ในขณะที่อิตาลีกำลังเข้าสู่วิกฤติแห่งโรคระบาดอีกครั้ง ล๊อกดาวน์กันไปแทบทั้งประเทศ ความวิตกกังวลกลับเข้ามารบกวนกันบ้าง แต่ไม่มากเหมือนครั้งก่อน เพราะเราได้เรียนรู้แล้วว่า จะต้องรับมือกับมันยังไงดี ไม่ให้ไปติดโรคหรือไม่ให้จิตตก ตื่นตระหนกจนเกินเหตุ และเริ่มปลงเช่นกัน ว่าตัวเองก็อาจจะติด หรือติดไปแล้วแต่ไม่รู้ตัว ฮุๆๆ 

แต่ละวันมันก็ผ่านไปเรื่อยๆค่ะ ทำโน่นนี่นั่นไปตามประสาไม่ให้เบื่อจนเกินไป โดยเฉพาะงานบ้านมีให้ทำไม่ได้หยุดไม่หย่อน และตอนนี้ก็ตกงาน(ชั่วคราว)ไปด้วยเรียบร้อยแล้ว รอให้สถานการณ์ดีขึ้นก็คงจะได้กลับไปทำงาน(พาร์ทไทม์)ได้ใหม่ วันแย่ๆมีได้ วันดีๆก็ต้องมีแหละค่ะ เดี๋ยวก็วนกลับมาเจอกันอยู่ดี


เมื่อสัปดาห์ก่อน คุณน้าของคุณสามีให้ลูกพลับแก่ๆ เนื้อแข็งๆที่ยังไม่พร้อมรับประทานมาให้สามตะกร้า เป็นลูกพลับที่กินได้ตอนสุกเนื้อนิ่มๆเละๆ ใช้ช้อนตักกินเอา ตอนนี้ก็เอามาบ่มไว้ในโรงรถ และมักจะสุกไล่เลี่ยกัน กะว่าจะเอามาทำแยมสักหน่อย รอเวลาที่พร้อมรับประทานกันต่อไป รอได้ ไม่นานเกินรอหรอกค่ะ

Don't rush.
Everything will come to you
in the right time,
right reason, 
and right place.