ปารีส..นี่แหละชีวิต ผู้แต่ง: ณัฐจรีย์ จุติกุล สำนักพิมพ์: วงกลม พิมพ์ครั้งแรก พฤษภาคม 2548 พิมพ์ครั้งที่สอง เมษายน 2549 ราคา 140 บาท [คำนำผู้เขียน-จากปกหลัง] หลังจากอ่านหนังสือนำเที่ยวมาเป็นร้อยเล่ม นิยายอิงประวัติศาสตร์อีกเกือบห้าร้อย เมื่อกลับจากปารีสครั้งนี้ เพื่อนตั้งแต่โรงเรียนอนุบาลผู้กลายมาเป็นพี่สะใภ้ ชักชวนให้ลองเขียนหนังสือแนวท่องเที่ยวดู ฉันวางแผนว่าหนังสือที่ฉันจะเขียนนั้น จะไม่ใช่หนังสือที่ชวนคนอ่านเดินเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาตามซอกนั้น ซอยนี้ ฉันอยากให้คนรู้จักปารีสมากกว่าจะเดินตามลายแทง ฉันคิดว่าคนเราควรจะสร้างประสบการณ์การท่องเที่ยวของตนเองมากกว่าเชื่อสิ่งที่คนอื่นเขียนไว้ทั้งหมด ฉันจึงคิดว่าฉันจะบันทึกสาระ แถมเกร็ดต่าง ๆ ที่ได้จากทั้งการอ่าน การฟังและได้พบเห็นมา ฉันสำรวจดูปารีสทั้งในแง่ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ ชีวิตผู้คนในปารีสที่หลายคนมองว่าเป็นแดนสวรรค์ หนังสือเล่มนี้จะได้แนะนำให้คนอ่านรู้จักปารีสมากกว่าการไปเที่ยวเล่นอย่างฉาบฉวย และเป็นสื่อในการสร้างอารมณ์ปารี๊สปารีส สำหรับทั้งผู้ที่จะเตรียมตัวไปดินแดนบาแกตต์ และให้ความสำราญใจผู้ที่อ่านแกล้มครัวซองอยู่ที่บ้าน สารบัญ เดินเล่นแถวบ้าน เรื่องกินเรื่องใหญ่ กินต่อ กำเนิดปารีส เดินไปดูไป ไปเยี่ยมแม่โมนา ข้ามน้ำข้ามสะพาน ขึ้นรถไฟ ไปชอปปิ้ง ชีวิตของหลุยส์ ลาแล้วลา * * * * * * บอกก่อนว่าจขบ. ไม่ได้คิดจะเทิร์นโปรเป็นนักอ่านแนวนี้ เพียงแต่เมื่อต้นเดือน ร้านประจำมีแนวนี้มาก ในช่วงที่เรากำลังอยากเดินทาง--แต่ไม่มีเวลาและโปรแกรมไป เลยซื้อมาหลายเล่มไว้ปลอบใจตัวเอง จุดแรกที่ปิ๊งในเล่มนี้คือภาพประกอบเป็นภาพสี่สีทุกภาพ (มีขาว-ดำแค่ภาพสองภาพเองมั้ง) ถ้าตัดสินกันที่ภาพ จขบ. ชอบเล่มนี้มากกว่าอีกเล่มที่อ่านช่วงต้นเดือน จุดต่อมาที่ถูกใจคือการบรรยายได้มีสาระดี ไม่ถึงกับสาระหนักอึ้งเป็นวิชาฝรั่งเศส 101 อารมณ์ตอนอ่านจะเหมือนฟังไกด์เล่าเกร็ดน่ารู้และประวัติความเป็นมาของสถานที่ให้ฟัง (น่าเศร้าที่ไกด์จริงที่จขบ.เคยเจอ จะเล่าแต่ตลกสัปดนเสียมากกว่าสาระแบบนี้) เล่าไปเรื่อยเปื่อยออกนอกเรื่องบ้างก็มี แต่อ่านแล้วสนุกน่ะ มีหยอดมุกไว้โดยไม่ทันตั้งตัว แล้วก็มีภาพประกอบในสัดส่วนพอเหมาะ เกร็ดที่นำมาเล่าก็น่าสนใจทั้งนั้นเลย จขบ. เป็นพวกตกความรู้รอบตัวและมีความจำเหมือนกระชอนก้นรั่ว การได้อ่านเรื่องประวัติศาสตร์บ้าง เรื่องร้านขนมอร่อย ๆ หรือแหล่งรวมร้านแบรนด์เนมพร้อมประวัติโดยสังเขป จึงเป็นอะไรที่ชอบมาก ไม่ชอบอยู่นิดนึง คือรูปเล่มที่เป็นขนาดพ็อคเก็ต แล้วเผื่อที่เข้าเล่มไว้น้อยไปหน่อย..ถ้าเผื่ออีกสักครึ่งซม. จะกำลังดีเลย ความจริง มันก็อ่านได้นะถ้าพับหนังสือแบะให้แบนราบเลย แต่จขบ. เป็นคนไม่พับหนังสือ 180 องศาเวลาอ่านน่ะ (แบบนี้หนังสือจะใหม่เอี่ยมแม้อ่านแล้ว) เลยต้องเอียงคอนิดหน่อยช่วงกลางเล่ม ...อยากให้เป็นเล่มขนาดนิยายแปลมาตรฐานด้วย ภาพจะได้ใหญ่ขึ้นอีกนิดด้วย ถ้าได้แบบนั้นก็เรี่ยมเลย (จู้จี้อีกแล้ว ฉัน) ที่แน่ ๆ คือตอนนี้อยากกินช็อคโกแลต LMDC กับขนมร้าน Le Notre จัง ระยะเวลา: 10 วัน สภาพ: มือหนึ่ง   Create Date : 30 สิงหาคม 2549 7 comments Last Update : 1 กันยายน 2549 2:15:48 น. Counter : 1195 Pageviews. Share Tweet

ฮืม...เราชอบหาหนังสือแนวท่องเที่ยวมาเก็บไว้นะ เอาไว้ดูเวลาทำงานเหนื่อยๆ ปลอบใจตัวเองว่าสักวัน ตรูจะไปเหยียบให้ได้! เอ่อ...เล่มนี้รูปสวยป่ะ ถ้ารูปประกอบงามตาจะได้ไปสอยมาเก็บ   โดย: สายลมอิสระ 30 สิงหาคม 2549 22:54:04 น.

มุมกล้องสวยถูกใจ ภาพสีตลอด แต่ภาพเล็กไปนิดอ่ะ ถ้าคิดอยากได้ไว้เป็นสมุดภาพล่ะก็ ลืมได้เลย ขนาดหนังสือประมาณพ็อคเก็ตบุ้คเอง บางหน้าใส่เข้ามาสองสามรูป จะไปเหลืออะไร ยังดีที่รูปเยอะ สาระก็เยอะ   โดย: ยาคูลท์ 30 สิงหาคม 2549 23:40:34 น.

ไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือแนวสารคดีท่องเที่ยวเท่าไรค่ะ อิจฉาคนเขียน ไม่รู้ว่าเราจะได้ไปเมือไร   โดย: กระปุกกลิ้ง (กระปุกกลิ้ง ) 31 สิงหาคม 2549 11:52:11 น.

ร้าน Le Notre มีในเมืองไทยนะคะ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเจ้าเดียวกันหรือเปล่า^^''   โดย: ลวิตร์ 31 สิงหาคม 2549 12:49:32 น.

เคยยืนอ่านในร้าน หิวววววววววววววววว   โดย: บีทาเก้น (the grinning cheshire cat ) 31 สิงหาคม 2549 13:04:27 น.

แนวคิดของผู้เขียนน่าสนใจมาก...ไม่ใช่พาผู้อ่านเดินเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ได้อารมณ์จะอ่านหนังสือท่องเที่ยวหรือยังนะ....   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 31 สิงหาคม 2549 13:12:43 น.

คุณกระปุกกลิ้ง ไม่ค่อยอ่านเหมือนกันค่ะ แต่ก่อนหน้านี้ อยากไปเที่ยวสุดชีวิต (เฉามาก) แต่ไม่ได้ไป เลยต้องหยิบหนังสือมาดูรูปดูอะไรไปตามเรื่องตามราวก่อน คุณลวิตร์ ได้ยินชื่ออยู่เหมือนกันค่ะ คิดว่าเจ้าเดียวกันนะ ไว้ต้องหาโอกาสไปชิมขนมร้านนี้ให้ได้ ...เขาเปิดขายเที่ยงคืนไหมเนี่ย? ว่างตอนนั้นอ่ะ ... บีทาเก้น อื้อ หิวซ่กเลยตอนอ่าน โดยเฉพาะตอนเล่าถึงขนมอะไรที่เป็นภาพตรงปกน่ะ อยากกินติดหมัดเลย เสียดายเขาบอกว่าซื้อข้ามวันก็ไม่อร่อยแล้ว ไม่งั้นจะฝากคนซื้อนะเนี่ย คุณพุดน้ำบุศย์ แนวคิดเขาน่าสนดีค่ะ ภาษาก็สนุกดีด้วย   โดย: ยาคูลท์ 31 สิงหาคม 2549 14:48:54 น.