ขอให้ลุงไม้หลักนอนหลับให้สบายนะค่ะ
อีกไม่เร็วไม่ช้าก็คงตามกันไปหมดทุกคนค่ะ

หลับให้สบายนะค่ะ

  

ขอแสดงความอาลัยในการจากไปด้วยครับ

.................................

ได้อ่านเรื่องราวของลุงไม้ในเว็บบ้าง
แต่ไม่ทันได้ขยับเรื่องการช่วยเหลือ แกก็จากไปแล้ว
ผมคิดว่าคุณลุงคงหลับสบายและจากไปด้วยการรับรู้ว่า
มีความห่วงใยมากมายเพียงใดจากคนในโลกออนไลน์นี้
ที่มีให้คุณลุง

ส่วนพี่...
ผมว่าพี่อิ๋วก็ทำดีที่สุด
ในส่วนที่พี่จะทำได้แล้วครับ

  

พี่อาจทำดีที่สุดในฐานะเพื่อน

แต่อาจไม่ดีที่สุดในฐานะที่ลุงไม้ฯ
ให้ความสนิทสนมด้วย

เวลามันอาจสั้นไปนิดในการรู้จักกัน

แต่น้ำเสียง
ท่าทาง
และความเป็นลุงไม้ฯ
สำหรับพี่...คงยากจะเลือนลืม

  

สำหรับน้อง..คิดว่าพี่อิ๋ว ทำดีที่สุดแล้วค่ะ...บางที...กาลเวลาและอาชีพ อาจทำให้เรา...มีเวลาให้กัน...น้อยไปนิดแต่ทุกอย่าง... ก้อไม่อาจทำลายมิตรภาพ..ที่ดี ต่อกันไปได้หรอกค่ะ น้องคิดว่า...ลุงไม้...คงรับรู้ทุกอย่างแล้วล่ะค่ะ เสียดายก้อแต่...ไม่มีโอกาส...ได้รู้จักลุงไม้เลย

  

เพิ่งกลับจากไปฟังสวดงานลุงไม้ฯ มา

ไปกับกลุ่มเพื่อน BP (Blueplanet) เขาเหมารถตู้ไปกัน

มีบางคนไม่เคยรู้จักลุงไม้ฯ เลย

บางคนรู้จักแต่ไม่เคยพบลุงไม้ฯ มาก่อน

แต่พวกเขาก็ไปงานลุงไม้ฯ กัน

รวมจำนวนคนคืนนี้ที่เป็นเพื่อนออนไลน์

จากห้อง BP และห้องกล้อง ประมาณ 30 คนได้มั้ง

ลุงไม้ฯ เราดังไม่เบาเลยนะเนี่ย

คนดีที่จากไปจริงๆ

  

นี่ข้อความสุดท้ายและภาพสุดท้ายจากลุงไม้ถึงเพื่อนๆทุกคน

ลุงรักและผูกพันกับเพื่อนๆในเวปพันทิปมาก
วันที่ 19 มิถุนายน 2550 หมีโคล่าไปเยี่ยม
พร้อมเอาโน๊คบุคไปให้ลุงได้อ่านกระทู้ที่เพื่อนๆร่วมกันส่งกำลังใจให้
ลุงอ่านทุกๆ คห.และทุกห้องที่ตั้งกระทู้ให้กำลังใจลุง
((ลุงน้ำตาคลอ ..หมีน้ำตาไหล))

ลุงอนุญาตให้ถ่ายรูป
และลุงได้ฝากให้หมีโคล่าอัพบล็อคลุงหลังจากที่ลุงเสียชีวิตแล้ว

"เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย ทุกคนต้องได้เจอ
แล้วแต่ใครจะเจอก่อนหรือหลัง
ลุงไม้เจอก่อนลุงก็ไปก่อนเป็นธรรมดา
ขอให้เพื่อนๆทุกคนจงรักษาสุขภาพให้ดี
แล้วสักวันเราคงได้เจอกัน" ลาก่อน
จากลุงไม้หลักปักมั่นคง...

วันที่ลุงจะจากพวกเราไป
ลุงบอกพี่สาวว่าแม้ลุงจะเสียชีวิตไปแล้ว
แต่ลุงจะยังคงอยู่กับพวกเราทุกคนที่ Pantip.com แห่งนี้ตลอดไป
จากนั้นลุงก็ให้พี่สาวนำซุปไก่แบนด์ที่เพื่อนๆ นำมาฝาก
มีอยู่หลายกล่องด้วยกัน
ก็นำมากล่องละ 1 ขวด รวมได้ 5 ขวด แล้วลุงก็เปิดทานทีเดียวรวดเลย
แต่ทานไหวเพียง 2 ขวด
แล้วก็เรียกพี่สาวของลุงปอกผลไม้ให้ทาน
ก็พยายามหยิบทานแล้วก็บอกคำลาสุดท้ายว่า
ให้เก็บของได้แล้วพรุ่งนี้คงได้กลับบ้านกัน
ลุงได้ทำตามที่อยากทำทุกอย่างแล้ว
ได้ท่องเที่ยวในที่ต่างๆ แล้วได้กินอย่างสำราญ ก่อนจะจากไป

  

ขอให้ ลุงไม้ฯ นอนหลับให้สบายนะคะ
ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยคุยกันเลย
แต่สัมผัสได้ถึงความใจดี...
จากที่หลายๆคน ถ่ายทอด
ทางตัวอักษร ....ขอให้พี่ไปสู่สุขคตินะคะ..

  

ไม่รู้จัก..

แต่ขอให้ลุงไม้หลับให้สบายนะคะ

ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ

  

เคยเข้าบล็อคของลุงไม้หลายครั้งเหมือนกันครับ แต่ไม่ค่อยได้ทิ้งเมนต์อะไรไว้..


ขอให้ลุงฯหลับให้สบายนะคร้าบ..

  

พี่เขาหลับสบายแล้วค่ะ

สบายจริงๆ

พวกเราสิคะ

บางวันก็คงหลับสบาย

แต่บางวันก็คงหลับไม่สบาย

เพราะยังมีอะไรให้ต้องคิดต้องทำเสมอ

อย่าลืมรักษาสุขภาพ

เหมือนที่พี่เขาฝากไว้นะคะ

  

เสียใจจังค่ะ ที่ไม่มีโอกาสเจอลุง
แต่ครั้งที่เกือบได้ไปเยี่ยมลุง คืนก่อนที่จะรู้ว่าลุง
จะไปรักษาตัวอีกที่ หนูแอบส่งความหวังและกำลังใจไปให้ลุงแล้วนะคะ เอาว่าลุงอยู่บนฟ้าเลยนะคะ และเป็นลุงไม้ที่งดงามของพวกเราตลอดไปนะคะ

  

ร่วมไว้อาลัยถึงคนดีที่เดินทางไปไกลแสนไกลค่ะ

  

คนดี...แม้ชีพสิ้น...ก้อมีคนอาลัยและคิดถึง อีกไม่นาน พวกเรา...ก้อคงต้องไปเหมือนลุง...แต่...จะมีสักกี่คน...ที่ทำให้คนอาลัย...ได้เหมือนลุงไม้หลัก...น๊อ



แวะมาส่งเข้านอนค่ะ...(ดึกไปรึป่าวนะ)

  

น้องกระถินเสียงหญ่ายยยย

เวลาตี 4 เนี่ย ไม่ดึกเลยจ้ะ สำหรับเมืองไทย

เพราะมันเช้าแล้วจ้า

เป็นเวลาปลุกพี่มาทำงานมากกว่า
เพราะวันทำงานจะตื่นตี 4.45 จ้ะ

คราวหน้าเขียนว่ามาปลุกพี่ดีก่าเนาะ

ดีใจที่ได้คุยกับเราล่ะ

อิอิ...

แม้จะคุยได้น้อย แต่ก็รู้สึกดีนะ

เมื่อวานได้ไปส่งลุงไม้ฯ ขึ้นสวรรค์ด้วย
เชื่อว่าลุงไม้ฯ ต้องได้ขึ้นสวรรค์แน่นอน
เพราะตอนอยู่บนโลก ลุงไม้ฯ ช่วยเหลือคนตั้งแยะ
คนไหนป่วย ลุงไม้ฯ ไม่รู้จัก ยังไปเยี่ยมเขาเลย
คนไหนมีปัญหาอะไร ลุงไม้ฯ ช่วยได้ก็จะช่วย

และที่สำคัญ...

ลุงไม้ฯ ทำให้พี่พบโลกใหม่ๆ ที่สวยงาม
เสียดายแต่ว่า
ลุงไม้ฯ มีเวลาพาพี่ท่องเที่ยวไปได้น้อยไป...เท่านั้นเอง



ไม่เป็นไร...เราเคยเจอกันแล้วภพนี้
หากมีภพหน้า เชื่อว่า...คงได้เจอลุงไม้ฯ อีกแน่นอน

************
ขอบคุณน้องวรยา (ชื่อนี้ไม่คุ้นน่ะ เอายัยอรฯ คืนมา)
และน้องเปิ้นบอกว่าจะมาขอ ที่แวะมาร่วมไว้อาลัยค่ะ

  

ไม่ได้ไปไว้อาลัย...ครั้งสุดท้าย
แต่ได้คุยกะลุงไม้ตอนแกนอนโรงพยาบาล
ยังจำเสียงแกได้
หลับให้สบายนะค่ะ
ยังจำมิตรภาพที่คุณลุงมอบให้ได้
ไม่เคยลืมค่ะ...
และจะจำไว้ตลอดไป....

  

อ้าว...กลายเป็นมาปลุกพี่เราซะแล้ว..ขอโทษทีค่า...แต่ก้อดีนะ จะได้มาปลุกพี่อิ๋วเป็นคนแรก อิอิ เพราะกว่าน้องจะตื่น...พี่ก้อคงทำงานเกือบเสร็จแล้ว
ดีใจจริงๆนะคะ... ที่ได้คุยกับพี่อิ๋ว...เดี๋ยว จะไปกวนบ่อยๆค่ะ take care ค่ะ

  

ยินดีจ้า

จะกวนตัวหรือกวนใจจ๊ะ

อิอิ

********

ชมพู่ฯ เราสองคนคงจำลุงไม้ฯ กันตลอดไปแน่นอน

เพราะลุงไม้ฯ พาเราไปทริปแรก

ก็อ่วมกันแล้ว เนาะ

  

เมื่อวานเราก็ได้เจอกันโดยบังเอิญ เห็นหน้าเศร้ามาเรยทีแรก คงจะเป็นเพราะยังระลึกถึงการจากไปของลุงไม้ใช่ไหมคะ
แต่พอนั่งเข้ามุม เห็นพี่สาวคนดียิ้มออกบ้างนังอรก็ชื่นใจแร้ว
ขอโทดนะคือแดนซ์โลกฉุดไม่อยู่ไปนิดนึง
เอ่อ แหะๆๆๆ มักจะเป็นหยั่งงี้ประจำเรยอ่ะ


ลุงไม้คงอยากเห็นพวกเรามีความสุขเสมอแน่ๆเชื่ออย่างนั้น

  

สวัสดีครับพี่ครับ