กรกฏาคม 2551

 
 
1
2
3
4
5
6
7
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
 
 
All Blog
[理由 - 宮部 みゆき] เหตุที่ฆ่า - มิยาเบะ มิยูกิ
++[理由] เหตุที่ฆ่า++
ผู้เขียน มิยาเบะ มิยูกิ [宮部 みゆき]
ผู้แปล อาจารี สัตยาประเสริฐ
ผู้เรียบเรียง อดุลย์ แดน


หายไปนานมากๆ ไม่ได้รีวิวอะไรเลยเนื่องจากช่วงนี้วิถีชีวิตเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงจากที่เคยเป็นมาตลอดเกือบสี่ปี คิดแล้วก็เป็นหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตเหมือนกัน คือการโบกมืออำลาประเทศเกาหลีและกลับมาอยู่เมืองไทยเป็นการถาวร ก็อยู่มานานเกือบสี่ปีนี่นา ก็ต้องรู้สึกโหวงๆเป็นธรรมดา แต่ยังไงก็เป็นการตัดสินใจของตัวเอง และก็ไม่มีอะไรให้เสียใจอำลาอาลัยที่เกาหลีซะด้วย

พอได้กลับมาเมืองไทยก็ไปตามเก็บหนังสือที่อยากอ่านแต่ยังไม่ได้ซื้อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าหนังสือแปลญี่ปุ่น หลังจากที่หันไปอ่านหนังสือภาษาอังกฤษอยู่นานเพราะไม่มีหนังสือไทยให้ซื้อ ตอนนี้ก็เหมือนย้อนกลับมายังวิถีชีวิตเดิมๆอีกครั้งนึง เดือนที่แล้วนิยายฆาตรกรรมของ JBOOK ลดกระหน่ำ 40% ถ้าซื้อตรงและเป็นสมาชิก เลยบุกไปซื้อถึงตึกแกรมมี่เพราะใกล้บ้าน พี่ๆ (หรือน้องๆ ก็ไม่รู้) เค้าฝากบอกว่า ใครสนใจซื้อหนังสือในเครือ Bliss ต่อไปนี้ก็สามารถไปซื้อได้ที่ตึกแกรมมี่ได้เลย สต๊อกพร้อมเสมอค่ะ และได้ส่วนลดสมาชิกเหมือนเดิม



จากปกหลัง..กลางดึกของคืนพายุฝนคะนอง มีการฆาตรกรรมครอบครัวสี่ศพในคอนโดมิเนียมหรูชานกรุงโตเกียว ทุกคนเข้าใจว่าผู้ที่อยู่ในห้องนี้เป็น "บุคคลในครอบครัวเดียวกัน" แต่หลังจากนั้นก็พบว่า ทั้งสี่ศพนั้นไม่ใช่ผู้อยู่อาศัยจริง แล้วครอบครัวจริงอยู่ที่ไหน ทั้งสี่ศพผู้ถูกฆ่าคือใคร เหตุใดจึงเกิดการฆาตรกรรมครั้งนี้

เรื่องนี้เป็นหนังสือแปลของทาง The Nation ค่ะ แต่เป็นเรื่องที่สองของ "มิยาเบะ มิยูกิ" ที่ได้อ่านต่อจาก "ฆาตรกรรมระดับเจ็ด" ก็เพราะถูกอกถูกใจกับผลงานเรื่องนั้น ก็เลยมาตามอ่าน "เหตุที่ฆ่า" ทั้งสองเรื่องคล้ายกันในแง่ของการเปิดเรื่องมาโดยที่คนอ่านไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ไม่รู้ว่าทำไมยังไงและอย่างไร จากนั้นเรื่องราวก็จะถูกคลี่คลายขึ้นทีละนิดๆจนเรื่องราวทั้งหมดงถูกเปิดเผยครบถ้วนสมบูรณ์ ในแง่ของการคลี่คลายทีละนิดนี้ "มิยาเบะ มิยูกิ" ยังทำได้ดีถึงดีที่สุดที่สามารถดึงเอาตัวละครหลายๆตัว มาผูกกันจนเป็นเรื่องราวที่เชื่อมโยงได้สมบูรณ์ครบถ้วนและพอเหมาะพอเจาะ ถ้าลองให้เขียนเองมีหวัง ไม่เตลิดออกนอกเรืองกู่ไม่กลับ ก็คงเขียนเฉลยออกมาทีเดียวหมดซะงั้น นับว่าเป็นการเขียนเรื่องที่ยากและสลับซับซ้อนมากๆเลย เรียกได้ว่าเป็นจุดเด่นของ "มิยาเบะ มิยูกิ" เลย

วิธีการเล่าเรื่องใน "เหตุที่ฆ่า" เป็นแนว Reportage ในเรื่องนี้ก็คือมีบุคคลที่สามมานั่งสัมภาษณ์ผู้คนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ฆาตรกรรมครอบครัวสี่ศพในคอนโด เรียงลำดับการสัมภาษณ์ไปตามความคืบหน้าของการสืบสวนของตำรวจ พอสัมภาษณ์ถึงคนสุดท้ายก็จะเป็นการเปิดเผยเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงทั้งหมดได้อย่างครบถ้วนพอดี

อีกหนึ่งจุดเด่นคงเป็นการที่เรื่องราวในผลงานของ "มิยาเบะ มิยูกิ" มักจะเป็นการตีแผ่สังคม โดยเฉพาะสังคมคนเมืองที่แข่งขันกันโดยที่มีความเจริญทางวัตถุวิ่งไปข้างหน้า ในขณะที่ความเจริญทางด้านจิตใจกลับเดินถอยหลัง ก่อให้เกิดปัญหาสังคมที่ตามมาในหลายๆรูปแบบ จนสุดท้ายก็นำมาซึ่งเรื่องราวฆาตรกรรมในหนังสือ ใน "เหตุที่ฆ่า" นี้ก็พูดถึงปัญหาสังคมในปัจจุบันกันหลายข้อเลยทีเดียว เช่น การใช้จ่ายเงินโดยไม่ประมาณตนเพื่อหน้าตาในสังคม การเลี้ยงลูกให้เป็นไปตามความฝันของพ่อแม่ สังคมเมืองที่นับวันเริ่มอยู่กันอย่างตัวใครตัวมัน ธุรกิจผิดกฎหมายที่ผุดขึ้นมากมาย ความอยากเด่นอยากดัง และอื่นๆอีกเพียบล้วนแล้วแต่ซุกซ่อนอยู่ในเรื่อง "เหตุที่ฆ่า"

จริงๆแล้วชอบ "ฆาตรกรรมระดับเจ็ด" มากกว่ากันเยอะ เพราะหนึ่งเป็นการเล่าเรื่องแบบนิยายธรรมดาทั่วไป ไม่ได้เป็นแนว Reportage เลยทำให้ได้อรรถรสในการอ่านมากกว่า สองเพราะเนื้อเรื่องกระชับรวดเร็วมากกว่า (แม้หนังสือจะเล่มหนาปึ๊กพอๆกัน) เรื่อง "เหตุที่ฆ่า" เพราะมีตัวละครมาก และเรื่องราวที่นำเสนอก็ไม่ได้หยุดอยู่แค่เรื่องคดีฆาตรกรรม แต่ยังไปถึงเรื่องราวชีวิตของตัวละครแต่ละตัวอีกรวมไปถึงครอบครัวเพื่อนบ้านของตัวละครอีก เลยทำให้บางช่วงเยิ่นเย้อเยอะไปมากทีเดียว

แต่อ่านเรื่อง "เหตุที่ฆ่า" แล้วก็ได้ย้อนคิดว่า ในสังคมเรา คนดีก็มีมาก คนเลวก็มีเยอะ อย่างในเรื่องนี้ก็เช่นกัน ตัวละครเยอะแต่ก็มีดีเลวปะปนกันไปเหมือนสังคมจริงๆรอบตัว เค้าถึงว่า "ดูละครแล้วย้อนดูตัว" มั้งคะ



Create Date : 08 กรกฎาคม 2551
Last Update : 25 ตุลาคม 2551 15:59:06 น.
Counter : 2055 Pageviews.

15 comments
  
ชอบหนังสือมิยาเบะเหมือนกันค่ะ
ไม่รู้เรื่องต่อไปจะเอาอะไรมาแปล
แต่ก็รอซื้อ อิอิ
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:31:47 น.
  
รีวิวหนังสือเก่งจังค่ะ ไอ้เราเขียนได้นิิดๆหน่อยๆเอง นับถือนับถือ

เช็คหนังสือที่ จขบรีวิวแล้ว มีอยู่หลายเล่มเลยที่อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ แต่เราไม่ได้เอามารีวิวอ่ะ เพราะเพิ่งทำบล็อกได้ไม่ถึงปี บางเล่มก็อ่่านนานมากแล้วก็ลืมๆไปก็มี อิอิ

ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกนะคะ
โดย: BeachBum วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:17:00 น.
  
ว่าจะสมัครเป็นสมาชิกก็ยังไม่ได้ทำสักที แหะๆ

เห็นบล็อกเกอร์รีวิวหลายคนแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้เสียที

ตอบนะคะ

เรื่องลอนดอนฯ ใช่ค่ะ มีสาวเกาหลี แต่ลองอ่านดูนะคะ อาจไม่ใช่อย่างที่คิด
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:23:27 น.
  

ช่วงที่หายไปพักหนึ่งรึปล่าวคะที่ไปผ่าตัด หายดีหรือยัง

หมาแมว มันดีอย่างที่จะป่วยจะแก่อย่างไร มันก็สู้นะ ตื่นเช้าขึ้นมากินข้าวทุกวัน ไม่มีโรคซึมเศร้าเหงารัก (แต่บางตัวคิดถึงเพื่อนจนตรอมใตายก็มีนะ.) ทีแรกก็คิดว่าผ่าออกซะ จะแก้ไขโรคและรักษาคุณภาพชีวิตได้ แต่ดูแล้ว.. ไม่ดีเลย ทำใจไม่ได้ถ้าเราเป็นคนตัดสินใจผ่าแล้วหมาไม่ตื่นอีก

เล่มนี้คุณปิงซ์ Kai-au เคยเขียนถึงอยู่ วันนี้รีวิวอีกคนละ ก็ยังไม่ได้อ่านอยู่ดี กำลังติดพัน สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ อย่างแรง..
โดย: อออ (อั๊งอังอา ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:10:50 น.
  
หายไปนานจริง ๆ ด้วย...

ตอนนี้ทุกอย่างคงลงตัวแล้วนะคะ
ไม่ค่อยได้อ่านวรรณกรรมญี่ปุ่นเท่าไหร่ มันไพล่ไปนึกภาพเป็นคอมิกส์ทุกที แล้ว...แหะ ๆ กลัวความโหดด้วยอ่ะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:40:39 น.
  
อยากอ่าน แต่ไม่กล้าตัดสินใจซื้อ กลัวสนพ.นี้พอประมาณอยู่
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:34:50 น.
  
ชอบสไตล์เขียนของมิยาเบะค่ะ
บางทีอ่านแล้วเผลอนึกว่าอ่านแนวสังคมนะเนี่ย
โดย: ยาคูลท์ วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:07:29 น.
  
อ๊ะ แนวนี้ไม่เคยอ่าน

แต่ตอนหลังๆ มาเห็นเพื่อนๆ รีวิวกัน
อยู่มากทีเดียว
เห็นทีอาจไม่ใช่แบบที่คิด
ต้องลองค่ะ ต้องลอง งืมๆ
โดย: BeCoffee วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:29:35 น.
  
โอ๊ะ โอ ....กลับมาปัดฝุ่นในบ้านซะทีนะคะ

ผลงานมิยาเบะ ...เค้าว่ากันว่า (ว่ากันหลายคน) ว่าดี อ่านสนุก เราได้อ่านเรื่องเบางๆ อยุ่เรื่องนึง ที่โจรต้องมรับบทพ่อกำมะลอ ...(จำชื่อไม่ได้ซะแล้ว)

แต่ก็หยิบผลงานของมิยะเบะแนวประมาณนี้จากร้าน 50% มาต่อคิวรออ่านไว้เล่มนึง ....

เอาไว้ได้อ่านก่อน ค่อยมาคุยต่อละกันนะ

ยินดีต้อนรับกลับ "บ้าน" ค่ะ
โดย: นัทธ์ วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:38:42 น.
  

อย่ามองว่าแผลคือตราบาปสิคะ มันคือร่องรอยการต่อสู้ ที่เราผ่านมาในชีวิตนะ แบบนักรบในแอฟริกาไง เขากรีดหน้าแสดงความกล้าหาญนะ เชื่อว่า ทามะจัง (เรียกงี้ถูกไหมนี่) เข้มแข็ง เพราะไม่งั้นไม่กล้าไปหาหมอหรอก

หมาน่ะ.. เป็นอีกแล้วค่ะ อยู่ได้ด้วยยา และพึ่งคนป้อนยา .. หรือมันอาจไม่อยากกินยาก็ได้นะ
โดย: อออ (อั๊งอังอา ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:11:32 น.
  
มาตอบคำถามค่ะ
แผนกเราต้องทำงานเสาร์ที่ 2 และ 3 ของเดือนค่ะ
ส่วนเรื่องกิจกรรมนั้น ก็เพราะต้องอ่านหนังสือพิมพ์วันละหลายฉบับนั่นแหละ ก็เลยได้เจอค่ะ ....
ถ้าตื่นทัน ก็ตามไปเที่ยวด้วยกันก็ได้ค่ะ
โดย: นัทธ์ วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:45:20 น.
  
น่าอ่านจัง
โดย: Boyne Byron วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:33:02 น.
  
ฆาตกรรมระดับ7 ยังดองอยู่เลยค่ะ ว่าจะเอามาอ่านตั้งนานแล้วนะเนี่ย 555+
เรื่องนี้เรากลับชอบที่มันโฟกัสไปที่ชีวิตของหลายๆคน เพราะได้เห็นปัญหาชีวิตหลายๆปัญหาดี (จนสงสัยว่าเรื่องนี้นี่มันรวมคนมีปัญหามาไว้ด้วยกันรึเปล่า)
แต่การดำเนินเรื่องบางตอนก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ โดยเฉพาะตอนที่รวมเกี่ยวกับความรู้เรื่องกฎหมาย อ่านแล้วแทบหลับ

แต่รวมๆแล้วก็ยังถือว่าชอบอยู่ดีค่ะ

สอบเสร็จจะลองอ่านฆาตกรรมระดับ7ซะที
โดย: PinGz (Kai-Au ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:45:14 น.
  


ขอบคุณค่ะที่แวะไปบอกกิจกรรม พอดีอาจจะว่างช่วงสองอาทิตย์หน้า กำลังคิดหากิจกรรมที่สามารถไปร่วมได้อยู่

ถ้าสัตว์โลกอื่นๆ นอกจากมนุษย์เรา สามารถปฏิบัติธรรมได้ก็ดีสินะ ฉะนั้น ตอนนี้เราเกิดเป็นมนุษย์ สามารถเลือกได้แล้ว ควรไปฟังอย่างยิ่ง ^^

โดย: อั๊งอังอา IP: 124.120.123.80 วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:04:23 น.
  
ถ้ามีเวลา อยากให้แวะมาที่บล๊อกร้านหนังสือมือสองของเรามั่งจ้า มีหนังสือนิยายต่างประเทศเยอะมากๆจ้า ที่สำคัญเราขายหนังสือนิยายปกแข็งถูกมากๆ

ร้านเค้าอยู่ที่ชั้น 3 โซนดีเดย์มาเก็ตของห้างเสรีเซ็นเตอร์ค่ะ หนังสือดีๆเยอะมาก

ส่งต่างจังหวัดด้วยค่ะ สนใจติดต่อที่เว็บได้จ้า
โดย: หนังสือมือสอง (AngelTomorrow ) วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:00:54 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

natcharat
Location :
GaNG-NaM, SeoUL  Korea

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]



ตั้งใจเปิดบล็อคนี้ขึ้นมาระบายอารมณ์เวลาอ่านหนังสือแต่ละเล่มจบ เพราะชอบอ่านหนังสือมากๆ (จริงๆชอบอย่างอื่นด้วย ดูหนัง ฟังเพลง กิน เที่ยว ช็อปปิ้ง)

แอดเป็นเพื่อนกันที่ Facebook ได้นะคะ http://www.facebook.com/narumol.pichedpun

"ลิขสิทธิ์ของงานเขียนทุกชิ้นในบล็อกนี้ เป็นของเจ้าของบล็อกตามกฎหมาย หากต้องการคัดลอก ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ กรุณาติดต่อขออนุญาตจากเจ้าของบล็อกก่อนนะคะ เพราะงานเขียนบางชิ้นติดลิขสิทธิ์ค่ะ" [สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539]
New Comments