เมื่อบ่ายวันจันทร์ วันที่ฝนฟ้าเหมือนจะตก อึมครึมทั้งวัน ตอนแรกก็กะว่าจะพาหลานมัตเตียเข้าป่าหาเห็ดกัน แต่กลัวฝนตกซะมากกว่า เลยปล่อยหลานอยู่บ้านเล่นเกมส์ไปก่อนนะ

ส่วนลุงกะป้า ก็ขับรถแวะไปบ้านเพื่อนที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันนี่แหละ ลุงเค้าไปซ่อมไวฟายให้เพื่อน เห็นว่าติดๆดับๆ ส่วนป้าก็เลยเดินแบกเป้ ไปถ่ายรูปกระท่อมหินแถวนั้นมาลงบล็อก เอาร่มหนึ่งอันไปด้วยกลัวฝนลง ทำเป็นไม้เท้าไปในตัว แต่สุดท้ายฝนก็ไม่ตก แดดมาออกเปรี้ยงตอนห้าโมงเย็น แล้วป้าก็ไม่ได้ทากันแดด ใส่เสื้อแขนกุด กางเกงขาบานๆพริ้วๆ เข้ากับป่าเขาแถวนั้นไหม ก็ไม่ แต่ยังดีใส่รองเท้าผ้าใบ แว่นกันแดดก็ไม่ได้พกไป แสบตาดีแท้ 

เดินไปตามทางเดินที่ไม่ได้ทำไว้สำหรับนักท่องเที่ยว เป็นทางเดินและถนนที่คนแถวนั้นมีกระท่อมหินบนเขา ไว้มาพักผ่อนหน้าร้อนหรือเสาร์อาทิตย์ เจอชาวบ้านชาวช่องนั่งอาบแดดอยู่หน้าบ้าน มีการมองลอดแว่นด้วยนะว่า ยัยนี่มาทำอะไรแถวนี้ แล้วดูหล่อนแต่งตัวซิ 

ก็ไม่คิดว่าจะไปเดินเล่นอ่ะนะ เลยแต่งตัวเหมือนจะไปซูเปอมาร์เก็ตแถวบ้าน 

เอาวิวจากบ้านของเพื่อนไปดูก่อนค่ะ 

เดินไปผ่านสนามหญ้าไปเรื่อยๆ ตามถนนเส้นเล็กๆ ที่รถวิ่งผ่านไม่ได้ เดินอย่างเดียวเลยแหละ

บางช่วงเดินผ่านธารน้ำสายเล็กๆแบบนี้ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย น้ำค่อนข้างเยอะถ้าฝนไม่ตกธารน้ำนี้อาจจะแห้ง ไม่มีน้ำไหลลงมาอย่างนี้

ผ่านกระท่อมหินร้าง ไม่มีใครมาปรับปรุง

แล้วเดินเข้าไปในป่าสนนิดหน่อย ทางเดินเล็กๆแบบนี้

แต่เนื่องด้วยใส่รองเท้าผ้าใบ ไม่ได้ใส่รองเท้าเดินเขา เลยตัดสินใจเดินออกจากป่าสน

เดินเข้าไปดูในช่องหน้าต่าง หลังนี้กลายเป็นที่เก็บอุปกรณ์การเกษตร

ขนนก ขนเป็ด หรือขนไก่

เข้าป่าเข้าพงพอแล้วเนอะ เดินออกไปตามถนนที่รถวิ่งได้ (เฉพาะชาวบ้านที่มีใบอนุญาตให้ขับบนเส้นนี้) เจอกระท่อมหินปลูกดอกไม้สวยๆ

ถนนแคบมาก รถสวนมาที ต้องหลบลงข้างทาง แต่นานๆทีมีรถผ่านมาสักคันนึง

หลังนี้ก็น่ารัก

หลังนี้ก็ปล่อยรกร้างไป ต้นไม้ใหญ่นั่นเป็นต้นเชอรี่ค่ะ

หลังนี้ก็ไม่มีคนอยู่ วิธีสังเกตว่าหลังไหนเป็นกระท่อมร้างไม่มีผู้คนอยู่ นอกจากที่ดูสภาพผุพังไปตามกาลเวลาแล้ว ให้สังเกตว่า ถ้าไม่มีปล่องไฟบนหลังคา หลังนั้นก็แค่ใช้เป็นสถานที่เก็บอุปกรณ์การเกษตรหรือข้าวของเครื่องใช้ หลังไหนปล่องไฟดูดีหรือปลูกดอกไม้สวยๆ ตัดหญ้าเรียบๆก็มีคนอยู่อาศัยจริงๆ มักจะมาพักในช่วงหน้าร้อนเท่านั้น หน้าอื่นๆมักจะปล่อยไว้ ส่วนหน้าหนาวตรงนี้ไม่มีรถมาขูดหิมะให้ ก็ไม่มีใครมาพักเช่นกัน 

และแน่นอนว่าหลังนี้มีคนอาศัยอยู่ แถมมีธงชาติอิตาเลียนบนหลังคาบ้านอีก ลองสังเกตุกันอีกเรื่องนะคะ บ้านไหนอยู่ใกล้ขอบชายแดน บ้านหลังนั้นมักติดธงชาติหน้าบ้านหรือริมหน้าต่างหรือบนหลังคา คือเป็นการบ่งบอกว่า เฮ้ยๆ นี่บ้านตรูอยู่อิตาลีนะเว้ยไม่ใช่เขตสวิส 

หลังนี้น่ารักกับอุปกรณ์การเกษตรและข้าวของเครื่องใช้บนภูเขาโบราณๆมาติดผนังหน้าบ้านด้วย แต่เขากวาง เขาสัตว์นั่น คงเป็นของเก่า เอิ่ม สมัยนี้เค้ามีกฏหมายห้ามล่า (ในเขตหมู่บ้านอิชั้น) และไม่มีใครนิยมเอาของแบบนี้มาแต่งบ้านแล้วค่ะ เนอะ ดูโหดเกินไปอ่ะ อิชั้นก็ไม่ชอบแนวนี้เลย

ปิดท้ายด้วย เลื่อนโบราณที่ใช้สุนัขหรือม้า? ลากบนหิมะในหน้าหนาว ท่าทางจะหนักน่าดู

ย้ำกันอีกรอบ นี่คือกระท่อมหินสำหรับมาพักร้อน จำกัดรถยนต์ที่จะวิ่งขึ้นมา อยู่บนเนินเขา ถนนค่อนข้างลาดชันและแคบมากๆ ไม่ใช่แถบที่ชาวบ้านอย่างเราๆอยู่กัน แถวบ้านอิชั้นก็เป็นบ้านกล่องสี่เหลี่ยมๆยุคสร้างสมัยปี 1970 ไม่ได้น่ารักน่าชังเหมือนกระท่อมหินเหล่านี้ แต่ย่านนี้นักท่องเที่ยวก็นิยมมาเดินเล่น ชมวิว ออกกำลังขากันเยอะอยู่

เอาละ ถ้าเดินไปแถบไหนอีก ก็จะถ่ายรูปมาให้ดูกันอีกนะคะ หน้าร้อนตอนนี้ทุกอย่างดูสวยงาม สนามหญ้าเนินหญ้าสีเขียวๆ ดอกไม้สีสันสดใส เพราะบรรยากาศมันดีแบบนี้นี่เอง ถึงได้มีคำว่าซัมเมอร์ในชื่อเพลง บทกลอนอะไรๆหลายอย่าง เช่น summer song - summer love - summer morning

สำหรับอิชั้นแล้ว สิ่งที่ต้องการเจอมากที่สุดในหน้าร้อนคือ summer sun ค่ะ เพราะอยู่บนเขา หน้าอื่นๆ แดดไม่ค่อยได้เจอเท่าไหร่นัก หรือบางทีมีแดดแต่อากาศเย็นๆจนเซ็ง โดยเฉพาะแดดที่ไทย อยากเจอมาก ร้อนจนละลายแค่ไหน อิชั้นก็ไม่หวั่น มาเลย สาดมาแรงๆเลยจ้ะแดดจ๋า ป้าทนได้