Diary from Cruise-จากต่างแดน รวมลอยล่องท่องเรือ(สำราญ) ที่ยุโรป และตอบจดหมายคนอ่านหนังสือผม Byสมรัชน

ส่วนตอบจดหมายมีเข้ามาเยอะ มากทางเมล์ จะเร่งตอบถ้าว่าง ๆ อย่าว่ากันนะ ครับ รอหน่อยนึงนา....
ขอพักผ่อนในวันคล้ายวันเกิด ก่อนละกัน..
สมรัชนะ

วันนี้นัดเพื่อน ๆ ว่าจะไปเที่ยวกัน แต่ว่าผมง่วง มาก หลังจากที่กลับมาจากแชท และเล่นเน็ต ที่ร้านหน้า terminal จึงต้องยกเลิก ไว้วันหน้าค่อยว่ากันใหม่.... วันนี้มีเพื่อนหลาย ๆ เข้ามาแชทด้วย ทั้งคนไทย ที่อยู่ญี่ปุ่น เพื่อนที่เชียงราย กรุงเทพ และอาจารย์เก่าที่เคยสอนตั้งแต่เรียน ไฮสคูล ณ เมืองเชียงราย อาจารย์ทราบข่าวจากการลงในเว็บ ...ผมรู้สึกตื้นตันใจ และเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้ร่วมสนทนาด้วย .....ส่วนเพื่อน ๆ หลายคนที่ถาม แต่ละคำถามตอบไม่ทันก็อย่าว่ากันนะครับ แล้วผมจะส่งเมล์หา ถ้ามีเวลา และ แน่นอน คุณอาจจะได้รับเมล์นี้ เป็นระยะ ๆ (ถ้าหากไม่อยากจะรับเมล์ นี้กรุณาบอกได้นะครับ)
เพื่อนที่พักร้อนอยู่อังกฤษ ถ้ากลับมาเมื่อไหร่ แล้วเราค่อยเจอกัน ที่ร้านข้าวต้มคนจนที่สะพานฟาย หรือ ควาย ดี ๆ นี่เองครับ ....ร้านนั้นหนะ อะ ร้อย อะ ร่อย ไปกินกันทีไร ได้เรื่องทุก ที เรื่องกินไม่เท่าไหร่ แต่เรื่อง มัน ๆ เม้าท์กระจาย ได้รสดี ออก เนาะ...เคยชวนเพื่อน ใหม่ ที่รู้จักไปกินกันแต่ไม่มีใครกล้าไป ... เอาเป็นว่าตัดสินใจได้เมื่อไหร่ว่าจะไปกินกัน รอผมกลับมาเมืองไทย เดือนเมษา หน้าร้อนก่อนนะครับ.....
เพื่อนรัก อีกคนที่อยู่แอล เอ และ ฟลอริด้า ขอให้พักร้อนให้สนุกนะครับ คิดถึงเป็นที่สุด ...อยากให้มาถ่ายรูปให้อีก จะได้ลงหนังสืออีกไง ...ถ้ามีโอกาสไปเที่ยวบาร์ ที่ซาน ฟรานซิสโก นะ บาร์นี้ ปีที่แล้วโดม ปกรณ์ ลัม เค้าเป็นดี เจ อยู่หนะ ...
ส่วนเพื่อน ที่พักร้อนจากการทำงานเรือ ที่อยู่เมืองไทย ตอนนี้ ต้องขอขอบคุณเป็นพิเศษที่เช็คเรตติ้ง และ ช่วยกันโปรโมทหนังสือให้....มีอยู่คนหนึ่งไป ซื้อหนังสือของผม “เสิร์ฟสำราญ สวรรค์บนเรือ” ซื้อแจกเพื่อน พี่ น้อง จนคนขายถามว่า .... “ซื้อไปทำอะไร เยอะแยะมากมาย คะ ?” เพื่อนผมตอบอย่างไม่คิด ว่า “อ๋อ .... คือที่บ้านน้ำท่วมหนะ กะว่าจะซื้อไปถมที่ ...อิ อิ ...เปล่าหรอก ซื้อไว้เป็นที่ระลึก เพราะรู้จักกับคนเขียน ...” เพื่อนผมเล่าให้ฟังต่ออีกว่า ...กระนั้นน้องเค้าก็ยังไม่เชื่อ ว่าแล้วตอนนี้ คนเขียนเค้าไม่อยู่เมืองไทย จริงเหรอ โธ่ น้องเอ้ย ..พี่หนะ มาทำงานเป็นควายอยู่เมืองนอก ไม่ได้หรูเริด อะไร เหมือนที่คิดหรอกนะครับ.... จะโกหกกันทำไม... โกหก แล้วได้อะไร สู้โกเจ็ด แปด เก้า สิบ ให้ ก้าวหน้าไปเป็นโกอินเตอร์ ไม่ดีกว่าเหรอ ...อิ อิ.. ซึ่งก็คงจะเหมือนกับคำถามที่หลายคนสงสัยว่า ... “ จริงเหรอ ที่อยู่ต่างประเทศ แล้วทำไม เวลาแชทเป็นภาษาไทยได้ อะ” ต้องเรียนตามตรงว่าเอา โน๊ตบุ๊กส่วนตัวมาด้วยหนะครับ ... เด็กเสิร์ฟที่นี่ เค้าพกโน๊ตบุ๊ก กันคนละเครื่องเป็นว่าเล่น เวลาต่อเน็ตทีก็ส่งสัญญาณ ผ่านทางภาพ ไลฟ์ แคมกันให้เห็น ๆ ...ผมไม่ค่อยเอากล้องมาด้วย เพราะว่าเกรงว่าคนที่แชทด้วยจะ ขวัญกระเจิง ..ยามเมื่อได้มีบุญหนุนนำให้เราได้มาเจอะ เจอกัน ...เกรงว่าฉันและเธอพบกันแล้วจะไม่เป็นสุข เหมือนดังรอคอย....(ขอบคุณ เพลง แต่ปางก่อน).... อิ อิ....
ขอบคุณเพื่อนคนสนิทอีกคนที่ อุตสาห์ เข้าไปโพสในเว็บ ตั้งกระทู้ ให้ ...คราวนี้ผมเชื่อแล้วครับที่เพื่อนคนนี้เค้าบอกว่าไปหาซื้อหนังสือผม ที่มาบุญครอง เค้าบอกว่าหมด ชั่วคราว เค้าจึงไปซื้อที่ฝั่งธน ฯ คราวนี้หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ...ขนาดหนังสือออกมาใหม่ เอาไว้ซ่อนหลบมุมออกอย่างนั้น เห็นแต่สัน ไม่มีหนังสือตัวอย่าง โชว์ ...เพื่อนผมจึงถาม พนักงานขาย ...ว่ารู้จักหนังสือเล่มนี้มั้ย ... เด็กขายหนังสือบอกว่า ... “อ๋อ เป็นกองอยู่ตรงนั้น ค่ะ หนูพึ่งหยิบเอามาอ่านนี้ หนะ ...จึงไม่ได้เอาไปตั้งโชว์เป็นตัวอย่าง ...” ส่วนที่สาขา รังสิต มีเพื่อนตั้งแต่เรียน มอ ปลาย ด้วยกัน เธอไปหาหนังสือผม เพราะหลังจากที่รอคอยว่าเมื่อไหร่จะคลอด ออกมาวางแผง ซัก ที่โปรโมทแล้ว โปรโมทอีก....และแล้ว วันนี้ที่รอคอย ... ก็มาถึง ช่วงเพื่อน ช่วยเพื่อน ...ผู้หญิงคนนั้นชื่อ อ้อ ....เธอจึงหลอกเด็กขายหนังสือว่า “อ้าว....ทำไม เอามาวางไว้หลบมุม อย่างงี้หละ ..คุณน้องไม่รู้เหรอ คะ ว่าที่ตัวเมือง มหานคร เค้า วางเป็นหนังสือแนะนำ และ หนังสือขายดี...” อันที่จริงไม่ได้เป็นขายดี ขายเลวอะไร หรอกครับ.... จน ณ บัดนี้หนังสือเล่มนี้ของผมก็วางไว้อย่างเด่นเป็นสง่า และ ถูกล็อคเป็นหนังสือขายดี ไป โดยไม่รู้ตัว ...อิ อิ..
ส่วนเพื่อนคนเก่ง เธอคือผู้จัดการส่วนตัวผม และคอยเป็นปากและเสียงให้ (น ส เกศรา ผู้ซึ่งแปลหนังสือ ดีท็อก ยัวร์ ไลฟ์ ที่พึ่งวางแผง เมื่อวาน ) ....ตอนนี้ต้องบินไปทำงานที่อินเดีย ห้าวัน ใครจะติดต่ออะไร รอแป๊บนะครับ เรื่องซีดี ที่จะเอามาให้เกด รอก่อนละกัน นะ ครับไก่...
เพื่อนอีกคน ฝากซื้อของ จึงบอกว่า แล้วจะดูให้นะ แต่ไม่รับปาก เพราะว่า เกรงว่าถ้าซื้อกลับมาไทยเยอะ จะขนมาไม่ไหว เพราะบินจากยุโรป ถ้าน้ำหนักเกินเค้า ชาร์จ กิโลกรัม ละ เก้าร้อยบาทหนะครับ ...สรุปราคา จะแพงกว่าของหรือ ของจะแพงกว่ากัน ...แต่จะทำอย่างดีที่สุดนะ ถ้าทำได้ ..ไม่ไดขี้เกียจหรอก แต่...มีแต่ด้วยนะ....แต่ว่าต้องดูความเหมาะสมด้วยนะครับ....
ได้รับอีเมล์ จากเพื่อน ๆ หลายคน ทั้งเพื่อนใหม่ และเพื่อนเก่า และ พี่ บอ กอ ....ขอบคุณสำหรับคำ ติ และ ชม ....เป็นปลื้มนะครับ เราทำงานกันอย่างดีที่สุดแล้ว ....ส่วนผลจะออกมาอย่างไร .. ปล่อยไปตามลมเลย ..ทำดีที่สุดแล้ว...
ได้เวลานอนหลับเอาแรงแล้วหละ ครับ ...พรุ่งนี้ ค่อยว่ากัน ... จะได้ตื่นมาอรุณสวัสดิ์เจ้าเพื่อนเกลอแต่ไก่โห่ ... และที่สำคัญ นัดเพื่อนไว้ว่า จะไป หาดสวาท หาดสวรรค์ คืออะไรหนะ เหรอครับ..................................ติดตามตอนต่อไป................เร็ว ๆ นี้ ( อิ อิ )

24 Mykonos ,Greece ทำงานเช้า เลิกงาน ก็ทานข้าว แล้วเข้าทรง หลับไหล ไป แต่ก็หลับได้ ยาก ...เพราะมีเพื่อน โทรมาคุยด้วยที่ห้อง คนเดียวไม่ว่า ดันโทรมากัน สองสามคน ..จึงจำเป็นต้องยกหู โทรศัพท์ไว้ พักเครื่องก่อน ไม่งั้น ..ไม่หลับไม่นอนแน่แท้... ทำให้อดไม่ได้ที่จะแอบเปิดเพลง คุณหม๋อคะ...หนูนอนไม่ค่อยจะหลับ.. แล้วข่มตานอนหลับตอนเที่ยงวัน แสก ๆ นี่หละ แต่พอเข้าห้องนอนของผม ปิดไฟ ใส่กลอน.. มันก็มืดสนิทหละ ครับ....หลับไปสองชั่วโมง ...
เพื่อนโทรมาปลุกตอนบ่ายสองโมงรีบออกไปเที่ยวหาด ... เริ่มต้นที่นั่งรถชัทเทิ้ลบัส เข้าเมือง ราคา สองเหรียญ สำหรับ crew สามเหรียญ สำหรับผู้โดยสารเรือ ... แล้วเราก็ไปเดิน เล่น และถ่ายรูป ที่ในเมือง เมืองนี้สวยงามเป็นยิ่งนัก เพราะทุกอาคาร บ้านเรือน จะเป็นบ้านและร้านหลังเล็ก ๆ ที่ทาด้วยสีขาว และหน้าต่าง บานประตูเป็นสีฟ้า หรือสีน้ำเงิน ...ผมเคยถามเจ้าหน้าที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่นี่เค้าบอกว่าเป็นกฏหมาย มาตั้งแต่ สี่ร้อยปีแล้ว .... เกาะนี้ มีร้านค้า ขายของแบรนด์ เนม เยอะแยะมากมาย จึงทำให้เป็นเกาะที่ดึงดูด นักท่องเที่ยวจากทางยุโรป มาเที่ยวเยอะแยะมากมาย ทั้งแบบแบ็คแพ็ค พักบังกะโล โมเต็ล โรงแรม ที่มีความสูงไม่เกินสามชั้น...แบบอาคารเตี้ย ๆ แต่สวยงาม มีสไตล์ อย่างได้เอกลักษณ์ ..(แล้วจะส่งรูปมาให้ดู บ้างหากมีเวลา เด้อ...)
ไม่สงสัยเหรอ ครับว่าไปหาด อะไร มา ที่เรือจอดนั้นก็มีหาด ที่ลูกเรือ และแขกเดินไปถึงได้ ..แต่คราวนี้เป็นการไปหาดที่ธรรมดา แต่ไม่ธรรมดา รับรองไม่ใช่หาดเถ้าถี.. ที่มีเกลื่อนเมือง หรอก ครับ ...ผมเคยเขียนคราวที่แล้วที่บอกว่าเมืองนี้ มีหาดเปลือยอย่างเป็นทางการด้วย.. คราวนี้ วันว่างของเรา ...อาย และ กลัวซะที่ไหน หละครับ ...ทำตัวเหมือนเด็กนอก หนะ...เที่ยวไป มั่นใจ ได้ประสบการณ์.... ทางทีมงานของเรา...( พูดเว้อร์ เว่อร์ เนอะ จริงๆ ไปกันสองคนเอง) จึงตรงไปดู ...เอ้า...จัดให้....
เดินผ่านตัวเมืองเพื่อที่จะไปสถานีรถเมล์ อย่านึกถึงรถเมล์ บ้านเรานะครับ เพราะรถเมล์ที่นี่เค้า มีระดับ เหมือนกับรถโค้ช หนะครับ รถเข้า- ออกเป็นเวลา ทุก ๆ สิบห้านาที ราคาอยู่ที่ หนึ่งยูโร ตลอดสาย หาซื้อตั๋วได้ที่ร้านค้า ทั่วไป และต้องให้ตั๋วก่อนขึ้นรถ ...สังเกตุว่า ไม่มีจอดกลางทางเลย หนะ ...ทุกคนนั่งตรงไปยัง Paradise Beach ซึ่งเป็นหาดสวาท หาดสวรรค์ ใช้เวลาเดินทางประมาณ สี่สิบนาที จึงถึงที่หมาย ... ด้วยเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด .. เราใช้เวลาที่นั่นอย่างมีค่า ในการเดินสำรวจ ทางทัศนียภาพและ หลาย ๆ ภาพที่ได้พบเห็น ...จึงฟันธงไปว่า ไม่อลังการ และส่วนตัวเหมือนหาดเปลือยที่แถบทะเล แคริบเบี้ยน เพราะคนเยอะมาก สตรีเพศจึงได้แต่เปลือย ปทุมถัน อันเป็นของรักของพวกเธอ มีตั้งแต่สาวซำน้อย สาวรุ่น และหญิงวัยดึก ส่วนผู้ชาย ที่กล้าเปลือยก็เป็นรุ่น คุณ อา คุณลุง ห้อยโตงตาง อย่างมีอิสระภาพ ... แต่คนวัยรุ่นส่วนมากก็แค่ โชว์ท่อนบน นุ่งกางเกง บิกินี่ รัดติ้ว ...ซ๊า....
ผมลงเล่นว่ายน้ำ และดูปะการังอย่างมีความสุข ก่อนที่จะตามหาเพื่อนที่ร่วมเดินทางมาด้วยกัน ...หาเท่าไหร่ก้ไม่เจอไม่รู้ มุดทรายอยู่แถวไหน พอผมกลับมาที่เราเอาเสื้อผ้าเก็บไว้ ปรากฏว่าของหายไปแล้ว แสดงว่าเพื่อนเค้าคงกลับไปแล้วหละ เพราะนัดกัน สี่โมงต้นๆ นี่ ปาเข้าไป สี่โมงครึ่งแล้ว จึงนั่งรถเมล์กลับคนเดียว กลับมาถึงเรือ ห้าโมงห้า นาที รีบอาบน้ำ แล้วไปประชุม ก่อนการทำงาน ...
พรุ่งนี้เข้างานสาย ได้กำไร หนึ่งวัน เพราะเป็นวันที่อยู่ทะเล ทั้งวันก่อนจะเข้าประเทศอิตาลี่ ...(พิมพ์ครั้งล่าสุดเมื่อ 25/02/48 ๒๕/๐๒/๔๘ ๑๕:๐๘ น.)
25 at sea วันนี้ เป็นวันหลับ เดือนหลับ และ ปีหลับครับ เพราะ ว่าทำงานตอน เจ็ดโมงครึ่ง ถึง สิบเอ็ดโมงครึ่ง แล้วทานข้าวเที่ยง ...หลังจากอ่านจดหมายจากเพื่อนรัก ที่ได้รับ อีเมล์ ส่งมาจากเมืองไทย ผ่านทางเรือ ที่เค้าปริ้นออกมาให้ ..จึงหลับเป็นเจ้าชายนิทรา อุษาพาสวาท ยกหูโทรศัพท์ออก เกรงว่าจะมีใครโทรมา อิ อิ ... หลับตั้งแต่ เที่ยงวัน ยัน ห้าโมงเย็น .... แล้วตื่นไปทำงาน ...ตื่นมา จึงสดชื่นอย่างนี้หละครับ..อิ อิ ...

ช่วงเวลากลางคืน ประมาณสองทุ่ม เรือได้แล่นผ่าน กลางรองเท้าบูท ของอิตาลี่ซึ่งเป็นเหมือนช่วงแคบ ระหว่าง ซิซีลี่ ที่เป็นเกาะใหญ่ที่สุดของอิตาลี่ และแผ่นดินใหญ่ ทำให้มองเห็นวิว ทิวทัศน์อย่างสวยงาม ก่อนที่ความมืดจะเข้ามา ... แล้วผมก็ทำงานเสิร์ฟรอบ สอง ต่อไป...
คืนนี้ one hour back,time change เพราะเวลาที่อิตาลี่ และ กรีซไม่เท่ากัน หนะครับ...
ที่ บาร์ของพนักงานได้มีการ จัด Slave auction เป็นการขายทาส ประมูลราคา รายได้ส่วนหนึ่งมอบให้กับ Unicef เพื่อการรณรงค์และ ช่วยเหลือ ผุ้ประสบภัย ไม่น่าเชื่อว่า นาย และ นางทาส แต่ละคนจะ ใจถึงยอมพลีกาย มอบให้คนที่ซื้อประมูลได้ ...
ถามเพื่อนว่า ถ้าซื้อไปแล้วจะทำอะไรก็ได้เป็นเวลา 12 ชั่วโมง แม้กระทั่งการร่วมเพศ .. ทำให้นึกถึงสมัยที่มีทาส ในอดีตของเมืองไทย ... ผมรู้จัก แครอรีน สาวฝรั่งเศส เธอเข้าร่วมการเป็นนางทาส ครั้งนี้ด้วย ซึ่งผู้ที่ประมูลซื้อไปนั้นเป็น ผู้ช่วยเวตเตอร์ ชาวฮังการี่ ที่กล้าซื้อไปราคา สองร้อยกว่า เหรียญ ...และต่อมา มีหนุ่ม utility bar หรือ คนเตรียมจัดของ ขนของให้บาร์ มาจาก บัลกาเรีย หุ่นเร้าใจ และทรมานใจสาว ๆ ใส่เสื้อบางเป็นตาข่าย นุ่งกางเกง รัด โชว์จีสตริง ถูกหัวหน้าผม เป็นชาวเกย์ จากอิตาลี่ ซื้อไปในราคา สามร้อยเหรียญ ...ใครอยากรู้บ้างว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับ ทาสเหล่านั้น คงจะหนีไม่พ้นเรื่องบนเตียง ....เอ้อ............. ไม่ยักกะทราบว่า ที่เมืองนอก นี้ก็มี สาวกดีแทคเหมือนกัน ...เพราะว่า ..........ง่ายสำหรับคุณ..... แล้วโอเรนจ์ (ทาสเหล่านั้น) จะอนาคตสดใส ต่อไปหรือไม่.. อยากจะรู้ให้ไฉไล อย่างตะหงิด ๆ มั้ยหละ....
รายงานล่าสุด จากการร่วมทำบุญ จากการประมูลทาสทั้งหลายเหล่านั้น ทำให้ รวบรวมเงินเป็นจำนวน 7310 เหรียญ ร่วมบริจาคให้กับยูนิเซฟ ...สำหรับคนใจบุญ ร่วมกันทั้งหลายครับ เออ...อย่างนี้ก็มีด้วย แฮะ ...แต่ก็น่าชื่นชมที่เค้าทำเพื่อการกุศลหนะครับ..
Good night from all of us here>> Moonsai as your host.

Create Date : 09 กันยายน 2549		6 comments
Last Update : 9 กันยายน 2549 1:34:24 น.
Counter : 501 Pageviews.
Share Tweet