เดินออกจากห้างไปชมชายหาดซะหน่อย แต่ทนแดดเมืองไทยไม่ไหว เดินกลับเข้าห้างเหมือนเดิม แวะท๊อปส์ซื้อขนมนมเนยไว้ไปกินที่คอนโด แล้วนั่งดื่มกาแฟรอเวลา พี่สาวเลิกงานขับรถมารับพาไปคอนโดห้องเล็กจิ๋วของอิชั้นที่ซื้อไว้ก่อนโควิดจะมา เมื่อถึงคอนโดแล้ว การผจญภัยของมนุษย์ป้าวัยสี่สิบนิดๆก็ได้เริ่มต้น ^__^

ความจริงแล้วคือการได้ใช้ชีวิตคนเดียวแบบโดดๆ เหงาไหม ก็ไม่นะ routines ก็เหมือนเดิมแทบจะทุกๆวัน ตื่นเช้า ออกไปเดินรอบคอนโดสี่ห้ารอบ เดินไปแฟมิลี่มาร์ทหน้าคอนโด ซื้อซาลาเปา ขนมปังนิ่ม หวานๆไส้ถั่วแดงไส้สังขยาไส้เผือกอะไรก็ว่าไป หรือไม่ก็ขนมปังแผ่น เดินกลับเข้าห้อง ต้มกาแฟม็อคค่ากินกับขนมนมเนยที่ซื้อมานั่นแหละ หลังจากนั้นเก็บกวาดห้อง ซักผ้าวันเว้นวัน ต้องซักมือด้วยเพราะเสื้อผ้าที่ใส่นั้น เน้นผ้าบางๆผ้าชีฟองเรยอนอะไรทำนองนั้น ตากแป๊บเดียวก็แห้งแล้ว แดดที่ไทยนี่ นรกดีๆนี่เอง 

ตัวอย่างอาหารเช้าแบบง่ายๆ เบาๆค่ะ

เนื่องด้วยเป็นคนใช้พลังงานไม่เยอะ ถึงแม้ว่ามื้อเช้าจะสำคัญกับชีวิตแค่ไหน อิชั้นก็ยังไม่สามารถรับอะไรหนักท้องได้ แต่พอสักสิบโมง อิชั้นจะกินผลไม้หนึ่งอย่าง โดยเฉพาะมะละกอ อร่อย หวานถูกใจมากค่ะ ^__^ ซื้อกินบ่อยมาก และมีแก้วมังกรอีกอย่างนึง อร่อยที่สุด 

อีกสักรูป หม้อต้มกาแฟม็อคค่าไฟฟ้า ซื้อมาจากอิตาลี ต้มกาแฟได้สะดวกรวดเร็ว ได้ดื่มกาแฟถูกปากยามเช้า อีกหนึ่งความสุขเล็กๆของอิชั้นค่ะ 

ฝากไว้ให้อ่านผ่านตา

Comfort food,
Simple meal,
So simple.