All Blog
|
ฤดูร้อนซ่อนเงา - มิจิโอะ ซุสุเกะ ผู้เขียน มิจิโอะ ซูสุเกะ ผู้แปล พรพิรุณ กิจสมเจตน์ ห่างหายจากการอ่าน J Suspense มานาน กลับมาอ่านคราวนี้กับ "ฤดูร้อนซ่อนเงา" ผลงานของ มิจิโอะ ซูสุเกะ ดาวรุ่งดวงใหม่ของวงการนิยายลึกลับที่คว้ารางวัลพิเศษจาก Horror Suspense ตั้งแต่ผลงานเล่มแรก แล้วยังได้รับรางวัลเรื่อยมาจากผลงานเรื่องผ่านๆมา ไม่ว่าจะเป็นรางวัลนิยายแนวลึกลับยอดเยี่ยม ได้เข้าชิงรางวัลนาโอกิ ที่น่าสนใจพิเศษคือ หนังสือหลายเล่มของมิจิโอะ ซูสุเกะได้ถูกจัดให้ติดโผเป็นหนึ่งในสิบหนังสือนิยายลึกลับยอดเยี่ยมอีกด้วย และเรื่อง "ฤดูร้อนซ่อนเงา" ก็ติดอันดับด้วยเหมือนกัน อ่านสรรพคุณแล้วรู้สึกว่าน่าอ่านเป็นอย่างยิ่ง กะว่าคงอ่านจบภายในหนึ่งอาทิตย์แน่นอน ที่ไหนได้กลับอ่านจบรวดภายในคืนเดียว จากปกหลัง...มิจิโอะ เด็กชายวัยประถมสี่เริ่มรู้สึกผิดปกติกับโลกรอบตัว พ่อพูดน้อยลง แม่ทำเมินเฉยเย็นชา ในบ้านรกด้วยถุงขยะ เขากับน้องสาววัยสามขวบจึงต้องหมกตัวอยู่แต่ในห้องชั้นสอง วันสุดท้ายก่อนปิดภาคฤดูร้อน มิจิโอะถูกวานให้เอาการบ้านไปให้เพื่อนชื่อ S ในบ้านมืดสลัววังเวง พบเพียงร่างไร้ลมหายใจของเพื่อนแขวนคอกับขื่อ เขารีบวิ่งไปบอกครู แต่กลับยิ่งต้องตกตะลึง เมื่อครูกับตำรวจกลับมาบอกว่าไม่พบศพใครสักคน มิจิโอะได้แต่สับสน เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ ทว่าไม่นานใครคนหนึ่งอ้างว่าเป็น S กลับมาเกิด ร้องขอให้ช่วยหาศพ ยืนยันว่าตัวเองถูกฆ่าตาย และเดาได้ว่าคนร้ายคือใคร แม้จะยังไม่ปักใจเชื่อ มิจิโอะยอมทำตามคำขอ โดยไม่รู้เลยว่ากำลังถลำสู่เงามืดแบบไม่มีวันถอยกลับ ถ้าคุ้นเคยกับผลงานของโอตสึ อิจิ หรือพวกซีรีย์ "กระซิบ" อย่าง "กระซิบสีเลือด" "กระซิบแห่งเงามืด" ก็คงจะชอบ "ฤดูร้อนซ่อนเงา" ได้ไม่ยากเลย แต่ส่วนตัวไม่ค่อยรักผลงานของโอตสึบางเรื่อง หรือ ซีรีย์ "กระซิบ" เท่าไหร่เพราะส่วนตัวรู้สึกว่ามันจะออกแนว disturbing นิดหน่อย เรื่อง "ฤดูร้อนซ่อนเงา" ก็ให้ความรู้สึกเดียวกันอยู่ไม่น้อยเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงบางอ้อ (จริงๆแอบ disturb ตั้งแต่เรียงความของ S) จะว่า Suspense อย่างเดียวก็ไม่ใช่ Horror อย่างเดียวก็ไม่เชิง น่าจะแตกแขนงใหม่เป็น J Horror Suspense ดูจะเข้าข่ายทีเดียว จริงๆหนังสือไม่ได้น่ากลัวสยดสยองแต่อย่างใด แต่มันให้ความรู้สึกที่ disturbing มากกว่า ไม่ทราบว่าภาษาไทยจะว่าอย่างไรดี แต่ถ้าถามว่า "ฤดูร้อนซ่อนเงา" สนุกและสมควรอ่านหรือไม่ ก็ตอบได้เลยว่าสนุกและสมควรอ่าน ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่อ่านจบรวดเดียว (ด้วยความอยากรู้อยากเห็น) ถ้าบลิสมีผลงานใหม่ๆของ มิจิโอะ ซุสุเกะ มาแปลก็คงตามอ่านอีกอยู่ดี เพียงแต่ว่าจะสามารถรับมือได้ดีมากขึ้นเพราะรู้แล้วว่าจะเจอหนังสือแนวไหน เรื่องดำเนินเรื่อยๆตามตัวละครหลักคือ มิจิโอะ การดำเนินเรื่องไหลลื่น เนื้อเรื่องก็น่าติดตาม ปมต่างๆเกี่ยวกับครอบครัวของมิจิโอะเองก็น่าอยากรู้อยากเห็น การดำเนินเรื่องช่วงแรกถึงช่วงกลางอ่านแล้วสบายใจ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างถูกอัดรวมกันอยู่ในตอนท้ายของเรื่อง ปมทุกอย่าง มุมทุกมุมหักไปหักมา บีบอัดกันในตอนท้ายที่สุดนี่เองจนตอนท้ายออกจะดูอึดอัดไปนิด (หรือไม่ก็เราเองที่อ่านอัดในคืนเดียวเลยรู้สึกเหมือนตอนท้ายมันอัดๆยัดเยียดกันชอบกล) จริงๆถ้ามีการอธิบายถึงปมหลังของมิจิโอะมากกว่านี้อีกสักหน่อยก็คงดี ไปอ่านรีวิวเล่มนี้ของคุณไอซ์มา แอบรู้สึกหยองๆเหมือนกันนะคะ
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:53:45 น.
test
โดย: benz IP: 124.120.24.170 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:18:40:31 น.
ผมอ่านหนังสือเรื่องนี้จบแล้ว ส่วนตัวชอบมากครับ น่าจะให้โรคจิตกว่านี้หน่อยจะเป็นการดีมาก มีการหักมุมหลายต่อหลายครั้งจนต้องยกนิ้วให้ผู้แต่งเลยทีเดียว อ่านแล้วชวนนึกไปถึงงานเขียนของเคโงะที่พยายามจับโกหกของตัวละครที่ต้องสงสัยหรือไม่คิดว่าเป็นผู้ต้องสงสัย สรุปคือผมแนะนำให้อ่านหนังสือเรื่องนี้เหมือนคุณเจ้าของบล๊อค แต่โดยส่วนใหญ่ที่เห็นคนซื้อเรื่องนี้มาอ่านแล้วบอกไม่ชอบเพราะส่วนหนึ่งจะเป็นความคิดเห็นของผู้หญิงเสียเยอะซึ่งบอกว่า เป็นแนวโรคจิตมากเกินไป (ซึ่งผมชินอยู่แล้วและค่อนไปทางชอบเสียด้วย) และอีกกลุ่มจะบอกว่า อ่านแล้วรู้สึกงงงวย (เนื่องจากผมคิดว่าเขาน่าจะชอบอ่านแนวสืบสวนสอบสวนมากกว่า แต่พออ่านเรื่องนี้แล้วมันก็เดายากพอสมควร อาจจะขัดใจบ้างที่เดาไม่ถูก ซึ่งผมมองว่าเรื่องนี้มีอะไรที่มากกว่าความภูมิใจที่สามารถชี้ตัวคนร้ายได้ถูกต้องเสียอีก) ก็ลองอ่านกันดูครับ
มีคำถามเล็กน้อยวึ่งผมเองไม่แน่ใจนัก (หรือเพราะอ่านไม่ละเอียด) ตกลง S คุณป้า คุณตา ได้กลับมาเกิดใหม่เป็นสัตว์และสามารถพูดคุยกับตัวเอกได้จริงๆหรือเป็นเพราะความคิดเอาเองของตัวเอกที่คิดว่าสัตว์เหล่านั้นสามารถพูดได้โดยความจริงคือคิดเอาเองว่าพูดได้ รบกวนช่วยชี้แจงแถลงไขให้กระจ่งด้วยครับ ขอบคุณครับ โดย: benz IP: 124.120.24.170 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:18:53:17 น.
เราก็ชอบเรือ่งนี้ เราว่าสนุกเลยอะ ที่สำคัญ หลอนเลยนะ คืออ่านจบแล้วยังรู้สึกว่ามันมีอะไรมาค้างๆในใจ ในความคิดอยู่อะค่ะ
มาสวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ โดย: cottonbook วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:17:49:00 น.
|
natcharat
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?] ตั้งใจเปิดบล็อคนี้ขึ้นมาระบายอารมณ์เวลาอ่านหนังสือแต่ละเล่มจบ เพราะชอบอ่านหนังสือมากๆ (จริงๆชอบอย่างอื่นด้วย ดูหนัง ฟังเพลง กิน เที่ยว ช็อปปิ้ง) แอดเป็นเพื่อนกันที่ Facebook ได้นะคะ http://www.facebook.com/narumol.pichedpun "ลิขสิทธิ์ของงานเขียนทุกชิ้นในบล็อกนี้ เป็นของเจ้าของบล็อกตามกฎหมาย หากต้องการคัดลอก ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ กรุณาติดต่อขออนุญาตจากเจ้าของบล็อกก่อนนะคะ เพราะงานเขียนบางชิ้นติดลิขสิทธิ์ค่ะ" [สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539]
Friends Blog
|
อ่านรีวิวเรื่องนี้แล้วท่าทางจะ disturbing ก่ว่าเรื่องกระซิบนะคะ ตอนอ่านกระซิบไม่ค่อยรู้สึกหยองๆเท่าไหร่