ตน

ผู้หญิงคนนั้นน่าเกลียดเสียจริง
ท่าทางจะเสียสติ ดูคลุ้มคลั่ง

เราเฝ้าบ่นกับตัวเอง
เมื่อเห็นผู้หญิงคนนึง
นั่งอยู่ตรงเบื้องหน้า
ที่นั่งนิ่ง
ปล่อยให้น้ำตาเปรอะแก้ม
โดยไม่คิดจะขยับตัว หรือแม้แต่มือขึ้นมาเช็ด

เสียงพร่ำบ่นอย่างเลื่อนลอย
"ฉันควรทำยังไงดี มีวิธีอื่นนอกจากนี้ไหม"
เธอก้มหน้าร้องไห้ แล้วเงยหน้าขึ้นใหม่
"ฉันต้องทำได้"


ประโยคสุดท้ายหลุดจากริมฝีปาก
ที่ถูกกัดจนห่อเลือด

"ฉันต้องทำ"

ภาพตรงหน้าพร่ามัว
ฉันเดินตรงไปยังกระจกเงาบานใหญ่

มิใช่กระจกที่เปรอะเปื้อน
หากแต่เป็นดวงตาของฉันเอง



ที่ล้นไปด้วยน้ำตา


"ฉันต้องทำ"

[ 05/05/2003 , 13:04:37

Create Date : 25 มกราคม 2548 Last Update : 9 มีนาคม 2549 22:19:16 น. Counter : 156 Pageviews.		5 comments
Share Tweet