Group Blog
|
ความสุขอยู่ที่เรา บล็อกที่แล้วสองร้อย เลขสวยกำลังดี ก็เลยเปลี่ยนใหม่ดีกว่า  จริงๆ ช่วงนี้เครียดๆ นะคะ แต่ความเครียดลดลง เพราะบางคน... การมีเขาในชีวิต บางทีก็ทำให้เครียดเพิ่มขึ้น บางทีก็ทำให้มีความสุขมากขึ้น บางทีก็ทำให้ฉลาดขึ้น บางทีก็ทำให้เจ้าอารมณ์ยิ่งขึ้น บางทีก็.........เยอะขึ้น ไม่รู้เพราะเขา หรือเพราะตัวเอง ที่ทำให้อะไรๆ มันขึ้่นเนี่ย  บางทีถ้า... เราทำความรู้จักกันมากๆ เปิดใจ เปิดตา เปิดความคิด มองและเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น สิ่งที่รายรอบเขา มองข้าม มองผ่าน มองไม่เห็น ไม่รับรู้ ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ สิ่งที่เกิดกับเขา แล้วทำให้เรา ไม่ชอบเสียบ้าง ก็จะเกิดความรู้สึกว่า ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่นา  ตลอดเวลารับรู้มาตลอดนะคะ ว่ามีความพิเศษบางอย่างได้รับมา ทุกครั้งที่เกิดความรู้สึกแบบนั้น จะมีความสุขเล็กๆ เกิดขึ้นเสมอ ความสุข... มันอยู่ที่เราว่าจะอยากสร้าง หรืออยากผลักมันออก ความทุกข์ก็เหมือนกัน มันอยู่ที่เราก่อให้มันเกิดขึ้น หรือจะหยุดมัน... ทำตัวเองให้มีความสุขทุกวันดีกว่านะคะ และหลีกเลี่ยงสิ่งที่จะทำให้เราเกิดทุกข์ ความสุขเราสร้างได้... แค่ลองมองสิ่งรอบตัว พูดคุยกับคนที่เราถูกใจ... ทำในสิ่งที่ทำแล้วสบายใจ ความทุกข์เราก็เลี่ยงได้ ถ้ารู้ว่าอะไร สิ่งใด คนใด ที่เราเข้าไปหาแล้ว ทำให้รู้สึกไม่สบายใจ นั่นคือจะเกิดทุกข์ตามมา เดินจากพวกนั้นมาเลยค่ะ สุข-ทุกข์ อยู่ในมือของเรานี่แหล่ะ ตอนนี้กำลังทำแบบนั้นอยู่ คือเลี่ยงจะรับรู้เรื่อง หรือรับฟัง ในสิ่งที่จะทำให้เรามีปัญหา กับคนที่เรารู้สึก.... อยู่นิ่งๆ เฉยๆ และรับรู้เฉพาะสิ่งที่ตัวเอง รู้สึกดีๆ ...น่าจะดีกว่า...เนาะ
"อิสระ"  เรื่องนี้ดูไปดูมาเหมือนวกลับมาดูที่เดิม แต่ในที่เดิมที่เคยดูบางช่วงบางตอนก็ไม่ได้ดูมาก่อน เพราะฉายวนไปมาเลยได้ดูบ้างไม่ได้ดูบ้าง  มาดูอีกทีวันอังคารมั้ง เกี่ยวกับดีคอน ดีคอนเป็นชายหนุ่มที่เรย์นารัก แต่เพราะเขาติดเหล้า เธอจึงอยู่กับเขาไม่ได้ และแต่งงานกับคนที่จะดูแลเธอกับลูกของเขาได้ ซึ่งเขาไม่รู้ว่าเธอมีลูกตอนแยกทางกัน  ตอนหลังดีคอนเริ่มปรับตัวเองดีขึ้น เขาคอร์สเลิกเหล้าและเมื่อรู้ว่าตัวเองมีลูกสาว เขาก็ยิ่งปรับปรุงตัวเองมากขึ้น เพื่อหวังจะให้ครอบครัวเขากลับคืนมา แต่เรย์นา...เธอไม่สามารถเลือกเขาได้อีกแล้ว แต่ก็ยังไม่แน่นะ... อยู่ที่ความรักความผูกพันของสองคน ว่ามีต่อกันมากน้อยเพียงใด หรือมีความทุกข์ความกลัวเจ็บ ฝังแน่นมากกว่า...  ตอนที่นั่งดูเมื่อคืน...หญิงสาวที่เป็นนักร้องประสานเสียง ของแฟนใหม่เรย์นามาสนใจดีคอน แต่เขาไม่สนใจ เพราะมุ่งหวังจะคืนดีกับเรย์นาให้ได้ ผู้หญิงตื้อเขาอยู่นานพอควร และมีฉากหนึ่งต่อกันออกมาเป็นเนื้อเพลง ผู้หญิงพยายามสื่อให้เขาเลิกหวังกับรักเก่า และมองหารักใหม่ แต่เขายืนยันว่าเขาอยากมีเธอคนนั้นในชีวิต ผู้หญิงจึงถามเขาไปว่า เขาไม่อยากได้ "อิสระ" บ้างเหรอ เขาก็นิ่งคิดและยืนยันไปว่า เขารักเรย์นาและอยากอยู่กับเธอ ฉากต่อมา ผู้หญิงเลิกตื๊อเขาแล้ว แต่เขายอมรับในสิ่งที่เธอพูดและ ยอมคบกับเธอ...  คำว่าอิสระ คงไปกระตุ้นความคิดเขา และกระตุ้นความคิดตัวเองด้วย ทุกวันนี้เราเหมือนขาดอิสระ เพราะเที่ยวพาตัวเองไปผูกติดกับคน ติดกับงาน ติดกับอะไรร้อยแปดพันอย่าง จนลืมคำว่า "อิสระ" ไปเลย หยุด...มอง...ท้องฟ้า..ทะเลกว้าง หนทาง....มันไกลไปหมด ปล่อยวางบ้างคงดี จะได้มีอิสระในชีวี เหมือนคนอื่นๆ บ้างเสียที...เนอะ  ขอบคุณหนังดีๆ ที่ดูทีไรคิดอะไรในชีวิตได้มากมายเลย  ออกบินเดี่ยวกันล่ะงานนี้...อ้อ...มีเรือพ่วงน้อยๆ อีกหนึ่ง. โดย: sunny-low
 วันที่: 25 ธันวาคม 2557 เวลา:16:27:31 น."ยามป่วย"
เมื่อวานอาการแย่มากเลย นานๆ จะมีอาการแย่หนักๆ แบบนี้สักที และคาดว่ามันจะเป็นประมาณนี้ทุกเดือน  อาการของคนใกล้วัยทอง เพราะมันมาพร้อมๆ กับช่วงที่ ผู้ชายหลายคนมาเลยอ่ะ(MEN) อิอิ เพียงแต่ช่วงนี้อากาศเย็น อาการเลยค่อนข้างหนักเพิ่มเป็นพิเศษ นอกจากอาการทางกายทั่วไป ปวดเมื่อยตามตัว อ่อนเพลีย เหนื่อยล้า ยังเพิ่มอาการพะอืดพะอูม อยากอาเจียนบ่อยๆ ตัวร้อนวูบวาบเกือบตลอดเวลา  กลับถึงบ้านกินข้าวเสร็จนอนเอนเล่นๆ อาการออกมากขึ้น ต้องรีบฝืนไปทำอะไรส่วนตัวให้เสร็จ เพื่อจะได้นอนจริงๆ จังๆ รู้ตัวว่า...ไม่ไหวแล้ว..เมื่อคืน  พอนอนตัวร้อนมากขึ้น นอนใกล้เจ้าริว ลูกชายตัวดี บอกแม่ไปนอนห่างๆ ริวเลย แม่ตัวร้อน... แหม...ถ้ามีแรงจับโยนลงเตียงไปแระ พึ่งไม่ได้เลยลูกคนนี้ ก็เลยไม่สน..หันหลัง..นอนเลย ตอนนอน...ไข้ขึ้นสูงมาก ขอบตาเริ่มร้อน...รู้สึกตัวว่า ทำไมเป็นเยอะจังคราวนี้  นอนก็คิดไปว่า...เวลาแบบนี้ ตัวเองก็ดูแลตัวเองไม่ค่อยจะได้ ไม่มีใครมาดูแล...ก็แย่ไปเลย น้ำตาเริ่มจะไหล... ต้องปรับความคิดใหม่ ร่างกายอ่อนแออยู่ ถ้าใจยังอ่อนแอด้วย อาการที่เป็นอยู่คงยิ่งแย่ แล้วรีบหลับตา ก่อนผล๊อยหลับ....ไป  หลับสามทุ่มตื่นตีห้าครึ่ง รวดเดียวยาวเลย ค่อยโอเคหน่อย แต่วันนี้ยังมีอาการอยู่บ้าง ดีกว่าเมื่อวานนิดนึง  ร่างกายอ่อนแอ... จิตใจอย่าอ่อนแอตาม คงต้องเตือนตัวเองบ่อยๆ ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตนน่ะถูกแล้ว คนอื่นเขาก็เป็นคนอื่นอยู่วันยังค่ำ จิตใจเป็นอย่างไร... คนคนนั้นก็เป็นแบบนั้น น้องกะว่าก๋า เขาบอกไว้  โดย: sunny-low
วันที่: 26 ธันวาคม 2557 เวลา:11:41:31 น."ส่งท้ายปี..ด้วยความรัก"
 น่าจะเป็นข้อเขียนสุดท้ายของปีนี้แล้วนะคะ ลาปีเก่าด้วยเรื่องดีๆ แล้วกัน อ่านเฟสพี่บางคน เขาเล่าถึงเพื่อนสองคน ที่เป็นเพื่อนเรียนกันมา และต่างแยกย้ายกันไปทำงาน ไปมีชีวิตของตัวเอง แต่เขาทั้งคู่ยังไม่ได้แต่งงาน แล้วก็ไม่มีใคร ตอนนี้ทั้งคู่อายุน่าจะเกือบๆ ห้าสิบปี เขาทั้งคู่กำลังคบหากัน และคงจะลงเอยกันเร็วๆ นี้  อ่านเรื่องของพี่เขาแล้ว...ซาบซึ้งนะคะ คนสองคน...ถ้าเขาจะเป็นคู่กัน ยังไงเขาก็ต้องเป็นคู่กันวันยังค่ำ  ปีนี้เป็นปีแรก.. ที่ตลอดทั้งปีมีคนบางคน รับฟังเรื่องราวของตัวเองมาโดยตลอด รับฟังและแนะนำ ต่อว่าและตักเตือน มาทุกอารมณ์...เลย จนบางทีรู้สึกว่าตัวเอง เอาเรื่องของตัวเอง ไปเป็นธุระของเขาเยอะไปมั้ย เขาก็มีอะไรเยอะๆ ในชีวิตเขา จนบางทีก็พาลเพโลใส่เขาไปเรื่อยๆ  คงต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เสียแล้ว เดือนนี้ทั้งเดือน...คิดวกไปวนมา ว่าควรยุติสัมพันธภาพของเราดีมั้ย แต่กลับกลายเป็นว่า ยิ่งรู้จักเขามากขึ้น คนรอบตัวยิ่งพูดถึงเขามากขึ้น ยิ่งทำให้เรามองเขาด้วยเหตุผลมากขึ้น บางครั้งยังรู้สึกขำๆ กับความเป็นเขา เขาเป็นคนดีที่น่าหมั่นไส้ ไม่ว่าใครจะมองเขายังไง เขาเป็นคนดี และเป็นเพือนที่ดีสำหรับ "เรา"  โดย: sunny-low
วันที่: 29 ธันวาคม 2557 เวลา:17:25:43 น.ปล.เจออีกทีปีหน้าแล้วนะคะ... เพราะหยุดยาวเลย ขอให้ทุกท่านๆ มีความสุขสดใส สมหวังในความรัก สมหวังในสิ่งที่ปรารถนาทุกประการค่ะ โชคดีปีใหม่ค่ะ  โดย: sunny-low
วันที่: 29 ธันวาคม 2557 เวลา:17:33:13 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
วันนี้โลกดูสดใส
เหมือนคนละโลกกับอาทิตย์ที่แล้วเลย
เอาเรื่องความรักมาให้อ่าน
ใช่ว่าตัวเองจะมีความรักนะ
จริงๆ จะว่าไปก็มีอยู่นะ..
แต่คงเป็นความรัก
ที่ไม่คิดหวังอะไรแล้วมากกว่า
สิ่งที่มีสิ่งที่เป็นสิ่งที่ได้รับ
รวมแล้วมันน่าจะคือ
"ความรัก"
สำหรับตัวเอง
แต่ไม่คาดหวังว่า
คนที่ตัวเองรัก
จะอยากรับรู้มั้ย
เลยเวลาจะมา
บอกอะไรกันแระ....
รักในความรู้สึก
และเก็บมันไว้กับตัวเอง
มันก็จะอยู่กับเรา...
ตลอดไป.
รักแบบไม่ครอบครอง
ก็ไม่ต้องเลิกลา
ไม่ต้องเกลียดกัน
ไม่ต้องอะไรกันมาก
ความรักก็จะอยู่ ณ จุดเดิม.
ใช่เลย...ความรักคงเป็นแบบนี้
เหมือนรอรถเมล์ เหมือนขึ้นรถเมล์
เมื่อเช้าก็วิ่งตามรถเมล์
เล่นเอาซะหอบเลย
อุตส่าห์ไม่ขึ้นรถแมล์คันแรก
เพราะไม่อยากทำให้เขาเดือดร้อน
กับการรับคนนอกป้าย
พอคันนี้มา ก็ยังจะไม่จอดรับเราอีก
ทำให้ต้องวิ่งกระหืดกระหอบตามซะงั้น
ถ้าเป็นความรัก สองสถานการณ์เมื่อเช้า
ก็คงประมาณว่า
เจอคนที่รักแต่ไม่อยากทำเขาเดือดร้อน
เลยปล่อยผ่านเขาไป
มาเจออีกคนที่ใช่ แต่ไม่เหลียวแล
คอยแต่จะวิ่งหนี
เลยต้องวิ่งตามเสียเหนื่อย
เฮ้อ..นี่แหล่ะความรัก
ช่วงนี้หน้าหนาว กลางคืนอากาศจะหนาว
แต่กลางวันบางวันแดดแรงมาก
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เอาผ้าห่ม ผ้าขนหนู
ไปตากแดด...ชอบน่ะ ชอบเอาหมอน
ผ้าห่ม ผ้าขนหนู ที่นอน (ถ้าแบกไหว)
ไปตากแดด...เพราะชอบกลิ่นแดด
กลิ่นแดด..หอมนะคะ เวลาติดบนผ้าขนหนู
แล้วเอามาดม...หอมมาก และเป็นกลิ่นที่
ใครก็สังเคราะห์ไม่ได้
ไม่ฉุน ไม่แรง ไม่สดชื่น
แต่มันคือหอมแบบธรรมชาติของเจา
ชอบจัง...หอมแดด...
อากาศหนาวๆ เย็นๆ แบบนี้
กอดใครสักคน...คงอุ่นดี...เนาะ
กลับไปกอดลูกชายต่อไป.