บันทึกถึงเธอ: ผู้ชายธรรมดาที่ไม่พิเศษอะไร1-2
28 เม.ย. 46 12:27:28
แรกเริ่มเรารู้จักกันเพียงห่างๆ
จากการวางสายตาไว้ และลูบมันไปตามตัวหนังสือ
ฉันไม่ค่อยสันทัดในสิ่งที่เธอเขียน จนบางทีก็นึกอยากหืออือ
ส่วนสิ่งที่ฉันเขียนเล่า คือ สิ่งที่เธอกล่าวว่า..คนสามัญทำได้ทุกวัน
ฉันได้ฟังข้อความนี้..
หลังจากที่เราได้สัมผัสความคิดซึ่งกันในวันนั้น
เราคุ้นเคยกัน
ในวันหนึ่งที่ผ่าน..ของฉันและเธอ
ด้วยความบ้าบิ่นของใครถ้าไม่ใช่ฉัน
ความแปลกต่างทำให้เราสนุกสนานที่จะเรียนรู้กันและกันเสมอ
และความต่างกันตรงนั้นนั่นแหล่ะ..ที่ทำให้ฉันห่างไกลจากเธอ
เธอ..ผู้ชายธรรมดา
ผู้ชายธรรมดา
ที่ดูเหมือนว่าไม่ได้มีความพิเศษตรงไหน
ก็แปลก..ในความที่เราไม่เข้าใจ
เหมือนกับมีความเข้าใจในบางมุม
ปัจจุบันเรื่องราวต่างๆ
ถูกจัดวางไว้แล้ว ชัดเจน อย่างอ่อนนุ่ม
เธออยู่ตรงที่ของเธอ ฉันอยู่ของฉันแต่ใจชื่นชุ่ม
มุม..ของใคร ต่างไปตามทิศทาง
ฉันเขียนบันทึกถึงเธอที่ฉันเคยคุ้น
และนึกลุ้นให้เธอสมหวัง
นับจากกาลเวลาที่ผ่านมีเรื่องราวหลายอย่าง
เลือนลาง..ติดตรา แต่ทรงคุณค่าน่าเก็บไว้
ถึง..ผู้ชายธรรมดาที่ไม่พิเศษอะไร
29 เม.ย. 46 11:05:56
เมื่อคืนนี้ฉันนอนไม่หลับ
เพราะรับไม่ได้กับความรู้สึกที่คุณมีให้
แลกมันมาด้วยหัวใจ
เพื่อได้ยินว่าคุณคิดอะไร..แล้วก็ร้าวราน
เออนะ..คำว่าคิดถึง
นำมาซึ่งความจริงว่า คุณไม่เคยซึ้งอย่างนั้น
คำรัก ทรงค่าในวันวาน
ผลาญหัวใจ ให้เป็นจุล
ไม่จำเป็นต้องพูดคำว่า คิดถึง
ถ้าคุณไม่ได้ซึ้ง ถึงค่าของคำนั้น
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องของวันวาน และความสัมพันธ์
ไม่มีค่ากว่าที่ทำให้ฉัน..เป็นอยู่ทุกวัน
ผู้ชายธรรมดา..
เธอมีค่ากับฉัน
เรื่องในใจของเธอ หรือเรื่องที่บอกกับใครๆ นั้น
นั่นมันเรื่องของเธอ
และที่ฉันเขียนถึงเธอในวันนี้
และจะเขียนจนกว่าจะไม่มีเรื่องให้พร่ำเพ้อ
ไม่เคยให้เธอรู้ หรืออยากให้อ่านเจอ
เพราะสิ่งนี้..เธอเคยกล่าวว่า..ใครๆ ก็ทำได้ทุกวัน
ไม่ได้มีค่าอะไรมาก
เป็นเพียงความจริงใจจากฉัน
เคยเป็นอย่างไหน ก็เป็นอย่างนั้น
ยิ้มได้ทุกวัน ไม่เคยไหวหวั่น เพราะฉันคือฉัน
ผู้หญิงร้ายๆ ในสายตาใครบางคน
[ 05/05/2003 , 14:13:38 ]
) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:6:24:09 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [