Group Blog
All Blog
|
FRIENDLY + เพื่อน  เมื่อคืนกลับจากไปกินข้าวกับเพื่อนๆ ห้องเพื่อชีวิต นอนไม่หลับเพราะเลยเวลานอน ก้อเลยออนเอ็มเล่น น้องในกลุ่มส่งลิงค์แจ้งข่าวว่า "คุณแม่ของจิตร" ประสบอุบัติเหตุ"คุณแม่ของจิตร" คือ พี่คนหนึ่งในห้องเพื่อชีวิต ถามว่ารู้จักสนิทกันมั๊ย ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ไม่เลย ไม่สนิทกับพี่เขาเท่าไหร่เลย และเพิ่งรู้จักสนิทสนมคุ้นเคยจริงๆ ตอนที่พี่เขามาเมืองไทยเมื่อเดือนที่แล้วเอง แต่บอกไม่ถูกว่าทำไมรู้สึกดีๆ กับพี่เขา แต่อีกมุมหนึ่งก็กลัวๆ พี่เขานะ พี่เขาเป็นคนจริง และใจนักเลงเลยล่ะ อิอิ  พอทราบข่าวก็รีบไปอ่านตามลิงค์ เห็นว่าอาการดีขึ้น ค่อยรู้สึกโล่งใจหน่อย แต่ตอนเช้าตื่นมา แวะไปอ่านกระทู้นั้นในห้องเพื่อชีวิตอีกรอบ กลับได้อ่านข่าวทำให้กังวล เพราะอาการของคุณแม่ของจิตรค่อนข้างน่าเป็นห่วง  วันนี้ทั้งวันเลยได้แต่แวะเวียนเข้ากระทู้นั้น ก็คือ กระทู้นี้ค่ะ เผื่อเพื่อนๆ ที่ไม่ใช่ห้องเพื่อชีวิตอยากแวะไปให้กำลังใจกัน เพราะคุณแม่ของจิตรไม่ได้อยู่เมืองไทยค่ะ อยู่อเมริกา //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4595973/A4595973.html ตอนนี้เพื่อนๆ ทุกคนได้แต่เฝ้ารอติดตามข่าวจากเพื่อนของคุณแม่ของจิตรที่จะแจ้งข่าวคราวให้ทราบ พร้อมขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองให้พี่เขาปลอดภัยและหายในเร็ววัน  ทราบข่าวคุณแม่ของจิตร ไม่เท่าใด เพิ่งรู้จักกับคุณคนนี้เมื่อไม่นาน แต่ก็พูดคุยแบบฉันท์มิตรสนิทสนมพอสมควร ทราบว่าสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร?? มาวันนี้ตัวอักษรการพูดคุยมันเปลี่ยนไป เหมือนมีอะไรอยู่ในใจ ชวนคุยสอบถามจนได้ทราบว่า วันจันทร์จะไป รพ.ศิริราช เพื่อหาหมอตรวจรักษา บ้านอยู่ต่าง จว. และจะมาหาหมอคนเดียว ฟังแล้วโรคที่เขาจะมารักษาคงไม่ธรรมดา และก็จริง เสียด้วย!!! พอรู้ก็อึ้งๆ ไม่รู้จะทำยังไง ต้องปรับอารมณ์ความรู้สึกใหม่ (ในใจนั้นไม่ไหวแล้วล่ะ เพราะทราบข่าวเพื่อนสองคนที่เพิ่งรู้จักมักคุ้นไม่ค่อยดีแบบนี้) แต่ต้องพูดให้กำลังใจออกไป ไม่ให้คิดมาก ไม่ให้กังวล หากจิตใจกังวลจะพาลสุขภาพแย่ตามไปนะ และชวนคุยให้ตลกๆ ปนให้คำแนะนำที่อาจได้เรื่องบ้าง ไม่ได้เรื่องบ้าง คุยไปคุยมา "คุณไม่รู้ว่าใคร" บอกว่า สิ่งที่เราเห็นนั้น เขาใส่หน้ากาก เราก็เลยตอบไปว่า ตอนนี้ขอให้สวมหน้ากากความสุขไปเรื่อยๆ ดีก่า เพราะเขายังมีสิ่งที่อยากทำอีกมากมาย มีนัดหมายกับเราอีกหลายอย่าง ถึงเวลาจริงๆ ค่อยถอดหน้ากากนี้ออกแล้วกัน แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลา ก็สวมมันไปเรื่อยๆ เพื่อนๆ คงยินดีหากเห็นเขามีใบหน้าที่มีความสุข แม้จะเป็นเพียงหน้ากากภายนอกก็ตาม เขาสู้กับมันพร้อมๆ หน้ากากนี้มานาน ยังไงก็ต้องสู้ต่อไป ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรง และขอบอกว่า หากหัวใจ ณ วันนี้ยังเต้นอยู่ ขอให้สู้และเดินหน้าอย่าท้อถอย อย่ามัวคิดไร้ซึ่งคนเฝ้าคอย หรือมัวน้อยใจตนไร้คนแล ทางข้างหน้าฝันไกลไปให้ถึง เห็นรำพึงใฝ่หาหลายกระแส โน่นจะไปนี่จะมาแล้วไยแคร์ มัวอ่อนแออ่อนล้าแล้วยังไง มาวาดหวังสร้างมิตรให้พันผูก แล้วจะหยุดให้มิตรคิดไฉน รู้หรอกน่าตัวเองรู้แก่ใจ ว่าฉันใดต้องสู้ (มัน)ได้แน่นอน. ใช่ปะ ...โห....เก่งเว้ยยยย  ขอให้ทั้งสองกลับมามีสุขภาพแข็งแรงในเร็ววัน มีเพลงมาฝากเช่นเคย หอบฝัน
หายเหงาและเศร้า มาอ่านอีกทีเนอะ  อ้อ...รูปในบล้อกคุณน่ะ ตุ๊กตาที่วางบนจอคอมม์ มันตัวใหญ่ดีเนอะ เข้าใจหาที่นอนจริงๆ เลย เจ้าตัวนั้นเนี่ย  โดย: sunny-low (sunny-low
 ) วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:6:53:07 น.เพิ่งรู้ข่าวเมื่อตอนเที่ยงคืนกว่า ๆ ตาปะหล่องโทรมาบอก
ถึงจะไม่ค่อยสนิทมาก หรือพี่เค้าอาจจะไม่เคยรู้จักเราเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ใจหายเหมือนกัน ขอให้หายเร็ว ๆ ด้วยเถิด  โดย: nine river IP: 203.170.228.172 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:9:35:57 น.
อ้าว..แทนที่จะทิ้งที่อยู่เอาไว้กลับหอบกลับซะนี่ กล้าทิ้งก็กล้าส่งจ่ะ แม่น้องนิกคนจริง
ขอให้เพื่อนหายเร็วๆนะ โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.104 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:9:50:56 น.
ขอให้คุณแม่ฯ หายเร็ว ๆ ครับ
จะติดตามข่าวอย่างสม่ำเสมอ โดย: ปะหล่อง (ปะหล่อง
) วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:10:06:12 น.ขอบคุณคุณแม่น้องนิก ค่ะ กล้าให้อยู่แล้วที่อยู่น่ะค่ะ แต่วนหาช่องทางในบล็อกหลายรอบ ไม่รู้จะไปหย่อนตรงไหน หากประกาศหลาเลย กลัวได้รับจดหมายรักมาเพิ่มเติม เกรงจะจัดคิวตอบให้ไม่ทัน รบกวนคุณแม่น้องนิก ชี้แนะช่องทางที่จะนำที่อยู่ไปทิ้งหน่อยสิคะ ไปอ้อนไว้ที่บล้อกแล้วด้วยนะเนี่ย เวอร์จิงๆๆ เยย เราเนี่ย  ขอบคุณแทนพี่คุณแม่ของจิตร และเพื่อนอีกคน ซึ่งดูเหมือนต้องการกำลังใจมากเช่นกัน และบล็อกนี้คงเปิดไว้จนกว่าพี่ๆ ทั้งสองจะหายหรือรู้สึก ดีขึ้นมาก แวะมาอ่านและส่งกำลังใจให้เขากันมากๆ ก็ดีนะคะ มิตรภาพจากเพื่อนๆ คือ แรงใจที่ดีจริงๆ ค่ะ  โดย: s (sunny-low
) วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:10:55:57 น. ถ้าแลกชีวิตเราเพื่อให้น้องมินปลอดภัย เรายอมแลกชีวิตกับเรา โดย: อุ้มสี
วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:13:09:54 น.พี่อุ้ม.... ชีวิตทุกชีวิตย่อมมีคุณค่า ถ้าพี่มินรู้ คงรับทราบความหวังดีที่พี่มอบให้ แต่ถ้าเป็นจริง อิ๋วก็เชื่อว่า พี่เขาคงไม่ยอมแลกเช่นกัน เพราะพี่เขาย่อมคิดว่า ชีวิตพี่อุ้มก็ย่อมสำคัญเช่นกัน พี่มินจะไม่เป็นอะไร ขอให้เราเชื่อแบบนั้นสิคะ น่า...คาถาชินบัญชรต้องช่วยได้ เมื่อคืน 3 จบ คืนนี้จะท่อง 4 จบเลย เหมือนท่อง 7 วันปะ และท่อง 7 วันอีกส่วนก็ได้เอ้า!! เผื่อให้พี่อีกคนด้วยเลย พี่ๆ สองคนจะแข็งแรง และกลับมาพูดคุยกับเราเหมือนเดิม โดย: sunny-low IP: 61.47.65.51 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:13:29:42 น.
ฮี่ ฮี่ มาแย๊ว ลุงมาแล้ว ป้าอิ๋วพูดไรอะนะ
กลอนเพราะดีเนอะ เพิ่งรู้ว่า อย่างป้าอิ๋วเจ้าบทเจ้ากลอนก็..แหม มะอยากเชื่ออะนะ เป็นไปได้ อ่อ..ขอบคุณป้าอุ้มแทนเพื่อนคนนั้นด้วยนะ ป้าอุ้มใจดีจังเลย ใจบุญสุนทาน เหอ เหอ ลุงมีบุญเหมือนกันนะเนี่ย ที่ได้รู้จักฉาว ฉาว น้อย น้อย อิ อิ สาวน้อย ฮี่ ฮี่ ซึ้งเจง เจง ๆ ฮ่า ฮ่า งั้นเดี๋ยวลุงให้รางวัลแต่งกลอนได้เพราะ ๆ พาป้าเที่ยวให้ทั่วประเทศไทยเลย สัญญานะขอบอก มะได้หลอกรับรอง กร๊ากกกก ฮี่ ฮี่ ทึ่งมั่ก ๆ นะเนี่ยป้าอิ๋วท่องคาถา..ขินบัญชรได้ ลุงยังท่องมะได้เลยอ๊ะ งิงิ สัญญาฟ้อย ว่าจะพาเที่ยวทั่วประเทศไทยเลย  โดย: ไม้หลักปักมั่นคง
วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:20:48:55 น.ก้อ...นานๆ ที่น่ะนะ ลุงไม้ฯ เห็นเขาอยากได้กำลังใจ เลยโกยตัวอักษรออกมาเป็นบทกลอนแทนกำลังใจให้เขาไปแทน ป่านนี้คงมีกำลังใจสู้กับโรคภัยแล้วมั้ง ส่วนคุณแม่ของจิตร เท่าที่ตามวันนี้ ก็ยังอยู่ในขั้นทรงๆ ไม่ทรุดลงไปกว่าเดิม หวังเพียงให้พี่เขาสู้ เขาต้องหายเป็นปกติแน่นอน สาธุ ขอให้สิ่งที่ลูกเชื่อ เป็นจริงด้วยเถอะ สาธุ สาธุสัญญานะลุง ไปเที่ยวทั่วประเทศไทยเนี่ย ได้เลย ไปไหนไปกัน เนอะ...  คาถาชินบัญชรเนี่ย ท่องได้นานแล้วค่ะ แต่ถ้าให้ดี ขอเปิดดูด้วยดีก่า กลัวสับสน ว่าแล้วไปท่องดีก่า  โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:21:51:12 น.อ่ะ..เข้าใจละ เพราะเป็นสาวเป็นนางนี่เอง
ก็เลยกลัวหนุ่มๆเขียนฝากจดหมายรัก ส่วนแม่น้องนิก เลิกกลัวจะมีหนุ่มฝากรักนานละ ก็ทิ้งที่อยู่มาตามนี้นะจ๊ะ mwirari@yahoo.com แล้วจะมีโปสการ์ดสวยๆส่งไปให้จ่ะ โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.105 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:23:19:29 น.
หวัดดีป้าเจ้าบ้าน
เป็นห่วง มิน...เนาะ.. ส่งแรงใจไป.. ให้กำลังใจ.. ขอให้ มิน..... สู้ ............................. แวะมาทักทาย.. วันจันทร์อีกแล้ว... โดย: ลุงประชาชน IP: 58.9.120.157 วันที่: 7 สิงหาคม 2549 เวลา:7:23:17 น.
หนูอิ๋ว..เมื่อคืนนอนๆอยู่ เหมือนมีใครมาเรียก มิน ดังๆ จนพี่ตกใจตื่น พี่ก้อเลยคิดเอาเองว่า พวกเราหลายคนคงกำลังสวดมนต์ให้ จริงอย่างที่หนูบอก พวกเราสนิทกันทางตัวอักษรไม่นาน แต่รู้สึกสนิทกันเหมือนนานแสนนาน เพราะเราชอบสิ่งที่เหมือนกันไง มองตาก้อรู้ใจ ไม่เสแสร้ง หนูบอกเวลากอดพี่อุ่นแนบแน่น เวลาพี่กอดมินก้อเหมือนกันเลย เป็นห่วงหนูจิตร ยังเล็กนัก จิตใจขอให้เข้มแข็งเหมือนแม่ของแกด้วยเถิด  ถ้าหนูได้อ่านหลังไมค์ที่มินส่งมาให้พี่ หนูจะรู้เลยว่า เขาน่ารักขนาดไหน  แม่ลูกคู่นี้ เขารักกันมาก เขามีกันแค่สองคน อย่าได้มีอะไรมาพรากเขาไปเลย พ้วงๆๆๆ โดย: ฟ้า...ผู้ระทดระทวย IP: 58.8.10.140 วันที่: 7 สิงหาคม 2549 เวลา:18:53:25 น.
.. ดีครับ
...ชอบอ่าน ขอความของแม่ของจิตรมากครับ ได้แรงอกดี ..บ้านผมเรียก/ ...ได้ข่าวว่าดีวันดีคืน ...ให้แม่กลับมาเขียนข้อความดีๆให้เราได้อ่านเร็วๆนะครับ  โดย: เทียมฟ้า IP: 58.8.152.64 วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:10:22:16 น.
เหนื่อยนักควรจะพักซะบ้างนะครับผมว่า
^^ โดย: นายพล(ทหาร)อายส์ IP: 58.10.12.149 วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:11:25:59 น.
ขอบใจจ้า ตา eyes มาทำดีหวังผลปะ อิอิ รู้ตัวหรอกน่า ตอนนี้เบาใจเรื่องพี่มินแล้ว ยังมีเพื่อนอีกคน ที่ต้องการกำลังใจอย่างแรง เหนื่อยแค่ไหน ก็คงได้แค่พักสักนิด คนทุกคนล้วนอยากมีเพื่อน แต่เขาจะเลือกเพื่อนบางคน ที่เขาอยากให้รับรู้สิ่งที่เขาเผชิญ สู้ๆ นะ "คนที่คุณไม่รู้ว่าใคร" " ทางข้างหน้าฝันไกลไปให้ถึง เห็นรำพึงใฝ่หาหลายกระแส โน่นจะไปนี่จะมาแล้วไยแคร์ มัวอ่อนแออ่อนล้าแล้วยังไง " พี่มินเขาสู้เกือบชนะแระ คุณก็ต้องสู้ให้ชนะเหมือนกัน โดย: s IP: 203.153.174.108 วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:12:28:57 น.
สงสารพี่มินเนอะ แม่น้องนิกเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยู่ต่างแดนดี บางครั้งมันอ้าง
ว้างนะ แต่พี่เขาก็โชคดีที่มีเพื่อนดีคอยช่วย เหลือ คอยห่วง แต่ก็อยู่ไกลกันซะเหลือเกิน บางครั้งแม่น้องนิกถึงได้พูดว่า เพียงแค่ความรู้สึกห่วงใยจากคนๆเดียว ก็เติมเต็มความรู้สึกที่อ้างว้าง ไกลบ้านเกิดเมืองนอนน่ะจ่ะ มันเป็นความรู้สึกที่โหยหาสิ่งที่ดีๆที่ไม่ค่อยจะมีในต่างแดน มีเพื่อนดีๆคนนึง ก็มีความสุขมากมาย อ่ะ..ส่งโปสการ์ดไปสองวันก่อนแล้วนะจ๊ะ คอยรับก็แล้วกัน โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.34 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:2:21:58 น.
ขอบคุณ คุณแม่ของน้องนิกมากค่ะ ดูเวลาที่มาตอบอย่านึกว่าละเมอมาเขียนนา  เมื่อคืนสวดมนต์อธิษฐานให้พี่ 2 คน และก็หลับเลย  เป็นการนอนหลับที่รู้สึกอิ่มมาก ไม่กังวล ไม่กระวนกระวาย หลับแบบไม่รู้ตัว ประมาณ 3 ทุ่ม 20 ได้มั้ง เหมือนถูกใครตีหัวสลบยังไงชอบกล  ทั้งนี้คงเป็นเพราะ พี่มินเริ่มมีอาการกระเตื้องขึ้น แม้ยังไม่รู้สึกตัวก็ตาม และพี่อีกคนมีกำลังใจที่ดีขึ้น มีการแอบหนีการรักษาไปหาอาหารกิน และอารมณ์ดี พูดคุยหยอกเย้าเฮฮา และน้ำเสียงสดชื่นแจ่มใส ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างของพี่ๆ ทั้งสองดีขึ้นตามลำดับด้วยเถอะ โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:2:33:03 น.ไม่ได้รู้จักพี่เขามาก่อน ยังนึกห่วงพี่เขาเพราะ
รู้ถึงความรู้สึกของพี่เขาดี ว่าเขาต่อสู้กับอะไร แค่ไหนในต่างแดน และตอนนี้เขาก็กำลังสู้กับตัวเองให้ฟื้นขึ้นมาให้เร็วที่สุด แม่น้องนิกว่าเขาเป็นคนแกร่งมากเชียวล่ะ และก็เชื่อว่าพี่เขาจะ ฟื้นนะ เพราะเขาไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา คงห่วงลูกน่ะแหละ โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.239 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:9:06:46 น.
ใช่ค่ะ พวกเราถึงส่งแรงใจไปช่วยกันอีกแรงงัยค่ะ ยินดีค่ะ ที่จะมีคนช่วยส่งแรงใจเพิ่มอีกคน พี่มินสู้ๆ โดย: s (sunny-low
) วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:9:22:43 น.ดีครับ ให้แม่ของจิตร เข็มแข็ง..นะครับ เลวร้ายกว่านี้ผ่านมาแล้ว...สู้นะครับ โดย: เทียมฟ้า IP: 58.8.151.148 วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:15:12:29 น.
พี่ซันนี่...
ชมพู่ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อน ที่พี่ใช้ชื่อว่า คุณก็รู้ว่าเป็นใคร ให้เข้มแข็งนะค่ะ ทุกอย่างอยูที่กำลังใจ กำลังใจดี มีชัยไปกว่าครึ่งจ้ะ สู้ๆ น่ะ พี่ซันนี่ก็รักษาสุขภาพด้วยน้า แต่เห็นแล้วพี่ไปตรวจสุขภาพบ่อยๆ ไม่น่ามีปัญหา จะห่วงก็แต่ น้าอีกคน ไม่รู้ว่านอนใจว่ามี โรงพยาบาล อยู่ที่บ้านแล้วไม่ค่อยดูแลสุขภาพหรือเปล่า อิอิ มาเผาไกลๆ แบบนี้ ไม่น่าจะอ่านเจอ นะ เนอะ พี่ซันนี่ โดย: เจื้อยแจ้ว... (ชมพู่มะเหมี่ยว
) วันที่: 9 สิงหาคม 2549 เวลา:22:35:48 น.ขอบใจจ้า คุณไม่รู้ว่าใคร คงดีใจทีได้กำลังใจเพิ่มอีกหนึ่ง ก็ส่งข้อความไปบอกเขาด้วยล่ะ เขาจะได้มีกำลังใจสู้ เพราะเท่าที่ทราบตอนนี้กำลังรักษาตัวอยู่ทีวัดแห่งหนึ่งใน จว.อ่างทอง และคงต้องต้อสู้กับการรักษามากพอควร หวังว่าเขาจะสู้มันได้ หายไม่หายไม่อาจบอกได้ แค่ให้เขามีสุขภาพร่างกายแข็งแรง เดินตามฝันได้นานๆ เท่าที่นานได้แล้วกัน ขอบใจน้องชมพู่ฯ มากมายจ้า ส่วนน้าอีกคน ปล่อยเขาเหอะ เขายังมีแรงซิ่งตลอด และกำลังใจเพียบ ไม่เป็นไรง่ายๆ หรอก นอกจากแก่มากขึ้นเท่านั้นเอง อิอิ  มาช่วยเผาอีกแรง  โดย: s (sunny-low
) วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:8:50:45 น.งดเหล้ามาสามวันแล้ว
คืนนี้จะอธิษฐานอีก ส่สนชินบัญชรน่ะ คืนไหนไม่เมา ผมนอนท่องจนหลับเลยครับ ฮั่นแน่ แปลกใจล่ะสิเจ้าของบ้าน อิอิ โดย: ปะหล่อง
วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:20:12:10 น."เป็นลูกก็เป็นมาแล้ว เป็นแม่ก็เป็นมาแล้ว แต่การจะสอนให้ลูกก้าวเดินไปตามทางที่ถูกที่ควร...อย่างที่พ่อแม่เราเป็น มันคงต้องใช้เวลา และแม่น้องนิกรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลย""
จากมุมมองความคิดของ แม่ของนิก. เป็นความคิดความรู้สึกที่งามมากครับ ก็เลยได้อารมณ์กวีสดๆ ... ...กว่าจะหยัดยืนต้นให้กล้าแกร่ง ต้องใช้แรงบ่มเพาะทนุถนอม เหนื่อยยากปานใดเฝ้าทนยอม กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงถนอมให้งดงาม แต่ใครเล่าจะรู้วันข้างหน้า ทางชีวาโรยดอกไม้หรือขวากหนาม มีเพียงเจ้าที่รู้ในโมงยาม (ว่าเดินวิ่งเพื่อสิ่งใด) ที่จะถามที่จะทักรักสิ่งใด เพื่อความรักที่ถักทอในชีวิต ให้เวลาบ่มเพาะมิหวั่นไหว เพื่อเรียนรู้ว่าโลกนี้คือสิ่งใด ขึ้นอยู่กับหัวใจเจ้าที่ทอดวาง แด่ชีวิตของแม่และลูก.ครับ โดย: pu_chiangdao
วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:22:02:38 น.มาหวัดดีพี่ซันนี่ แล้วก็ไปนอน
โดย: อาร์ต IP: 124.120.16.173 วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:0:22:18 น.
ยัยอาร์ต
เราไปนอน พี่เพิ่งตื่นเนี่ย อิอิ ตั้งแต่พี่มินไม่สบายกลายเป็นว่า ร่างกายเรามันปรับการนอนและการตื่นใหม่เลยแฮะ จะนอนเร็วขึ้น และตื่นประมาณนี้เกือบทุกวัน ตื่นมาเพื่อดูว่า วันนี้พี่เขาเป็นยังไงบ้าง และได้รับข่าวดี ดีขึ้นทุกวัน วันนี้ยิ่งดีที่สุด เพราะพี่เขาเริ่มรู้สึกตัวแล้ว พูดคุยสื่อสารกับพยาบาลได้แล้ว ดีใจจังเลย คงเป็นเพราะกำลังใจจากทุกดวงของทุกคน ที่ส่งไปให้พี่เขานั่นเอง ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้ความเชื่อมั่นในตัวพี่เขาไม่เสื่อมหาย และขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์อำนวยพรให้คนอีกคน ต่อสู้โรคภัยได้ดีเฉกเช่นคุณแม่ของจิตรด้วยเถอะ...สาธุ คุณภู เนี่ยเยี่ยมยุทธจริงๆ โชคดีของบล็อกนี้ ที่มีกลอนเพราะๆ มาให้อ่าน สงสัยแรงอธิษฐานแรงกล้าที่สุด มาจากเรานั่นเอง ตาปะหล่อง ไม่น่าเชื่อ  เราทำอะไรดีๆ ได้มากมาย เพิ่งรู้ว่า เวลา "คนอกหัก" เนี่ย กลับทำอะไรได้ดีเยอะแยะ อิอิ พี่คงเหมือนเรามั้งเนี่ย "อกหัก" และ "ทำดี" มันเกี่ยวตรงไหนหว่า  อิอิ.... คุณไม่รู้ว่าใคร เหลือคุณแล้วนะ ที่ยังรอฟังข่าวดีเรื่อยๆ บล็อกนี้จะได้เปลี่ยนใหม่หรือไม่ คุณต้องเป็นคนบอกเองแล้วล่ะ หวังว่ากำลังใจที่ส่งไป คุณคงได้รับและสู้กับโรคร้ายได้ทุกวัน ความตายไม่น่ากลัว การกลัวความตายล่ะมั้ง ที่ดูน่ากลัวกว่า " หากหัวใจ ณ วันนี้ยังเต้นอยู่ ขอให้สู้และเดินหน้าอย่าท้อถอย"   โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:2:40:11 น.โดย: ฟอ...รอ ฟัน....โช๊ะโช๊ะ IP: 58.8.10.6 วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:10:45:41 น.
ยังอธิษฐานอยู่ ก่อนนอน.....
ไม่รู้จะพูดไรดี เห็นแต่ละคนพูดดี ๆ กันทั้งนั้น เกร็งมาก โดย: กกซ. IP: 124.157.236.114 วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:13:16:04 น.
ไม่ต้องเกร็ง อีหนู
เรามาด้วยความจริงใจ หวังให้พี่เขาหายดี เราไม่ได้มาร่ายบทกวีหวานๆ เอารางวัล พี่เขาตื่นแล้วหละ โดย: นางสาวอาร์ต
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:17:55:19 น.ขอบคุณทุกคนค่ะ ที่แวะเวียนมาเยือน ตอนนี้มันเป็นความเคยชินไปแล้วสิ กับการสวดมนต์อธิษฐานเนี่ย ซึ่งแต่ก่อนแค่นโม 3 จบ ยังหาวซะเกือบ 10 รอบ นี่สวดมนต์ต่ออีกหลายบท และต่อด้วยคำอธิษฐานอีกยาวเหยียด ไม่ยักกะหาวสักแอะ เป็นซะงั้น มนุษย์เรา เขาถึงว่าคนเราชอบหาพระและเข้าวัด ตอนไม่รู้จะไปพึ่งใคร สงกะสัยจะจริง เพื่อลบคำสบประมาทตัวเอง คงสวดมนต์และขอธิษฐานแบบนี้ทุกคืนดีกว่า เชื่อแล้วว่า คำอธิษฐานสำเร็จผลจริง ถ้าเราตั้งใจจริง โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:18:41:22 น.ดีใจที่พี่มิน ลุกขึ้นมาท้าทายชีวิตได้อีกครั้ง
คนอะไรอึดสิ้นดี ดีใจกับซันนี่โลว์ด้วยนะจ๊ะ จะได้หลับได้นอนสบายใจ คุณปะหล่องเธอน่ารักนะ สวดชินบัญชรให้ ถ้าไม่เมาเหล้า เลยไม่รู้ว่าอาทิตย์นึงเมาซะกี่วัน แม่น้องนิกอยากรู้น่ะว่า สวดกี่วันต่อ อาทิตย์ พี่มินถึงได้ฟื้นคืนมาท้าทายชีวิตได้อีกครั้ง โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.24 วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:9:02:22 น.
คุณแม่น้องนิกคะ
ความจริงการสวดชินบัญชรเนี่ย ถ้าเราสวดได้ บางทีอยู่เฉยๆ เราก็สวดนะคะ มันเหมือนทำสมาธิจิตใจไปในตัวให้อยู่กับบทสวด แต่ตั้งแต่พี่มินบาดเจ็บเนี่ย สวดทุกวันค่ะ วันแรกๆ สวดหลายรอบด้วยนะ อาจไม่ใช่ผลจากการสวดก็ได้ แต่เป็นความเชื่อศรัทธาของแต่ละคน เพราะตอนนี้ พี่อีกคนที่รักษาตัวอยู่ ก็โทร.มาเล่าให้ฟังว่า อาการของเขาดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่กล้าหวังว่าโรคพี่เขาจะหายขาด แต่ขอให้พี่เขาไม่เจ็บปวดทรมานกับมัน และให้พี่เขาแข็งแรงตลอดไป ก็รู้สึกดีแล้วค่ะ โรคบางโรคเราไม่อาจบอกได้ว่า มันจะหายขาด หรือเราจะต้องอยู่กับมันให้มีความสุขตลอดไป ชีวิตคนก็เท่านี่ค่ะ โดย: s (sunny-low
) วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:12:17:40 น.ชีวิตคนเราก็เท่านี้
มรณานุสติ ไว้บ่อยๆ ก็ดีนะค่ะ ชมพู่ ตั้งใจ สวดมนต์ชินบัญชรนี่ ไม่เป็นไม่ถนัด แต่ ส่งใจไปให้ คิดว่า พี่เค้าคงได้รับ ดีใจ ที่ครูประหล่อง ก็อดเหล้า เพื่อสวดมนต์ให้พี่มิน นู๋หน่อย ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เลย.. ไม่ต้องเกร็งหรอกนะจ้ะ เราเป็นไงก็เป็นงั้น พูดออกมาได้เลยจ้ะ สิ่งที่พูดออกมาจากใจที่เราคิดจริงๆ นั่น สำคัญกว่า ถึงแม้ว่า ภาษามันจะไม่สวดสดงดงาม ไม่ใช่ข้อสอบซะหน่อยเนอะ คิดถึง นะ เดี๋ยวค่อยไปทักหน้าบ้านอีกที อยากจะขอคัดลอกบทกลอนของคุณภูไปเก็บไว้นิดนะค่ะ ลูกยังไม่มี แต่อยากเก็บไว้อ่าน นะค่ะ ไม่สงวนลิขสิทธิ์เนอะ โดย: เจื้อยแจ้ว.. IP: 58.9.91.132 วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:14:19:36 น.
ยัยเด็กบ้าชั้นไม่แก่ขนาดนั้นหรอกย่ะ อุตส่าห์ไปหาซื้อหนังสือดีๆ มาให้ งอน  ไม่ส่งให้แระเชอะ  โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:21:45:28 น.ขอให้มีความสุขมากๆกับวันหยุดนะคะ... โดย: แดดร่มลมโชย
วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:14:46:58 น.อิอิ...ป้างอนแล้ว
นู๋หน่อย ทำไงดี โดย: เจื้อยแจ้ว IP: 58.9.99.111 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:15:56:23 น.
ฮ่า ฮ่า ป้าอิ๋ว น่านะ มาแก่เป็นเพื่อนลุงก็ได้นะ นะ อิ อิ
 เดี๋ยวคงแก่คงนี้จาพาคงแก่อีกคงเที่ยวให้ทั่วปราเทกไทยเลยอะนะ ฮ่า ฮ่า อ่อ กำลังใจครับ ลุงไม้ของมอบกำลังใจให้ทุกคนเลยละ เจ็บได้ หายได้ กำลังใจส่วนหนึ่งมีผลมากทีเดียวขอบอก กำลังใจลุงขอมอบกำลังใจเพิ่มจากส่วนของป้าอิ๋วและเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยครับ โดย: ไม้หลักปักมั่นคง
วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:19:12:56 น.หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่เหน็ดเหนื่อยมากที่สุด เหนื่อยกับความรู้สึกห่วงใย เหนื่อยกับความรู้สึกกังวล เหนื่อยกับความหวัง เหนื่อยกับ............ แต่เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่ดีที่สุด เพราะได้เห็นปรากฎการณ์ที่ดีที่สุดในโลกเน็ต เห็นพลังแห่งมิตรภาพ เห็นพลังของความรักความห่วงใย เห็นพลังแห่งการต่อสู้ เห็นพลังจากความคาดหวัง เห็นพลังแห่งความสามัคคี เห็นพลังและแรงใจ........... วันนี้ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มคลี่คลาย คุณแม่ของจิตรอาการดีขึ้นมาก เหลืออาการบาดเจ็บที่ต้องรักษาต่อไป คนที่คุณไม่รู้ว่าใครมีกำลังใจสู้โรคร้าย และอาการดีขึ้นหลังจากไปรักษาตัวกับพระ และคงต้องสู้กับโรคนี้ไปอีกระยะหนึ่ง แต่ความกังวลลดลง เพราะกำลังใจที่แรงกล้า คงได้เวลาเขียนเรื่องใหม่เสียที และขอเป็นเรื่องที่สนุกสนาน พรุ่งนี้จะหาเรื่องมาให้อ่านกันใหม่ค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจที่แวะมาให้กับทั้งสองท่าน โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:20:41:10 น.สวัสดีค่ะซันนี่โลว์
วันนี้วันอาทิตย์ แม่น้องนิกมีเวลาของตัวเอง ครึ่งวัน เพราะสามีพาลูกไปโบสถ์ด้วย คุณซันนี่โลว์คงสบายใจขึ้นเยอะที่พี่มิน ดีขึ้นเรื่อยๆ พี่มินเองคงจะสุขใจเมื่อเธอได้เข้ามาอ่านบล๊อกย้อนหลังและรับรู้ว่า มีเพื่อนหลายๆคนที่ห่วงใยเธออย่างแท้จริง ความห่วงใย ความปรารถนาดี มันซื้อหากัน ไม่ได้ด้วยสิเนาะ เพราะมันต้องใช้วันเวลา ที่จะทำให้คนๆหนึ่งรู้สึกได้ถึงความดีที่มีต่อกัน แล้วแปรเปลี่ยนเป็นความห่วงหาอาทร โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.200 วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:0:24:55 น.
"ความห่วงใย ความปรารถนาดี มันซื้อหากันไม่ได้..." ใช่ค่ะ ต้องใช้ใจซื้ออย่างเดียวเลยค่ะ อยากได้ใจใคร ขอให้ใจเราไปก่อน ให้ไปเกินร้อย อย่าหวังอะไรกลับคืนมา แค่นี่ทุกคนจะมีความสุขค่ะ เช้านี้มีความสุขมากยิ่งขึ้น เมื่ออ่าน กระทู้นี้ //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A4618746/A4618746.html ปล.คุณแม่น้องนิก คะ ยังไม่เห็นโปสการ์ดเลยน่ะ คาดว่าพรุ่งนี้น่าจะได้รับเนอะ และเตรียมโปสการ์ดกรุงเทพฯ ส่งไปให้ด้วยเหมือนกันแระ คอยรับนะคะ โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:6:04:17 น.หนังสืออารายน๊ออออ?????
ไม่ทันได้ดูก็งอนซะแร้วววววววววว เฮ้อ บอกตั้งหลายครั้งหลายหนแล้วนะ แก่แล้วขี้งอนนี่จะแห้วตลอดกาล...ก็ไม่เชื่อกันบ้างเล้ยยยย แล้วก็มาบ่นอยู่เงี้ย แห้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เห็นใจนะเนี่ย.... โดย: ชะแว้บบบบบบบบบบบบบ IP: 124.157.236.218 วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:9:49:34 น.
โฮ่ โฮ่ โฮ่ ตอนนี้มีแต่ข่าวดีแฮะ ดีจังเลย
แต่..ลุงไม้อยากไปลุยน้ำตกโกรอีดก..งะ  บทสวดอิติปิโสฯ ก็ดีนะเนี่ย ฟ้าที่หม่นหมองแลดูผ่องใสแล้วนี่ เมื่อไหร่บล้อกนี้จะสดใส สดชื่นเสียทีน๊า แต่อย่าให้แสบตามากนะ สงสารตาคนมีอายุม้างงง ฮี่ ฮี่ โดย: ไม้หลักปักมั่นคง
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:14:52:31 น.ได้เวลามาเยี่ยมมายาม
แก้วบ่ขัดสามปีเป็นแฮ่ พี่น้องบ่แวสามปีเป็นเพิ่น อิอิ โดย: โนอาห์
วันที่: 21 สิงหาคม 2549 เวลา:5:59:57 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
คิดถึงวันเก่าๆ