Group Blog
All Blog
|
...จากเพื่อนถึงเพื่อน.. วันนี้ 27 กุมภาพันธ์ 2549 หากย้อนไป 1 ปีให้หลัง วันนี้เมื่อปีที่แล้ว เป็นวันที่ฉันรู้สึกโดดเดี่ยวและอ้างว้างมากที่สุดเท่าที่เคยรู้สึก แทบลุกไม่ขึ้นกับสิ่งที่ได้รู้..แบบไม่ตั้งตัวและตั้งใจ...และไม่รู้จะพาตัวเองเดินไปทางไหน เมื่อไม่มี....อีกต่อไป ฉันประคองตัวเองอย่างคนไร้ความรู้สึกอยู่ 3 เดือน จึงพบทางที่ตัวเองต้องเดิน และคิดว่าสิ่งที่ฉันได้มานั้น เป็นของขวัญวันเกิดชิ้นใหญ่จากใคร หรือสิ่งใด หรืออะไร..ฉันก็ไม่อาจบอกได้...รู้แต่เพียงว่า...ของขวัญวันเกิดของฉันปีนั้น เป็นของขวัญชิ้นสำคัญที่สุดของฉัน...นั่นคือ..ชีวิตใหม่...เหมือนเป็นการเกิดใหม่..จริงๆ ฉันออกเดินในเส้นทางใหม่...ไม่ย้อนกลับไปในเส้นทางเดิมๆ เปลี่ยนตัวเอง...และไม่จมกับนิสัยเดิมๆ ที่ปิดโลก...ปิดตัวเอง..ฉันเปิดการรับรู้มากขึ้น ...เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น.. และที่แห่งนี้...ห้องเพื่อชีวิต...ฉันได้มิตรภาพดีๆ มากมาย จากพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ หลากคน หลากที่ หลากนิสัย หลายความคิด...แต่ชื่นชอบในสิ่งคล้ายๆ กัน นั่นคือ บทเพลงเพื่อชีวิต และการท่องไปในโลกกว้าง ..นั่นคือ สิ่งที่หล่อรวมพวกเราไว้ จากวันคืนที่โดดเดี่ยวเดียวดาย วันนี้ฉันมีคนมากมายที่ทั้งรู้จัก และไม่รู้จัก ทั้งที่เคยพูดคุยทักทายปราศรัย และไม่เคยแม้แต่ทักทาย ทั้งที่เคยตะลอนไปเที่ยวเรื่อยเปื่อย หรือตะลอนไปเที่ยวเฮฮา....บางคนทักทายกัน 1 ครั้งแต่ผูกสมัครรักใครเหมือนพี่น้อง เพราะทั้งนี้ทั้งนั้นมาจาก พื้นฐานของคำว่า "เพื่อน" นั่นเอง การเป็น "เพื่อน" มันก่อให้เกิดความรู้สึกผูกพันกันยาวนาน หญิงชายหากสนิทสนมกันแบบเพื่อน ความสัมพันธ์จะก้าวไกลและยืนนานกว่าความรู้สึกแบบหนุ่มสาว เพราะ "เพื่อน" เรามักจะไม่คาดหวังอะไรจากเขามากเท่าที่เขาจะให้เราได้ แต่เมื่อเราเปลี่ยนเขาเป็น "คนพิเศษ" เรามักจะคาดหวังอะไรจากเขามากมาย ... ซึ่งนั่นอาจทำให้เราเสีย "เพื่อน" และ "มิตร" ที่ดีไป... น่าเสียดาย...นะ เมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันไปเที่ยว อ. สังขละ จว.กาญจนบุรี กับพี่ๆ และเพื่อนจากห้องเพื่อชีวิต มีความประทับใจเกิดขึ้นมากมาย และจะเล่าให้ฟังในวันหน้านะ รอภาพสวยๆ งามๆ ของเพื่อนๆ ก่อน สิ่งที่อยากจะบอกคือ ขอบคุณพี่ๆ และเพื่อนๆ ทุกคนที่ทำให้วันเกิดปีนี้ของฉันไม่เดียวดาย แม้จะไม่ได้ไปกินงานเลี้ยงอะไรกับใครที่ไหนเลยในวันนี้ ขอบคุณพี่สาวสำหรับของขวัญวันเกิดที่ถูกใจมาก ตอนนี้เป็นสิ่งที่ใส่ติดนิ้วไม่ห่างเลย ชอบมาก แหมถ้าเป็นหนุ่มๆ ให้จะดีใจมากเลย...อิอิ ขอบคุณพี่ชาย สำหรับหนังสือเพลงที่พร่ำบ่นอยากได้มานานแสนนาน สุดท้ายพี่ชายทนรำคาญเสียงบ่นไม่ไหว เลยสละหนังสือเพลงของตนเองให้ เพราะไม่รู้จะให้ของขวัญอะไรมันดี..อิอิอิ ดีค่ะ...คราวหน้าจะบ่นขออะไรแพงๆ นะพี่นะ ขอบคุณน้องชายที่ห่างกัน 1 ปี ตามมาติดๆ แล้วยังมาเรียกเราพี่ อ่ะ...ยอมอาวุโสกว่าก็ได้ ขอบคุณสำหรับขนมเค้กหมูยองและเทียนพรรษาที่เตรียมมาให้เป่านะ.. ได้บรรยากาศมากเลยกับการเป่าเทียนบนขนมปังเนี่ย... อ้อ...ภาพสวยๆ ข้างล่างก็ฝีมือน้องเขาน่ะ ใครอยากได้ตากล้องฝีมือดีไปถ่ายงานๆ ต่างๆ ติตด่อได้นา... แล้วคุณจะไม่ผิดหวัง อ่ะ ...ไม่เชื่อดูฝึมือ.... นี่ภาพนี้ชอบมาก...เหมือนฉากจบของหนังเลย... ปล.ขอเก็บตังค์ค่าประชาสัมพันธ์ด้วยดิ..น้องตากล้อง ปิดท้ายด้วยเพลงเพราะๆ ที่บังคับให้พี่ชายเล่นกีตาร์ให้ฟัง *กว่าจะรู้ใจกันมันก็นานแสนนาน กว่าจะมาเป็นเพื่อนกันต้องใช้เวลาเนิ่นนาน อยู่กันมานานแสนนาน จากกันไปไกลแสนไกล จดจำไว้ เพื่อนยังไม่ลืม บนเส้นทางยาวไกล ร่วมฝ่าฟันไว้ ก้าวไปด้วยกัน จำวันนั้นยังจำ เคยร่วมกันทำด้วยความมั่นใจ สุขเราก็เคยร่วมเสพ เจ็บเราก็เคยร่วมเจ็บ จดจำไว้ถึงวันเก่า ๆ (ซ้ำ*) วันที่จำต้องจาก ต้องจากกันไกล แต่ใจยึดมั่น คืนและวันเดือนผ่าน ไม่อาจเรียกวันเก่าคืนหวนได้ แต่ใจเรายังมั่นคง ฝากความทรงจำถึงเพื่อน จดจำไว้เพื่อนยังไม่ลืม (ซ้ำ*) จดจำไว้ถึงวันเก่า ๆ จดจำไว้จากเพื่อนถึงเพื่อน ทริปนี้ดูป้ามีความสุขจังเนอะ
เห็นแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ ฝีมือถ่ายรูปของพี่ตากล้องเค้าเจ๋ง หรือว่าสีเสื้อเจ๋งกว่าหว่า??? 55555++ การย้อนกลับไปมองความเศร้า ความล้มเหลวในอดีต จะทำให้เรามีกำลังใจเข้มแข็งที่จะก้าวผ่านอุปสรรคขวากหนามในวันนี้ ได้อย่างมั่นใจและรอบคอบมากขึ้น จะมีความสุขแค่ไหน เมื่อรู้ว่า วันนี้ ปีนี้ ฉันมีความสุขมากกว่าวันนี้เมื่อปีที่แล้ว ถึงไม่สุขอะไรมากมาย แค่มันมากกว่าความทุกข์ มันก็ทำให้ยิ้มกับตัวเองได้แล้ว ใช่มะจ๊ะ ----------------------------------------------------------- คนที่พลาด เพราะกล้าตัดสินใจ ยังดีกว่า คนที่พลาด เพราะไม่กล้าตัดสินใจ ------------------------------------------------------------ ดีใจที่ได้รู้จักและรักกันจ้ะป้า โดย: กากีซ่าส์ วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:12:14 น.
พี่อิ๋ว เขียนเรื่องราวน่าอ่านมากเลยค่ะ (เข้มแข็งจัง)
............................................................. คนที่พลาด เพราะกล้าตัดสินใจ ยังดีกว่า คนที่พลาด เพราะไม่กล้าตัดสินใจ .................................................... ชอบประโยคนี้จัง จะจำไว้ค่ะพี่ กากีซ่าส์ โดย: บุหงายาวี วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:28:39 น.
มีความสุขมากจริงๆ น้องกากีซ่าส์ ไม่เคยคิดว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อปีทีแล้ว จะได้รับการชดเชยจากมิตรภาพดีๆ ขนาดนี้ รู้งี้.....ให้มันเกิดขึ้นซะตั้งนาน..ก็ดีเนอะ เป็นงั้นไป.... ขอบคุณน้องบุปผาราตรี เอ๊ย น้องบุหงายาวี ชอบอ่านชื่อน้องเป็นชื่อหนังผีทุกที มันคุ้นๆ น่ะ 5555 โดย: sunny-low (sunny-low ) วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:50:58 น.
เสียดายจังไม่ได้ไปด้วย แต่เดี๋ยวต้องเดินทางอีกเยอะเลย วันที่ 10 ไปงานแต่งที่สระบุรี(มั้ง) 11 ไปงานแต่งที่สุพรรณ แถมช่วงนี้งานเยอะมากก เหนื่อยๆ 26 - 27 ก็เลย นอนมันสองวันเลย นอนจนใครบางคนอิจฉา เพราะตัวเองนอนไม่หลับ
โดย: lasiP IP: 58.9.210.201 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:34:59 น.
|
sunny-low
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
ไปฟังเพลงใหม่กันเร็ว..