ระบำนางสงกรานต์ จัดแสดงครั้งแรกเมื่อวันที่ ๒๔เมษายน ๒๕๒๔ ณ โรงละครแห่งชาติ ในงานศรีสุขนาฏกรรม โดยอาจารย์เสรี หวังในธรรม(ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง ปีพุทธศักราช ๒๕๓๑ )เป็นผู้ริเริ่มการประพันธ์บทร้องเพื่อให้ทราบถึงตำนานวันสงกรานต์ โดยมีครูมนตรีตราโมท (ศิลปินแห่งชาติสาขาดนตรีไทย ปีพุทธศักราช ๒๕๒๘ ) เป็นผู้บรรจุเพลงมีคุณครูลมุล ยมะคุปต์ (อดีตผู้เชี่ยวชาญการสอนนาฏศิลป์ไทย ตัวพระวิทยาลัยนาฏศิลป) และคุณครูเฉลย ศุขะวณิช (ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดงนาฏศิลป์ไทย ปีพุทธศักราช ๒๕๓๐ และอดีตผู้เชี่ยวชาญการสอนนาฏศิลป์ไทยตัวนาง วิทยาลัยนาฏศิลป) เป็นผู้ประดิษฐ์กระบวนท่ารำ โดยมีรูปแบบการแสดงแบ่งเป็น ๓ช่วง คือ

ช่วงที่ ๑ เป็นการร่ายรำในช่วงทำนองและบทร้องแรก โดยนางสงกรานต์ทั้ง ๗จะออกมาพร้อมกันแล้วตั้งซุ้ม

ช่วงที่ ๒ ลักษณะของการแสดงในช่วงนี้ นางสงกรานต์แต่ละตนออกมาร่ายรำตามบทร้องทีละตนจนครบ ๗ ตนโดยสัตว์พาหนะของนางสงกรานต์แต่ละตนออกมาในบทที่กล่าวถึงพาหนะทั้ง ๗ ตัว

ช่วงที่ ๓ เป็นการร่ายรำของนางสงกรานต์ทั้ง 7และสัตว์พาหนะจะออกมาร่ายรำพร้อมกันในเพลงหน้าพาทย์ตระบองกัน จนจบกระบวนท่ารำ

นอกจากนี้คณะผู้วิจัยยังพบกลวิธีที่ใช้ในการแสดง คือ

๑. วิธีการซื้ออาวุธประกอบการแสดง คือ วิธีการถือสองมือวิธีการถือมือเดียวและการรวม

อาวุธจากสองมือเป็นมือเดียว

๒. การวางตำแหน่งของนางสงกรานต์กับสัตว์พาหนะที่ปฏิบัติกระบวนท่ารำต้องมีความ

สอดคล้องและสัมพันธ์กัน โดยอาศัยการฝึกฝนจนเกิดความชำนาญ

๓. การปฏิบัติท่ารำตามบทที่หมดตามบทร้องหมดก่อนบทร้องและหมดที่หลังบทร้องโดยผู้แสดงต้องแม่นยำทำนองเพลงซึ่งท่ามีการฝึกร้องก็จะสามารถแสดงได้อย่างสวยงามมากยิ่งขึ้น