| All Blog
|
กลุ้มใจกาลิเลโอ [ガリレオの苦悩] - ฮิราชิโนะ เคโงะ ++กลุ้มใจกาลิเลโอ [ガリレオの苦悩]++ ผู้เขียน ฮิราชิโนะ เคโงะ ผู้แปล อนิษา แพรวสำนักพิมพ์ แม้จะชอบงานของนักเขียนฮิราชิโนะ เคโงะเป็นที่สุด แต่ส่วนตัวกลับไม่ค่อยอินกับซีรีย์ผลงานชื่อดังชุด "กาลิเลโอ" ของเคโงะเท่าไหร่นัก เพราะชื่นชอบงานแนวดราม่าหนักๆมากกว่า แม้เป็นงานเขียนแนวสืบสวนคดีฆาตกรรม แต่แฟนๆนักอ่านของเคโงะทุกคนคงทราบดีว่า เบื้องหลังคีดฆาตรกรรมนั้นมันสามารถซ่อนดราม่าชีวิตหนักๆไว้ได้ขนาดไหน ส่วนซีรีย์ "กาลิเลโอ" นั้นออกแนวการคลี่คลายคดีฆาตรกรรมด้วยวิทยาศาสตร์ ส่วนตัวเลยไม่ได้ปลื้มมากมายนัก เพราะอ่านแนววิทยาศาสตร์ทีไรงงทุกที สรุปเป็นความผิดของคนอ่าน ไม่ใช่ความผิดของคนเขียนเลย (ฮ่า)  จากปกหลัง...ยุคาวะ มานาบุ คิดว่าตัวเองได้อยู่อย่างสงบแล้วเชียว ทำงานวิจัยบ้าง อะไรบ้างไปเรื่อยๆ ก็มีความสุขดีตามประสานักวิทยาศาสตร์หนุ่มรูปหล่อ แต่จู่ๆก็มีตำรวจหญิงท่าางมุ่งมั่นคนหนึ่งเข้ามาขอความช่วยเหลือให้ไขปริศนาคดีฆาตรกรรมที่ดูอย่างไรก็ไม่อาจหาเหตุผลมาอธิบายได้ว่า คนร้ายใช้วิธีไหนเบี่ยงเบนความสนใจหรือปิดบังเงื่อนความจริงที่เกิดขึ้น แล้วนักวิทยาศาสตร์ผู้ชอบสืบหาความจริงและจะไม่ปล่อยให้คนที่นำวิทยาศาสตร์ไปใช้ในทางที่ผิดอย่างเขาก็ยอมไม่ได้เสียด้วย เพราะเหตุนี้ยุคาวะจึงกลายเป็นที่ปรึกษาให้แก่ตำรวจอย่างกลายๆไม่เต็มใจ แต่ก็เต็มที่ ก็การสืบสวนมันสนุกเสียขนาดนั้น! ผลงานเขียนชุด "กาลิเลโอ" ถูกนำไปสร้างเป็นละครโทรทัศน์ แถมยังได้รับเรตติ้งถล่มทลายสูงสุดในประเทศญี่ปุ่นอีก (หลังปกเค้าว่าอย่างนั้น) จำได้ว่าเคยเห็นผ่านตาแว๊บๆมาฉายทางทีวีไทยด้วย แต่ส่วนตัวแล้วรู้สึกว่า ผลงานเขียนแนวสืบสวนคดีฆาตรกรรมของญี่ปุ่นนั้น ค่อนข้างสลับซับซ้อนหักมุมและมีดราม่าอารมณ์อยู่ค่อนข้างเยอะ อ่านหนังสือเอาน่าจะสนุกและได้อารมณ์มากกว่าดูละครหรือภาพยนตร์ สำหรับ "กลุ้มใจ กาลิเลโอ" เล่มนี้ อ่านจบปรากฎว่าชอบเอามากๆ เพราะว่ามันประกอบไปด้วยเรื่องสั้นยาวทั้งหมด 5 เรื่องในหนึ่งเล่ม เพิ่มความหลากหลายและไม่ทำให้เหนื่อยในการอ่านให้จบ อ่านวันละเรื่องสองเรื่องก่อนนอน เอาจริงๆ ชอบครบทั้ง 5 เรื่องเลย ชอบมากชอบน้อยไม่เท่ากัน แต่โดยรวมก็ชอบทุกเรื่อง แหม ก็หลงดองเล่มนี้ไว้ข้าม (หลาย) ปี คงต้องไปอ่านอีกเล่ม "วุ่นวาย กาลิเลโอ" ด้วยเลย สำหรับส่วนที่เป็นวิทยาศาสตร์ก็ยังคงงงเล็กน้อยและต้องคิดภาพตามหรือพยายามทำความเข้าใจตามไปด้วย แต่มันก็เป็นส่วนน้อยของเนื้อหาทั้งเล่ม ถ้าจะขัดใจอีกเรื่องก็คงเป็นนิสัยของตัวเอก "ยุคาวะ มานาบุ" นี่แหล่ะ คนอะไรดูไม่ค่อยน่าคบหา แต่ก็อย่างว่า...คนปากร้ายมักใจดี หรือเปล่านะ?
@Mr.Chanpanakrit ก็น่าจะอย่างนั้นค่ะ เพราะตัวเองดูยังไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่เลยค่ะ ของเคโงะเมื่อก่อนชอบมากกก รักสุดๆ แต่หลังๆบางเรื่องก็นิ่งๆนะคะ ตอนแรกนึกว่าตัวเองแก่ขึ้น 555
ป.ล. ช่วงนี้มีซีรีย์ญี่ปุ่นอะไรสนุกๆดูมั้งคะ ^^ โดย: Natcharat IP: 1.10.206.34 วันที่: 17 สิงหาคม 2557 เวลา:10:35:54 น.
แต่เราชอบนะ ชอบทั้งเวลาอ่าน และเวลาดูซีรีย์เลยด้วย
ชุดกาลิเลโอ ที่ได้อ่านมี 3 เล่ม กลุ้มใจฯ กับวุ่นวายฯ ของอมรินทร์ และอีกเล่มโดยทาเล้นท์ วัน - สมการเปื้อนเลือด ซึ่งออกแนวดราม่าเยอะกว่า 2 เล่มข้่างต้น โดย: นัทธ์
 วันที่: 17 สิงหาคม 2557 เวลา:12:31:19 น.@คุณนัทธ์ เราชอบเล่มนี้อ่ะค่ะ แต่เล่มวุ่นวายยังไม่ได้อ่าน เพราะว่าตอนแรกเหมือนจะได้ดูซีรีย์ไปแล้ว ส่วนสมการเปื้อนเลือดชอบมาก ดราม่าสุด 55 วันนั้นอ่านแบบหกโมงเย็นถึงห้าทุ่มรวดเลย เลยทำให้เอากาลิเลโอมาลองอ่านดูใหม่นี่แหล่ะค่ะ
 โดย: natcharat
วันที่: 17 สิงหาคม 2557 เวลา:13:36:25 น.ชอบงานของเคโงะมากครับโดยเฉพาะเรื่อง "ความลับ" และ "รักลวงตาย" แต่ชุดกาลิเลโอนี่ เคยแต่ดูละครครับ ยังไม่มีโอกาสได้อ่านเสียที
โดย: สามปอยหลวง
วันที่: 17 สิงหาคม 2557 เวลา:17:42:55 น.ชอบงานของเคโงะมากค่ะ
ชอบตรงพล็อตที่มีนั้น มันมีอะไรมากกว่าที่เรามองเห็น เพิ่งลองอ่านงานเค้าได้ไม่กี่เรื่อง ยังไม่เคยลองชุดนี้เลย//จดๆลงลิส ชุดกาลิเลโอสินะคะ ขอบคุณที่นำมาแนะนำมากๆเลยค่ะ   โดย: kunaom
วันที่: 18 สิงหาคม 2557 เวลา:16:38:18 น.สองเรื่องนี้ยังดองอยู่เลยครับ
แต่ประเดิมของเคโงะไปด้วยเรื่อง สมการเปื้อนเลือดไป ในความรู้สึกของผมก็อ่านได้เพลินๆนะ เน้นความสัมพันธ์หรือปมในใจของตัวละครมากกว่า เลยไม่ได้ลุ้นหรือตื่นเต้นมากครับ แต่เพราะผมชอบนิยายแปลฝรั่งมากกว่าด้วยมั้ง โดย: leehua (สมาชิกหมายเลข 755059
) วันที่: 18 สิงหาคม 2557 เวลา:18:36:20 น.ยังไม่เคยอ่านหนังสือชุดนี้สักทีครับ ก็เพราะมีเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์นี่แหละเลยไร้แรงดึงดูดใจ ฮ่าๆ
ป.ล. จากบล็อก เล่าเรื่องผีที่โรงเรียน เนี่ย เป็นการ์ตูนไทยไม่ใช่ของญี่ปุ่นนะครับ โดย: ปีศาจความฝัน
 วันที่: 20 สิงหาคม 2557 เวลา:22:46:22 น.แวะมาทักทายอีกรอบครับ
ป.ล.จากบล็อกอันนั้นเข้าใจครับว่าพระเอกอยากเข้าเฟซบุ้คนางเอกเพราะมันจะได้ล็อคอินอัตโนมัติ แต่คือมันดูลงทุนเกินไปที่หงุดหงิดก็คือทำไมแอบเข้าบ้านๆคนอื่นได้ง่ายๆบ่อยๆขนาดนั้น แล้วขนาดแทนยังเดาพาสเวิร์ดเองได้เลย แต่พระเอกนี่ไม่คิดจะเดาเลยอ่ะ  โดย: ปีศาจความฝัน
วันที่: 22 สิงหาคม 2557 เวลา:17:49:44 น. |
natcharat
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?] ตั้งใจเปิดบล็อคนี้ขึ้นมาระบายอารมณ์เวลาอ่านหนังสือแต่ละเล่มจบ เพราะชอบอ่านหนังสือมากๆ (จริงๆชอบอย่างอื่นด้วย ดูหนัง ฟังเพลง กิน เที่ยว ช็อปปิ้ง) แอดเป็นเพื่อนกันที่ Facebook ได้นะคะ http://www.facebook.com/narumol.pichedpun "ลิขสิทธิ์ของงานเขียนทุกชิ้นในบล็อกนี้ เป็นของเจ้าของบล็อกตามกฎหมาย หากต้องการคัดลอก ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ กรุณาติดต่อขออนุญาตจากเจ้าของบล็อกก่อนนะคะ เพราะงานเขียนบางชิ้นติดลิขสิทธิ์ค่ะ" [สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539]
Friends Blog
|
|||||||||||||
แต่งานของเคย์โงะ มันก็สนุกสืบดราม่า แต่หลังๆชักเฟ้อไปหน่อย