ภาษาที่ต่างกัน
"ได้รับข้อความแล้วนะ เมื่อเช้าก็ได้รับแล้ว" เสียงคนที่ฉันรักแว่วมาทางสายโทรศัพท์
"อืม วันนี้เหนื่อยไหม" ฉันถามไปอย่างทุกวัน ไม่ใช่เพราะความเคยชิน
แต่เป็นเพราะฉันห่วงเขาอย่างนั้น เขาที่ฉันรู้จักเป็นคนจริงจังกับงานเสมอ มีโลกส่วนตัวมากเหลือเกิน
ทั้งที่รู้ว่าเขามีคนข้างกาย
แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามีเขาเคยพูดกับใครไหมว่า "เหนื่อยเหลือเกิน"
"วันนี้ไม่เหนื่อย" เขาตอบเสียงราบเรียบ สำหรับฉันนั่นย่อมหมายถึงอย่างนั้นจริงๆ
"เหรอ ดีจัง" เหมือนคำพูดจะหยุดตรงนั้น อย่างไม่ตั้งใจ ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร
แต่ฉันปล่อยความรู้สึก และใจตัวเองไปตามแต่ใจฉัน
"ที่เธอส่งมาให้น่ะ เขียนดีนะ" เขาพูดทำลายความเงียบ เสียงก็ยังปกติเหมือนเดิม
"อืม จริงเหรอ ดีใจจัง เย้ๆๆๆ ขอบคุณที่ชม" ฉันตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้รับฟัง
แก้มแทบระเบิดออกมา
"ไม่ว่าหน่อยเหรอ จะแก้ตรงไหนไหม" ฉันถาม และรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
"ไม่นี่ ดีแล้ว เธอเขียนได้ดีแล้ว" เขาตอบเสียงเรียบเช่นเคย
เราต่างเงียบอีกครั้ง
"อืม ไม่กวนแล้วล่ะ" ฉันพูดสรุป หลังแอบถอนหายใจอยู่หลายครั้ง
"อืม" เขาตอบสั้นๆ ตามแบบฉบับของเขา
"คิดถึงนะ จะโทร.มาบอกว่าคิดถึง"ฉันบอกเขาในที่สุด ก่อนวางสาย
"เขาที่ฉันรัก" ฉันนึกขำเวลาเรียกเขา ฉันหมายถึงอย่างนั้นจริงๆ
"เธอก็รักทุกคนนั่นแหล่ะ เธอเจ้าชู้" เขามักจะตอบมาอย่างนี้เสมอ
"อืม เจ้าชู้แต่รักจริง หรือจะเอาไม่เจ้าชู้แต่ไม่รักจริง" ฉันถามกวนๆ ไปทุกครั้ง
"วันนี้รักเราหรือยัง" ฉันถามไปเหมือนคำพูดเล่นประจำวัน
"เราไม่อยากหลอกเธอแม้ในโลกแห่งความฝัน" เขาพูดค่อนข้างจริงจัง
"คิดถึงเธอนะ อยากบอกว่าคิดถึง" ฉันพูดทุกครั้งที่ได้พูดคุยกัน
"อืม เราไม่เคยไม่คิดถึงเธอ" เขาพูดครั้งสุดท้าย ก่อนเราจะจากกันไป
ฉันและเขา เราต่างเดินคนละทาง ต่างคนต่างมีฝัน มีหน้าที่ มีชีวิตที่เลือก
เราไม่เคยพบเจอกัน เราไม่สามารถจับต้องสัมผัสกันได้
เราพูดจากันคนละภาษา
เธอไม่รักฉัน
ฉันรักเธอจริงๆ
ฉันปล่อยหัวเราะออกมาในที่สุด
สุขใจกับทุกคำพูดของเธอ
และยังยินดีที่จะโทร.ไปรบกวนเธอเสมอ
แม้เธอตัดสินใจปิดโลกของเราลงไปแล้ว
ฉันรักเธอจริงๆ
[ 05/05/2003 , 14:01:11 ]
เดี๋ยวสวยเด็ดกลีบดอกไม้ก่อน เลือก... ไม่เลือก... เลือก ... ไม่เลือก
อิ อิ