Group Blog
All Blog
|
"ตำให้เพื่อนโลด" และ "ฉันผิดหรือเปล่า" ไม่ได้เขียนบล็อกนานมากเลย  ห่างหายไปด้วยสาเหตุหลายๆ เรื่อง ทั้งเรื่องชีวิตส่วนตัว  ชีวิตการงาน  และกิจกรรมกับเพื่อนๆ  แต่คิดถึงเพื่อนในบล็อกเหมือนกันนะ  แม้จะไม่ได้ทักทายกันเท่าไหร่ คิดถึงแม่น้องรัน ไม่รู้เป็นไงบ้าง ไปอาละวาดกัดใครที่ไหนบ้างหรือเปล่านะ  คิดถึงตากะว่าก๋า ไม่รู้เป็นศิราณีไขปัญหาหัวใจ เอ๊ย ไม่ใช่สิ เป็นคุณประภาส ที่คอยตอบคำถามของผู้คนมากมาย ไม่รู้ตอบใครต่อใครถึงไหนแล้วเนี่ย จะตอบจนลูกคลอดเลยเปล่าน๊อ  คิดถึงเพื่อนทางบล็อกที่แวะเวียนมาและจากไป ทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก  กลับมาเขียนบล็อกวันนี้ มีเรื่องดีๆ มาฝากให้อ่านและคิดตามสองเรื่อง เรื่องแรก "ตำให้เพื่อนโลด" ลองอ่านอีกเรื่องนะ "ฉันผิดหรือเปล่า"  เรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้วล่ะ และไม่รู้ว่า ในสังคมนี้มีคนแบบนี้มากน้อยแค่ไหน  ขณะที่กำลังเดินเข้าซุปเปอร์มารเก็ต เพื่อซื้อของเข้าบ้าน ฉันเห็นผู้หญิงมีอายุคนหนึ่ง กำลังทำท่าเหมือนจะซื้อองุ่นที่เขาใส่ถุง แช่เย็นไว้สำหรับพร้อมขาย โดยชั่งกิโลฯ ไว้เรียบร้อยแล้ว ก็ไม่รู้อะไรฉุดให้ฉันต้องเฝ้ามองเธอ และก็เห็นเธอหยิบองุ่นออกมาจากถุงนั้น 2 - 3 พวง ไม่ใหญ่มากแต่ก็ไม่เล็กมาก พอจะกำใส่มือถือได้โดยไม่มีใครสังเกตุ และเดินออกจากห้างไปโดยไม่มีสัญญาณเตือน เพราะเธอถือองุ่นออกไปเปล่าๆ ไม่ได้ถืออะไรที่เครื่องตรวจสัญญาณจะจับได้ ตรงนี้ฉันทึ่งกับเธอ ว่าเธอฉลาด  แต่ในอีกแง่หนึ่ง ฉันคิดว่าเธอกำลังทำผิดกฎหมาย โดยการขโมยของในห้าง ฉันคิดว่าจะบอกพนักงานห้างดีไม๊ แต่ก็เฝ้ามองเธอไปก่อน เห็นเธอเอาองุ่นพวงนั้นไปให้เพื่อนอีกคน ซึ่งเป็นหญิงสูงวัยเช่นกัน สังเกตุการแต่งกาย และท่าทางของผู้หญิงทั้งสองคน ทำให้ฉันรู้ว่า เธอทำแบบนั้นเพราะอะไร และคิดว่าเธอคงไม่ได้ทำมันเป็นครั้งแรก ในความรู้สึกตอนนี้ ความถูกต้องกับความเข้าใจชีวิตคน ทำให้ฉันไม่บอกพนักงาน และคิดว่า คนเราถ้ามีชีวิตความเป็นอยู่ที่พอมีพอกิน เราจะทำอะไรผิดๆ แบบนั้นหรือเปล่า ฉันคิดไปเองว่า เธอสองคนคงไม่มีเงินที่จะซื้อหาอะไร จึงแสร้งมาเดินห้างและเลือกวิธีหาของกินแบบนี้ เธอผิด.. และวันนี้เธอรอดจากความผิดของเธอ แต่ฉันคิดว่า สักวัน...เธออาจจะไม่รอด เพราะคงไม่มีคนในสังคม เข้าใจในสิ่งที่เธอทำทุกครั้ง โดยเฉพาะทางห้าง... ฉันผิดที่เห็นคนทำผิดแล้วยังปล่อยไป แต่ฉันก็คิดว่า...ถ้าฉันผิด แล้วทำให้ชีวิตคนสองคน ยังอยู่ดี ณ วันนั้น ฉันยอมผิด ก็ได้(ฟระ)  เพราะถ้าเธอยังทำแบบนี้ ก็คงไม่อาจลอยนวลได้ตลอดแน่นอน มักได้ผลตอบแทนจากสิ่งที่ตัวเองทำ ไม่ช้า...ก็เร็ว คิดแบบนี้ โลกหนักๆ ใบนี้ ก็จะเบาไปได้อีกเวลาหนึ่ง  ปล.ยาวดีไม๊คะ  ฟังเพลงเพราะๆ กันเนาะ ฟังครั้งแรกก็ชอบเลย //vdoclip.exteen.com/20080308/entry-3 ************* ชอบดนตรีไทยๆ พื้นบ้านแบบนี้แหล่ะ ชอบมาก
 ฟังแล้วคิดถึงภูเขา จะนานอีกนาน ถึงพูดกับใครไม่เข้าใจ จนวันตาย หัวใจอรก็จะได้กลับไป อยู่กับสายลม อยู่กับแสงแดด อยู่กับ ภูเขา 55555555555 ใจไม่เคยไม่คิดถึงความรักเราติดตรึงอยู่เช่นนั้น ส่งรักไปให้.....บ้านอร....พ่ออร.....และทุกสิ่งที่เป็นความทรงจำของอร โดย: อรเพ้อ IP: 125.24.72.207 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:39:47 น.
แก้ไข นะคะ คอมเม้นท์แรก สีขาวและสีดำค่ะ มีแต่สีเทา รู้ใช่ไหมว่ามาตอนเมา
 โดย: khunnongorn IP: 125.24.72.207 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:41:45 น.
555 ยัยเพี้ยน  ให้พี่โกรธเราแค่ไหน ก็โกรธแค่ความคิดและการกระทำแบบเด็กๆ ของเรา คนแบบเรา...สังคมต้องการอีกมาก อย่าอะไรๆ มาเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เราเป็น ผู้หญิงติงต๊องแบบนี้ หายากส์ส์ส์ส์  เดี๋ยวเสร็จกิจกรรม พี่จะมีเวลาเป็นของตัวเองมากขึ้น จำได้...ที่เราเคยชวน ไปเที่ยวภูเขาด้วยกัน สักวันหนึ่ง เราจะไปกัน... ไปหาสถานที่ได้เลยว่า อยากไปนอนฟังเสียงลมที่ไหน (ไปกับมันแล้วตรูจารอดกลับมาไม๊เนี่ย  )โดย: ซันนี่โลว์ IP: 125.24.185.17 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:14:30 น.
ฉันขอมาแวะด้วยเพราะฉันฟังเพลงแล้ว
ฉันรู้สึกว่ามีความสุข ความสุขที่หาได้ ไม่เพียงแต่ฟังเพลงเท่านั้น ยังมีอะไรมากมายนะเช่น เมื่อฉันไป กินข้าวกันคนที่ฉันรักฉันก็มีความสุข ฉันทำอะไรให้กับคนที่ฉันรักหรือคนที่รักฉันซื้อของให้ฉัน ฉันก็มีความสุข ฉันชอบเรื่องเล่าของsunny-low และนั่นก็เป็นความสุขที่หญิงสูงอายุ ได้ทำ แสดงว่าเขาทำไปแล้วมีความสุข ขณะที่เขาคงจะรู้ว่าสิ่งนั้นไม่ควรกระทำ ชีวิตที่มีความสุขนั้นฉันมีเรื่องเล่าไว้ใน blogฉันและหากมีเวลาก็อ่านได้ ซึ่งจะเป็นส่วนของชีวิตและมีแง่คิด ที่มีแต่ความสุข ขณะนี้ฉันคิดว่าชีวิตฉันมีความสุขแล้ว จึงแวะมาด้วยความปรารถนาดี และให้มีชีวิตที่มีความสุข จาก sunnyhigh โดย: กลุ่มชีวิตที่มีความสุข (sunnyhigh
 ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:32:32 น. พี่อิ๋วพูดจริงนะพี่ ไม่ได้หลอกให้ดีใจเล่นนา
มาฟังเพลง เพราะๆ แต่เช้าค่ะ ไปสูดกลิ่นหอมๆ ของผืนดิน ต้นหญ้ากันสักหนเนอะ พี่เนอะ พี่อิ๋วคะถึงบางครั้งอรอยากเปลี่ยนตัวเองแทบตายแต่อรก็ทำได้ไม่นานหรอก แต่อย่างน้อยเลยในความไร้สาระ เนี่ยๆๆๆๆ เค้าก็แอบมีสาระ น๊า 55555555555555555555555555 แต่ว่าสิ่งที่พี่อิ๋วมีให้อรเนี่ย มันก็มากพอที่จะทำให้พี่มองข้ามอะไรที่ไม่ดีหลายๆ อย่างในตัวหนู และเลือกรับแต่ในสิ่งที่พี่คิดว่าดีงามไงคะ และนั่นก็คือคำขอบคุณจากหนูเลย โดย: หนูอร IP: 125.24.72.207 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:13:33 น.
 เช้าของหนูเดี๋ยวนี้คือ 11.13 น. แล้วรึ   โดย: นังอร IP: 125.24.72.207 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:15:50 น.
คน ย่ะ คน
เดี๋ยวปั๊ดกัดซะนี่ หายหัวไปก็อย่าคิดว่าลืมกันนะ ไม่ลืมหลอกแค่ไม่ได้มา  ช่วงนี้ไม่ค่อยเข้ามาเล่นน่ะ กำลังบ้าเขียนนิยายอยู่ เขียนไม่จบก็คงไม่เลิกบ้าแน่ เนี้ย นานๆทีก็เข้ามากันเหนียวที เดี๋ยวเพื่อนลืม ปล. ชอบ ตำให้เพื่อนโลด จัง อ่านแล้วอยากรักชาวบ้านมั้ง แต่เรื่องสองเนี้ย จะเจอข้อหาละเว้นหน้าที่เปล่า โดย: runch
วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:26:06 น. แหม๋ อะไรคะที่ว่ายาวเนี่ย แหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาให้จุ๊บแก้มสักทีสิคะแม่หนูรัน
จุ๊บคุณลูกนะคะ ไม่ใช่คุณแม่ คุณแม่เนี่ย เอาไว้กอด โดย: หนูอรนภามารศรี IP: 125.24.81.171 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:15:48 น.
ความคิดถึงของพี่อิ๋ว
ส่งมาถึงเชียงใหม่เลยครับ อิอิอิ ช่วงนี้ยังบ้าบล็อกได้อยู่ครับพี่ แต่ว่าต้นเดือนหน้าคงเตรียมตัวนับถอยหลังแล้วครับ ไอ้เสือน้อยกำลังจะออกมาลืมตาดูโลกแล้วครับ 55555 รักบล้อกแค่ไหน ก็ต้องน้อยกว่ารักลูกรักเมียแน่นอน 5555 สวัสดียามค่ำครับพี่   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า
 ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:55:59 น.ความคิดถึงของพี่ เดินทางไกลไปถึงเชียงใหม่เชียวเหรอ ดีจังแฮะ  หลังจากนี้ คงมีเวลาแวะเวียนไปเยือนได้มากขึ้นแล้วล่ะ คงได้รอลุ้นหลานชายด้วยอีกคน  คนนี้สิ...ดุดันไม่เคยเปลี่ยน  ถ้าไม่บอกว่าเป็นแม่ คงคิดว่าเป็นเสือ เอ๊ย สาวดุ ทักมาที สะดุ้งจริงๆ "หายหัวไปก็อย่าคิดว่าลืมกันนะ" จ้ะ...ไม่กล้าคิดหรอกจ้ะ เพราะนึกถึงนั่นแหล่ะ ถึงจุดธูป เอ๊ย ระบุชื่อโดยตรง เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ  ยัยเพี้ยน...ไปหาข้อมูลเรื่องสถานที่ที่จะไปไว้ได้เลย เวลาเราสองคนสะดวกตอนไหน... แบกเป้ไปนับดาวฟังเสียงลม สองต่อสอง เนาะ คริ คริ คริ หวัดดี...คุณกลุ่มชีวิตที่มีความสุข ชื่อกลุ่มอ่านแล้วน่าอิจฉาปนหน้าหมั่นไส้เนอะ...แถมชื่อคุณยังเหมือนเลียนแบบเจ้าของบ้านอีก น่าสงสัย...น่าสงสัย ยินดีต้อนรับสู่โลกใหม่ที่คุณรู้จัก โลกใบนี้อาจไม่ดีงาม แต่ก็ใช่ว่าจะย่ำแย่ไปเสียทั้งหมด ขอเพียงคุณ เปิดใจรับทุกสิ่งทุกอย่าง คุณก็จะได้เรียนรู้และรับรู้กับสิ่งที่อยู่ในโลกใบนี้  โดย: sunny-low IP: 125.24.200.173 วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:41:44 น.
" โลกใบนี้อาจไม่ดีงาม
แต่ก็ใช่ว่าจะย่ำแย่ไปเสียทั้งหมด" ใช่แต่มิตรภาพ กับยัยติงต๊องที่ชื่ออรนภา ของดงามเสมอได้ป่าว เพราะชอบเป็นนางงามอ่ะพี่ ยังไงเกิดมาไม่สวยแต่พี่อิ๋วก็หลอกว่าสวยหน่อยและกันนะพี่ 55555555555555 ไม่นานใช่ไหมคะพี่อิ๋วที่เราจะกลับไปเปิดใจให้ลืมโลก เจอแต่ภูเขา ไอดินกลิ่นหญ้า หน่ะ ไปกะหนูก่อนนะ โดย: หนูอร IP: 125.24.55.59 วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:29:49 น.
ฉันมาแวะอีกครั้งด้วยความสนใจที่ sunny-low บอกว่า
"โลกใบนี้อาจไม่ดีงามแต่ก็ใช่ว่าจะย่ำแย่ไปเสียทั้งหมดขอเพียงคุณ เปิดใจรับทุกสิ่งทุกอย่างคุณก็จะได้เรียนรู้และรับรู้กับสิ่งที่อยู่ในโลกใบนี้" ฉันมีเอกลักษณะในตัวของฉันเอง ฉันเห็นว่าทุกคนที่อยู่ในโลกใบนี้ จะยอมรับในส่วนที่จะทำให้มีความสุข ในชีวิตของตนเองและคงไม่ยอมรับ ในส่วนที่ทำให้ในชีวิตตนเองไม่มี ความสุขในชีวิต ถึงแม้จะมีบ้างก็ตามเพราะว่าฉันได้พบสภาพเช่นนี้มาแล้ว และคงเปิดใจรับทุกสิ่งทุกอย่างได้ ในสิ่งที่มีความเป็นจริงเท่านั้น ฉันชอบและชื่นชมในความคิดของ ก๋า เก็กเสียง มากๆ"ไอ้เสือน้อยกำลัง จะออกมาลืมตาดูโลกแล้วครับ 55555รักบล้อกแค่ไหนก็ต้องน้อยกว่ารักลูก รักเมียแน่นอน 5555" คำพูดนี้ความหมายคงจะเข้าใจ แต่มิตรภาพก็ยังมีอยู่ และฉันขออวยพรให้ครอบครัวนี้มีความสุขตลอดไป ฉันอยากให้sunny-low และทุกคน มีความสุข อย่างเช่น ความเคารพและความรักครอบครัวของก๋า เก็กเสียง ด้วยความจริงใจจากฉัน sunnyhigh โดย: กลุ่มชีวิตที่มีความสุข (sunnyhigh
) วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:58:13 น. พร้อมลุยยังพี่ หนูเตรียมตัวไปแบกหามแล้วนะ นี่ถ้าไม่คิดว่าขาดผู้ชาย เนี่ย ไม่แลกเวรจนได้มานะเนี่ย ไม่รู้โดนดุรึเปล่าเนี่ย เด๋วต้องหาขนมมาเซ่น เพื่อนด้วยแหละ
ตั้งใจไปให้ใช้แรงงานสุดๆ ตื่นเต้นๆ จะได้ยกแล้ว จะได้ไล่จับเด็กด้วย หุหุหุหุ อยู่เลยดีไหมเนี่ย  โดย: นังจ้วง (KhunnongOrn
) วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:39:40 น.จะไปไล่จับเด็กกินเหรอ มีน้ำลายไหลด้วย หุหุหุ ดีใจที่จะถึงวันเสาร์เร็วๆ อยากให้มาถึงและเสร็จสิ้นอย่างดีที่สุด สำหรับพวกเรา ขอบคุณคุณกลุ่มชีวิตที่มีความสุข ความสุขของแต่ละคนนั้น คงมีวิธีได้มาแตกต่างกัน อย่างตากะว่าก๋า เขาสามารถหาความสุขได้มากมาย รอบๆ ตัวเขา แค่หนังสือเพียง 1 เล่ม เขาก็มีความสุขได้แล้วมั้ง แต่สำหรับบางคน ความสุขคงหาไม่ได้ง่ายๆ หรือบางทียังไม่แน่ใจด้วยว่า ความสุขที่ตัวเองอยากได้ มันคืออะไร โดย: ซันนี่โลว์ IP: 125.24.191.178 วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:30:45 น.
ความสุขของหนู ก็คือมีชีวิตอยู่ไปวันๆ โดยไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แม่เคยบอกว่าตอนเด็กๆ อยากได้ของเล่น ก็ไม่เคยร้องไห้งอแง มีแต่เงียบๆๆ แล้วก็ลากแม่กลับไปที่เก่า ไปดูอีก ไม่ซื้อให้ก็ไม่ร้อง มีแต่หน้าหงิกไปแป็บเดียว เด๋วคนมาล้อก็อารมณ์ดี
555555 ชะรอยเพราะเป็นแบบนี้เลยกลัวการทำความเดือดร้อนให้คนอื่นที่สุด แม่เองก็ทนเด็กร้องไม่ได้ แม่บอกลูกแม่ไม่เคยร้อง หนูคงกลัวแม่ลำบาก ว่าแล้วมาบ่นไรก็ไม่รู้ แถวนี้ ว่าแล้ว ก็ขอยึดถือแนวทางของตัวเองต่อไปดีกว่า นังอรเอ๋ย ว่าแล้วก็งงว่าแล้วเขียนเรื่องเดียวกับพี่อิ๋วอยู่หรือเปล่า เอแล้วทำไมคิดถึงรื่องนี้ เอ๊ะ หรือว่าจะสมองสับสนเพราะตาลาย มีแต่ภาพเด็ก ในสมอง ว่าแล้ว น้ำลายก็สอ คริๆๆๆๆๆๆๆ ต้องไปดีก่า  โดย: น้องอร IP: 125.24.72.163 วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:58:45 น.
แวะมาทักทายตอนดึกเลยครับพี่อิ๋ว อิอิอิ
สบายดีนะครับพี่  โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า
) วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:16:45 น. ฉันขอบคุณที่ให้ความสำคัญกับชีวิตที่มีความสุข และสำคัญที่ทำอย่าไรก็ได้
ทำให้ชีวิตของตัวเองและครอบครัวมีนั้นความสุข ฉันคงมาเยือนครั้งสุดท้าย และไม่มีคำชี้แนะอะไรอีก ความดีทำให้ชีวิตมีความสุข ความชั่วหมดความสุขและสูญเสีย ลาก่อน โดย: กลุ่มชีวิตที่มีความสุข (sunnyhigh
) วันที่: 16 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:09:19 น.ซันนี่ โลว์ เขียนเรื่อง (รวมเล่ม)
ตากล้อง ถ่ายภาพประกอบ เอาไปให้ลุงซีทูเคหาทางจัดพิมพ์ กะว่าก๋าบรรเลงดนตรีและให้เสียงร้อง ปะหล่องครวญขลุ่ยรบกวนประกอบ ผลิตเป็นซีดีแนบหนังสือ คุณครู เจ้าหน้าที่สาธารณสุข พยาบาล พ่อครัว ผู้ดูแลร้านคอมพ์ หนุ่มชาวสวน เด็กทำงานเอกสารในสถานีวิทยุ ฯลฯ ช่วยกันขาย เผื่อได้ตังค์ โดย: หัวใจไข้ขึ้น
วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:14:28 น.แหมๆๆ คนข้างบนมาแนะนำช้าไปนิด ไม่งั้นคงหารายได้เพิ่มเติม ไปให้ห้องสมุดโรงเรียนบ้านหนองชุมแสงได้อีกเยอะเลยนะเนี่ย อิอิ โดย: ซันนี่-โลว์ IP: 125.24.221.199 วันที่: 19 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:18:20 น.
"เด็กทำงานเอกสารในสถานีวิทยุ"...ใครเหรอป้า?...
...ถ้าใช่คนที่ผมคิด...ผมว่าไม่เด็กแล้วมั้ง...เหอๆๆ... ...ไม่ได้เข้ามาป่วนซะนาน...เอาซะหน่อย... อิอิ...มั่ง! โดย: ตากล้อง IP: 125.25.112.181 วันที่: 19 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:55:56 น.
เอ...หรือว่าจะเด็กโข่งน๊อ คริ คริ คริ  นานๆ มาทีต้องช่วยกันป่วน เนอะ โดย: ซันนี่-โลว์ IP: 125.24.208.195 วันที่: 23 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:42:56 น.
นานจริงๆ ด้วยคุณ
ดีใจที่เจอกันอีกครั้ง ไปร่วมกิจกรรมกับคุณอุ้มสีมาด้วยหรือเปล่าครับ คิดถึงนะครับ โดย: คนขับช้า
วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:55:26 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
ส่วนตัวเชื่อว่าโลกไม่เคยเป็นสีขาวและสีเทาจริงๆเลยสักครั้ง มีก็แต่สีเทา ผ่านเวลาเลวร้ายมาก็จะเจอมุมมองที่งดงาม
ผ่านความคิดเลวร้าย ก็จะพบความคิด ดีงาม ผ่านความไม่เขาใจก็จะพบความเข้าใจแฝงอยู่ แม้แต่คนใจร้ายที่สุดกับเราก็อาจเป็นคนที่ใจดีที่สุด สำหรับใครสักคน บนโลกนี้แม้แต่คนที่ใจร้ายที่สุดกับสังคม บางทีก็อาจเป็นวีรบุรุษของคนบางคนได้เช่นกัน 5555555 ไม่รู้มาบ่นอะไรแถวนี้นะนี่
เรื่องเดินทาง ถ้ามีคนใจดีมาช่วยขนของอาจได้ไปช่วยฝั่งพี่อุ้มหรือฝั่งพี่อิ๋วนะคะพี่อิ๋ว แต่ถ้าไม่ หนูอรเตรียมตัวไปช่วยพี่อิ๋วที่โน่นเลยนะคะ
สิ่งที่ดีที่สุดคือคนที่รับฟังเราเวลาเราทุกข์และยิ้มให้เราเมื่อเรากลับมาสุขได้อีกครั้ง
ไมมานานแต่ยังไงๆ ก็ มาค่ะ