นิ้วสีแดง - ฮิราชิโนะ เคโงะ

++นิ้วสีแดง++
ผู้เขียน ฮิราชิโนะ เคโงะ
ผู้แปล วงศ์สิริ สังขวาสี

ไม่ได้อ่านงานของฮิราชิโนะ เคโงะ มานาน เท่าที่สังเกตดูงานของฮิราชิโนะ เคโงะจะแบ่งออกเป็นสองประเภท ประเภทแรกเป็นเรื่องราวแนวดราม่า อีกประเภทเป็นเรื่องราวสืบสวนสอบสวน ส่วนตัวชอบงานแนวดราม่าของฮิราชิโนะมากกว่า เช่นเรื่อง ความลับ รักในโลกพิศวง ความลับใต้ทะเลสาบ เพราะเรื่องราวดูมีเสน่ห์ แปลกใหม่ และเดาได้ยากมากกว่าว่าเรื่องจะไปทางไหน เพราะถ้าเป็นแนวสืบสวนสอบสวน หลักๆแล้วเรื่องก็จะมีตำรวจเป็นตัวเอกในการคลี่คลายปมคดีฆาตรกรรมต่างๆ



จากปกหลัง....ค่ำวันหนึ่งอาคิโอะได้รับสายตรงจากภรรยา เสียงที่ต่ำมาละล่ำละลักและบอกให้กลับบ้านด่วน เมื่อเขาถามว่าเกิดอะไรขึ้นดัวยใจที่สังหรณ์ว่ามารดาของเขาอาจป่วยหนัก ทว่าปลายสายกลับไม่ให้ความกระจ่างแต่อย่างใด หนำซ้ำยังกำชับว่า ห้ามบอกใคร และห้ามใครมาบ้านในเวลานี้อย่างเด็ดขาด เขาพะวักพะวนตลอดเส้นทางการกลับบ้าน และเมื่อมาถึงบ้านก็พบความผิดปกติไปจากเคย บ้านปิดไฟมืด มีกลิ่นฉุนกึกบางอย่างกระทบประสาทสัมผัสที่เริ่มขมึงเกลียว เสียงแหบแห้งของภรรยาสั่งห้ามเขาเปิดไฟ และเมื่อประตูบ้านถูกเปิดออกไปสู่สวนข้างบ้านของเขา สิ่งที่เห็นตรงหน้าแทบทำให้เส้นประสาทขาดสะบั้น...นั่นคือ!!!

อ่านปกหลังแล้วน่าสนใจเป็นที่สุด เรื่องนิ้วสีแดงก็เป็นหนังสือแนวสืบสวนสอบสวน อย่าง รักลวงตาย อย่าหลุดว่าฆ่า ที่แปลโดยสำนักพิมพ์เดียวกันคือเนชั่นบุคส์ เปิดฉากมาด้วยการฆาตรกรรมที่ระบุชัดเจนว่า ใครโดนฆาตรกรรม และโดนฆาตรกรรมโดยใคร ที่ไหน และเพราะเหตุใด เรื่อยมาถึงการพยายามอำพรางคดี และส่วนเรื่องราวที่เหลือก็คือการสืบสวนสอบสวนคดีของตำรวจหลักสองนาย ที่แฝงเรื่องราวดราม่าชีวิตเล็กๆของตำรวจทั้งสองคน และดราม่าหนักๆของครอบครัวมาเอะฮาระ อาคิโอะ เรื่องนิ้วสีแดง ยังบวกการสะท้อนภาพปัญหาสังคมปัจจุบันของคนญี่ปุ่นที่พ่อแม่ต่างวุ่นวายกับการหาเลี้ยงชีพจึงปล่อยปละละเลยการอบรมสั่งสอนลูก หรือแม้แต่การสั่งสอนลูกในเรื่องที่ผิด ปัญหาความรุนแรงในเด็กเยาวชนที่มีความรุนแรงในสื่อ เช่น เกมส์ มาเป็นตัวจุดชนวน แต่ปัญหาสังคมที่เด่นที่สุดในเรื่องก็คือปัญหาการที่จำนวนคนชราเพิ่มมากขึ้นในขณะที่คนหนุ่มสาวก็ต้องแข่งขันกันหาเลี้ยงชีพ รัฐบาลเองก็ยังไม่มีเครื่องมือมารองรับปัญหานี้อย่างจริงจัง ล่าสุดที่ได้ฟังข่าว ที่ญี่ปุ่นเองเกิดปัญหาการลักขโมยของในซุปเปอร์มาร์เก็ตของคนชรามากยิ่งขึ้น เพราะลูกหลานออกไปหางานที่โตเกียว คนชราไม่มีคนดูแลและเงินเก็บที่มีก็ไม่เพียงพอในการดำรงชีวิตเนื่องจากปัญหาเศรษฐกิจที่รุนแรงขึ้นทุกวัน ลูกหลานบางคนก็ไม่ต้องการจะแบกรักภาระของการดูแลคนชรา ซึ่งนำมาถึงความเศร้าสะเทือนใจมากมาย และเรื่องราวของนิ้วสีแดงก็สะท้อนถึงจุดนี้อย่างเต็มตัว

แม้ว่าเรื่องนิ้วสีแดงจะเป็นหนังสือแนวฆาตรกรรมสืบสวนสอบสวนที่บอกไว้แต่ตอนแรกว่าชอบน้อยกว่าเรื่องราวแนวดราม่า แต่ว่าในช่วงท้ายนั้นของนิ้วสีแดง กลับมีความเป็นดราม่าที่เรียกน้ำตาได้อย่างเข้าถึงอารมณ์คนอ่าน และยังมีจุดหักมุมที่น่าสะเทือนใจ และเรื่องนิ้วสีแดงเองก็ต่างจากเรื่องสืบสวนสอบสวนทั่วไปที่จะเน้นเรื่องการทำให้คนอ่านมึนตึ๊บว่าอะไรเป็นอะไร หรือความเฉลียวฉลาด ชิงไหวพริบของตำรวจและฆาตรกร เพราะนิ้วสีแดงวางพล็อตเรื่องไว้ง่ายๆชนิดที่คนอ่านเดาได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เพราะประเด็นสำคัญอยู่ที่ความเป็นดราม่าในจุดท้ายต่างหากที่เป็นหลักสำคัญ และก็จุดนี้แหล่ะที่ทำให้จขบ.ค่อนข้างชอบเรื่องนี้เช่นเดียวกับเรื่องแนวดราม่าอื่นๆของฮิราชิโนะ เคโงะ

อ่านจบแล้วก็นึกถึงคำพูดที่ว่า พ่อแม่เลี้ยงลูกสิบคนได้ แต่ลูกสิบคนทำไมเลี้ยงพ่อแม่สองคนไม่ได้ เป็นเรื่องที่เศร้าสะเทือนใจจริงๆ

Create Date : 18 มกราคม 2552 Last Update : 18 มกราคม 2552 21:51:38 น. Counter : 1999 Pageviews.		17 comments
Share Tweet