ในวันที่ดาวเต็มฟ้า..ตะวันหลบหน้าไป

แสงระยิบของดาวดวงใหญ่น้อย
ทำให้ฟ้ามืดมิด ไม่ว่างเปล่าจนเงียบเหงา
ณ ที่ต่างๆ มีคนกี่คนกัน
ที่เฝ้าแหงนหน้ามองดวงดาว
คู่รักต่างถิ่น..กำหนดดาวว่าเป็นดวงเดียวกัน
คนผิดหวัง...ตั้งท่าอธิษฐานขอพร
บางคนเข้านอนแต่หัวค่ำ
ไม่มีโอกาสได้มองแสงดาวที่พร่างพราย
และบางคนอยู่จนดึกดื่น
ก็ไม่เคยมองแสงดาวได้ชัดเจน

ท้องฟ้ามีความมากพอแล้ว

ตะวันเหงาๆ
หลบหน้าไปไหน

แสงร้อนแรงจากตะวัน
ที่สร้างความสว่างในกลางวัน
เจิดจ้าจนไม่มีใครกล้ามอง
ตะวันดวงโต
แสงจัด ร้อนแรง

ไม่มีใครอยากมองเมื่อตะวันเต็มแสง
แต่ทุกคนหมายมองเมื่อตะวันโรยรา
ท้องฟ้ายามเช้า แสงตะวันอ่อนนวล
ท้องฟ้ายามเย็น แสงตะวันอ่อนล้า

ในคืนที่ดาวพราวฟ้า
หวนคิดไปว่า
ตะวันขี้เหงา หลบหน้าไปไหน
ตะวันแสนเศร้า จะรู้สึกเช่นไร

ตะวันจะอยากมีแสงนวลๆ ไหม
หรืออยากกระพริบวิบวับยามค่ำคืน

ทุกสิ่ง
ต่างมีหน้าที่ของตน
ทุกอย่าง
ต่างมีความเป็นตัวตน


หากตะวันจะทำอย่างดาวบ้าง???


คำถามค้างในใจ
จาก...
ฉันผู้เกลียดแสงดาวกวนตา
และหลงรักแสงจ้าจากตะวัน

[ 05/05/2003 , 13:33:20 ]

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2548 Last Update : 9 มีนาคม 2549 22:19:05 น. Counter : 154 Pageviews.		9 comments
Share Tweet