Bloggang.com : พ่อพเยีย : ชีวิตเล็กๆริมลำธาร

ชีวิตเล็กๆริมลำธาร

สวัสดีครับทุกๆท่าน

สถานการณ์บ้านเมือง ณ วันนี้ดูเหมือนว่ายิ่งเขม็งเกลียว
ยังไม่รู้ว่าเรื่องจะจบลงอย่างไร
ก็ได้แต่เฝ้ารอและหวังว่าจะจบลงโดยไม่มีใครเสียเลือดเนื้อ

ขวัญเรือนเล่มใหม่เพิ่งวางแผงวันนี้
ผมจึงเอาเรื่องทีเพิ่งลงไปในฉบับปักษ์ที่ผ่านมาหมาด ๆมาให้อ่าน
เป็นเพราะไม่มีอะไรจะเขียนใหม่ในช่วงนี้
และผมต้องการเผยแพร่เรื่องนี้ให้ขยายวงออกไป
อีกทั้งเป็นการส่งความคิดถึงเด็กๆและคนที่ดอยวาวีด้วย

ถ้าใครยังไม่ได้อ่าน
ผมอยากให้คุณได้อ่านเรื่องนี้จัง !

แม่น้ำลำธาร ไม่ใช่แค่ทางให้น้ำไหลไป
มองใกล้ ๆ เป็นที่อยู่อาศัยของพืช สัตว์
และสิ่งมีชีวิตที่ชอบอยู่ในน้ำ
มองไกล ๆ แม่น้ำลำธารอาจมีสี
ไม่จำเป็นต้องใสเสมอไป *

เป็นเพราะถ้อยความนี้ที่จดจำอยู่ในใจ ทำให้ผมมาหยุดยืนอยู่บนสะพานแล้วมองลงไปยังลำธารที่ไหลผ่านหมู่บ้าน ผมกวาดสายตาพิจารณาพื้นที่เบื้องล่างอย่างละเอียดเท่าที่สายตาจะมองเห็น วันนี้ผมมองลำธารนานกว่าทุกวัน ซึ่งในช่วงที่ผ่านมาผมจะแค่มองผ่าน ๆ เพราะไม่อยากเห็นเศษขยะที่ถูกทิ้งกลาดเกลื่อนในบริเวณนั้น

เมื่อปีที่แล้วผมกับครูบุญทม วันสูง (นามปากกา แก้มหอม) ร่วมมือร่วมใจกันตั้ง “ชมรมรักษ์ลำธารบ้านวาวี” ขึ้นมา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อชักชวนเด็ก ๆ ไปช่วยกันเก็บเศษขยะในลำธาร ซึ่งก็ได้เพียงแต่เริ่มต้นไว้เท่านั้นยังไม่ก้าวหน้าไปถึงไหน ช่วงที่ผ่านมาผมยังไม่มีเวลาว่างพอที่จะสานต่อเรื่องนี้ ผมรู้สึกดีใจที่ตอนนี้ในหมู่บ้านมีรถเก็บขยะแล้ว และหวังว่าต่อไปในอนาคตการกำจัดขยะที่นำไปทิ้งจะได้มาตรฐานยิ่ง ๆ ขึ้น

หลังจากผมได้อ่านหนังสือที่ชื่อ “น้ำ ของวิเศษสามสถานะบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน” ทำให้ผมได้รับรู้ถึงความมหัศจรรย์ของน้ำในมิติต่าง ๆ ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ซึ่งมีทั้งเรื่องที่เคยรู้มาบ้างและบางเรื่องก็ยังไม่เคยรู้มาก่อน แต่การรับรู้ในครั้งนี้ทำให้ผมมองเห็นคุณค่าของน้ำมากขึ้น

อาจเป็นเพราะผมรู้สึกรักและผูกพันกับลำธารบ้านวาวีมาตั้งแต่แรก การได้มาอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้คราวละนาน ๆ ชีวิตประจำวันก็ต้องเกี่ยวข้องกับการใช้น้ำ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อการอาบ รดน้ำต้นไม้ หรือชำระล้างสิ่งต่าง ๆ ซึ่งที่นี่ไม่ได้มีน้ำประปาให้ใช้อย่างสะดวกสบายเหมือนในเมืองใหญ่ ผมใช้น้ำจากบ่อที่ต้องขุดไว้ริมลำธาร อาจเป็นด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผมรู้สึกรักและอาทรลำธารสายนี้มากยิ่งขึ้น

ผมมองลงไปเบื้องล่างเห็นต้นไม้นานาชนิด และดอกหญ้านานาพันธุ์ มีพืชผักมากมายขึ้นอยู่ริมลำธาร พืชพันธุ์เหล่านี้ไม่มีใครปลูกไว้ แต่ทว่ากลับงดงามยิ่งกว่าต้นไม้ที่ได้รับการรดน้ำดูแลอย่างดีเสียอีก สิ่งที่ผมมองเห็นช่วยยืนยันคำพูดประโยคเก่าแก่ของชนชาติต่าง ๆ ที่ว่า “ที่ไหนมีน้ำ ที่นั่นมีชีวิต” ได้เป็นอย่างดี

ผมตัดสินใจเดินย้อนกลับไปยังร้านค้าในตลาดอีกครั้งเพื่อหาซื้อรองเท้าบู้ตยางมาสวมใส่เพื่อความสะดวกในการเดินลุยลำธารในวันนี้
ผมเคยได้ยินคนแก่ในหมู่บ้านที่อายุยังไม่ถึง 70 ปีเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนพวกเขาก็ดื่มน้ำจากลำธารสายนี้ แต่เดี๋ยวนี้อย่าว่าแต่ดื่มเลย จะใช้อาบก็แทบอาบไม่ลงถ้าได้เห็นลำธารบางช่วงที่กลาดเกลื่อนด้วยเศษขยะ

นับตั้งแต่ผมมาพักอยู่ที่บ้านหลังนี้ แขกประจำบ้านส่วนหนึ่งของผมคือเด็ก ๆ เด็กแต่ละคนมีนิสัยใจคอต่าง ๆ กัน แต่ที่ไม่แตกต่างกันก็คือความไร้เดียงสา เด็กเปรียบเสมือนผ้าขาวขึ้นอยู่กับว่าจะใช้สีอะไรระบายลงไป ผมรู้สึกเป็นมิตรและรู้สึกดีกับเด็ก ๆ ที่นี่ ในบรรดาเด็กทั้งหมดจะมีเด็กชายอายุ 11ขวบคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหัวโจกประจำกลุ่ม เวลาที่เขาเข้ามาหาผมมักเข้ามาอย่างมีชั้นเชิงเสมอ

เขายังไม่รู้ว่าเด็กผู้ชายนั้นต้องไม่รังแกหรือเอาเปรียบเด็กผู้หญิง การที่เรามีร่างกายแข็งแรงกว่าก็เพื่อปกป้องผู้ที่อ่อนแอกว่าไม่ใช่เพื่อการเอาเปรียบหรือเอาชนะ เขาไม่รู้ว่าผมจะรู้เท่าทันชั้นเชิงของเขาเพราะความเป็นเด็กของเขานั่นเอง ผมสังเกตเห็นความรู้สึกที่มีต่อเขานั้นแตกต่างจากเด็กคนอื่น ๆ เสมือนมีกำแพงบาง ๆ กั้นขวางระหว่างผมกับเขาไว้

ผมคอยบอกตัวเองอยู่เสมอว่า เราต้องมีเมตตากับเด็ก ๆ เพราะเขายังเป็นเด็กอยู่ ผมรู้สึกว่าการรักและเมตตาเด็กที่น่ารักและเชื่อฟังนั้นเป็นเรื่องง่าย แต่การที่จะรักและเมตตาเด็กดื้อนั้นไม่ง่ายนัก และในโลกนี้ใช่ว่าจะมีแต่เด็กที่น่ารักเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ผมจึงคิดเสียว่าเขามาช่วยฝึกฝนและสอนเราในเรื่องความรักและความเมตตาที่เราอาจจะยังพร่องอยู่

วันนี้ผมตั้งใจจะไปถ่ายรูปและสำรวจลำธารเล่น ผมจึงชวนเด็ก ๆ ไปเดินลุยลำธารด้วยกัน ทั้งไปเล่นและช่วยกันเก็บเศษขยะด้วย

ผมเพลิดเพลินกับต้นไม้ใบหญ้าริมลำธาร เขาเดินเคียงคู่เกาะติดไปกับผม เราเดินเลาะลำธารคุยกันไปเป็นระยะ ๆ เขาเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่สี่ เรียนหนังสือไม่เก่ง แม้ถ้อยคำง่าย ๆ ก็อ่านไม่ออก แต่เขารู้จักต้นไม้หลายชนิดและรู้ว่าปลาจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหน เขามีเพียงตะกร้าพลาสติกเก่า ๆ ก็สามารถจับปลาตัวเล็ก ๆ ได้แล้ว ซึ่งถือว่าเป็นความสามารถพิเศษของเขา ผมถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร เขาตอบว่าอยากทำงาน แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำงานอะไร

ขณะที่ผมก้ม ๆ เงย ๆ ถ่ายรูปต้นไม้ใบหญ้าริมลำธารอยู่นั้น เขาจะส่งเสียงบอกผมทุกครั้งเมื่อจับปลาได้ มีอยู่ตอนหนึ่งเขาส่งเสียงอย่างตื่นเต้นว่าจับปลาได้แต่มีไข่ในท้อง เขาบอกว่าต้องปล่อยมันไป ผมรู้สึกแปลกใจและคิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำนี้จากปากเด็กที่ชอบยิงนกตกปลาอย่างเขา

ผมมองเห็นกิริยาท่าทางการค่อย ๆ ปล่อยปลาตัวเล็ก ๆ ที่มีไข่เต็มท้องลงไปในลำธารอย่างอ่อนโยน ผมรู้สึกแปลกใจจึงถามว่าใครสอนให้เขาปล่อยปลาที่มีไข่ในท้อง เขาบอกว่าพระที่วัดที่เขาเคยไปนอนสอนไว้

ถึงแม้ลำธารเล็ก ๆ สายนี้จะมีเศษขยะอยู่บ้าง แต่ด้วยคุณสมบัติพิเศษที่ธรรมชาติให้มาคือการบำบัดน้ำเสียได้ด้วยตัวเอง จึงทำให้ลำธารสายนี้ยังไม่ถึงกับเน่าเสีย ในช่วงต้นเดือนมีนาคมแม้ฝนจะยังไม่ตกลงมาเลย แต่ลำธารสายนี้ก็ยังมีน้ำไหลรินอยู่ไม่ขาดสาย

ผมรู้สึกดีใจเมื่อสำรวจตรวจสอบด้วยตาเปล่าแล้วพบว่าลำธารบ้านวาวียังมีคุณสมบัติของลำธารที่มีสุขภาพดีอยู่ เช่น มีสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็น ปู ปลา แมลงปอ ผีเสื้อ ฯลฯ ,ท้องลำธารบางช่วงมีก้อนหินและกรวดทราย , น้ำที่ไหลแรงบ้างไหลช้าบ้าง ,มีพงพืชร่มไม้นานาพันธุ์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นตัวชี้วัดถึงสุขภาพที่ดีของลำธาร

ถึงแม้วันนี้ในลำธารบ้านวาวีจะมีเศษขยะอยู่ไม่น้อย แต่ผมคิดว่ายังไม่สายเกินไปที่จะหันมาช่วยกันดูแลรักษา ผมเอ่ยปากบอกกับเด็ก ๆ ว่า คราวหน้าให้พวกเขาไปชวนเพื่อน ๆ มาเพิ่มขึ้นอีก ผมหันไปถามความสมัครใจของเขาว่า ยังจะมาช่วยเก็บขยะอีกไหม เขาตอบอย่างหนักแน่นว่า “มาครับ”

ผมสบตากับเจ้าหัวโจกด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไป กำแพงเล็ก ๆ ในใจที่ผมเคยก่อไว้ก่อนหน้านี้ถูกทลายลงไปตอนไหนก็ไม่รู้ - - ผมมองสายน้ำที่ดูใสสะอาดขึ้นอย่างมีความสุข

น้ำหยดหนึ่งนั้นอ่อนแอที่สุด
แต่พอน้ำจำนวนล้าน ๆ ๆ ๆหยดรวมกัน
เป็นสายน้ำกลับมีพลัง
ทำให้เกิดหุบเขาและเปลี่ยนแปลงภูมิประเทศได้ **

-------------------------------------------
* และ ** จากหนังสือ น้ำ ของวิเศษสามสถานะบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน โดย นิรมล มูนจินดา จัดพิมพ์โดย มูลนิธิโลกสีเขียว

ลักษณะของแม่น้ำลำธารสุขภาพดี

1.ลักษณะทางกายภาพที่หลากหลายของท้องน้ำ
กายภาพหลากหลายแปลว่า ท้องน้ำมีทั้งตื้น ลึก มีหินกรวดทราย มีแก่งแอ่ง
แก่ง : ตื้น น้ำไหลแรง มีกรวดหินที่ท้องน้ำ เป็นที่ให้ปลาหลายชนิดได้วางไข่ เพิ่มออกซิเจน
ให้ลำน้ำ
แอ่ง : ลึก น้ำนิ่งกว่า ท้องน้ำเป็นโคลนหรือทราย มีตะกอนอาหารถูกพัดมาตกอยู่ เป็นแหล่งหลบภัยของปลาและที่อยู่ของลูกปลา
ก้อนหินใหญ่เล็ก กรวดทรายหลายแบบหลายขนาด : เป็นทาวน์เฮ้าส์ บ้านเดี่ยว คอนโดและบ้านหลายแบบให้สัตว์ต่างชนิดเลือกได้ตามวิถีชีวิตของมัน

2. คดเคี้ยวตามธรรมชาติ
ความคดเคี้ยวทำให้กระแสน้ำเร็วบ้างช้าบ้าง เป็นบ้านที่ดีสำหรับชีวิตในน้ำมากกว่าคลองขุดตรง ความคดเคี้ยวช่วยลดภัยมลพิษให้สัตว์น้ำ เพราะฝั่งน้ำที่คดเคี้ยวโค้งเว้าช่วยให้สัตว์มีที่หลบภัยจากกระแสน้ำซึ่งปนเปื้อนมลพิษ ที่สำคัญยังช่วยลดผลกระทบจากน้ำท่วมให้ทุกชีวิตที่อยู่ทั้งในและริมลำน้ำอีกด้วย

3. ปลาและสัตว์น้ำหลายชนิด บนฝั่งมีนกและสัตว์ต่าง ๆ
ถิ่นอาศัยใดมีความหลากหลายของชีวิตมาก ถิ่นนั้นอุดมสมบูรณ์

4 . พงพืชร่มไม้
ช่วยดักตะกอนจากหน้าดินไม่ให้ไหลลงสู่น้ำ ให้ความร่มรื่นแก่สัตว์ที่อาศัยในลำน้ำ ส่วนรากต้นไม้ช่วยยึดดินริมตลิ่งไม่ให้พังทลายง่าย ดูดซับสารอินทรีย์และสารพิษจากโลหะหนักและดูดซับน้ำไว้ ช่วยบรรเทาน้ำท่วม

5. สี
สายน้ำธรรมชาติมีสีจากแร่ธาตุตามธรรมชาติ (พอ ๆ กับที่น้ำใสบางทีก็อาจปนเปื้อนมลพิษได้)

6. อุณหภูมิพอเหมาะ
น้ำเย็นทำให้ออกซิเจนละลายอยู่ในน้ำมาก

7. น้ำไม่ขังนิ่ง ไหลตลอดเวลา
ช้าบ้างเร็วบ้าง ไม่เท่ากันตลอดสาย

8. ออกซิเจนมาก
น้ำที่ไหลแรงยิ่งมีออกซิเจนไหลถ่ายเทได้ดี สัตว์เล็กหายใจสบาย

--------------------------

(คัดลอกมาจากหนังสือ น้ำ ของวิเศษสามสถานะบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน เขียนโดย นิรมล มูนจินดา จัดพิมพ์โดย มูลนิธิโลกสีเขียว)

Create Date : 27 เมษายน 2553

Last Update : 30 เมษายน 2553 21:45:46 น.

33 comments

Counter : 3504 Pageviews.

แอบมาดูหัวบล็อกใหม่อีกรอบ อิอิ คนมันเห่อน่ะ

โดย: ยิปซีจ้ะ IP: 124.121.52.148 วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:05:46 น.

ยิปซีจ้ะ

ไปเอามาจากไหนว่าใครทำให้พ่อพเยีย
วันนี้ปล้ำทำเองทั้งวันกว่าจะทำได้
คลำๆ มั่วๆ ไม่รู้จะถามใคร
ก็ได้แต่เข้าบล็อกป้ามด คลิกไปคลิกมา
เพราะนานแล้วที่ไม่ได้แต่งบล็อก

ที่ว่าเห่อ น่ะคนเขียนคอมเม้นท์หรือเจ้าของบล็อก หือ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:09:13 น.

ชอบภาพแรกมากเป็นพิเศษครับพี่โดม
ชอบน้ำ
และชอบวงกระจายของน้ำ
ดูแล้วนึกถึงวงกลม

ผมเองมีอะไรที่ผูกพันกับ "วงกลม" มากเป็นพิเศษครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:13:44 น.

เด็กชายที่พูดถึงจะใช่ ด.ช.อนุสรณ์ หรือเปล่าคุ่ะ？

โดย: คนวาีวี IP: 110.49.205.89 วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:16:55 น.

สวัสดีครับกะว่าก๋า

รูปนั้นผมฟลุคจริงๆ
บังเอิญไม่รู้ว่าอะไรหล่นลงมาขระที่ผมกำลังกดชัตเตอร์
รูปเลยออกมาเป็นแบบนั้น

สวัสดีครับคนวาวี

ไม่ใช่อนุสรณ์หรอก

เด็กชายอนุสรณ์ไม่ค่อยมีชั้นเชิง
เป็นเด็กซื่อๆ
มองหาในรูปก็แล้วกัน เขาอยู่ในรูปนั่นแหละ

สบายดีนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:20:58 น.

สวัสดีค่ะ

หยดน้ำหนึ่งหยดดูช่างอ่อนแอจริงๆ
แต่พอรวมกันพลังนั้นช่างดูเข้มแข็งและยิ่งใหญ่

มันชวนให้นึกเปรียบได้หลายเรื่องเหลือเกิน
โดยเฉพาะสถานการณ์ที่แสนเปราะบางของบ้านเมือง
และสภาพจิตใจที่เปราะบางของคนเรา

ชอบภาพหัวบล้อกจัง
สงสัยเพราะขมเตยชอบเขียนจดหมาย
เลยหลงเสน่ห์ตู้ไปรษณีย์ ดูกีที่เหมือนต้องมนต์
ยิ่งบวกกับบรรยากาศธรรมชาติของภาพนั้น
อิน ไปเลยค่ะ

ขมเตยคิดว่า คนที่อยู่กับเด็กและสอนเค้าได้
คนคนนั้นจิตใจต้องสูงส่งในด้านเมตตา
เพราะตัวเองไม่สามารถเอ็นดู เด็กเวรได้แน่นอนค่ะ

เด็กๆในภาพ เค้าดูมีความสุขกับสิ่งที่ทำดีนะคะ

โดย: ขมเตย

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:23:28 น.

ดีใจจังค่ะ
:-)
:-D
ดีใจมาก

ลำธารที่นั่นน่าจะมีสัตว์อยู่เยอะนะคะ
แถมมีแก๊งค์เด็กอยู่ด้วย
น่าลองชวนสำรวจดูสัตว์ในลำธาร จะได้รู้ว่าคุณภาพน้ำสะอาดไหม
คุณพ่อพเยียเคยได้ยิน "นักสืบสายน้ำ" ไหมคะ

โดย: นิรมล มูนจินดา IP: 111.84.103.25 วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:20:37:17 น.

หาเพลงประกอบเอ็นทรี่นี้ยากจัง

ฟังเพลงนี้ก็แล้วกัน

ทิ้งรักลงแม่น้ำ
ดีกว่าทิ้งขยะลงลำธาร

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:20:38:51 น.

ชอบภาพเฮดบ๊อกมากกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
ชอบ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:22:21:26 น.

สวัสดีครับพี่โดม

พี่โดมบอกว่า "ฟลุค"
แต่ผมเรียกว่า

"ถูกที่ ถูกเวลา" ครับ

ภาพแบบนี้
ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ
และตากล้องเกือบทุกคน
ก็อยากได้ภาพแบบนี้ครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:8:27:01 น.

ถูกที่ ถูกเวลา

คำนี้เลยค่ะ

ภาพแบบนี้เป็นรางวัลแก่ตากล้องโดยแท้จริง

โดย: Love At First Click

วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:10:02:09 น.

ขอบคุณค่ะ :-)

ส่วนนักสืบสายน้ำเป็นวิธี "อ่าน" ลำธารว่ามีสุขภาพดีไหม เพราะไวยากรณ์ของธรรมชาติ เช่น สัตว์ พืช ลักษณะลำน้ำ ฯลฯ ปรากฏอยู่ที่นั่นแล้วและอ่านได้อย่างสนุกด้วยค่ะ

สัตว์เล็กสัตว์น้อยที่อยู่ในลำธารแต่ละแห่ง (เรียกว่าเป็นสังคมสัตว์) สามารถบอกคุณภาพของน้ำได้ระดับหนึ่งนะคะ

ในภาพเห็นมีแมลงปอตัวเต็มวัย ก็แสดงว่าในลำธารนี้ มีตัวอ่อนแมลงปอ (ภาษาเหนือเรียกอีเน่ว หรืออีนิ่วค่ะ) ซึ่งเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่ในน้ำสะอาด มีปูน้ำตก มีพงพืชริมฝั่งที่ร่มรื่น แถมมีไลเคนเกาะต้นไม้เต็มไปหมด

ถ้าได้ลองสำรวจเพิ่มจากพื้นท้องน้ำ อาจได้เจอตัวอ่อนอีกมากมายที่จะช่วยยืนยันได้ว่าลำธารแห่งนี้น้ำสะอาดจริงหรือเปล่านะคะ

เห็นแล้วอยากกระโดดลงไปก้มๆ เงยๆ ดูสัตว์ด้วยเลยนะคะ

ที่จริงแล้ว เด็กๆ นั่นแหละค่ะที่ตาไว จำแนกสัตว์เก่ง ให้เด็กๆ ลองสำรวจสัตว์ดู เผื่อว่าจะมีสัตว์ที่ชอบน้ำสะอาดมากๆ เช่น ตัวอ่อนแมลงเกาะหิน ตัวอ่อนชีปะขาว อยู่ด้วยนะคะ

ที่ประเทศอังกฤษ เด็กๆ ประถมทั่วประเทศระดมกำลังกันสำรวจตัวอ่อนแมลงในลำธาร จนสร้างเป็นแผนที่บอกคุณภาพแม่น้ำลำธารของทั้งประเทศได้เลยค่ะ

โดย: นิรมล IP: 58.9.178.27 วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:11:01:15 น.

สวัสดีครับคุณรักแรกคลิก

ขอบคุณในคำชมซ้ำเติม

สวัสดีครับคุณนิรมล

ขอบคุณสำหรับคำอธิบาย
เรื่อง นักสืบสายน้ำ
ที่ลำธารสายนี้ เท่าที่สำรวจด้วยตาเปล่าแล้วอาศัยหนังสือของคุณเป็นตัวเปรียบเทียบ
ผมว่าลำธารยังมีสุขภาพดีอยู่ครับ

ต้องขอบคุณหนังสือของคุณจริงๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งเล็กๆในลำธาร ที่ได้ลงไปสัมผัส

แต่ผมไม่มีความรู้เรื่องสัตว์หรือเรื่องน้ำเลยครับ
รู้อย่างเดียวว่า ใจอยากให้ลำธารสายนี้และทุกๆสายสะอาดและไม่ถูกทำลายด้วยขยะ

กลับดอยวาวีอีกครั้งจะชวนเด็กๆไปสำรวจลำธารครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:11:25:31 น.

ขอบคุณครับพี่โดม
ผมยังไม่เห็นเลยครับ
เดี๋ยวตอนเย็นไปเดินดูแผงหนังสืออีกครั้ง
คงได้เปิดๆดูครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:12:38:50 น.

มาโคร สวยเลยครับ ชอบแมลงปอครับ ว่าแต่เพลงทิ้งรัก นี่มันเก่าเชียวนะ

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน

วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:18:13:54 น.

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:10:44:39 น.

สวีสดีค่ะ
ทุกๆตัวอักษร และทุกภาพ
คลิ๊กอ่านแล้วอ่านอีก ดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่อย่างนั้น
ธรรมชาติที่นั่นช่างสวยงาม
เหลือเกิน สดชื่นที่ได้เห็น
ลำธาร ต้นไม้ ดอกไม้นานาชนิด ทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา แมลง...... ชอบหมดเลย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบมากที่สุด

โดย: nop IP: 222.123.172.30 วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:10:58:01 น.

พ่อพเยียคะ

ชอบเรื่องที่พ่อของพี่เคยเล่าให้ฟังจัง

เอาไปทำเป็นโฆษณาเด็ดๆชิ้นหนึ่งได้เลย

เช่น โฆษณาปลาสวรรค์ทาโร่ หรือ สินค้าพรานทะเลเป็นต้น

โดย: Love At First Click

วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:12:00:00 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม โดม
+--------------------------+

รับความคิดถึง & เครื่องดื่มเย็น ๆ สักแก้วไหมคะ

สาวฯ มาชวนไปลอยทะเล ณ ตะวันออก(ไม่)ไกลค่ะ

>เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม เห็นเงาของเมฆหรือเปล่า
ทะเลสีครามที่ทอดยาว.. เห็นความรักฉันบ้างไหม?

ปล. เห็นน้ำในลำธารใสใส ณ วารี รู้สึกเย็นใจดีจังเลยค่ะ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น

วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:13:51:28 น.

สวัสดีครับคุณ nop

รู้สึกดีใจที่คุณชอบเอ็นทรี่นี้
ธรรมชาติเป็นสิ่งที่ใครได้เห็นหรืออยู่ใกล้ก็มีความสุขแล้ว

แต่มนุษย์นี่แหละที่เป็นส่วนหนึ่งของการทำลายธรรมชาติ

สวัสดีครับรักแรกคลิก

ไม่นึกเลยว่า เรื่องบางเรื่องที่พ่อเล่าให้ฟังยังอยู่ในความทรงจำตั้งแต่เด็กจนแก่

ทั้งๆที่เรื่องราวเหล่านั้นตอนฟังก็ไม่ได้ตั้งใจจำ
แต่กลับจำได้

สวัสดีจ้ะสาวบ้านนอก

ขอบคุณสำหรับทะเลเย็นๆที่นำมาเสิร์ฟถึงบ้าน
ในยามที่อากาศร้อนระอุเช่นนี้

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:16:57:17 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม เมื่อกี้เข้า
บล๊อกไม่ได้ ตอนนี้เข้าได้แล้ว ปรายตกใจนึกว่าคอม
พิวเตอร์เสีย หรือบล๊อกพี่โดมเป็นอะไร...

ฟังแล้วจับมือคนที่เรารัก
ไปด้วยก็เป็นสิ่งที่ดีนะคะ
อย่างน้อยคนที่เรารักและ
รักเราก็รู้ว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
บนโลกใบนี้...

โดย: ปราย IP: 118.172.181.42 วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:12:21:38 น.

ความรัก คือการให้
ให้เกียรติและยอมรับซึ่งกันและกัน
ให้ความเชื่อใจและไว้วางใจ
ให้ความห่วงหาอาทร
และคอยปลอบโยนในเวลาที่อีกฝ่ายกำลังต้องการ
และความรักคือการเสียสละโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
ทำดีกับคนที่รักคุณให้มาก
ดีกว่ามานึกเสียใจ ในวันหลัง

ความรักสวยงามเสมอ

โดย: ดอกหญ้าสีม่วง IP: 117.47.230.133 วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:14:25:48 น.

อภัย ...คำสั้นๆแต่ให้กันยากเหลือเกิน ไม่รุ้ทำไม คงเป็นการเสียหน้ามั้ง..บางครั้งให้อภัยแล้วเค้าก้อว่า..อ่อนนนนน...
ไม่อยากดูข่าวบ้านเมืองเลย...หดหู่...เมื่อไหร่จะยุติได้ก้อไมรู้นะ

โดย: รอนร้าว IP: 124.120.75.82 วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:21:12:05 น.

สวัสดีวันหยุดครับทุกๆท่าน

เมื่อวานตอนบ่ายไม่สามารถเข้าเน็ตได้,เข้าเว็บไซต์อื่นได้ แต่ไม่สามารถเข้าบล็อกตัวเองได้

เพิ่งเข้าได้เมื่อคืนตอนดึกมากแล้ว

รู้เลยว่ากังวลใจเล็กๆ

นึกถึงสมัยที่ยังใช้เน็ตไม่เป็น และที่บ้านยังไม่ได้ใช้เน็ต - - ก็อยู่มาได้

แต่ทุกวันนี้พอใช้เน็ตเป็นประจำแล้ว ก็ดูเหมือนว่าอินเตอร์เน็ตนั้นกลายเป็นสิ่งสามัญประจำบ้านไปแล้ว
นอกจากการส่งงานก็คือการเข้าบล็อก เข้าไปดูเว็บไซต์โน้นเว็บไซต์นี้

ไม่นึกเหมือนกันว่าเน็ตจะเข้ามาอยู่ในฃีวิตประจำวันของเราได้เลย

ทั้งที่เมื่อก่อนนี้ (ราวสัก 10 กว่าปีก่อน)คิดว่าเน็ตเป็นเรื่องไกลตัวมาก

แล้วคุณล่ะชีวิตประจำวันใช้เน็ตกันขนาดไหน ?

ต้องใช้ทุกวันกันหรือเปล่าครับ!

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:04:02 น.

สวัสดีจ้ะหนูปราย

หายหน้าไปนาน
หวังว่าสบายดีนะจ๊ะ
ตอนนี้ยังรักเพลงอ้อยกระท้อนอยู่หรือเปล่า ?
อยากรู้จังว่าเพลงอะไรที่ให้อยู่อันดับหนึ่ง

สวัสดีครับดอกหญ้าสีม่วง

คำว่า "รัก" สั้นๆ

แต่ทว่ามีคำจำกัดความมากมาย

และความรักก็มีอยู่หลายมิติ
ด้วยกัน

ความรักฉันหนุ่มสาว (ระหว่างคนรักหรือสามีภรรยา)

ความรักระหว่างสายเลือด(รักลูก รักพ่อ แม่ รักพี่น้อง)

ความรักเพื่อนที่ไม่ได้เป็นพี่น้องกัน (แต่ยังรักแต่เพื่อนชาติพันธุ์เดียวกัน - ประเทศเดียวกัน)

ความรักในเพื่อนมนุษย์โดยไม่สนใจเชื้อชาติ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:10:49 น.

สวัสดีครับคุณรอนร้าว

คนที่ไม่รู้จักให้อภัยนั้น
ผมคิดว่าเขายังไม่รู้จักคำว่าอภัยอย่างแท้จริง

เพราะเข้าไม่รู้ว่ารสชาติของการให้อภัยนั้นมันเป็นเช่นไร
และเขาก็ไม่คิดจะเรียนรู้

การให้อภัยเป็นการให้ที่เป็นนามธรรมซึ่งสูงกว่าการให้วัตถุหรือเงินทองเสียอีก

คุณรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าการให้ใหญ่ๆในโลกนี้มีอยู่สามชนิด
ผมเชื่อว่าคุณรู้อยู่แล้ว

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:14:08 น.

เห็นด้วยค่ะ อยู่มาได้โดยไม่มีเน็ท ใช้คอมไม่เป็น แต่พอทำได้ (นิดๆหน่อยๆๆๆ )กลายเป็นติดไปซะแล้ว บางครั้งเข้าไปไม่มีใครคุยด้วยเลยก้อเล่นเกมส์ที่ใครๆก้อส่ายหน้าว่าไร้สาระ แต่อย่างน้อยที่สุดคือได้คุยกับคุณไงคะ..ตอบได้เลยว่านึกไม่ออกว่าให้สามชนิดคืออะไรบ้าง เฉลยด้วยนะคะ

โดย: รอนร้าว IP: 124.120.71.40 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:03:31 น.

สวัสดีครับคุณรอนร้าว

มาหลอกถามกันหรือเปล่า
ถามจริงหรือถามหลอกก็จะตอบ

ทานก็คือการให้

1. วัตถุทาน คือการให้สิ่งของ วัตถุ ทรัพย์

2.อภัยทาน คือการให้อภัย

3.ธรรมทาน คือให้ธรรมะเป็นทาน

แล้วไปพิจารณากันเองว่าเราให้สิ่งไหนกันมากที่สุด

สุขสันต์วันอบอ้าวนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:29:09 น.

พ่อ เอ๊ย พี่โดมอยู่บ้านนนท์นี่ดีจังค่ะ
รู้สึกขยันตอบบล็อก น่าร๊ากๆ

โดย: ยิปซีฯ IP: 124.121.50.195 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:03:27 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
ปรายสบายดีค่ะ...

ปรายชอบเพลงของ
อ้อย กะท้อน ตั้งแต่ได้
ฟังเพลง นึกเสียว่าสงสาร
ค่ะ เพลงนี้เป็นเพลงอันดับ
1 ในหัวใจ ชอบทุกอย่าง
เนื้อร้อง ทำนอง MV
อันดับ 2 น้ำค้างกับดอกไม้
อันดับ 3 เรารักกันไม่ได้
และอันดับ 4 เพลง อิจฉา
ของ บิว กัลยาณี ค่ะ

โดย: ปราย IP: 118.172.182.142 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:07:29 น.

สวัสดีจ้ะหนูปราย

งั้นจัดเพลงนี้ให้เลยนะ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:23:32 น.

ขอบคุณค่ะพี่โดม
ยิ่งเวลาปรายอกหักนะ
ฟังไปร้องไห้ไปเหมือน
นางเอกมิวสิคนั่นแหละค่ะ

โดย: ปราย IP: 113.53.115.22 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:46:09 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

เข้ามาตอบคำถามพี่โดมด้วยคนนะครับ

ผมใช้เน็ตเยอะมากครับ 555

ใช้ทุกวัน และเกือบจะทั้งวัน

เว้นช่วงที่เลี้ยงลูกกับช่วงทำงานครับ 555

ตอนนี้เจอเพื่อนในบล็อก
มากกว่าเพื่อนเก่าซะอีกครับ
ด้วยการเดินทาง ด้วยหน้าที่การงาน
การสื่อสารทางไกล
เลยง่ายกว่าการสื่อสารทางใกล้เยอะเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:08:01 น.