Bloggang.com : พ่อพเยีย : เรื่องของกำลังใจ ไม่ใช่ต้นไม้

เรื่องของกำลังใจ ไม่ใช่ต้นไม้

ช่วงหนึ่งของชีวิต ผมเคยเขียนบันทึกในรูปแบบความเรียงจนติดเป็นนิสัยอยู่พักหนึ่ง แต่นิสัยที่ว่าก็เลือนหายไปนานแล้ว

เมื่อวานนี้จู่ๆผมก็บังเอิญไปเจอความเรียงเรื่อง “ต้นชงโคต้นหนึ่ง” ซึ่งเมื่อผมได้อ่านมันอีกครั้งก็ยังรู้สึกพอใจในแง่มุมความคิดของตัวเอง ที่เขียนอะไรจากสิ่งที่มองเห็น ถึงแม้เรื่องนี้ผมจะเขียนไว้นานแล้วก็ตาม แต่ทว่ามันก็ยังไม่ได้ถูกตีพิมพ์ที่ไหนมาก่อน…

มีถนนสายหนึ่ง…เวลาที่ฉันผ่านไปทางเส้นทางสายนั้นฉันชอบมองต้นชงโคที่ปลูกเรียงรายอยู่ริมถนนเสมอ เวลามันออกดอกก็จะเห็นสีม่วงพราวพรายอยู่เป็นแถว แต่มีอยู่ต้นหนึ่งฉันไม่รู้ว่าลำต้นมันโดนอะไรเข้า ฉันคาดเดาว่าน่าจะเป็นรถยนต์ชน เพราะดูจากสภาพบาดแผลที่ลำต้นของมันถูกปะทะอย่างแรงจนล้มเค้เก้ ลำต้นและกิ่งก้านหักฉีกขาด แต่รากของมันยังยึดพื้นดินไว้แน่น

ฉันผ่านไปผ่านมามันก็อยู่ของมันอย่างนั้นไม่มีใครมาช่วยขยับเขยื้อนให้ตั้งตรงขึ้น แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่ทั้งๆที่ลำต้นมันเอนและคดงออย่างนั้น สัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิตทำให้มันต่อสู้เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป ดูเหมือนว่ามันจะเร่งแตกติ่งแตกใบมากกว่าต้นปกติด้วยซ้ำ

หลายฤดูกาลผ่านไป ฉันไม่ได้เดินทางผ่านไปถนนสายนั้นเสียนาน เมื่อเช้านี้ฉันมีโอกาสได้ผ่านไปอีก ฉันมองเห็นต้นชงโคต้นนั้นเติบโตขึ้นมาในลักษณะลำต้นเอนทำมุมกับพื้นราว 40 องศาพอถึงระดับหนึ่งก็ชูกิ่งใบขึ้นตรงรับแสงอาทิตย์ ใบของมันเขียวชอุ่มและกำลังออกดอกสะพรั่ง สภาพของมันอยู่ในลักษณะแข็งแรงเต็มที่

นอกจากดอกของมันจะสดสวยแล้วกิ่งและใบของมันยังให้ร่มเงาแก่ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเป็นอย่างดี แต่ในสายตาของฉันดูเหมือนว่าลำต้นที่คดงอของมันจะให้ความสวยงามที่แปลกตา
กว่าต้นชงโคต้นอื่นๆ แม้จะมีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่ที่ตรงโคนต้นก็ตาม.

เมื่อผมได้กลับมาอ่านความเรียงชิ้นนี้ที่ผมเขียนทิ้งไว้เมื่อหลายปีก่อน ผมนึกทบทวนว่าต้นชงโคต้นนั้นที่ผมเขียนไว้มันอยู่ถนนสายไหนนะ ? จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่ามันอยู่แถวๆคุรุสภาและกระทรวงศึกษาธิการนี่แหละ แต่จำไม่ได้ว่าอยู่มุมไหนกันแน่ ?

ผมตัดสินใจคว้ากระเป๋ากล้องขึ้นสะพายไหล่ ขึ้นรถเมล์สายที่มุ่งหน้าพาผมไปที่นั่น ด้วยความไม่คุ้นเคยกับถนนแถวนี้ ผมรู้สึกว่าถนนแต่ละสายและแยกแต่ละแยกช่างคล้ายคลึงกันเหลือเกิน ถนนแต่ละสายก็จะมีต้นไม้ปลูกไว้ริมทางเดินทุกด้าน

การเดินตามหาต้นไม้ที่ไม่มีใครรู้จักนั้นยากกว่าเดินตามหาสถานที่ต่างๆ ขณะเดินไปสายตาก็สอดส่ายเสาะหาต้นชงโคต้นนั้นไป มันจะยังอยู่ที่เดิมหรือเปล่านะ? ขนาดและรูปทรงมันจะเปลี่ยนไปจากเดิมมากหรือเปล่า ? ในขณะเดียวกันผมก็ได้ดูต้นไม้ต้นอื่นๆด้วย ไม่ว่าจะเป็นหางนกยูงที่กำลังออกดอกสีแสดและสีแดงบานสะพรั่ง ต้นตะแบก ต้นมะขาม ต้นอินทนิล ฯลฯ

ต้นไม้และดอกไม้แต่ละชนิดมันก็จะมีความงดงามตามแบบของมัน ไม่มีดอกอะไรสวยกว่าดอกอะไร หรือต้นอะไรสวยกว่าต้นอะไรในความรู้สึกของผม ผมเดินวนเวียนอยู่แถบถนนสายนั้นจนเหนื่อยล้า เพราะหาต้นชงโคต้นที่ผมเคยเขียนถึงไม่เจอ แต่ในขณะที่ผมเดินผมเห็นต้นไม้ต้นไหนที่รูปทรงสวยแปลกๆผมก็ถ่ายเก็บรูปเอาไว้

ผมแอบยิ้มกับความคิดของตัวเองที่ผุดขึ้นมาขณะที่ผมกดชัตเตอร์เก็บรูปต้นไม้อื่นๆอยู่ ไม่ว่าจะเป็นต้นมะขามที่เอนระนาบไปกับทางเท้า ต้นตะแบกที่เอียงกะเท่เร่ริมถนน และหางนกยูงริมคลอง

ก่อนที่ผมจะตัดสินใจขึ้นรถเมล์กลับอยู่แล้ว สายตาผมก็เหลือบไปเห็นต้นชงโคต้นนั้นเข้า…

ถึงตรงนี้ผมได้คิดและได้เห็นว่า ไม่ใช่ต้นชงโคเพียงต้นเดียวหรอกที่ได้เผชิญกับชะตากรรมแบบนั้น ยังมีต้นไม้ริมถนนอีกหลายต้นที่ประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับต้นชงโคต้นนั้นและมันยังดิ้นรนด้วยสัญชาตญาณการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิต เมื่อล้มแล้วก็พร้อมที่จะลุกขึ้นมายืนหยัดต่อสู้เพื่อที่จะอยู่ต่อไปอย่างทรนงและมองเห็นสิ่งงดงามในความมีชีวิต คุณเคยเห็นต้นไม้ที่มีลักษณะแบบที่ผมว่านี่บ้างไหมครับ ?

-------------------------------

Create Date : 03 กรกฎาคม 2553

Last Update : 3 กรกฎาคม 2553 10:42:11 น.

34 comments

Counter : 2435 Pageviews.

ล่าสุด หนูผ่านไปแถวๆ ศูนย์วัฒนธรรมมาจ้ะน้าโดม

ริมถนนแถวนั้น มีต้นไม้ที่ไม่รู้จักชื่อว่ามันคือต้นอะไร (คงต้องรอดูดอก) กำลังขึ้นแตกใบเขียว ต้นตรง ตั้งเป็นแนวเว้นระยะกันประมาณต้นละเมตรกว่าๆ ...พวกมันคือต้นไม้ที่เคยไปทำกิจกรรมปลูกต้นไม้กับคลื่นวิทยุกรีนเวฟ เมื่อประมาณปี 2006

พอได้กลับมาเห็นมันโตขนาดนี้อีกครั้งแล้ว รู้สึกชุ่มชื่นหัวใจดีจัง...

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:37:26 น.

ทักทายยามเช้าจ้า

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:09:35 น.

สวัสดีคะ แวะมาทักทายในวันหยุด
พร้อมดอกกุหลาบนี้ด้วยจ้า

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:19:21 น.

สวัสดิ์ดีค่ะหนูมาบอกชื่อ
dok_pep@hotmail.com
ที่ใช้ชื่อนี้เพราะว่าหนูกำลังปลูกดอกปีปอยู่และมองดูการเจริญเติบโตของเขาอยู่ค่ะ

โดย: คนสว่าง IP: 113.53.34.163 วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:06:59 น.

แวะมาทักทายกันยามดึกค่ะ

โดย: บินหลาแสนสวย IP: 118.173.183.208 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:53:33 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

วันหยุดสองวัน ผมแทบไม่ได้เข้ามาเขียนอะไรที่บล็อกเลย

เพราะมัวจัดชองที่เคยสะสมมานาน

ผมชอบเก็บกระป๋องน้ำอัดลม มีทั้งดค้กและเป๊บซี่ รวมไปถึงเบียร์

ที่ผ่านมาเก็บโดยไม่ได้เปิดน้ำทิ้ง

แต่เวลาผ่านไปนานๆ บางกระป่องก็มีการรั่วซึม

ผมจึงต้องการทยอยเอาน้ำทั้งน้ำอัดลมและเบียร์ออกจากกระป่อง เพื่อจจะดวางไว้ให้เหมือนเดิม

และมีงานจุกๆจิกๆเล็กๆน้อยที่ต้องทำอีกมากมาย
รวมทั้งงานเขียนด้วย

ช่วงนี้ผมจึงไม่ได้มาตอบบล็อกทุ่นเหมือนเคย

แต่ก็แวะเข้ามาอ่านคอมเม้นท์ของทุกท่าน

แล้วค่อยคุยกันใหม่เมื่อมีเวลนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:01:32 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย

เสาร์ อาทิตย์ วันหยุด
เก็บทำความสะอาดบ้านเหมือนกัน

สะสมกระป๋องโค้ก บางกระป๋องก็มีน้ำ บางกระป๋องก็ไม่มี

ไม่ได้ดูเลยค่ะ ว่ามีรั่วซึมบ้างไหม

แต่คราวที่แล้วเจองูเขียวตัวใหญ่พาดอยู่บนกระป๋องสีแดง

โดย: นกฟ้า IP: 192.168.2.211, 202.143.191.45 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:35:01 น.

สิ่งมีชีวิตทุกอย่าง
ย่อมต้องดิ้นรนเพื่อที่จะสามารถมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ต่อไป
ไม่ว่าจะมีชีวิตอย่างไร
แต่การมีชีวิตก็เป็นสิ่งที่ต้องการเสมอ
ตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว
ต้นไม้ต้องใช้แสงอาทิตย์ในการสังเคราะห์แสง
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เราจึงมักจะเห็นต้นไม้พยายามหาดวงอาทิตย์เสมอ
คนเราก็คงเหมือนกัน ที่พยายามหาแสงสว่างของตนเองจากสิ่งที่คิดว่าเราพอใจ
ทักทายตอนบ่ายของวันทำงานค่ะ

โดย: ดอกหญ้าสีม่วง IP: 112.142.119.26 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:40:14 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ต้นไม้ต้นนี้
เหมือนต้นไม้ในเรื่อง
The letter จดหมายรัก
เลยนะคะ...

ปรายเคยเห็นต้นไม้ต้นนึง
ที่ถูกคนโค่นทิ้ง แต่ไม่นาน
ต้นไม้ต้นนั้นก็กลับมาขึ้น
ใหม่เป็นต้นเล็กๆ แปลกดี
เหมือนกันค่ะ...

สำหรับปรายถ้าชีวิตของ
ปรายเปรียบเหมือนต้นไม้
ต่อให้ล้มแค่ไหน ปรายก็
จะหาทางยืนขึ้นมาให้ได้
ต่อให้ต้องคลานก็ตาม
อย่างน้อยที่สุดต่อให้ทำ
อะไรไม่สำเร็จ ปรายก็ไม่นึก
เสียใจเพราะอย่างน้อยก็
ถือว่าได้ทำแล้ว มีความสุข
อยู่บนความล้มเหลว แต่ไม่
ขอล้มเหลวในขณะที่ยัง
ไม่ได้ลงมือทำ...

ป.ล.ที่บ้านของปรายก็มีนะ
ขวดเป๊บซี่แปลกๆ มีอยู่
1 ขวด เก็บไว้เกือบ 10 ปี

โดย: ปราย IP: 118.172.185.25 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:13:04 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
รู้จักต้นชงโคเพราะแม่(อีกแล้ว) แต่แปลกว่าทำไมแม่ไม่ได้แนะนำให้มาปลูกที่บ้าน กลับเป็นอินทนินหรือตะแบกแทน ทำให้คุ้นเคยกับต้นไม้อดทนบึกบึนอย่างสองต้นหลัง เวลาเห็นข้างทาง เริ่มจะแยกแยะได้บ้างว่าไหนอินทนิน ไหนตะแบก
ทุกครั้งที่นึกถึงชงโคจะนึกถึงดอกกล้วยไม้สีออกม่วง ๆ แล้วก็มีกลิ่นหอมด้วยค่ะ แถวบ้านเรียกเสี้ยวแดง ซึ่งถนนสายกลับบ้านสองข้างทางจะเห็นดอกเสี้ยวแดงและดอกเสี้ยวขาวเต็มไปหมด แปลกแต่จริงที่ว่า ไม่ทราบว่าดอกเสี้ยวขาวมีกลิ่นหอมหรือเปล่า

เห็นต้นไม้ฉีกขาดแล้วยังอยากมีชีวิตอยู่ คิดก็น่าสนใจ แต่คนชนน่ะ ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า ชักไม่แน่ใจ

ภูเพยียไม่ค่อยบันทึกอะไรเป็นเรื่องเป็นราวแบบพี่นะคะ หากผ่านไปมาข้างทางแล้วมองต้นไม้ก็จะนึกให้ตัวเองเป็นต้นไม้ซะมากกว่า ยามที่ต้องยืนต้นอยู่ข้างทางแล้วมองใครต่อใครผ่านไปผ่านมา จะมีเหรอที่เค้าจะสนใจอยากรู้ว่าเราคือใครหรือเราคือต้นอะไร
ยังเคยบันทึกคำ-ความของคุณพจนาเกี่ยวกับต้นไม้ด้วยความประทับใจส่วนตัวเหมือนกันค่ะที่ว่า 'ต้นไม้ไม่เคยเสียใจที่ปราศจากผู้ลิ้มลองผลของตน' เท่ากับให้กำลังใจได้มากเหมือนกันสำหรับคนที่กล้าที่จะทำอะไรซักอย่างด้วยวิถีของตัวเอง เหมือนกับตัวเขาที่กล้าที่จะผลิตผลงานด้วยความรักและความเชื่อของตนอย่างไม่หยุดยั้ง หากคิดเป็นต้นไม้แบบนี้ ก็น่าจะทำอะไรดี ๆ ได้เยอะแยะไปหมด

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา อืม..นะ คนค้าคนขายไม่เห็นมีวันหยุดกับเค้าเลยค่ะ สนุกหน่อยตรงที่ว่า อยู่กันครบ ทำกับข้าวกินกัน สอนการบ้านลูก แต่ไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวเพราะต้องเปิดร้านอยู่ บ้านช่องก็ไม่ค่อยได้เก็บ จะดีหน่อยหากได้อาบน้ำให้น้องหมา

เห็นพี่มีของสะสม ยังนึกถึงตัวเองว่า สะสมอะไรบ้าง มีบ้างก็น่าจะจดหมายของพ่อและเพื่อนรัก ไม่ทราบว่าจะเรียกว่าสะสมได้หรือเปล่า ไม่ค่อยสะสมอะไรนะคะ ตุ๊กตาก็ไม่ค่อยชอบ คิดอยู่ว่าลูก ๆ ชอบตุ๊กตา เธอก็จะซื้อกันอยู่เรื่อย การสะสมอะไรก็ต้องชอบจริง ๆ การไม่สะสมอะไรก็ไม่ค่อยเสียตังค์เหมือนกันค่ะ :)

โดย: ภูเพยีย

วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:38:52 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

เพิ่งทำงานเสร็จ
ไปเจอเพลงนี้ที่บล็อกคุณเพ็ญ ลองเปิดดู ไม่รู้จักเพลง ไม่รู้จักคนร้องหรอก
แต่ฟังแล้วเพราะดี

เลยเอามาฝาก

ขอตัวไปล้างกระป๋องก่อนนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:32:33 น.

สวัสดีค่ะคุณโดม
เคยคิดจะทำแบบคุณโดมเหมือนกันค่ะ นั่นคือการไปเดินถ่ายรูปต้นไม้ริมทาง

ทุกวันจะนั่งรถเมล์ไปทำงาน ข้างทางจะเป็นต้นไม้หลากหลายพันธุ์ ชื่ออะไรบ้างก็ไม่รู้ น่าจะมีป้ายชื่อเขียนบอกไว้ก็จะดีมากเลยนะคะ

บางต้นก็จะมีดอกไม้เล็กๆ ปลูกอยู่โคนต้น ได้อาศัยร่มเงาของไม้ใหญ่ในการเติบโต สวยแปลกตาไปอีกแบบ
ุทุกสิ่งบนโลก ต้องพึ่งพาอาศัยกันและกันจริงๆ นะคะ

คุณภูเพยียค่ะ ชอบจังเลยค่ะ ข้อความของคุณ
"ยังเคยบันทึกคำ-ความของคุณพจนาเกี่ยวกับต้นไม้ด้วยความ ประทับใจส่วนตัวเหมือนกันค่ะที่ว่า 'ต้นไม้ไม่เคยเสียใจที่ปราศจากผู้ลิ้มลองผลของตน' เท่ากับให้กำลังใจได้มากเหมือนกันสำหรับคนที่กล้าที่จะทำอะไรซักอย่างด้วย วิถีของตัวเอง เหมือนกับตัวเขาที่กล้าที่จะผลิตผลงานด้วยความรักและความเชื่อของตนอย่างไม่ หยุดยั้ง หากคิดเป็นต้นไม้แบบนี้ ก็น่าจะทำอะไรดี ๆ ได้เยอะแยะไปหมด"

...........
คุณโดมค่ะ
เพิ่งอ่าน "ควันไฟและสายรุ้ง" จบไปค่ะ
ชีวิตคุณโดม ผ่านอะไรมาเยอะทีเดียวค่ะ โชคดีที่กลับมาเดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง ดีงามได้ แต่คงมีอีกหลายชีวิตที่กลับมาไม่ได้

โดย: ฝนดอกไม้ IP: 115.87.104.27 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:56:40 น.

สวัสดียามดึกครับ

หลังจากเผลอหลับไปตอนหัวค่ำ ลุกขึ้นมาแก้ไขงานก่อนส่งต้นฉบับ

เรียบร้อยไปแล้วก็คิดถึงบล็อก

สวัสดีครับคุณนกฟ้า

คุณเก็บกระป๋องอะไรบ้าง โค้กอย่างเดียวหรือเปล่า

ถ้าคุณสนใจกระป๋องเบียร์รุ่นที่ข้างกระป่องเป็นรูปดาราในเรื่อง สุริโยทัย ผมมีหลายกระป๋องแบ่งให้บ้างนะ

แต่ผมเอาน้ำเบียร์ทิ้งออกหมดแล้วนะครับ

สวัสดีครับดอกหญ้าสีม่วง

ต้นไม้ต้องการแสงสว่างจากดวงอาทิตย์
แน่นอนอยู่แล้ว

แต่สำหรับคนต้องการแสงสว่างจากหลายอย่างจัง
รวมไปถึงทั้งแสงสว่างที่เป็นนามธรรมด้วย

หวังว่าคุณคงมีความสุขกับงานที่ทำอยู่ทุกวันนะครับ

สวัสดีจ้ะหนูปราย

ตั้งแต่เขียนนิยายรักในบล็อกของนักล่าน้ำตก

ทำให้ความคิดและสำนวนคมคายขึ้นทุกวันเชียวนะ

คนเราก็โตขึ้นทุกวัน จริงไหม ?

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:1:23:30 น.

สวัสดีครับภูเพยีย

นานๆได้อ่านคอมเม้นท์ยาว ๆของภูเพยีย เพลินไปเลย

เรื่องของสะสม ไม่ได้คิดสะสมอะไรจริงจังหรอก
สงสัยจะเป็นตอนที่เคยไปเป้นพ่อค้าของเก่าตามคลองหลอดคลองถม ตลาดนัดจตุจักร นั่นแหละจึงำทให้ติดนิสัยเก็บของสะสมมาด้วย

พ่อพเยียก็เลือกเก็บของที่หาได้ไม่ยากและราคาไม่แพง

วันนี้ล้างกระป๋องโค้ก เป๊ปซี่ กระป๋องเบียร์ ดูวันเดือนผลิตบางกระป๋องก็เกือบยี่สิบปีแล้ว

คือของสะสมในความหมายของพ่อพเยียก็คือ
ค่อยๆเก็บสะสมมาทีละเล็กละน้อย

ของสะสมก็เหมือนของเล่นสำหรับผู้ใหญ่นั่นแหละ
ก็สะสมแบบเล่นๆ ไม่ติดยึดอะไร

บางคนเขาไม่สะสมอะไรหรอก
แค่สะสมเงินไว้ในธนาคารอย่างเดียวก็พอแล้วจ้า !(ไม่ได้ว่าภูเพยียนะ)

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:1:35:58 น.

สวัสดีครับคุณฝนดอกไม้

หายไปไหนมาหลายวันครับ !

ขอบคุณครับที่อุดหนุน "ควันไฟและสายรุ้ง"

เมื่อได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วคุณคงรู้จักผมมากขึ้นแล้วใช่ไหมครับ ?

ถ้าเราไม่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมา - ก็ไม่อาจเรียกว่าประสบการณ์ได้ อาจเรียกได้ว่าแค่ผ่านมาเท่านั้น

ผมเหลียวหลังไปดูความผิดพลาดของตัวเองเมื่อครั้งนั้น
ยังอดใจหายไม่ได้ว่าผมดิ่งนรกลงไปอย่างนั้นได้อย่างไร

(ความผิดเป็นครูก็อย่างนี้เอง)

ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างที่ทำให้ลุกขึ้นมาได้ และยังขอบคุณประโยคที่เขียนไว้ที่ประตูบ้านที่ว่า "ท่านทำได้ ถ้าท่านเชื่อว่าท่านสามารถทำได้"

ถ้าคุณอยากเห็นว่าสิ่งของที่ผมขนขึ้นไปไว้บนห้องใต้หลังคาในตอนนั้น - ที่ทำให้แผ่นฝ้ามีรอยเปื้อนแล้วโยงใยไปถึงอดีต ตอนเปิดฉากเรื่อง ควันไฟและสายรุ้ง

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ผมคิดว่าในขวัญเรือนฉบับหน้า (กลางเดือนนี้)น่าจะตีพิมพ์เรื่อง "สิ่งของในห้องใต้หลังคา"

เพราะผมเพิ่งรื้อของลงมาหลังจากที่ปล่อยให้สิ่งของเหล่านั้นสิงสถิตย์อยู่บนนั้นมาราว 20ปี (เท่าอายุลูกสาวผมแล้ว) ขณะที่ขนของลงมากว่าจะหมดสิ้น ผมก็ได้ความคิดบางอย่างจึงเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:1:53:35 น.

พี่โดมครับ
ที่วาวีฝนตกเป็นค้างคาวครับ..อิอิ
ต้นไม้ก็โตขึ้นเรื่อยๆของมัน
เสียดายเบียร์ที่พี่เททิ้ง...

โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:3:33:51 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม อ่านเมนต์
พี่โดมแล้วเขินเลย..^^..

ปรายขอยกความดีความ
ชอบให้พี่นักล่าน้ำตก
ทั้งหมดค่ะ...

และที่สำคัญปรายขอขอบ
คุณพี่โดมที่ทำให้ปราย
ได้กลับมาพบเจอเพื่อนเก่า
ที่ปรายละเลยเขาไปนาน
(ตัวอักษร)...

จริงอย่างที่พี่โดมว่า คนเรา
โตขึ้นทุกวัน ความคิดของ
ปรายในบางอย่างก็เริ่ม
เปลี่ยนไปจริงๆ ทั้งเรื่องการ
ใช้ชีวิตและเรื่องความรัก...
วกกลับเข้ามาในเรื่องของ
ความรักจนได้..^^..อิอิ

เอาใจช่วยให้พี่โดมจัดบ้าน
เสร็จโดยเร็วนะคะ คิดถึง
พี่โดมเสมอค่ะ

โดย: ปราย IP: 118.172.187.157 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:44:21 น.

เห็นกระป๋องเก่า นึกถึงพี่โดมทุกที
ตอนนี้กำลังอินของเก่ามากๆเลยจ้ะ
ไปบ้านคนอื่น ก็ชอบมองหาแต่ของเก่าๆในบ้านเขา

อยากเห็นมุมของสะสมของเก่าพี่โดมจัง นะๆจัดเสร็จแล้ว โชว์หน่อยนะคะ
อันไหน หาที่วางไม่ได้ โปรดนึกถึงนะๆอิอิ

โดย: ยิปซีฯ IP: 124.121.49.59 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:43:08 น.

สวัสดีอีกครั้งค่ะพี่โดม
ปรายฟังเพลงที่พี่โดมนำมา
ให้ฟังแล้วเพราะดีนะคะ
แต่ปรายก็ไม่รู้จักเหมือนกัน
ว่าใครร้อง...

มีอีกเพลงที่อยากให้พี่โดม
ลองฟังชื่อเพลง อย่าปล่อย
มือ ของไม้เมือง ปรายเคย
เจอตัวจริงที่ถนนคนเดิน
เชียงใหม่ ยอมรับเลยค่ะว่า
หลงเสน่ห์เสียงร้องมากๆ

เพลงนี้ปรายว่าเหมาะกับ
หนังสือควันไฟและสายรุ้ง
ของพี่โดมนะคะ พี่โดมลอง
ฟังดูแล้วกันค่ะ...

โดย: ปราย IP: 118.172.184.62 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:20:28 น.

ต้นไม้ก็เหมือนมนุษย์ ล้วนดิ้นรนเพื่อดำรงชีวิต

โดย: Love At First Click

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:28:06 น.

ย้อนกลับไปอ่านคอมเม้นท์เอ็นทรี่ที่แล้วของคุณดวง เลยขอยกมาไว้ตรงนี้

มากับสายฝนพร่ำยามเช้า...
สุขทุกข์เศร้าห่างหาย
ส่งข่าวเล่าขานแม้นานไป...
ยังอยู่ดีสบายยังอยู่ดี

ติดตามอ่าน งานเขียนมิขาด
ความมุ่งมาดปราถนาไม่เลือนหาย...
ยังคำนึง ยังรุ่มร้อน อยู่ภายใน...

เช้านี้ ฝนโปรยปราย...สบายดี

ด้วยความเคารพรักค่ะพี่

โดย: ดวง IP: 124.122.4.165 วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:40:54 น.

ห่างไกล ไม่ห่างกัน 18

รุ่มร้อนในงานเขียนนะพี่...ฮ่า ฮ่า ...การค้นพบตัวตนของเราบางครั้ง มันก็นานเหลือเกิน ได้ทำเพราะใจรักแล้ว ก็สามารถอยู่กับมันได้นาน จนรู้สึกถึงความสุขที่รายล้อม ...
...ขอให้พี่มีความสุขมากๆ ทั้งครอบครัวค่ะ

...หัวใจกวี และราตรีกาลที่มืดมิด สายฝน สายลม แสงแดดยังสวยเสมอ แม้ชีวิตที่แสนสั้นนี้ ใกล้จะหมดลงก็ตาม ...

โดย: ดวง IP: 124.121.185.149 วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:49:41 น.

สวัสดีจ้ะดวง

เงียบหายไปนานมาก
ได้ข่าวว่าสบายดีก้ดีใจแล้ว
ขอให้สุขภาพแข้งแรงและได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักในทุกๆวัน

แหม...พออ่านมาถึงวรรคที่ว่า ความมุ่งมาดปราถนาไม่เลือนหาย...
ยังคำนึง ยังรุ่มร้อน อยู่ภายใน...

ต๊กใจหมดเลย !

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:49:10 น.

แดดร้อน
ฟ้าใส ลมหายใจของความคิดถึง
อบอุ่นทุกครั้งที่เข้ามาบล็อกนี้ค่ะ

โดย: ดอกหญ้าสีม่วง IP: 112.142.128.86 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:35:08 น.

ทักทายยามบ่ายค่ะ
ฟ้าใส แดดร้อนมาก
จัดบ้านเสร็จแล้วใช่ไหมค่ะ
คิดถึงค่ะ

โดย: สาวดอย ลล IP: 118.172.61.149 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:43:56 น.

พ่อ พเยีย สบายดีนะจ้ะ เขียนอะไรให้อ่านก็อ่านเพลินดี คนเขียนเก่งนะ อะไรก็เขียนได้ เขียนดี ดูแล้ว เหมือนจะง่ายไป ซะทุกเรื่องราว คนอ่าน ก็ พลอยมีความสุขที่ได้อ่าน

โดย: p tim (บ้านผ่อดอยใน

) วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:19:02 น.

สวัสดีแก้มหอม

ฝนตกค้างคาวนี่มันเป็นยังไงกันนะ นึกไม่ออกจริงๆ

สวัสดีจ้ะหนูปราย

ลองเสิร์ชเพลง "อย่าปล่อยมือ"ที่หนูปรายแนะนำมา ลองฟังแล้วเอามาวางไว้ตรงนี้ ใช่เวอร์ชั่นนี้หรือเปล่า ?

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:58:26 น.

สวัสดีจ้ะยิปซี

ที่บอกว่าชอบของเก่าน่ะ เก่าแบบไหนบ้างล่ะ

ถ้ามีอย่างที่ชอบและเหลือพอแบ่งจะแบ่งให้

แต่ที่พ่อพเยียมีอยู่ตอนนี้ก็เป็นจำพวกโค้กแคน ไม่ถือว่าเก่ามากเท่าไร

เมื่อวันก่อนเอาป้ายสังกะสีโฆษณาน้ำอัดลม ดค้กก็มี เป๊ปซี่ก็มี ไบเล่ก็มีไปฝากวางไว้ที่ลมหวน ใต้ถุนพันธุ์ทิพย์ งามวงศ์วาน มีอยู่หลายป้ายเหมือนกัน

มีทั้งเก่ามากและเก่าน้อย

สวัสดีครับรักแรกคลิก
สั้นแต่คมจัง !

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:03:34 น.

สวัสดีครับดอกหญ้าสีม่วง

ทุกๆคนที่คลิกเข้ามาดูเล่น อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง เขียนคอมเม้นท์บ้าง ไม่เขียนบ้าง
สิ่งๆต่างเหล่านี้ต่างหากที่ทำให้เจ้าของบล็อกรู้สึกอบอุ่น

ถ้าคนที่แวะเข้ามาบล้อกนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นจริงเจ้าของบล็อกก็ดีใจสิครับ

สวัสดีสาวดอย ล.ล.

เดาเอาว่าต้องเป็นสาวดอยที่เลาลี ที่ไม่ได้อยู่ที่เลาลีในตอนนี้แน่เลย

บ้านยังจัดไม่เสร็จเรียบร้อยดี แต่ก้ใกล้แล้ว

ดีใจที่แวะมาทักทาย คิดถึงเช่นกัน

สวัสดีครับคุณติ๋ม
สบายดีนะ บ้านหลังใหม่เสร็จเรียบร้อยหรือยังครับ ?

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:10:52 น.

สว้สดีค่ะ...สบายดีนะเพื่อน

โดย: แดง IP: 125.24.22.101 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:44:19 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม เวอร์ชั่นนี่
ถูกแล้วค่ะ...

พี่โดมชอบมั้ย?

ถ้าเดาไม่ผิดมีเสียงสะล้อ
ซอซึงด้วยมั้งคะ...

โดย: ปราย IP: 118.172.186.150 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:53:24 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
ดีใจจังที่พี่โดมชอบเพลงนี้
พี่โดม คุณปราย เพลงข้างบน ชื่อเพลง DIS-MOI คุณบัวบอกว่า เป็นภาษาฝรั่งเศส แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า Tell Me นักร้องเป็นชาวแคนาดา ที่เกิดที่อียิปต์ค่ะ ว่าไป เพลงนี้ ก็ได้ทำหน้าที่ของมันนะคะ ถึงแม้จะฟังไม่เข้าใจ แต่ถ้าฟังแล้วรู้สึกว่าเพราะ เราก็มีความสุข ถ้ามีเวลาก็ลองเข้าไปฟังเพลงอื่นๆ ของเเธอได้ ตามลิ้งค์นี้ค่ะ คลิกไปแล้วรอสักพัก จะมีเพลงให้ฟังค่ะ

"//www.chantalchamandy.com/main.html”

เพ็ญได้อ่านประวัติและผลงาน ของคุณแดนอรัญ แล้วทึ่งมาก ที่มีหนังสือที่ได้แปลเป็นภาษาอื่นๆ อีกหลายภาษา ได้รับรางวัลในต่างประเทศมากมาย แต่ในเมืองไทย คนยังรู้จักไม่มากเลยนะคะ

สำหรับเพ็ญ ถนนในกรุ่งเทพ มันก็คล้ายกันหมดเลยค่ะ

โดย: เพ็ญ (PenKa

) วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:24:11 น.

คน พืช สัตว์ ล้วนมีสัญชาตญาณเพื่อการอยู่รอดทั้งสิ้น
เพียงแต่ "คน" อาจมีสติปัญญาและศิลปะในการเอาตัวรอดที่แยบคายกว่า...

เข้ามาทักทายก่อนมื้อเที่ยงค่ะ
ทานข้าวเที่ยงให้อร่อยนะคะ

อยากบอกว่า...คิดถึงค่ะ ^__^
(เอ๊ะ!! คนใกล้นี่--ก็ยังใช้วลีนี้ได้ ไม่ผิดระเบียบอะไรใช่มั้ยคะ)

โดย: แก้วเจียระไนย IP: 192.168.51.74, 58.136.74.208 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:03:03 น.

ต้องการติดต่อจักร จันทร
ให้เขียนคอลัมท์ในหนังสือให้คะ ติดต่อกลับที่ ขวัญเมือง 0840015439

โดย: kwanmuang IP: 27.55.165.19 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2557 เวลา:15:32:49 น.

โดย: kwanmuang IP: 27.55.165.19 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2557 เวลา:15:34:20 น.

โดย: kwanmuang IP: 27.55.165.19 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2557 เวลา:15:34:21 น.