[パラレルワールド・ラブストーリー - 東野 圭吾] รักในโลกพิศวง - ฮิราชิโนะ เคโงะ

パラレルワールド・ラブストーリー - รักในโลกพิศวง
ผู้เขียน ฮิราชิโนะ เคโงะ [東野 圭吾]
ผู้แปล บัณฑิต ประดิษฐานุวงษ์

เฮ้อ ในที่สุดก็มาถึงหนังสือของฮิราชิโนะ เคโงะเล่มสุดท้ายที่เรามี จบรีวิวเรื่องนี้คงได้เวลาไปรีวิวผลงานของนักเขียนคนอื่นเสียที แต่ดูที่ชั้นหนังสือแล้ว หนังสือที่เราฝากเพื่อนขนมาจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติก็เหลืออยู่อีกแค่สองเล่มเอง ไม่คิดว่าจะอ่านหนังสือเร็วขนาดนี้ แต่ช่วยไม่ได้แฮะที่หนังสือของฮิราชิโนะ เคโงะมันช่างดึงดูดให้อ่านรวดเดียวจบทุกที ยกเว้นเล่มนี้ที่อ่านสองรวดแน่ะถึงจะจบ



จากปกหลัง...ทากาชิหลังรักมายุโกะ หญิงสาวผู้โดยสารรถไฟสายคู่ขนานกับที่เขาขึ้นเป็นประจำ และแล้ววันหนึ่งทากาชิได้มีโอกาสรู้จักกับเธอแต่ในฐานะคนรักของโทโมฮิโกะ เพื่อนสนิทของเขา จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อทากาชิลืมตาตื่นขึ้น เขากลับพบว่ามายุโกะคือคนรักของเขา และโทโมฮิโกะหายตัวไปต่างประเทศ บางเสี้ยวความทรงจำเตือนทากาชิว่าเกิดเหตุการณ์ผิดปกติขึ้นแล้ว ทากาชิจึงตัดสินใจค้นหา "อดีต" ของเขาว่าอะไรกันแน่คือ "ความจริง"

พล็อตเรื่องน่าสนใจและแนวเรื่องนี้ก็ต่างจากเรื่องอื่นๆของฮิราชิโนะ เคโงะ เพราะเป็นเรื่องแนววิทยาศาสตร์ไม่ใช่ดรามาหรือสืบสวนสอบสวน "パラレルワールド・ラブストーリー รักในโลกพิศวง" ยังคงความเป็นหนังสือของฮิราชิโนะ เคโงะ อยู่เพราะยังชวนให้ติดตามและอ่านต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะจบอยู่ดี ผิดไปตรงที่ไม่ได้ลึกลับซับซ้อนชนิดเฉลยออกมาแล้วหน้ามืดแปดด้านเหมือนอย่างเรื่องอื่นๆ เพราะเรื่องนี้ได้ปูทางไว้ให้คนอ่านเดาได้และเข้าใจลางๆแล้วว่า เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้เพราะอะไร ถ้าไม่ปูทางไว้ก่อนมีหวังคนอ่านคงปวดหัวตื้บๆพาลจะก่นด่าตอนรู้ตอนจบว่าเรื่องโกหกชัดๆ เล่นง่ายไปเหรอเปล่า

สิ่งที่ชอบมากที่สุดในหนังสือเล่มนี้คือการเล่าสลับบทระหว่าง "อดีต" และ "ความจริง" ซึ่งต่อกันบทต่อบท แถมนำรายละเอียดย่อยๆในบท "อดีต" มาเชื่อมโยงกับบท "ความจริง" ได้อย่างกลมกลืนทีเดียว

สปอยล์..ไอ้เราก็หลงโง่อ่านมาเรื่อยๆ จนเกือบจบเล่มนี่แหล่ะ ถึงเพิ่งจะสังเกตว่าสรรพนามที่ใช้ระหว่างบท "อดีต" และ "ความจริง" นั้นต่างกัน เข้าใจเล่นดีนะเนี่ย

นอกจากนี้ก็ชอบตรงที่เนื้อเรื่องมันช่างดึงดูดความอยากรู้อยากเห็นของเราอีกแล้ว ทำให้เราต้องอ่านต่อไปเรื่อยๆจนจบ แต่พอจบจริงๆแล้วเรากลับไม่ชอบใจจนได้ ที่ไม่ชอบใจคือตัวทากาชิ เพราะความที่มันเป็นเรื่องของทากาชิ ทำให้เรามักจะโยงตัวละครนำเข้ากับคำว่า "พระเอก" ดังนั้น พระเอกเรื่องนี้เราจึงยกให้ทากาชิไป จริงๆแล้วตัวคนเขียนเอง คงต้องการยกเรื่องราวคนคนหนึ่งมาเป็นตัวเอก แต่ไม่จำเป็นต้องให้เค้าคนนั้นเป็นพระเอกก็เป็นได้ เพราะพระเอกเรื่องนี้ขัดกับนิยามคำว่า "พระเอก" ที่เราๆท่านๆมี เพราะเค้าไม่ใช่คนเลวแต่ก็ไม่ใช่คนดีที่หนึ่ง เค้าก็เป็นมนุษย์ธรรมดาที่มีความริษยา อิจฉา อ่อนแอ กลัวและเห็นแก่ตัว แต่ด้วยความที่เรายัดเยียดความเป็น "พระเอก" ให้ทากาชิ เลยทำให้เค้าดูมีศีลธรรมน้อยกว่าที่พระเอกทั่วไปควรจะมี มันเลยขัดใจและทำให้เราอารมณ์เสียนิดหน่อย และพลอยทำให้เราชื่นชมเห็นใจ "พระรอง" อย่างโทโมฮิโกะในตอนท้ายเรื่องไปมากกว่าซะงั้น (ทั้งๆที่ตอนแรกก็ไม่ได้ชอบเลย)

มาถึงตรงนี้ทำให้คิดได้ว่า ในละครชีวิตของเรานั้น เราก็ยกให้ตัวเราเองเป็น พระเอกนางเอก ทั้งๆที่จริงๆแล้ว เราอาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุดของเรื่อง เรื่อง "パラレルワールド・ラブストーリー รักในโลกพิศวง" ก็เช่นกัน มันเป็นแค่เรื่องราวละครชีวิตของทากาชิ แต่ทากาชิก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีมีศีลธรรมมากที่สุดก็ได้ เค้าเป็นพระเอกก็เพียงเพราะว่า...มันเป็นเรื่องของเค้าเอง... อืม แล้วในละครชีวิตเรานั้น เราเป็นนางเอกที่มีศีลธรรมน้อยกว่าด้วยเหรอเปล่าน๊า

Create Date : 28 มิถุนายน 2550 Last Update : 19 กรกฎาคม 2552 18:48:02 น. Counter : 1280 Pageviews.		14 comments
Share Tweet