Group Blog
All Blog
|
ท่องเที่ยวเมืองน่าน ตอนสุดท้ายล่ะนะ ( *o* ) ทิ้งห่างไปเลยเนาะ...บล็อกที่แล้วกับบล็อกนี้ บล็อกนี้จะพาไปเที่ยววัดเสียส่วนใหญ่นะคะ เป็นวัดที่อยู่ในตัวเมืองน่าน ชักลืมๆ แล้วด้วยว่าชื่อวัดอะไรบ้าง  และจุดเด่นของวัดเป็นอย่างไร ก็ลองชมๆ ภาพกันไปก่อนแล้วกันค่ะ หากชื่นชมวัดไหนเป็นพิเศษ เมื่อมีโอกาสก็อย่าลืมไปเยือนกันนะ จังหวัดน่าน เป็นจังหวัดที่น่าท่องเที่ยวจังหวัดหนึ่ง เขาดูเงียบสงบ และงดงามด้วยธรรมชาติ ถ้ามีโอกาส ฉันคงไปเยือนอีกแน่นอน ก็บอกๆ ว่าที่พี่เขยไว้แล้วว่า มาอีกเมื่อไหร่...ขอมาด้วยคนนะ  ชื่อเพลง อาขยานล้านนา ของคุณจรัล ชอบทำนองและเนื้อหาของเพลงนี้ล่ะ แต่เสียงที่เพื่อนๆ ได้ยินนี้ไม่ใช่เสียงคุณจรัลฯ นะคะ เสียงน้องชายคนหนึ่งที่มีคนหลายๆ คนลงความเห็นว่า น้องเขาเป็นเงาเสียงของคุณจรัลฯ ได้เลย และเป็นน้องที่บังคับให้ต้องเขียนบล็อกใหม่นี่แหล่ะ อิอิ  พระธาตุแช่แห้ง วันนี้จะค่อนข้างล้าๆ พี่เขาพาไปไหนก็ไปแบบงั้นๆ  และเวลามีแค่ครึ่งวันด้วยก็เลยเที่ยวแบบฆ่าเวลาซะมากกว่า พระธาตุแช่แห้ง คาดว่าน่าจะเป็นพระธาตุประจำจังหวัดน่าน เพราะเท่าที่เข้าใจ หลายๆ จังหวัดแต่ไม่รู้ว่าทุกจังหวัดหรือเปล่า จะมีพระธาตุประจำจังหวัดด้วยใช่ปะ ตัวเองเคยไปแม่ฮ่องสอนมา 3 รอบ แต่ไม่มีโอกาสไปไหว้พระธาตุดอยกองมู ซึ่งเป็นพระธาตุประจำจังหวัดนี้สักที แสดงว่ายังไปไม่ถึง งั้นต้องหาโอกาสไปให้ถึง เนอะ  อิอิ  ช่วงที่ไปนั้นอยู่ระหว่างการบูรณะปฏิสังขรณ์ ก็เลยดูอะไรๆ รกๆ ไปนิด  แดดแรงไปนิด แต่ฝนตกด้วยนะ หลานๆ ตาหยีเหยเกเลย อิอิ  ลองไปเดินเที่ยวข้างในกันค่ะ ว่าเขามีอะไรบ้าง เขาจะมีสวนสัตว์เล็ก มีสารพัดสัตว์เหมือนกัน เจ้าหมีน้อยตัวนี้ ถ่ายรูปยากมาก เพราะเขาจะวิ่งตลอด คาดว่าเขาจะเครียดๆ นะคะ คงไม่ชอบอยู่ในกรงแบบนี้  ถ่ายรูปเขามา 10 รูปมั้ง แต่เป็นกรงเปล่าซะ 7 รูป เพราะถ่ายไม่ทัน เขาวิ่งไปมาไม่ยอมหยุดนิ่งเลย ต้องเอาอาหารมาล่อ แต่เขาไม่กินอะไรเลย น่าสงสารเขานะ...เห็นอาการเขารู้เลยว่า เขาคงจะไม่ชอบแบบนี้ น่าสะเดาะกรงเปิดให้เขาหนีเนอะ แต่ไม่รู้ว่า ถ้าเขาออกมา เขาจะอยู่ในโลกภายนอกที่ไม่ใช่บ้านเขาได้เหรอ  นอกจากหมีน้อยผู้น่าสงสาร เราก็จะเห็นเจ้าเม่นคู่นี้ และนกเหงือกคู่นี้ และยังมีกระต่ายอีกหลายสิบตัว นกอีก 2 - 3 ชนิด และเจ้าห่านตัวนี้เห็นปะ  จากสวนสัตว์เล็กๆ เราเดินเที่ยวรอบๆ พระธาตุ เห็นรูปวาดรอบผนัง ก็เลยให้น้องเขาถ่ายมาให้ชมกันเป็นบางภาพค่ะ    เสียดายเขากำลังซ่อมโน่นซ่อมนี่ ทำให้การเดินชมภาพวาดไม่สะดวก ไปที่อื่นกันดีก่า....ไปวัดนี้กันค่ะ  เห็นภาพทายถูกเปล่า ชื่อวัดอะไร ลองมาดูใกล้ๆ อีกนิดแล้วกัน  เห็นยัง...ตัวอะไรรองรับเจดีย์อยู่ ชื่อวัดช้างค้ำ ถูกเปล่าหว่า หรือวัดช้างล้อมหว่า เอ....วัดอะไรกันแน่... ไม่รู้แล้วน่ะช้างค้ำหรือช้างล้อมไม่แน่ใจ รู้แต่ว่า วัดแห่งนี้มีพระพุทธรูปล้ำค่าที่ทำจากทองแท้ๆ องค์หนึ่ง       วัดภูมินทร์ คือ วัดที่ว่าที่พี่เขยเขาบอกว่า แต่ยังไง...ก็ชอบวัดหนองบัวมากกว่าล่ะ วัดภูมินทร์ คงจะเป็นวัดดังอีกแห่งหนึ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเที่ยวชม เพราะพระพุทธรูปจตุรทิศนี่ คงหาชมที่อื่นไม่ได้แน่ เพราะเท่าที่เคยไปเที่ยววัดหลายๆ วัดมา ก็ไม่เคยเห็นวัดไหน สร้างพระพุทธรูปลักษณะแบบนี้นะ หรือใครเคยเจอคะ  ออกจากวัดภูมินทร์ เจอรถเข็นขายไอศรีม แวะไปชิมหน่อยดีก่า คนขายบอกว่าเป็นไอศครีมเจ้าดังของเมืองน่าน ถ้าใครมาน่านต้องชิมไอศครีมป้านิ่ม และยังมีขนมหวานๆ ของป้านิ่มอีกหลายอย่าง ได้ยินแต่บัวลอย ไม่รู้มีอย่างอื่นเปล่า เขาบอกว่าอร่อยมาก ใครมีโอกาสไป ฝากแวะชืมเผื่อด้วยนะคะ เขาจะขายกันที่ตลาดโต้รุ่งในตัวเมืองน่านน่ะค่ะ  เพราะคนขายนะเนี่ย..ถึงได้ซื้อ ไม่ใช่เพราะป้านิ่มหรอก เครื่องที่เขาใส่ในไอศครีมจะไม่มีแต่เฉพาะลูกชิด มันเชื่อม แต่จะมีสลิ่ม และลอดช่องสิงคโปร์ เพิ่มมาด้วย กะทิของเขามันและหวานอร่อยมากค่ะ ขอบอก  ยังมีอีกตั้ง 2 วัดแน่ะ ไปกันต่อนะ สวยดีเหมือนกัน ไปถ่ายรูปแล้วกลับเลย เพราะเกือบเที่ยงแล้ว    ภาพสุดท้ายนี้ถ่ายจากกระจกรถด้านหลังที่กำลังเคลื่อนตัวออกจากวัดพอดี มุมสวยดี.... อ่ะ...วัดสุดท้าย ใกล้บ้านที่สุด วัดนี้จริงๆ ไปกับหลานๆ ตอนเช้าแล้ว และได้ภาพนี้มาค่ะ  และนี่ก็ชื่อวัดเขา  หากสังเกตดีๆ โบสถ์วัดนี้จะดูอลังการ และไม่เหมือนกับวัดที่เราไปเที่ยวมา เพราะคนที่หาเงินมาสร้างโบสถ์นี้เป็นคนกรุงเทพฯ ค่ะ วัดเลยออกจะอลังการคล้ายวัดดอนเมือง วัดหลักสี่ ในกรุงเทพฯ เต็มไปด้วยสีทองอร่ามซะมากกว่า เนาะ  ด้านหลังเป็นปูน...เขาเรียกศิลปะแบบนี้ว่าอะไรเหรอ...  ยังไม่พอ...มีภาพจิตรกรรมฝาผนังด้วย เหมือนบางวัดในกรุงเทพฯ เลย  หลังจากถ่ายภาพภายในวัด จนไม่รู้จะถ่ายอะไรแล้ว และเจ้าอาวาส ซึ่งเป็นหลวงลุงของว่าที่พี่เขย ยังไม่มาสักที เพราะเขาสองคนจะรอถวายสังฆทานกัน เริ่มรู้สึกอยู่ไม่สุข เลยเดินออกมานอกวัด แล้วก็เจอภาพถูกใจที่สุดเลยค่ะ ภาพแบบนี้ไง....    ขอส่งท้ายด้วยรูปพักผ่อนแบบสบายๆ ของเจ้าของบล็อก เอ๊ย!!! ไม่ใช่ๆๆ ของพี่วัวกลุ่มนี้ค่ะ ต้องเดินไปขอชาวบ้านแถวนั้นถ่ายเลยนะ เขาคง งง ยัยนี่ไม่เคยเห็นวัวเหรอ เคยเห็นค่ะ แต่ไม่เคยถ่ายรูปมันซักกะทีน่ะดิ   บล็อกนี้จะยาวมากเป็นพิเศษนะคะ เพราะเชื่อว่า
เพลงเพราะๆของครูจรัล
ให้คนร้องเพลงไม่เป็นร้อง เพลงนี้ก็ยังเพราะครับ .................. ชอบจิตรกรรมฝาผนังมากครับพี่ แต่ดูไม่จุใจเลย ................. พี่อิ๋วสบายดีนะครับ  โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
 ) วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:10:59:40 น.ยังไม่เคยไปเที่ยวน่านเลย
มีเวลาต้องไปมั่งและ โดย: jetmom3425
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:11:31:50 น.อิ่มบุญตามไปด้วยค่ะพี่อิ๋ว
วัดทางเหนือเป็นเอกลักษณ์ดีนะคะ ชอบภาพวัดใกล้บ้าน ในบรรยากาศตอนเช้าค่ะพี่ สวยดี  โดย: PANDIN
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:16:54:48 น.อาทิตย์นี้และเดือนนี้ พี่คงไปไหนไม่ได้เลย  อาจพ่วงยาวไปถึงกลางเดือนหน้า เอางี้ดีก่า  ถ้าใครสะดวกไป ก็ไปกันเลยค่ะ อย่าดึงกันไปมา.... จะอดไปเสียทั้งหมด เนาะ เพื่อนๆ ได้ไปเที่ยว ก็เหมือนตัวเองได้ไปด้วยแหล่ะ เดี๋ยวก็มีภาพมาให้ชม เนอะ  ถ้ารอพี่...สงสัยจะอดไปยาว  กะว่าก๋า...เชียงใหม่กับน่าน ห่างกันกี่โลเชียว ไปดูให้จุใจด้วยตัวเองสิ สวยนะ... พี่ไม่มีความรู้ทางจิตรกรรมถ่ายรูปมาแบบงูๆ ปลาๆ ก็เลยเอามาแค่เรียกน้ำลาย เอ๊ย น้ำย่อยน่ะ  ช่วงนี้....ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่นัก มีเรื่องงานให้เครียดแทบทุกวัน วันนี้ก็เกือบตาย... แต่โชคดี...ทุกอย่างผ่านไปได้ รอดไปอีกหนึ่งวัน คงไม่ได้ไปบล็อกเราเป็นเดือนเลยล่ะ แต่จะระลึกถึงย่ะ  ปลอดโปร่งสมองและหัวใจ วันใด... จะกลับไปแวะทักเราที่บล็อกอีกนะ  น้อง jetmom3425 ถ้าจะไป...หาเวลาไปหลายวันหน่อยนะ จะได้เที่ยวได้มากกว่าที่พี่ไป แล้วจะหลงเสน่ห์เมืองน่าน เหมือนพี่รู้สึก เมืองเล็กๆ ไม่พลุกพล่าน และมีภูเขาโอบล้อมให้เห็นยาวเหยียดด้วย น่าอยู่นะ  คิดว่าลุงกับป้า เขาเลือกจังหวัดถูกเลยค่ะ  ขอบใจจ้า...น้องแผ่นดิน พี่ก็ว่า...สวยดี ถึงได้ถ่ายมาให้ชมไง โดย: sunny-low
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:22:12:14 น. ฮาโหล พี่เจ๊อิ๋วขา สู้ๆนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบอกว่ารูปเนี่ยแจ่มที่สุดเท่าที่เห็นมาในหลายๆ ตอน ชอบจัง ส่วนตอนนี้หนูกำลังต่อสู้กับไวรัส กู๊ดไนท์ค่ะ กู๊ดไนท์คุณแม่น้องรันด้วยอ่ะค่ะ โดย: อร IP: 125.24.51.15 วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:22:31:09 น.
รูปทุ่งนาสวยดีป้า...
............ถ้าอยากถ่ายรูปวัว ไปราชบุรีบ้านผมมั้ยอ่ะ...มีเพียบเลย......ว่าแต่ทริปสุพรรณฯนี่ ป้าผู้พันต้องไปด้วยสิขอรับ... โดย: ตากล้อง...ขี้เมาฝั่งธนฯ IP: 125.24.217.141 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:7:45:15 น.
ไปน่าน...พบเห็น คนลัวะ บ้างหรือเปล่า
ถามจริงๆ...เป็นวิชาการ ไม่อำ ไม่ป่วน เคยแต่ผ่านเขตจังหวัด..ไม่เคยเที่ยวเมืองน่าน สักวันต้องหาโอกาสไป... ....(แวะมาเป็นงานเป็นการ เห็นไหม ไม่มีอีโม ).... โดย: Tu' IP: 58.9.122.121 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:8:22:54 น.
5555 ขำพี่ข้างบน เพื่อนๆ เชื่อเปล่า พี่ข้างบนเนี่ย เป็นผู้คงแก่ความน่าเชื่อถือ หน้าตาจะนิ่งๆ เฉยๆ เหมือนบุรุษผู้ไร้อารมณ์เวลาถามอะไรพี่เขา ถ้าเขาตอบมา เรามักจะเชื่อ แต่เคยถูกพี่เขาอำ แล้วเราก็เชื่อ พอพี่เขาพูดความจริงหลังๆ เลยไม่ค่อยเชื่ออีกเลย ต้องถามย้ำบ่อยๆ ว่าพูดจริงหรืออำ และถามคนอื่นๆ ยืนยันอีกว่า พี่เขาพูดจริงเปล่า กลายเป็นบุรุษไร้ความเชื่อถือไปเลย หลายวันก่อน นัดกินข้าวกันและพูดเรื่องประมาณนี้ เรื่องการอำของพี่เขา ทำให้ย้อนนึกไปวันเก่าๆ นานพอดูเลยแฮะ... กับวันเวลาที่ผ่านไป ชาวลัวะ หน้าตาเหมือนพี่ปะล่ะ ถ้าเหมือน อิ๋วไม่เจอ เนาะ ไม่รู้จริงๆ ว่าชาวลัวะหน้าตาประมาณไหน และเขาแต่งกายเป็นชาวเมืองหมดแล้ว อาจจะเจอก็ได้ แต่แยกไม่ออกว่าเป็นชาวลัวะหรือชาวเมืองน่าน อยากไปเชียงรายมากกว่า แต่ไม่ไปเวียงป่าเป้านะ ไปขึ้นดอยกันดีก่า เนาะ ตากล้อง...ถ้าเลื่อนการเดินทางเป็นวันที่ 9 ก็คงไปแหล่ะ จะพยายามเคลียร์งานให้เร็วๆ จะได้ไม่ต้องทำวันเสาร์ - อาทิตย์ เหมือนสัปดาห์นี้ สุดจะเซ็งชีวิตการทำงาน อยากแก่เร็วๆ กว่านี้จัง  ยัยอร....หายไวๆ แล้วกัน เดี๋ยวคุณแม่น้องรัน เขาจะรังเกียจแม่ยายขี้โรคนะยะ อิอิ  โดย: sunny-low
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:8:35:44 น.เกิดมาไม่ยอมคาบช้อนเงินช้อนทองออกมาด้วย
ก็ต้องใช้ช้อนแสตนเลสหาอะไรใส่ท้องแบบนี้ล่ะนะ ------------------------ นี่ดีนะที่ยังมีช้อนสแตนเลสให้คาบ ตอนอยู่บ้านนอกผมคาบแต่ช้อน "หอยกิบกี้"  โดย: z2k
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:9:05:22 น."หอยกิบกี้"  หน้าตาเป็นยังไง??? ผู้เชี่ยวชาญด้านหอย บอกหน่อยดิ อิอิ อ้อ...ลูกชายหล่อเนาะ หน้าถอดพิมพ์พ่อมาเป๊ะเลย โดย: sunny-low
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:9:43:15 น.หอยกิบกี้ = หอยกาบ หอยจูบ,หอยจุมพิต = หอยขม หอยเชอรี่ = หอยเชอรี่นะแหละ หอยจี่ = หอยย่างไฟ (มันจะเหี่ยวๆผอมๆ) หอยกะจี้รี่ = ไม่รู้จัก เคยได้ยินแต่คนพูดกัน โดย: z2k
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:12:52:07 น.555  คุณ z2k หอยชนิดสุดท้ายไม่รู้จักจิงน่ะ ไม่น่าเชื่อ เนาะ ดูออกจะเชี่ยวชาญ ซะ อิอิ ตานี่  เย็นๆ จะแวะมาทักใหม่ค่ะ พักแป๊ปนึง โดย: sunny-low
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:12:57:32 น.^
^ มีแต่เด็กอ่อนและคนชราเท่านั้นแหละ ที่นอนกลางวัน อ้อ ยัยอร คนป่วยแม่น้องรันหยวนให้ นอนตามพอใจ หายไวๆน่ะ ส่วนยัยอิ๋ว อย่าบอกน่ะว่ายังเป็นเด็ก  โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:14:09:28 น.ถ้าไม่ให้บอกว่าเป็นเด็ก ก็เหลือตัวเลือกเดียวดิ "คนชรา" แต่ลุงข้างบนนู้นนนน เขาเอาไปแล้วน่ะ อิอิ กำลังทำงานที่น่าเบื่อมากๆ ก็เลยต้องพักไป ทำไป บังคับตัวเองไงล่ะ ไม่งั้นคงเซ็งตาย โดย: sunny-low
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:18:59:28 น. โอยยยยย คนป่วย คลานมาแร้ววว คิดถึงจัง ป่านนี้พี่อิ๋วคงไปน่านอีกแล้วสินะเนี่ย
ไม่ต้องห่วงนะคะ ถึงจะป่วยแต่ความรักที่มีต่อน้องรันเนี่ยก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงตามไปด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว ขี้เล็บก็ไม่มี เหะๆๆๆๆๆๆ พี่อิ๋วอย่าเบื่อ ตำรวจไทยใจงาม ทำงานเพื่อชาติ นาพี่อิ๋วนา ขอย้ายไปตั้งด่านดิ เห็นตั้งกันเพียบเรย ไปคุมด่านก็ได้นะเหะๆๆๆๆ โดย: นังอร IP: 202.142.217.130 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:19:49:31 น.
คนขายไอติม ท่าทางจะหล่อ
ถ้ามาขาย แถวนี้ คงได้แม่ยกอีกเพียบ ชอบภาพท้องนาจัง ลูกน้องที่ทำงาน ก็มีบ้าน อยู่ที่น่าน เหมือนกัน เคยชวนไปเที่ยวอยู่บ่อย ๆ รักษาสุขภาพนะครับ โดย: suchacree
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:23:00:19 น.ดีใจที่เพื่อนๆ หลายคนชอบภาพท้องนา เคยนั่งรถผ่านท้องนาหลายๆ จังหวัดใกล้กรุงเทพฯ เกิดความรู้สึกว่า อีกไม่นาน เราคงไม่มีโอกาสเห็นท้องนาในจังหวัดเหล่านี้แล้ว เพราะที่นาในหลายๆ จังหวัดถูกถม เพื่อทำที่ปลูกบ้านจัดสรรบ้าง เพื่อทำถนนบ้าง เคยเห็นกระท่อมเก่าๆ หลังหนึ่งอยู่ท่ามกลางโครงการบ้านจัดสรรที่กำลังดำเนินการ ในใจก็คิดว่า เขาจะอยู่ได้นานแค่ไหนเหรอ ไม่มีทางที่เจ้าของโครงการ จะปล่อยให้อยู่เกะกะโครงการเขาแน่ แล้วเขาจะดื้อดันไว้ได้แค่ไหนเทียว  ปล.เป็นวันแรกในรอบหลายๆ เดือนเลยนะเนี่ย ที่นอนดึก เพราะไม่ได้เที่ยว อิอิ โดย: sunny-low
วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:0:00:37 น.เห็นหญ้าเขียวๆ...ช่างน่ากินจังเลยป้า...ท่าทางจะอ่อนกำลังดี.......เหอๆๆ
 โดย: ตากล้อง...ขี้เมาฝั่งธนฯ IP: 125.24.218.90 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:6:55:09 น.
เอ้า...เข้าใจผิด นึกว่าชอบกินแต่เด็กอ่อนๆ อิอิ... ไม่เครียดไม่ไหวง่ะ  เครียดบ้างก็ดี ฮอร์โมนบางอย่างมันได้ทำงานซะบ้าง เดี๋ยวมันจะตายด้านไปอีกส่วน คริ คริ คริ ตื่นทำไรแต่เช้าเนี่ย หรือยังไม่หลับไม่นอน โดย: sunny-low
วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:7:27:09 น.โนพรอมแพรมครับ
มีธุระก็ต้องไปจัดการธุระก่อน ประตูบ้านกะว่าก๋า ไม่เคยล็อกครับ ใครจะเข้ามานั่งพักก็ได้ จะเข้ามายกเค้าก็ได้ เพราะบางอย่างใครก็ขโมนของผมไปไม่ได้ อิอิอิอิ ................ เมืองน่านห่างจากเชียงใหม่มากครับพี่ ไปเช้าเย็นกลับไม่ได้ มีโครงการเหมือนกันครับ อยากไป และคงจะได้ไป ..................... ลองเขียนดูซิครับพี่ ผมเคยเขียนจดหมายหาตัวเองครั้งหนึ่ง ตอนที่โกรธมากที่สุดในชีวิต เขียนเสร็จต้องขยำทิ้งนะพี่ เพราะมันอุดมไปด้วยคำหยาบ 5555 แต่ขยำทิ้งเสร็จ ความโกรธก็ลดน้อยลงไปเยอะ ทำให้รู้สึกสบายใจขึ้น เหมือนกันเวลาทำงานแล้วมีปัญหา บางทีการนั่งลงแล้วคุยกับตัวเองเงียบๆ มันดีกว่าการไปนั่งระบายกับคนรอบข้าง เพราะอย่างน้อยเราก็ไม่ทำให้เค้าเครียดไปกับเรา (มีไม่กี่คนหรอกครับที่รับฟังได้จริงๆ ส่วนใหญ่แค่ได้ยินเสียงของเราเท่านั้นเอง) ผมคิดว่า การ "นั่งฟัง" เสียงของตัวเอง เป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะบ่อยครั้ง เราละเลยที่จะฟังเสียงของตัวเอง มัวแต่คิดถึงเสียงของคนอื่น ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นเสียงของคนที่ไม่ฟังเสียงของตัวเองเช่นกัน โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:7:39:19 น.พี่อิ๋วอย่ายุ่งกับมันเลยครับ
มันบ้า 55555 บ้ากว่าตัวผมนะจะบอกให้ พี่อิ๋วเรียนสายน้ำผึ้งด้วยเหรอ สมัยก่อนผมข้ามไปเดินเล่นทุกเย็นแหละที่สายน้ำผึ้ง แต่ตอนนั้นยังเด็กมากเกินกว่าที่จะให้สาวคนไหนมาปิ๊ง อิอิอิ จำได้มีแฮมเบอร์เกอร์ขายในโรงอาหาร...อร่อยมาก น่าจะอันละ 5 บาทนะครับ แล้วก็เคยมีวีรกรรมทำมิวสิคอยู่ครั้งที่สายน้ำผึ้ง เดินตากฝน กินแฮมเบอร์เกอร์ เพราะสาวที่เราปิ๊งๆ (เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่สายน้ำทิพย์) นั่งอยู่ในรถเก๋งกับแม่เค้า (แม่เค้าเป็นอาจารย์อยู่สายน้ำผึ้ง) เราก็เดินผ่านไป ผ่านมา ให้เห็นว่าฉันต้องกินแฮมเบอร์เกอร์ท่ามกลางสายงนก็เพราะเธอ 5555555 ไม่รู้ทำไปได้ยังไง 5555 เสร็จแล้วก็แอบแล...หวังว่าเธอคงเห็นในความมุ่งมั่นของฉันบ้าง ที่ไหนได้ เธอนั่งอ่านหนังสือไม่เงยหน้าเลย 5555 เล่าแล้วก็นึกได้ว่า ไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยนะครับเนี่ย อัพบล็อกที่บล็อกพี่อิ๋วเลยละกัน มีความสุขมากๆนะครับพี่ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:8:11:22 น.แก้คำผิดครับ...
ท่ามกลางสายฝน...นะครับ ไม่รู้พี่จะเห็นหรือเปล่า เด็กตัวกะหร่องก่อง หน้าตี๋ๆ เดินตากฝน เพื่อพิชิตใจสาว 55555 โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:8:13:26 น.เรื่องพี่กะก๋าเขียนรี่ดีจัง มีอีกไหมพี่อยากอ่านอีกอ่ะ โดย: นังน้องอรลำซิ่ง IP: 125.24.55.199 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:10:50:46 น.
หวัดดีค่ะพี่อิ๋ว
แวะมาเที่ยวน่านค่ะ... (ไม่เคยไปเลยค่ะ)มองท้องนาเห็นสีเขียวแล้วชื่นใจนะคะ โดย: แดดร่มลมโชย
วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:12:05:21 น.....ผู้ใด..กล้ามาอำป้าได้...
มีจริงๆเหรอ....   ...คนดังว่าโดย: พุกไม้
วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:12:15:22 น. ได้ไปดู CONCERT ด้วยรักและอุดมการณ์ เป็นการครบรอบรำลึก 30 ปีของคณะศิลปินที่มั่นแดง เขตงานอีสานใต้ ณ หอแสดงดนตรี วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา โน้นพุทธมณฑลสาย 4 เจ้าค่ะ  แต่จะว่าไปเคยนั่งรถตู้ไปดู CONCERT ที่จ.พระนครศรีอยุธยา ไกลกว่านี้นี่นาแล้วเราจะบ่นไปทำไมมีเน๊าะ อิอิอิ ว่าแล้วก็ดูหน้าตาสูจิบัตรละกันเน๊าะเป็นเล่มเล็กๆ พกน่ารักสวยดี โดย: อุ้มสี
วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:15:47:04 น.กระเป๋าสวยเนอะ ป้าอุ้มเนอะ อิอิ นึกว่าเป็นตุ๊กแก เห็นกางมือเกาะกำแพงซะ หุหุหุ...วอนซะแระเรา นั่นดิ...ลุงพุกไม้ ผู้หญ่ายที่หนายไม่รู้ นิสัยไม่ดีเนอะ ชอบอำน้องๆๆ อยากเห็นลุงพุก ถ่ายรูปและโพสท่าแบบป้าอุ้มจัง ชาตินี้จะมีโอกาสเปล่าหว่า 555555 น้องโซดาน้ำ สีเขียวของท้องนาเนี่ย พี่ว่าสวยสู้สีเหลืองของทุ่งข้าวยามออกรวงไม่ได้นะ มันเหลืองอร่ามเต็มท้องนาเลยล่ะ สวยดี ถ้าเห็นจะถ่ายมาให้ชมกันเนอะ น้องอร...คิดผิดคิดใหม่นะ จะตามอ่านสิ่งที่ตากะว่าก๋าเขียนเนี่ย เดี๋ยวก็ติดงอมแงมเหมือนหลายๆ คนหรอก ขี้เกียจพาไปวัดถ้ำกระบอกเน้อ หายป่วยยังล่ะเรา โดย: sunny-low
วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:20:36:38 น. ห้าๆๆๆๆ ป่วยอย่างมากก็แค่ทางกายค่ะ
ชิลอยู่แล้ว ไม่กล้าหยุดงานหรอก กลัวเหงา พี่อิ๋วไม่ได้อยู่น่านหรือคะนี่ โธ่ๆ ไอ้เราก็นึกว่าไปน่านแร้วอ่ะ ขอโฆษณายาได้ป่ะ คือว่าที่ไม่สบายเนี่ยเป็นกันทั้งแม่ทั้งลูกเลยอ่ะ ยกข้าวต้มซดกันเป็นชามเรยค่ะ แต่หนูไม่กินยาฝาหรั่งที่ใช้ฆ่าเชื้อเรย ที่จริงเป็นคนแพ้โน่นแพ้นี่อยู่แล้วอย่างที่พี่อิ๋วรู้นั่นแหละ ก็นี่เรย ก่อนนั่งทำงาน ยาแก้อักเสบดับเบิ้ลโดส กับยาเขียวสิบเม็ด บวกพาราอีกสองแก้ไข้ไว้ก่อน โหยทำงานรอดแฮะ ดีจังค่ะ ที่สำคัญป่วยครั้งนี้นะทำให้รู้ว่าแม้ในเวลาที่ร่างกายอ่อนแอที่สุดและเหมือนว่าจิตใจจะอ่อนแอตามหนูก็ยังไม่หยุดตามฝัน เพราะมีความฝันที่เกิดขึ้นใหม่ทุกวัน อิอิอิ ฝันเป็นนักรบช่วยชาติ ฝันเป็นญาติแม่น้องรัน ฝันเป็นมิสไทยแลนเวิร์ล 5 5 5 5 ถ้ากระบอกเหรอ เออน่าสนแฮะ พอดีมีอาการติดอยู่อย่างนึงนะ ติดหัวใจเธออ่ะค่ะ พี่อิ๋ว จะพาไปไหมคะพี่ โดย: หนูเอง IP: 125.24.54.189 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:23:21:57 น.
ไว้มีโอกาสเจอผู้ใหญ่คนนั้น..
จะเคลียร์ให้นะ...มาอำน้องๆ..ได้ไงนิ ...ให้ถ่ายรูปโพสต์ท่าน่ะเหรอ...หุๆๆๆ.. ถ้าโพสต์เมื่อไหร่...ตัวปลอมแน่นอน.. ....หลานข้างบนนี่..ป่วยแปลกนิ ป่วยแทบทรุด...มิหยุดเที่ยวบล็อก.. ... โดย: Tu' IP: 58.9.123.228 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:0:25:47 น.
ปาโธ่ ก็วันๆ นั่งอยู่หน้าจออ่ะ กลับบ้านก็ใช้ชีวิตคนเดียวอ่ะ
ก็วันๆ เปิดเน็ตฟังเพลงเป็นงานอดิเรก แถมกลับบ้านมางานที่ต้องทำมันก็ยังไม่พ้นจอ อิอิอิ แล้วที่สำคัญนะปู่นะคะ หัวหน่ะมันตื้อไปหมดเลย ท่องเว็บมาเจอผู้อาวุโสแบบปู่หนูก็มีแรงทำงานต่ออ่ะนะ อิอิอิ รักน๊าเรยหยอกเล่น กราบมาล่วงหน้าเรยระกันนะปู่พุก ว่าแต่รูปในพันทิปอ่ะ ปู่รึเปล่าที่หน้าปกหนังสือหน่ะ โดย: หลานคนดี IP: 125.24.54.189 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:0:32:54 น.
ทำไมหน้าจอ บล้อกพี่อิ๋วใหญ่จังเลย
เข้ามาเป็นกำลังใจให้สู้กับงานนะค่ะ โดย: ชมพู่มะเหมี่ยว
วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:15:53:01 น.แม่น้องรันไปอ่านเจอที่อิ๋วเม้นบล๊อกกะก๋า
 อิ๋วเก่งมากเลย  เป็นแม่น้องรันล่ะก็ เป็นความซวยของคนส่งสารให้ย้ายห้องแน่ๆ  แม่น้องรันขอชื่นชมอิ๋วมั๊กๆ  โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:9:07:40 น.^
^ ^ จะมาชใพี่อิ๋ว ดันโดนปาดซะงั้น  พี่คุณแม่น้องรันมาเร็วปานสายฟ้าแลบ ..................... ขอบคุณนะครับพี่ สำหรับคอมเม้นท์ดีดี ใครถ้าได้อ่าน ก็จะเพิ่มความชาญฉลาดในรอยหยักสมองได้เป็นอย่างดี ผมก็เพิ่มเข้าไปแล้ว 3 ขยักครับ  โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:9:11:43 น.blogป้าทำไมบานทะโลโท่แบบเนี๊ยะ
 ตะกี๊มีพัสดุมาส่ง เปิดออกดู ตกใจเยยอ่ะ อิอิ ใครส่งผ้าขาวม้ามาให้หว่า คริ คริ หรือส่งมาเพื่อให้เราเอาไว้ผูกคอใต้ต้นหญ้าคาน๊า อิอิ แต่น่ารักดีอ่ะ ช๊อบ ชอบ เท่ มากๆขอบอก ถ้าไปกทม.จะเอาไปอวดตาก๊อง กะยัยอร อิอิให้อิจฉาเล่น กร๊ากๆๆๆโดย: au_ja
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:14:13:50 น. ไม่รู้กระเป๋าใครไม่รู้เอามาฝาก บอกว่าช่วยรบกวนเอาไปใช้หน่อยนะ ถ้าไม่รับไว้ใช้...จะชักแหง็กๆ ก้เลยจำเป็นต้องนำมาใช้ ให้เห็นว่าใช้ได้นะกระเป๋า อิอิอิ โดย: อุ้มสี
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:15:52:33 น. สวัสดีค่ะ...พี่อิ๋ว ขอบคุณมากๆ...สำหรับของฝาก... ถูกใจค่ะ แต่เอ...ไอ้ของชำร่วยงานแต่งเนี่ย...ของใครเหรอ? วันนี้...พาสาวมาเยี่ยมด้วยคน เห็นเค้าบอก คิดถึงใครก้อไม่รู้... โดย: กระถินริมเล
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:16:18:46 น.คิดถึงทุกๆ คนเช่นกัน แต่ช่วงนี้ล้าๆๆ ทำได้แต่อ่านอย่างเดียว ตอบบ่ได้ สมองไม่แล่น พ้นเดือนนี้ก่อนนะ จะกลับมาฮาเฮอีกครั้ง  โดย: sunny-low
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:20:53:33 น. ในวันอาทิตย์ที่ 9 กันยายน 2550 ฝั่งลาดพร้าวรถออก 06.00 น. ที่บิ๊กซี ลาดพร้าวเน้อ ฝันดีจ้า โดย: อุ้มสี
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:21:43:32 น. 5 5 5 5
ขำอ่ะคิดได้ไงว่าบล๊อคบาน โหย บล๊อคบานๆๆๆๆ ตายๆๆๆๆ พี่อุ๊เนี่ยนังอรปวดท้องแระ ตอนนี้ยังติดลมเพลง ...เป้บัลโลแบกปืนเดินป่าเฮากล้าฝึกฝน เหงื่อโทรมกายทำไร่ถากป่าพึ่งลำแข้งตน ผงาดกลางพายุฝนโต้คลื่นลมบนอย่างทนทาน ท่ามกลางพายุฝนนักรบประชาชน หัวใจเที่ยงแท้บ่แปรเปลี่ยนผัน... เอ้ามาแดนซ์กะหนูดีกว่า ทำไมหนูเป็นได้ขนาดนี้เนี่ย ห้าๆๆๆ คิดถึงทุกท่านค่ะ โดยเฉพาะว่าที่แม่ลูกเขยเนี่ย หิวๆๆๆโดย: อรมณี IP: 125.24.37.82 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:23:44:31 น.
วันนี้วันเกิดผมครับพี่
แล้วพี่ว่าของขวัญที่มีค่าที่สุดของผมคืออะไร ....... ก็สาวที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆกายนี่แหละครับ ปล... วันเกิดผมไม่มีเค๊ก ไม่มีงานเลี้ยง ไม่ทำอะไรทั้งนั้น นอกจากนึกถึงบุญคุณพ่อแม่ หาเวลาเงียบๆนั่งเขียนบันทึกถึงตัวเอง แล้วก็ "มีความสุข" ครับ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:8:58:33 น.^
^ ลำเอียงอ่ะ ทำไมทีอิ๋ว กะก๋าบอกล่ะ ไม่คุยกะอิ๋วล่ะ น้อยใจ  โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:14:01:02 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
ซะล่ะ 
คงต้องให้ท่านผู้พันลองไปเจรจาเองซะกระมัง
^^