Group Blog
All Blog
|
ความรู้สึก..ไม่เคยเปลี่ยน  เมื่อคืนมีนัดสำคัญกับเพื่อนๆ ห้องเพื่อชีวิตไปดูน้าหมูเล่นดนตรีที่บ้านดาวแดงสาดแสงเดือน ... ระหว่างเดินทางไปก็เห็น ครอบครัวกลางถนน  พ่อขับรถเมล์ แม่เป็นกระเป๋ารถ และเด็กหญิงน้อยอายุประมาณนี้มั้ง เด็กน้อยน่ารัก เจ้าบทบาท และเก่งกล้าสามารถ คุณเธอจะตีบทบาทเป็นโน่นเป็นนี่ตลอดเวลา เหมือนเด็กๆ ที่ชอบเล่นบทเป็นแม่ เป็นลูก  เธอจะจีบปากพูดอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่อง แต่สีหน้าแววตาเธอสิ มันน่าหมั่นไส้จริงๆ เธอสามารถยืนบนรถเมล์โดยไม่ต้องจับอะไรได้นานๆ ขนาดเราเป็นผู้ใหญ่ ขึ้นรถเมล์เรายังหาที่จับให้มั่นคง เพื่อกันตัวเองไม่ให้ล้ม แม้ว่ารถจะขับไม่น่ากลัวก็ตาม แต่เด็กน้อยคนนี้เธอไม่จับอะไรเลย การทรงตัวเธอดีมาก แม้อายุจะแค่นั้น เธอยืนโม้และแสดงบทบาทอะไรของเธอไปเรื่อยๆ เมื่อยๆ ก็วิ่งไปหาพ่อคนขับ เบื่อก็มายืนมองแม่เก็บเงิน และมองหน้าตาผู้โดยสาร พร้อมแสดงสีหน้ากวนๆ น่าหยิก ฉันได้แต่ยิ้มขำๆ และคอยประคองห่างๆ เป็นบางคราวยามแม่คุณเสียหลัก แต่น้อยครั้งมาก เพราะแม่คุณดันมายืนตรงด้านหน้าซึ่งฉันนั่งพอดี เด็กอารายเนี่ย  มองๆ ไปก็รู้สึกว่า สังคมเรามันต้องดิ้นรนน่ะนะ เห็นรถเมล์หลายๆ คัน ทั้งรถปรับอากาศ (รถแอร์) รถระบายอากาศ (รถธรรมดา) ทั้ง ขสมก.และร่วมบริการ ก็จะมีภาพครอบครัวกลางถนนแบบนี้... อย่างน้อย มองโลกในแง่ดี...ครอบครัวเขาก็ยังได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ความรัก ความอบอุ่นในครอบครัวก็ยังคงมีอยู่ตลอด เนอะ... สำหรับบรรยากาศงานพบปะสังสรรค์กับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่บ้านดาวแดงสาดแสงเดือนคืนนั้น ขอบอกว่า... อยากขอบคุณห้องเพื่อชีวิต และอะไรก็ตาม ขอบคุณความรู้สึกดีๆ และมิตรภาพดีๆ ทียังมีอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง แม้เวลาล่วงเลยมาปีกว่าๆ แล้ว ฉันเจอพวกเขาในยามที่อ่อนล้าและไม่มีใคร อยากขอบคุณ "เขาคนนั้น" ที่ผลักฉันออกมาจากชีวิตเขา ทำให้ฉันได้พบเจอพวกเขาทุกคน ณ ที่นี่ ขอบคุณความประทับใจที่เกิดจากพี่คนหนึ่ง ทั้งๆ ที่ก่อนเจอเขา ฉันกลัวเขามาตลอดเวลา และไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้พบปะสังสรรค์ด้วยเลย ขอบคุณค่ะ ที่ยอมรับไมตรีจากน้องคนนี้ ขอบคุณเพื่อนใหม่ทุกคน น้องๆ น่ารักมากรู้ตัวกันเปล่า คลิกไปฟังเพลงน้าหมู กันนะ ลมรำเพย Artist : พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ....ลมรำเพย.....พงษ์เทพ กระโดนชำนาน Intro/E/C#m/B/G#m/C#m/F#m/G#m/E E C#m B G#m C#m F#m G#m จากไปแล้วดังลมรำเพย โอ้อกเอ๋ยไม่หวนกลับหลัง ดั่งราตรีที่ลืมรุ่งราง ดุจดาวที่หลงฟ้ากว้าง G#m ดั่งทางที่ร้างสัญจร E C#m B G#m C#m F#m จากไปแล้วหนอความหวังดี คอยจู้จี้หว่งใยไถ่ถอน แว่นเสื้อผ้าหยูกยากระเซ้าเง้างอน G#m E อยู่ตรงไหนฟูกหมอนถามกับความคิดถึง E E E E G#m C#m F#m เพียงน้ำคำกล่าวลาเข้มแข็ง ขวัญโรยอ่อนเรี่ยวแรง หลั่งรินน้ำตาคราหนึ่ง จากก็เจ็บอยู่ก็จำเจจึง G#m E ไปเพื่อไถ่ถามถึงห่วงหากันอีกสักหน E C#m B G#m C#m F#m เหม่อมองแล้วเมื่อไหร่จะมา ห่วงหนักหนาว่าจะสับสน ไต่แสงดาวกับใครกี่คน G#m E ไปเพื่อจะหลุดพ้นหรือตั้งใจไปเหงา //www.kachin.biz/main/PONGTAP03.htm 
 สนุกมาก...แต่ไม่แสดงออก พี่ๆ แบบพี่เนี่ย..แถวบ้านหนูเขาเรียก  เก็บไว้เป็นความลับดีกว่า  หนูอิ๋ว หนูก้อเป็นทีม สาว สาว สาว ก๊ะพี่ก๊ะหนูอาร์ตไง แต่ขำเน๊อะ ตอนหนูเต้นน่ะ พี่ละข๊ำ ขำ แปลว่า ขำซ๊ายิ่งกว่าขำ มันจะขำอะไรกันนักกันหนา ว่ามะ  อ้าว เฮ๊ย..ก้อมันขำจริงๆนี่หว่า  โดย: ฟ้า...บัลลั่กกั้ก (ฟ้าคงสั่งมา
 ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:53:16 น. พี่ฟ้าฯ ขำเนี่ย เพราะนู๋เต้นสวยเหรออิอิ เอ...หรือว่า ยังไม่ได้เรื่อง งั้นต้องไปซ้อมซักกะหน่อยแล้ว ห่างเหินเวทีมานาน...เนอะ เป็นช่วงเวลาปลดปล่อยพี่ เครียดมาตั้งอาทิตย์เต็มๆ และน้าหมูด้วย ขวัญใจเลยเนี่ย  โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:28:34 น.อยากแบบ เปิดมาแล้วได้ฟังเลย ไม่ชอบ ก็ลบได้นะจ้ะ ไม่มีปัญหาจ้า  โดย: ชมพู่แปะเพลง (ชมพู่มะเหมี่ยว
) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:17:53 น.กอดกัน กอดกัน อบอุ่นดีเนอะ
 โดย: ชมพู่..เฝ้าร้าน (ชมพู่มะเหมี่ยว
) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:19:03 น.เมื่อคืนที่ได้กอดมันเต็มตื้นดีนะ
อาร์ตเติบโตมาในครอบครัวที่ไม่ได้แสดงความรักด้วยการกอด กับเพื่อน ไม่ว่ากลุ่มไหนๆ เราก็ไม่กอดกัน จะได้กอดบ้างก็ตอนน้องที่ออฟฟิศมาร้องไห้กับเรา ก็เลยกอดโอ๋มันไปตามประสา แต่เมื่อคืน มันดีแฮะ ดีมากๆ เลย แล้วก็อยากกอดเจ้าเด็กที่เชียงใหม่ด้วย  โดย: นางสาวอาร์ต
วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:51:50 น.ขอบใจน้องชมพู่ฯ มากๆ เลยนะจ๊ะ จริงๆ ก็อยากเปิดมาแล้วฟังเพลงได้เลยเหมือนกัน แต่ทำม่ายเป็น..... อิอิ มีเพลงในหุบเขาปะ ถ้ามีบอกด้วยนะ จะได้นำมาลงในบล็อกต่อไป... ได้คืบเอาทั้งตัวเนอะ..... ก็ไม่ค่อยได้กอดใครเหมือนกัน คนที่เคยกอดมากที่สุดก็คือ คนที่เคยทำร้ายเรามากที่สุด  แต่ตอนนี้...คนที่กอดมากที่สุด ก็คือ เพื่อนทีกำลังท้องที่ทำงาน และน้องที่เชียงใหม่ เจอทีไร...กอดกันทุกที งั้นเวลาเราเจอกัน... เรามากอดกันดีก่า....เนอะ เนอะ... กอดกันกลม แบบคืนนั้นงัย!!! กลมดิ๊กเลย... ยิ่งได้กอดพี่ฟ้าฯ ยิ่งกลมดิ๊ก...เนอะ...แหะ แหะ แหะ  โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:6:15:56 น.เอ่อ....คุยเรื่องไรกันเหรอครับ
ผมเอี่ยวด้วยคนได้ป่ะ แบบอยากมีส่วนร่วมอ่ะ อิอิ โดย: ปะหล่อง (ปะหล่อง
) วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:36:37 น.อิอิ...คุณครูมาเชียว
งานนี้หนุ่มๆ ไม่มีเอี่ยวจ้ะ พี่ซันนี่ ในหุบเขามีนะจ๊ะ อัพบล็อกเมื่อไหร่ ก็หลังไมค์มาได้เลย เดี๋ยวชมพู่แปะให้ค่ะ โดย: ชมพู่มะเหมี่ยว
วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:22:52 น.หวัดดี ป้าเจ้าของบ้าน..
คืนนี้ ..ก็หนุกหนานดี เนาะ โดย: พุกไม้
วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:09:48 น.ดีจัยค่ะที่เจอพี่อิ๋ว ได้ยินกกซ. พูดถึงอยู่บ่อยๆ ค่ะ ไว้เจอกันอีกนะคะ
โดย: แปรเปลี่ยน
วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:39:43 น.เช้าวันจันทร์อีกละ..
วันนี้ห้ามป่วยด้วย เพราะ...ป่วยไปเมื่อจันทร์ที่แล้ว ฟ้าก็ครึ้มๆ..บรรยากาศ น่านอน โดย: พุกไม้
วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:44:58 น.โชคดี เรายังไม่เคยป่วย วันนี้เลยขอให้สิทธิ์นอนป่วยอยู่บ้านดีก่า อิอิ  ฝนมันตกบ่อยน่ะ โดดร่มสักนิดแล้วกันนะ  ยินดีรู้จักเช่นกันจ้า น้องแปรเปลี่ยน เจอกันอีกหลายๆ ครั้งได้เลยนะ โดย: s (sunny-low
) วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:39:11 น.เด็กที่เชียงใหม่ นี่ใครกันเหรอ??? เห็นพูดถึงอยู่ได้ตลอด..
ใช่คนนี้ป่ะ??? โดย: กากีซ่าส์
วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:18:25 น. โดย: แดดร่มลมโชย
วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:01:24 น.เด็กหลงทางที่ไหนหว่านั่นน่ะ สงสัยจะหาแฟน เอ๊ย ผู้ปกครองไม่เจอ อิอิ ได้เลยน้องแดดร่มฯ  แต่อย่าให้นานมากไปนะ สังขารกับอายุชักไม่ไหวแล้ว  งั้นขอไปซ้อมเต้มพลางๆ ก่อนนะ โดย: sunny-low (sunny-low
) วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:33:05 น.ภาพอันคุ้นตาของป้าเจ้าของบ้านครับ...เหอๆๆ
 โดย: ตากล้อง...ขี้เมา (ตากล้อง
) วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:25:26 น.เพลงมันตีกันน่ะ ทำไงดี ลบได้ปะ ลบนะ ไปใส่อีกบล้อกแล้วนี่ เนอะ ขอบจายมากๆๆ จ้า โดย: s (sunny-low
) วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:13:09 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
อยากบอกว่าของที่พี่ให้มา ถูกใจมักมากๆๆๆ
ถึงแม้บางคนจะสนุกมากๆ...
แต่ไม่แสดงออก..(ตามเคย)
มิตรภาพยังคง อบอุ่น
ขอเพียง รัก,เข้าใจ และ จริงใจ ต่อกัน..
มิตรภาพย่อม งดงาม