Group Blog
All Blog
|
"อีกหนึ่งความทรงจำดีๆ" เหนื่อยไปเลยวันนี้...  เช้าไปบริจาคเลือด เพราะเลยกำหนดนานแล้ว หาโอกาสไปไม่ได้สักที เลยต้องไปวันนี้ กลับมาที่ทำงานมาทำ 5 ส.กับเขา ขนย้ายตู้ ขนย้ายเอกสาร ขนย้านอุปกรณ์สำนักงาน หมดแรงกันไปเลย  แต่มีเรื่องราวอยากบันทึกไว้ เป็นความทรงจำดีๆ ที่กาลครั้งหนึ่งก็มีกับเขาเหมือนกัน   สองวันก่อนมีคนมาขอแอดเฟส ก็เข้าไปดูเฟสเขา ชื่อก็ไม่รู้จัก หน้าตาก็ไม่รู้จัก เพราะเขาใส่หมวกไหมพรม และใส่แว่น มีเคราปลอมและถือปืน เหมือนมหาโจรมากกว่าคนดีๆ ที่น่าคบ แต่ก็รับแอดไปก่อน กะว่าถ้าเขามาไม่ดี ก็จะลบทิ้งภายหลัง เมื่อคืนนอนแล้วตื่นขึ้นมาเวลาปกติคือตีสาม ก็เลยเปิดเฟสดู... เข้าไปเฟสคนนี้อีกที เฮ๊ย....ผู้ชายคนนี้ คือ พี่คนนี้เหรอ เฮ๊ย...จำไม่ได้เลย และแล้ว...ความทรงจำดังนวนิยายก็ผุดขึ้นมาทันที เป็นความทรงจำดีๆ ที่ยังมีกับเขานะเนี่ย พี่คนนี้เคยทำงานร่วมกัน อายุมากกว่า ทานเหล้าเก่ง เป็นนักกีฬายิงปืนและเป็นครูสอน ย้ายมาจากที่อื่นและนิสัยห่ามๆ ตามแบบชายไทยใจนักเลง ตอนแรกตำแหน่งเท่ากัน ปีต่อมาเราได้เลื่อนตำแหน่งสูงกว่า เขามีอาการไม่พอใจนิดๆ แต่เพราะมีความรู้สึกดีๆ ให้ เขาจึงเก็บความไม่พอใจไว้ และตำแหน่งที่ได้รับต้องมาเป็นหัวหน้าเขา และเขาคือลูกน้องโดยตรง ต้องสั่งงานเขาบางงาน ก็อึดอัดใจนะที่จะต้องสั่งงานพี่เขา นอกเวลางานเราไปกินอาหารกันบ้างภายในกลุ่ม ซึ่งทุกคนจะดูออกว่าพี่เขารู้สึกอย่างไรกับเรา แต่เราดูไม่ออก เพราะไม่มีความคิดแบบอื่นกับพี่เขา ครั้งหนึ่งไปกินอาการบ้านเพื่อนที่สุพรรณ แล้วเขาเมา จึงระบายอะไรๆ ออกมา เกี่ยวกับความไม่พอใจในการได้ตำแหน่งของเรา ก็ฉุนๆ นะตอนนั้นอ่ะ แต่คิดว่าเขาเมาก็เลยปล่อยไป และให้บังเอิญว่าต้องกลับพร้อมเขา เขาไม่พาเรากลับบ้านทันที อ้างว่ามืดแล้วเขาขับรถกลับไม่ไหว ขอไปพักบ้านเพื่อนแล้วกัน ก็เลยตามใจเขา แต่ตอนนั้นจะระวังตัวเองมาก และคิดว่าเขาไม่ทำอะไรหรอก คนทำงานด้วยกัน..เขาพาไปบ้านเพื่อนและแนะนำเราเป็นทางการ เพื่อนจับเรานอนห้องเดียวกัน....กลัวนะนั่น แต่ที่นอนคือห้องรักแขกและมีห้องเดียว เขาให้เรานอนบนโซฟา และเขานอนกับพื้น การแสดงออกของเขาวันนั้นคือสุภาพบุรุษที่ดีค่ะ ให้เกียรติและบอกเพื่อนว่าเราคือหัวหน้างานเขา เพื่อนเขาก็ให้เกียรติเราด้วย รู้สึกดีและประทับใจพี่เขามากวันนี้ เช้ามาก็ขับรถกลับบ้านปกติและปลอดภัย อีกเหตุการณ์ที่จดจำไม่รู้ลืม คืองานสัมมนาในหน่วยงาน อาการเขาเหมือนเดิมคือ เมาและทำตัวไม่เหมาะสม ในฐานะหัวหน้างาน ต้องจัดการเขา น้องๆ คนอื่นรู้ว่าเขาเกรงใจเรา จึงให้เราจัดการ เราก็ไปคุยกับเขา คุยแล้วเขาไม่ฟัง ก็เลยเดินหนีเข้าห้องน้ำหญิง เขาเดินตามมาส่งเสียงโวกเวกหน้าห้องน้ำหญิง จนน้องบอกว่าพี่ออกไปคุยกับเขาเถอะ เดี๋ยวนายเห็นจะเป็นเรื่องและเขาจะเดือดร้อน ก็เลยหลอกเขาไปเดินเล่นข้างนอกให้เขาหายบ้า เอ๊ย หายเมา ระหว่างเดินเขาก็เล่าเรื่องชีวิตเขา และมาจับมือเดินไปกับเขา อาการเขาเหมือนคนต้องการคนเข้าใจ ก็เลยปล่อยๆ ให้เขาจับมือแบบสบายๆ เดินคุยกันไปเรื่อยๆ จนเขาอาการดีขึ้น ก็ชวนกันไปหาอะไรกินกับน้องๆ และกลับมาเป็นคนดี เป็นพี่ที่ดีเหมือนเดิม เวลาลำบากช่วงที่ขาเข้าเฝือกเขาก็คอยดูแลมาส่งที่บ้าน เพราะคนที่ควรทำหน้าที่ทำหน้าที่แค่มาส่ง พี่เขาเลยมาส่งแทน และมีโอกาสได้คุยเรื่องของพี่เขามากมาย ชีวิตพี่เขาสุดๆ เป็๋นผู้ชายขาลุย มีชีวิตที่โลดแล่นมาก ไปอยู่ต่างประเทศและดำรงชีวิตเพื่อความอยู่รอดตามลำพัง สู้ชีวิตจริงๆ ผู้ชายคนนี้ พอรูัเหมือนกันว่าเขารู้สึกอย่างไร เพราะเห็นแววตาที่แอบมองบ่อยครั้ง แต่ตอนนั้นมีคนที่เขาดูแลแล้ว และไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เขาจริงๆ มีแต่ความชื่นชมในชีวิตที่เขาเป็น และประทับใจกับความเป็นสุภาพบุรุษของเขา ที่แสดงต่อเราหลายๆ ครั้ง ซึ่งไม่เคยได้รับจากผู้ชายไทยแท้ๆ มาก่อน แต่ผู้ชายไทยที่ใช้ชีวิตในต่างประเทศคนนี้ เขามีให้อย่างไม่มีเงื่อนไข ขอบคุณและขอบคุณ และไม่เคยลืม ความทรงจำดีๆ ระหว่างเราเลย ขอบคุณที่กลับมาทักทาย และจะขอเฝ้าดูชีวิตพี่ตลอดไปค่ะ ปล.เพลงนี้อยู่ดีๆ ก็อยากฟัง แต่เข้ากับเรื่องเปล่าไม่รู้นะ
เมื่อเช้าตื่นมาความหาผ้าห่ม ปกติก่อนนอนจะไม่ห่มผ้าห่ม เป็นคนออกจะขี้ร้อน ถ้าอากาศไม่เย็นจริงๆ ถีบผ้าห่ม...ออกจากตัวตลอด เคยมีบางคน...นานมากแล้ว บ่นให้ฟังว่า ต้องตามห่มผ้าห่มให้ตลอด เพราะตัวเย็นมาก...  ตอนนี้ไม่มีใครมาตามห่มให้ แต่ต้องไปตามห่มให้เจ้าตัวเล็ก ก็เลยต้องตามหาผ้าห่มมาห่มเอง... เศร้าแต๊ๆ หนอ  ไม่เป็นไร...ขอเพียงใจยังอยู่กับตัวเอง เรื่องแค่นี้....จิ๊บๆ...  เพลงนี้ไม่ได้ฟังนานแล้ว และเพิ่งไดฟัง...เร็วๆ นี้ มีแผ่นเพลงอยู่ที่บ้านด้วยนะ เปิดฟังบ้างบางเวลา เพราะเหมือนว่าจะเพราะทุกเพลงในชุดนี้ จำได้คร่าวๆ ว่าเพลงนี้ต้องมีอะไรสักอย่าง เพราะฟังแล้วคิดถึงบางคน..มาก เพียงแต่ไม่รู้ทำไม...ต้องคิดถึงเขา ความทรงจำเกี่ยวกับเขา มันหายไปบางห้วงเวลา เพราะชีวิตมันไม่ว่างเลย ณ ห้วงเวลานั้น  กลับมาเริ่มกันใหม่...คล้ายๆ จะดีขึ้น แต่เหมือน.... มาเรียนรู้กันใหม่มากกว่า และการเรียนรู้ครั้งนี้ ถึงเปิดใจรับในความเป็นจริงบางอย่าง สิ่งที่ได้รับมาทุกวันนี้... มีความสุขแล้ว แค่มีคุณ....  "ไม่รู้ ค่ำคืนนี้ เมื่อเธอ อยู่ตรงนั้น จะเห็นดาวดวงเดียวกัน กับ ฉัน ไหม. สักครั้ง ที่เธอเห็น แสงดาว ทอประกาย ก็ยัง เหมือนเรา ได้พบ กัน." "อยากต่อเวลา ค่ำคืนนี้ ให้ยาวนาน เพราะฉันมีเธอ อยู่ใน หัว ใจ" โดย: sunny-low
 วันที่: 20 ตุลาคม 2557 เวลา:13:05:52 น."ไม่ชอบ...ไม่เข้าใจ..." ไม่ชอบและไม่เข้าใจ เวลาเจอใครทำอะไรใส่แบบนี้ อยู่ดีๆ เงียบไปเฉยๆ หรือคุยๆ อยู่ก็ไม่คุย หรือหายไปเฉยๆ ทั้งที่คุยกันบ่อยๆ มันยากตรงไหนกันนักหนา แค่บอกมา...ว่าเป็นอะไร จะเงียบจะหายใครจะว่าได้ สิทธิ์ของใครสิทธิ์ของมัน เคยเข้าใจคนอื่นบ้างไม๊เล่า ว่าสิ่งที่เขาโกรธอยู่นั่น มันมาจากความสัมพันธ์ ที่มีต่อกันมาเนิ่นนาน อยากเงียบอยากหายก็ไปซะ ไม่ต้องมาจ๊ะจ๋าวาดฝันหวาน นับวันเริ่มเบื่อและรำคาญ อีกไม่นานคงไม่แคล้ว....ต่างคนต่างไป พยายามเข้าใจแล้วนะ กับความเป็นมนุษย์ของคนน่ะ ตัวเองก็ไม่ได้วิเศษอะไรหรอก แต่เจอแบบนี้บ่อยๆ ก็ไม่ไหวเหมือนกัน อยากคุยก็มาคุย ไม่อยากคุยก็ปล่อยให้คุยคนเดียว เจอแค่คนเดียวก็พยายามจะรับมือแล้ว มาเจออีกคน... คนภาคนี้เขาเป็นกันแบบนี้เหรอ  ขอเวลาปรับความรู้สึกก่อนแล้วกัน เบื่อนิสัยแบบนี้จริงๆ เลย  โดย: sunny-low
วันที่: 21 ตุลาคม 2557 เวลา:12:13:54 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
อ่านไปรู้สึกดีตามไปด้วยเลยนะเนี่ยน้องอิ่๋ว
นึกถึงเพลงรักเงียบเงียบ
ของพี่จรัล มโนเพ็ชรกับวงดิแคนเดิ้ลจัง