Group Blog
All Blog
|
ผู้หญิงกับดอกจันทน์กะพ้อ เมื่อวานดูละครลูกทาส... ติดใจคำพูดของพระยานิติธรรมธาดา เหรอ?? เขาพูดถึงความเหมาะสมระหว่างเขากับผู้หญิงในบ้าน ทั้งๆ ที่เขาบอกว่า "รักเธอ" แต่ความรักของเขามีมากกว่าแค่คำว่ารัก มันมีเรื่องเกียรติยศและความเหมาะสม มาเกี่ยวข้องด้วย เธอไม่มีความเหมาะสมกับเขาด้วยประการทั้งปวง ไม่สามารถพาเธอออกงานสังคมของเขาได้ เธอไม่สามารถเกื้อหนุนการงานของเขาได้ เขาต้องหมั้นหมายกับลูกพระยาที่เหมาะสมและคู่ควรกับเขา แต่เธอท้องกับเขา สิ่งที่เขาทำให้กับผู้หญิงที่เขาบอกว่ารักคือ พาเธอไปอยู่ที่อื่นและรับปากว่าจะไม่ทอดทิ้งเธอกับลูก ผู้หญิงก็เข้าใจและยอมทำตามที่เขาบอก เพราะไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้เขา แต่เจือปนด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ... อันนี้เป็นเรื่องราวในละครที่คงไม่แตกต่างจากชีวิตจริง และเป็นเรื่องในอดีตสมัยรัชกาลที่ 5 โน่น มาดูเรื่องจริงจากชีวิตนางแบบไทยระดับโลก คุณรจนา เพชรกัณหา เธอให้สัมภาษณ์ไว้ช่วงหนึ่งว่า เธอเคยมีลูก...ตอนนี้อายุน่าจะประมาณ 12 ปี แต่เธอไม่เคยเห็นหน้าลูกเลย หลังจากคลอดมาได้ระยะหนึ่ง เพราะผู้ชายที่เป็นพ่อของลูก นำลูกของเธอกับเขาไปเลี้ยง และเธอไม่สามารถบอกสังคมโลกภายนอกได้ ว่าเธอท้องกับใคร..เพราะผู้ชายคนนั้น เป็นที่รู้จักในสังคมขณะนั้น อืม...ขนาดเป็นถึงนางแบบดังระดับโลก ยังไม่สามารถแต่งงานเชิดหน้าชูตาให้สามีได้ล่ะหรือ ตกลง...มันยังไงกันแน่นะความรัก มีเงื่อนไขมากมายเสียเหลือเกิน ไปๆ มาๆ ผู้หญิงสองคนนี้ หรือผู้หญิงอีกหลายๆ คน คงจะคล้ายๆ ดอกจันทน์กะพ้อ ในเพลง จันทน์กะพ้อร่วง เสียละกระมัง ***************************** ดนตรี.. ...ดอกจันทร์กะพ้อ..ร่วงพรู เจ้ามิใช่ร่วงสู่ แผ่นดินแห่งไหนโดยง่าย ลมพา..เอากลีบกระจาย ร่วงปลิวพร่างพริ้วพราย ไม่มีที่หมายใด ดูดังฝูงผึ้ง.แตกรัง เมื่อไร้..กำลังหล่นก็ลงฝังทั่วไป ไร้ผู้..จะเหลียวใส่ใจ ไม่มีใครที่ไหน เก็บเอาไปเพื่อไว้บูชา ...บาง..กลีบเขาเหยียบลง แหลกเป็นผงอย่างไร้.เมตตา กลีบจมแผ่นดินสิ้นสูญราคา กลิ่นนั้นหนา ยังหอมเป็นค่าผูกพัน ..จันทร์กะพ้อคือเหล่าสตรี มี.ราคี เพราะชายขยี้พรหมจรรย์ ความสาวแหลกเหลวสิ้นกัน.. ไร้.ค่าผูกพัน เหมือนจันทร์กะพ้อร่วง..พรู ..ฮือ....... |
sunny-low
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
ชอบวิธีโยงเรื่อง และนำเพลงเพราะๆมาให้ฟังด้วย
เป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องทำนองนี้อีกนะค๊ะ
เพลงนี้แต่งในปีเกิดของยายเก๋าเลยนะ