต่ปัจจุบันเธอกำลังรอรับปริญญาบัตรและได้รับเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ... รู้สึกสับสนในหัวใจ จริงอยู่ คนเลวกลับใจควรได้รับการอภัย แต่เกียรติยศของมหาวิทยาลัยจะสูญเสียไปเพราะประวัติแย่ ๆ ของเธอล่ะ ใครรับผิดชอบ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 1 ตุลาคม 2549 16:03:44 น.

เป็นอิทธิพลสืบเนื่องจากพวกหนังสือแฉดาราหรือเปล่าครับ อีกหน่อยเรื่องประเภทนี้ก็จะกลายเป็นเรื่องธรรมดา แล้วคนทำหนังสือก็จะหาแนวใหม่ที่มันแรงกว่านี้ ถึงตอนนั้น - บางทีเราอาจได้เห็นหนังสือประเภท เปิดบริสุทธิ์ วางขายเกลื่อนชั้นตามร้านหนังสือชื่อดังทั่วไป   โดย: เจ้าชายไร้เงา 1 ตุลาคม 2549 20:21:40 น.

เฮ้อ.. คงเป็นหนังสืออีกแนวที่ไม่แตะแน่ๆ ค่ะ อ่านแค่รีวิวยังเซ็งขนาดนี้เลย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 2 ตุลาคม 2549 11:18:32 น.

คิดเหมือนกันว่าออกแนวนี้มามันจะไม่เป็นตัวอย่างหรือ (แต่ยังไม่เคยอ่านนะ เลยบอกไม่ได้ว่าดีหรือไม่ดี)   โดย: กระปุกกลิ้ง 2 ตุลาคม 2549 12:08:57 น.

ตอนที่เธอเกือบจะโดนหนุ่ม 4-5 รายรุมโทรมขณะเมา แล้วเธอต่อสู้สุดกำลัง จขบ. จะคิดไปในทำนองว่า "แล้วเอ็งจะด.จ.ร. สู้ไปทำไม?" ^ ^ ^ ก็ "ไม่ได้เงิน" ไงคะ เลยต้องขัดขืน ประมาณว่า ชั้นไม่ใช่ของฟรีนะยะ (เอิ๊กกก เขียนแรงไปไหม ขอโทษด้วยค่ะ ) ดูเหมือนเจ้าของเรื่อง จะเขียนเพื่อความมัน สะใจ ตัวเองมากกว่าที่จะเป็นคติสอนใจเยาวชนไม่ให้หลงผิด   โดย: Masaomi 2 ตุลาคม 2549 12:45:14 น.

มาเสริมทัพ (แม้เค้าจะเอารถถังเราไปแล้ว) เพิ่งสังเกต หน้าปก "เจ็บนั้น ชั้น ขำขำ" ชื่อนี้...มันผ่านมาได้ไหงว่า เราอนุโลมให้ใช้ "ชั้น" ในความ "ฉัน" ได้เฉพาะในเครื่องหมายคำพูด (".......") ส่วนเนื้อในของเรื่อง นี่ค่ะ **ยกตัวอย่าง** รักของฉัน พร่องมันเนย (ก็ไม่ใช้- รักของชั้น พร่องมันเนย) หรือ จะหมายถึง เจ็บนั้น ชั้นขำขำ = ชั้น-ชั้นวางของ ชั้นหนังสือ ไอ้ที่(หล่อน)เจอมาก็เลยแค่ ขำ ขำ คิดแล้วจี๊ดดดดด (พอหนังสือไม่ถูกใจ ให้ทำอะไรก็ไม่ดีไม่งามทั้งนั้นแหละ 555) หมายเหตุ : OK. เดี๋ยวจัดให้ ท่าทางจะเป็นนิยายครบสูตร (แล้วเจ๊'เบียบ แกจะมาแบบนามปากกาเราออกจากแผงหนังสืออะเปล่าหว่า???)   โดย: สายลมอิสระ 2 ตุลาคม 2549 13:04:05 น.

แต่ปัจจุบันเธอกำลังรอรับปริญญาบัตรและได้รับเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ... นึกกระทู้หนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ที่มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาปรึกษาว่ามีน้องที่เขาและเพื่อนในที่ทำงานอีกหลายคนเคยเป็นลูกค้าเธอ เธอมาสัมภาษณ์งานที่บริษัท เขาจะรับหรือไม่รับเธอดี ลืมไปแล้วว่าเรื่องนั้นจบลงยังไง   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 2 ตุลาคม 2549 13:10:59 น.

เราเชื่อว่าการให้โอกาสคนเป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่เราไม่ชอบให้มีหนังสือแบบนี้ออกมาเยอะแยะ เพราะจะทำให้มันกลายเป็นเรื่องธรรมดา และมันก็จะแรงและเลวร้ายขึ้นได้เรื่อย ๆ เหมือนอย่างที่คุณเจ้าชายไร้เงาว่า   โดย: unwell 2 ตุลาคม 2549 13:45:50 น.

ถ้าหนังสือแนว ๆ นี้ (แนวนอน) เรื่อง ฮิสทีเรีย หัวใจนี้ไม่มีพอ น่าสนใจกว่านะคะ   โดย: Masaomi 2 ตุลาคม 2549 17:49:43 น.

คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ เราว่าถ้าเจ้าตัวจะทำผิดอะไรล่ะก็ น่าจะเป็นการออกมาเล่าเรื่องในหนังสือมากกว่าทำมหาวิทยาลัยเสียชื่อเสียงค่ะ เพราะนิสิตก็มีดีบ้างแย่บ้าง คละ ๆ กันไป ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่การเอาเรื่องฉาวมาเล่า แล้วเกิดมีเด็กบ้าจี้เห็นเป็นเรื่องเท่ห์ แบบนั้นน่ากลัวกว่าแยะ คุณเจ้าชายไร้เงา ก็คงใช่ค่ะ ที่น่าห่วงคือขอบเขตและสำนักพิมพ์ที่โดดลงมาจับตลาดส่วนนี้เริ่มมากขึ้นในช่วงหลัง ตอนนี้ ไม่ต้องเป็นคนดังหรือดาราก็ออกหนังสือได้ ด้วยการเอาเรื่องฉาวโฉ่มาเป็นจุดขาย อีกหน่อย เราก็จะแข่งกันดังด้วยความฉาว เฮ้อ คุณสาวไกด์ใจซื่อ อ่านตอนอยู่ในอารมณ์ "ชีวิตบัดซบ" ก็เข้ากันดีค่ะ (เราอ่านได้ทุกแนวอยู่แล้นนน) อ่านได้ แต่ไม่สนับสนุนให้มีมาก ไม่สนับสนุนให้วางเป็นหนังสือธรรมดาที่เด็กหยิบได้ คุณกระปุกกลิ้ง สงสัยเหมือนกันค่ะ ตัวเราเองคิดว่าเด็กไม่ควรอ่าน แต่เด็กอาจคิดต่างกับเราก็ได้ ไม่มีเด็กวัยรุ่นมาตอบเราเสียด้วย อยากรู้จริง ๆ ว่าเด็กอ่านแนวนี้หรือเปล่า คุณ Masaomi อ่า... แล้วจะหนาวเมื่อรู้ว่าผู้เล่าในเล่มสองเธอ "ไม่ได้เงิน" เลยทั้งเรื่องค่ะ เป็นความอยากล้วน ๆ แต่เธอมีเล่านะว่าโชคดีที่เธอไม่ตกต่ำถึงขั้นเป็นโสเภณี (ซึ่งเราเองกลับคิดว่า...ไหน ๆ จะร่อนไปทั่วแล้ว ทำแลกเงินเลยไม่ดีกว่าเรอะ 555) ...หนังสือที่แนะนำน่าสนค่ะ ไว้ไปยืนอ่านดีกว่า อิอิ ...ทำเป็นต่อว่า แต่จริง ๆ ตามอ่านตลอด ก๊ากกก คุณสายลมอิสระ *ตาลุกวาว* แต่งจริงป่ะ? รออ่านค่ะ คุณผู้สาวเมืองยศ อ่านกระทู้นั้นเหมือนกันค่ะ แต่ไม่รู้ตอนจบแฮะ คุณ unwell คิดเหมือนกันค่ะ แต่แนวโน้มที่เห็นดูเหมือนจะเริ่มเป็นอย่างที่เรากลัว ก็ได้แต่หวังว่ามันจะจางหายไปโดยเร็ว   โดย: ยาคูลท์ 2 ตุลาคม 2549 19:33:09 น.

เราก็เด็กวัยรุ่นนะ ok อาจเลยมานิดหน่อย แต่ก็ยังไม่ได้อ่านอยู่ดี เพราะก็ไม่ใช่แนวที่ชอบ   โดย: กระปุกกลิ้ง 3 ตุลาคม 2549 14:02:06 น.

ไม่นิยมหนังสือแนวนี้อะค่ะ แต่มันมีเต็มแผงจนน่ากลัวจริงๆ นะ -"-   โดย: Clear Ice 3 ตุลาคม 2549 19:46:36 น.

นั่นน่ะสิคะ รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ หนังสือแนวนี้วางอยู่เกลื่อนแผงเลยนะ... คุณยาคูลท์เนี่ย เป็นคนที่เปิดกว้างทางความคิดมากเลยนะ อ่านหนังสือได้หลายแบบมากๆจริงๆ ข้าพเจ้าขอนับถือ...   โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 6 ตุลาคม 2549 23:54:56 น.

^ ไม่เชิงเปิดกว้างหรอกค่ะ ต้องบอกว่าเป็นพวกสอดรู้สอดเห็นแต่กำเนิดมากกว่า เห็นเล่มไหนที่ไม่คุ้นไม่เคยแล้วจะอยากหยิบ อยากรู้เรื่อง จะได้เม้าท์ถูก   โดย: ยาคูลท์ 7 ตุลาคม 2549 4:31:57 น.