Group Blog
All Blog
|
<font color='#00FF00'>มิตรภาพบทที่ 3 ยอดเขาดอยจิจ้อง แห่งเมืองสามหมอก</font>  มิตรภาพบทที่ 3 ย้ายไปขึ้นเหนือกันบ้างนะ  ไปเยือนเมืองสามหมอก...สามหมอกจริงๆ ..คราวนี้ไปที่แม่ฮ่องสอน ภาพที่นำมาลงก็ไม่ใช่ภาพของเขาอยู่ดี แต่สวยใช้ได้...เลยขอยืมนำมาประกอบ ขอพาไปที่ อ.ปาย นะ เคยไปกันไม๊ ...ถ้าใครเคยไปจะชอบเมืองเล็กๆ แห่งนี้ ไปมาแล้ว 3 ครั้ง และจะยังคงไปอีกถ้ามีโอกาส เพราะไปกี่ครั้งๆ ก็จะประทับใจทุกครั้ง...อากาศดี เมืองน่าอยู่...ที่พักไม่แพง...อาหารราคาพอรับไหว...มีกิจกรรมให้ทำเพลิดเพลิน..จากครั้งแรกที่ไปเยือน....จำไม่ได้ว่าปีไหน แต่นานแล้วล่ะ ประมาณ 5 ปีมาแล้วมั้ง...ไปกันแบบ....สุ่มๆ ไป....รู้แต่ว่า อ.ปาย อยู่ที่แม่ฮ่องสอน เป็นสถานที่ที่น่าสนใจ...ตกลงกันได้ในกลุ่มสาวๆ ต่อมเที่ยวแตก...ก็พากันแบกเป้ไปเลย....เจออะไรค่อยว่ากันอีกที..ซื้อตั๋วรถไฟ...ลงเชียงใหม่...ต่อรถสองแถวไป อาเขต เพื่อต่อรถเมล์เข้า อ.ปาย...โอ้โห...ร้องได้แค่นี้เลย กับครั้งแรกของการเดินทางไปเมืองปาย...อะไรจะโค้งมากมายขนาดนี้....สุดยอด... ครั้งแรกที่ไปนะ...ในใจคิดว่า...ทำไมมันโค้งเยอะ..แบบนี้  ทำไมเส้นทางมันน่ากลัวแบบนี้ทำไมมันไกลขนาดนี้ เรียกว่าใครที่เมารถ...รับรองคุณจะประทับใจกับเส้นทางนี้ไปอีกนาน....เป็นความท้าทายปนกับความขยาดกลัว...และจะมีการแวะจอดระหว่างให้ด้วย เพื่อให้คุณพักอาการมึนเวียนหัวชั่วขณะ....ก่อนจะไปลุยอีกครึ่งทาง....เล่าไม่หนุกหรอ...ต้องไปลองเอง....ถ้าใครนั่งรถตู้...ยิ่งมีลุ้น..ว่าไอ้ที่กินไปเมื่อวาน...หรือเมื่อเช้า...มันจะออกมาไม๊....สุดๆ เลย...เส้นทางนี้...อุ้มผางก็ไปมาแล้ว...โค้งเยอะเหมือนกัน...แต่ไม่ยักมึนหัวเท่าเส้นปายนี้....มีทั้งขึ้นเขา...หักศอกทางโค้ง...วิวทิวทัศน์สองข้างทางสวยสุดๆๆๆ ต้นไม้..เหว...ภูเขา..ถนน...สวยค่ะ...ยิ่งเมื่อถึง อ.ปาย..ก็จะประทับใจเช่นกัน  ปาย เป็นเมืองเล็กๆ แต่น่าอยู่มาก ไม่พลุกพล่าน (ตอนนั้นนะ ตอนนี้ไม่รู้จะเปลี่ยนไม๊) เลือก guesthouse ราคา ย่อมเยาว์พักกัน พักที่ ดวงเกสต์เฮาส์ ถ้าใครเคยไปน่าจะรู้จัก เพราะเขาอยู่ติดถนนเลย...ไปถึงเจอหนุ่มน้อยคนนึง..ผมยาว..เท่ห์มาก...หน้าตาคมเข้ม....ผิวคล้ำ..เหมือนหนุ่มอินเดียแดง...หน้าตาใช้ได้...ก็สอบถามราคาที่พัก และ การท่องเที่ยวในเมืองปาย ....คุณน้องก็แนะนำให้ปั่นจักรยานเที่ยวในเมือง...มีที่เที่ยวน่าสนใจ....ทั้งบ่อน้ำพุร้อน วัดวาอารามสวยๆ และถ้าจะให้ดีก็ต้องเดินป่า...เดินป่าเหรอ...อึ้ง..อึ้ง..และก็อึ้ง  เดินป่าเนี่ยนะ...เดินยังไง..น่าสนใจเนอะ...ท้าทายดี... ตกลงเดินก็เดิน...และจะเดินยังไง...มีไกด์นำทางไม๊...อ๋อ..ผมเองครับ...ทันที...สาวๆ ไปทันที...ฮิฮิฮิ..สรุปว่าสาวๆ ต่อมเที่ยวแตก...หลวมตัวเดินป่าเพราะหนุ่มน้อย...เปล่าหรอก..แหม...ไม่ขนาดนั้น...ทุกคนคิดว่า...มันน่าสนใจ...และไม่เคยเที่ยวแบบนี้กัน...ก็เลยตกลงปลงใจกับหนุ่มน้อยคนนั้น...ว่าเข้าไปนั่น...   วันรุ่งขึ้น เขาให้เตรียมสิ่งของที่จำเป็นและขึ้นรถพาไปเที่ยวและเดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆ รู้สึกจะเที่ยวถ้ำผีแมนด้วยนะ และค้างคืน  พักอยู่บ้านชาวกะเหรี่ยง...มันเป็นอะไรที่วิเศษมากๆ มีภาพด้วยนะ...แต่ไม่ได้สแกน...เสียดายจัง.. ภาพสวยมาก...บ้านของกะเหรี่ยงเป็นไม้...ก็แข็งแรงพอใช้ได้ ...อากาศหนาวมากๆๆ แฝงอยู่..ความสดชื่นของป่าเขาลำเนาไพร...น้ำตกเล็กๆ กลางป่า...และมิตรภาพดีๆ ของชาวบ้านที่เป็นชาวกะเหรี่ยง..ซึ่งเขาพูดคนละภาษากับเรา แต่เขาพยายามคุยกับเรา..ดูแลเรา..อาจจะใช่ว่าเขาทำเพื่อเงิน..แต่ถ้าคุณเห็นแววตาและสีหน้าเขาแล้วจะรู้ว่า...เขารู้สึกดีที่มีนักท่องเที่ยวอย่างพวกเรา...ไปพักบ้านเขา...ไปทานน้ำชาจาก กาดำๆ ของเขา..ไปทานอาหารแปลกๆ ที่เขาทำ...ไปเห็นความเป็นอยู่ของพวกเขา....ซึ่งเราไม่มีวันได้เห็น..ถ้าเราไม่ออกไปหามันด้วยตนเอง  ระยะเวลา 1 วัน 1 คืน ที่เดินป่าและพักบ้านกะเหรี่ยงนั้น ทำให้เราประทับใจมาก และชอบการเดินป่าเมืองปายอย่างมาก แต่ถ้าเป็นฝรั่งไป..เขาจะยิ่งชอบ เพราะไกด์จะพาเขาไปทำกิจกรรมผาดโผนกว่านี้มาก...ซึ่งฝรั่งจะนิยมเที่ยวเมืองปายมาก ส่วนหนึ่งเพราะกิจกรรมต่างๆ ที่ไกด์แนะนำนะ แต่ไม่รู้ว่าปัจจุบันเมืองปายจะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน....เท่าที่รู้...หลังจากไปแล้วครั้งแรก...ทำให้ประทับใจจากการดูแลของน้องคนนั้น จนต้องกลับไปให้เขาพาเข้าป่าอีกเป็นครั้งที่ 2 คราวนี้หนักกว่าครั้งแรก เพราะต้องนอนกลางป่า 1 คืน และนอนบ้านชาวกะเหรี่ยงอีก 1 คืน แถมยังต้องเดินขึ้นดอยชื่อว่า...ดอยจิจ้อง...ดอยที่สูงมากสำหรับเมืองปาย...ขึ้นไปได้ไงไมรู้...รู้แต่ว่า..เพราะ ไอ้ดอยนี้แหล่ะ...ทำให้เราเลิกเดินป่าและเดินขึ้นเขาอีกเลยโหดแค่ไหน...อ่านต่อตอนหน้านะ...เรื่องมันยาวน่ะ  และยังมีมิตรภาพดีๆ เกิดขึ้นด้วยเช่นกัน...ปาย..ยังคงเป็นเมืองที่อยากไปเสมอ...หนาวนี้ก็จะกลับไปเยือนอีกเป็นครั้งที่ 4 
ไปด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆ นะๆๆ
 โดย: ยัยเด็กบ้า (กากีซ่าส์
 ) วันที่: 15 กันยายน 2548 เวลา:10:10:20 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
