Bloggang.com : sunny-low - เชียงใหม่อีกสักครั้ง!!!

Group Blog

กุมภาพันธ์ 2549

14 กุมภาพันธ์ 2549

เชียงใหม่อีกสักครั้ง!!!

All Blog

เชียงใหม่อีกสักครั้ง!!!

เห็นภาพพระธาตุดอยสุเทพ คงรู้แล้วเนอะว่าไปไหนมา เพิ่งไปมาเมื่อวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ และกลับมาเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมานี่เองค่ะ ยังเมื่อยก้นไม่หายเลย เพราะขาไปไปรถนอน แต่ขากลับกลับสปรินท์เตอร์ นั่งมาเกือบ 12 ชม. เมื่อยไปหมด คราวนี้ไปกับน้องชายร่วมโลกคนหนึ่ง

ขาไปไปโดยรถไฟด่วนนครพิงค์รอบ 18.00 น. ออกจริงประมาณ 18.20 น. มั้ง เป็นรถนอนปรับอากาศชั้น 2 ไปบ่อยมากเลยสำหรับด่วนนครพิงค์เนี่ย เรียกว่าถ้าขึ้นเชียงใหม่ก็จะไปขบวนนี้ตลอดแหล่ะ...

คราวนี้รถไฟไม่ยัก late เหมือนครั้งที่แล้ว ไปถึงเกือบตรงเวลา และเหมาสามล้อไปบ้านน้องสาวร่วมโลกคนหนึ่ง
อิอิอิ

ที่ต้องใช้คำว่าร่วมโลก เพราะเรา 3 คนไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เพื่อนๆ เชื่อเปล่า เรารู้จักกันทางอินเตอร์เน็ตและคบหากันมาเกือบปีแล้วมั้ง คบแบบมิตร แบบพี่น้องที่มีความรัก ความจริงใจและความห่วงใยให้กันและกัน โลกไซเบอร์ใบนี้พาให้ฉันมารู้จักน้องๆ พวกนี้ และสนิทสนมคุ้นเคยเหมือนเป็นญาติ เป็นคนรู้จัก ดีจังเลย

วันแรกพอไปถึงก็ไปเที่ยวบ้านถวายกัน เป็นแหล่งขายของศิลปหัตถกรรมพื้นเมือง ส่วนมากเป็นของตบแต่งบ้านซึ่งชิ้นจะใหญ่ๆ หมดปัญญาซื้อแบกมาฝากใครๆๆ ซื้อแต่ของเล็กๆ น้อยๆ เป็นของฝากเพื่อนๆ ที่ทำงาน

ตอนเย็นน้องสาวร่วมโลกพร้อมเพื่อนๆ ของน้องก็พาเราไปกินอาหารราคาถูกแสนอร่อยที่ร้าน ชายทุ่งกุ้งเต้น ราคาถูกจริงๆ นะ กิน 8 คน ประมาณหัวละ 100 บาท อาหารเยอะมาก ราคาต่อจานไม่แพง ประมาณ 30 - 40 บาท เอง เป็นเหมือนสวนอาหาร นั่งกินกับพื้นสบายๆ เหมือนแคร่ไม้มั้ง ประมาณนี้แหล่ะ บรรยากาศดีมีน้ำล้อมรอบ ไปเชียงใหม่ครั้งที่แล้วน้องๆ พวกนี้ก็พาไปกินอาหารอร่อยถูกๆ ตั้งหลายร้าน จะชอบเชียงใหม่ก็ตรงมีร้านอาหารอร่อยถูกๆ นี่แหล่ะ

แต่ถ้าไม่มีรถขับไปก็คงไปลำบากนะ เพราะแต่ละร้านก็อยู่ไกลเหมือนกัน

ที่ร้านอาหารแห่งนี้เรานัดเพื่อนใหม่ที่รู้จักทางเน็ตอีกคนหนึ่ง ซึ่งต้องบอกว่า การไปเชียงใหม่ของเราครั้งนี้ ก็เพราะสัญญาไว้กับเพื่อนคนนี้ว่าจะต้องไปพบกันก่อนที่เขาจะกลับมาอยู่กำแพงเพชร เมื่อสัญญาแล้วก็ต้องทำตามสัญญา เราจึงได้ไปเชียงใหม่อีกครั้ง และได้ไปกอดน้องสาวบ้าๆ คนหนึ่งอีกครั้งด้วย

มิตรภาพทางเน็ตทำให้เรารู้จักเพื่อนใหม่ๆ ดีๆ น่ารักๆ มากมาย กับเพื่อนคนนี้ก็พูดคุยกันอยู่หลายครั้ง หยอกล้อแซวเล่นกันตลอด มาเจอตัวจริงก็ทำให้เป็นกันเอง เพราะเราคุยกันแบบเป็นตัวเองมาตลอด เมื่อเจอตัวจริงเราก็เป็นตัวของเราเองกัน ทำให้เราสนิทสนมกันเร็ว เสียดายที่เขาต้องกลับกำแพงเพชร แต่บอกเขาไว้แล้วล่ะ ถ้ามีโอกาสคงได้ไปเยี่ยมที่กำแพงเพชรอีก เพราะเพื่อนที่รักมากคนหนึ่งทำงานอยู่ที่นั่น มิตรภาพก่อเกิดขึ้นแล้ว ยากที่จะลบเลือน แม้พบกันเพียงชั่วเวลาหนึ่ง

หลังจากกลับมากรุงเทพฯ ก็นั่งคิดแบบตลกๆ ว่า คน 8 คน ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ต่างถิ่นต่างที่อยู่ ต่างสังคม ต่างวัยแต่ทำไมมาพบกันได้ และรู้สึกดีที่ได้รู้จักคบหาพูดคุย เฮฮาหยอกล้อแซวเล่นเหมือนคบกันมานาน ทั้งๆ ที่เพิ่งคบกัน หากนับเวลาจริงๆ ก็ไม่กี่เดือนเองด้วย นี่ล่ะ มิตรภาพที่ฉันชอบ

เช้าวันที่สอง ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน เพราะเชียงใหม่ฉันไปบ่อยมาก สถานที่เที่ยวสำคัญๆ ก็ไปเกือบหมดแล้ว หมดหนทางก็เลยไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพ ซะเลย
เข้าวัดอีกแระ นั่นสิ ทำไมชีวิตฉันช่วงนี้วนเวียนกับวัดจังเลยก็ไม่รู้

น่ารักมั้ย เด็กดอยใจดี พอขึ้นไปยังไม่ถึงบันไดขึ้นพระธาตุ เราเห็นเด็กคนนี้ก็รีบไปขอถ่ายรูปเลย เขาน่ารักมาก
ดูการวางท่าของเขาสิ มาดนางแบบเลยนะเนี่ย ประทับใจเขาจริงๆ ลองชวนคุยถามชื่อ ถามราคา เขาก็จะพูดตามแม่เขาว่า แล้วแต่จาให้..สำเนียงแบบเด็กดอยน่ะนะ ชอบจัง

จากนั้นก็เดินขึ้นพระธาตุ ด้วยอายุอานามก็ไม่น้อยแล้ว แม้จะดูไม่สูงเท่าไหร่ ก็เล่นทำให้หอบได้เหมือนกันนะ

ขึ้นถึงพระธาตุดอยสุเทพ ก็ไหว้พระธาตุวน 3 รอบ ตามที่เขาแนะนำ และไหว้พระที่อยู่รอบๆ จากนั้นก็ไม่รู้จะไปไหน อ้อ..ไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพเนี่ย ต้องเหมารถไปกลับหัวละ 100 บาท จากราคาปกติหัวละ 80 บาทเอง เพราะคนไม่มี แต่ก็สะดวกดี ไม่ต้องหารถต่ออีก

ลงจากพระธาตุดอยสุเทพ ก็ไปหาซื้อของที่กาดหลวง หาของกินกลางวันและของฝากตามสั่งการของเพื่อนๆ และกลับมาที่พัก ตอนเย็นก็ไปเดินตลาดถนนคนเดินที่เขาปิดถนนนำของมาวางขายมากมายก่ายกองจริงๆ แต่เราคิดว่ามันน่าจะเป็นถนนคนดันมากกว่านะ

เพราะมันแทบไม่ได้เดินเลยน่ะ โดนดันๆ ให้เดินไปข้างหน้าตลอด รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่สนามแข่งอะไรสักอย่างที่ต้องหลบผู้คน ถ้าอยากจะดูของ คนเยอะจริงๆ ทั้งนักท่องเที่ยวชาวไทยและต่างประเทศ สินค้าที่วางขายก็มากมายหลากหลาย เพลินจริงๆ เพลินจนเดินหลงเข้าไปในวัดแห่งหนึ่ง ชื่อว่าวัดพันเตาหรือพันเท่านี่แหล่ะ เดินยังไงก็ไม่รู้หลงเข้าวัดอีกแระ

เห็นมีร้านข้าวซอยอยู่ก็เลยนั่งกินข้าวซอยและ
น้ำแตงโมปั่น ได้อารมณ์ดีจริงๆ กินข้าวซอยตอน 3 ทุ่มในวัดเนี่ย แต่วัดนี้สวยนะ โบสถ์เขาทำด้วยไม้ศิลปแบบชาวเหนือแท้ๆ ไม่รู้จะบอกยังไงเพราะไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย เพียงแต่หลงๆ เข้าไปก็เลยเดินเข้าไปไหว้พระซะเลย ไปนั่งสงบในโบสถ์ก็เลยรู้สึกว่าสวยดี เพราะโบสถ์ของวัดกรุงเทพฯ หรือวัดหลายๆ แห่งทั่วไปจะทำด้วยปูนใช่เปล่า และมีภาพจิตรกรรมฝาผนังตามกำแพงโบสถ์ แต่ที่นี่ไม่มี เป็นไม้ทั้งหลังดูขลังดีเนอะ..แต่มาคนเดียวคงน่ากลัววังเวงพิกลๆ

เดินเพลินๆ ยังไม่เมื่อยขาเลย น้องสาวโทร.ตาม ก็เลยถามทางที่จะไปหา เพราะไม่รู้ว่าตนเองเดินมาตรงไหนของตลาดแล้ว แต่คนฉลาดน่ะนะ เดินไปอ่านป้ายไปก็ถึงเองแหล่ะ อิอิอิ

ตอนเช้าก่อนกลับตรงกับวันมาฆบูชาก็เลยตื่นเช้าไปเที่ยวตลาดและซื้อของใส่บาตร คราวที่แล้วมาก็ช่วงวันสำคัญทางศาสนาเหมือนกัน และตื่นมาใส่บาตรพระที่ตลาดตอนเช้าเหมือนกัน ทำไมเราต้องมาใส่บาตรพระไกล 800 กว่าโลขนาดนี้วะเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ

ใส่บาตรเสร็จก็เดินไปกินโจ๊กเจ้าอร่อย ชื่อร้านอารายหว่า สมเพชร เปล่า อืม น่าจะใช่ อร่อยดีนะ และซื้อข้าวหมูอบกับข้าวไก่อบไว้กินบนรถกับน้องชายอีกคนละกล่อง ขอบอกว่าข้าวไก่อบ คุ้มมาก ไก่ชิ้นใหญ่มาก มาทั้งสะโพกเลยน่ะ ชิ้นใหญ่ดีจริงๆ

กลับที่พักแบกเป้ไปสถานีรถไฟเพื่อขึ้นรถสปรินท์เตอร์เกือบตกรถกันแล้ว ไม่คิดว่ามันจะตรงเวลาขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อเลย และเพราะไม่ค่อยได้นั่งรถสปรินท์เตอร์เลยจำไม่ได้ว่าเขาจะมีขนมว่างและอาหารเลี้ยงตลอด อิ่มมาตลอดทางเลยล่ะ แต่รถมันกระเทือนจนหัวสั่นหัวคลอนตลอดทางเหมือนกัน จากที่ว่าอิ่มๆ พอถึงดอนเมืองมันก็เริ่มหิวอีกอยู่ดีแหล่ะ....อิอิอิ

ทริปนี้เหมือนไม่ได้ไปไหนเลยเนอะ แต่ถ้าคิดอีกที ทริปนี้ทำให้ฉันคุ้นเคยกับเมืองเชียงใหม่มากขึ้น และรู้จักเส้นทางตลอดจนการนั่งรถสองแถวไปยังที่ต่างๆ อ้อ..ที่สำคัญทำให้ฉันฉลาดในการข้ามถนนมากขึ้น เพราะเมืองเชียงใหม่นี้หากคุณจะข้ามถนน คุณต้องกดสัญญาณไฟตรงเสาสัญญาณเพื่อรอไฟสัญญาณข้ามเอง ไม่งั้นอดข้าม และถึงกดแล้ว คุณก็ต้องรอให้แน่ใจว่ารถเขาพร้อมจะหยุดให้คุณข้ามจริงๆ เปล่า เพราะคนขับรถที่เชียงใหม่กับที่กรุงเทพฯ จะมีลักษณะคล้ายๆ กันในบางอย่างคือ จะตาบอดสีแดง
ชั่วขณะน่ะ ครั้งที่แล้ว ฉันข้ามไม่เป็นยืนเกือบ 20 นาทียังไม่ได้ข้ามเลย ยืนนึกในใจว่าตูจะข้ามยังไงวะเนี่ย รถไม่คิดจะหยุดกันเลย และหลั่งไหลมายังกับสายน้ำ สุดท้ายต้องไปเดินอ้อมถนนเพื่อข้ามฝั่ง
เห็นมั้ย...คนเรามักจะโง่ก่อนฉลาดเสมอ..เนอะ

สรุปทริปเชียงใหม่นี้ เราได้รู้จักเพื่อนใหม่อีก 2 คน และรู้จักเมืองเชียงใหม่มากขึ้น จนรู้สึกว่าตัวเองชักจะคุ้นเคยกับเชียงใหม่มากไปซะแล้ว คราวหน้าไปเชียงราย
ดีก่า...เบื่อเชียงใหม่แล้วน่ะ หรือไม่ก็ล่องใต้เลย เริ่มจากจังหวัดยะลา นราธิวาสและปัตตานี เลยดีมั้ย มีลุ้นดี..เนอะ

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 1 ตุลาคม 2549 11:27:37 น.
Counter : 84 Pageviews.

12 comments

มาคราวนี้เหมือนเที่ยวไม่ค่อยจุใจเนอะป้าเนอะ
เอาไว้คราวหน้าเรานัดกันไปที่อื่นดีกว่า เบื่อเชียงใหม่แล้ว
ถ้ามาอีก ก็ไม่รู้จะไปเที่ยวไหนแล้ว ที่ไหนก็ไปมาหมดแล้ว

ถ้ามีโอกาส เด็กดอยจะลงไปหาแล้วเราก็ไปทะเลนะ
อยากไป๊อยากไป........

แต่ต้องหาวันว่างก่อน สักอาทิตย์นึง(เยอะไปป่าว)

คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ ป้าจ๋า ดูแลตัวเองนะ
เห็นป้ามีความสุขก็ดีใจแล้ว จะเอาอะไรมากมายกะชีวิตคนแก่เนอะ
ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ (ชะแว้บบบบบบ หลบวิถีกระสุนก่อน)

โดย: ยัยเด็กบ้า (กากีซ่าส์

) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:36:04 น.

อ้าววว..แล้วรูปคู่สองแม่ลูกชาวดอยอยู่ไหนอ่า

เอามาอวดกันหน่อยเร้ววววววววว

โดย: กากีซ่าส์

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:37:10 น.

ไปเชียงใหม่คราวนี้เวลาน้อยไปนิด

เอาไว้แก้ตัวใหม่คราวหน้าเนอะ

เมื่อวานเหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งเลย

เข้าเนตไม่ได้อ่ะ

เลยไม่ได้แฮปปี้วาเลนไทน์กลับป้าเลย

อิอิอิ

(เรียกตามคนข้างบนอ่ะนะ)

โดย: nine river IP: 202.29.78.2 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:50:15 น.

ขอให้มาจริงๆ เถอะ ยัยเด็กบ้า...แต่บอกก่อนล่วงหน้าแล้วกันนะ จาได้ลาพักร้อนมาอยู่เป็นเพื่อน มาสิรีบๆ มา แต่ถ้าจะให้ดี อยากให้มาหลัง 15 เมษาฯ นะ เพราะช่วงนี้จนถึง
เมษาฯ ต้นๆ งานจะเยอะมากน่ะ กำลังท้อๆ และถอยๆ กับสู้ๆ ยังไงไม่รู้ว่ะ....เฮ้อ

มาแล้วไปไหนไปกัน ได้เลย

อ้อ..รูปคู่แม่ลูกชาวดอยนั่นน่ะ ตอนแรกก็นำมาลงนะ
แต่รูปมันสวยงัย เดี๋ยวเพื่อนๆ เห็นแล้วจะเข้ามาจีบน่ะ

อิอิ
อิอิ

เลยลบออกไปแย้ว..555555

คุณนาย ริเวอร์ จะไม่น่ารักก็ตรงเรียกเราว่า ป้า นี่แหล่ะ
แหม คุณน้า ก้อ..

อิอิ
ห่างกันไม่กี่ปีเองนะตัวเอง
เนอะ เนอะ

โดย: sunny-low (sunny-low

) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:11:20 น.

เอารูปมาลง ขออนุญาติ เจ้าของผลงานยังครับ