Group Blog
All Blog
|
อบอุ่นจริงๆ..บอกไม่ถูกเลย แค่เพียงหนึ่งอาทิตย์กับการมีใครสักคน เข้ามาในชีวิต...เกิดความรู้สึกแบบนี้จริงๆ สบายๆ เบาๆ มีแต่รอยยิ้ม เกือบตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้หายไปนานมาก หลายปีเลยทีเดียว พยายามเรียกร้องจากใครบางคน ก็เหมือนไม่เคยได้รับการเหลียวแล แต่ตอนนี้ไม่ต้องรอ..ไม่ต้องขอ เขาพร้อมจะให้เราเอง... อย่างจริงใจ... และเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ขอบคุณนะคะ... ขอบคุณที่เข้ามา แล้วทำให้รู้สึกว่า "ความรัก" มันยังงดงาม เมื่อคนนั้นเห็นคุณค่าของมัน 
ช่วงนี้โลกสีชมพู จังอ่ะ ตั้งแต่บางคนเข้ามาและคลิกกัน รู้สึกรอยยิ้มเผลอๆ ออกมาเองโดยไม่รู้ตัวบ่อยๆ อืม...ปูนนี้แล้ว ยังมาเจอเรื่องราวความน่ารัก ของบางคนได้อีก บอกเขาหมดทุกสิ่งทุกอย่าง ชีวิตตัวเองไม่มีอะไรดีสักนิด มีภาระเจ้าตัวน้อย กับชีวิตคู่ที่คาราคาซัง รอวันจบและต่างคนต่างไป บอกให้เขารู้ว่า เขากำลังคุยอยู่กับใคร ปัญหามากมายแค่ไหน แล้ว...ทำไม...เขายังจะคุย เมื่อยังมาคุย...ยังจะมาคบหา ทั้งๆ ที่รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีดีอะไร และความรู้สึกที่ว่า ระหว่างเรา..มันคุยกันได้ อย่างธรรมชาติ... ไม่ต้องเยอะ ไม่ต้องมานั่งคิด ไม่ต้องมานั่งรอ ไม่ต้องมานั่งถาม ไม่ต้องมา... เขาให้เราได้....ในสิ่งที่บางคน น่าจะให้ได้เช่นกัน แตไม่เคยจะให้เราเลย ไม่รู้...เพราะอะไร ขออโหสิกรรมกับความผูกพัน ที่มีต่อบางคน นับแต่นี้ มิตรภาพจะเกิดขึ้นทดแทน และขออธิษฐานต่ออีกคน ให้เป็นแบบที่เขาเป็น ณ ตอนนี้ ตลอดไป พี่สาวที่คอยลุ้นคอยเชียร์...จัดมา ก็ฟังไป เนอะ  โดย: sunny-low
 วันที่: 5 สิงหาคม 2557 เวลา:17:02:22 น.เมื่อเราผ่านเรื่องมากมายต่างๆ จนรู้สึกว่าชีวิตเหมือนไม่มีอะไรน่าสนใจ มีแต่ภาระหน้าที่ที่จะต้องทำและรับผิดชอบ ให้มันผ่านพ้นไปในแต่ละวัน แต่อยู่มาวันหนึ่ง... มีบางคนเข้ามาในชีวิตเรา ทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไป ชีวิตมีความน่าสนใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก มีความหวัง...ในบางสิ่งบางอย่าง มันอาจไม่มีความแน่นอน มันอาจไม่มีความมั่นใจ มันอาจไม่รู้จะเป็นอย่างไร แต่วันนี้... มันทำให้รู้สึกดี ที่มีเขาอยู่ด้วย... และอารมณ์ก็จะเป็น ประมาณนี้อยู่บ่อยๆ โดยไม่รู้ตัว  ขอบคุณสำหรับวันนี้ ที่ทำให้รู้สึกว่า นิสัยแย่ๆ บางอย่างของตัวเอง ที่ทำบางคนเขาว่าอยู่บ่อยๆ แต่สำหรับคุณ.. มันกลับเป็นเรื่องดี ยังไง...ก็จะลดลงแล้วกัน ความใจร้อนและวู่วามเนี่ย กลัวจะไม่ชอบจริง...น่ะดิ ในอนาคต...นู่นนนน  โดย: sunny-low
วันที่: 6 สิงหาคม 2557 เวลา:13:23:22 น.เพียงใคร....สักคน บี๋ คณาคำ อภิรดี - เพียงใครสักคน.mp3 นั่งทำงานเพลินๆ เลยเปิดเพลงเพื่อชีวิตฟังไปด้วย ไปเจอเพลงนี้ ร้องโดยคุณเทียรี่ เมฆวัฒนา ก็อยากไปโพสในเฟสบุคของตัวเอง พอไปหาในกูเกิ้ล ไปเจอเสียงคุณ บี๋ คณาคำ อภิรดี โอ้โห...โดนใจเลยค่ะ คนบางคน...คงอยากมีใครสักคน ที่อยากอยู่ด้วยกัน...ตลอดไป แม้ว่า...คนคนนั้นจะดีร้ายแค่ไหน แต่ถ้าเพียงเขารักเรา และอยากอยู่กับเรา เพียงคนเดียว... แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว... อยากเหมือนกันค่ะ อยากมีใครสักคน ที่จะอยู่ด้วย...ในช่วงท้ายๆ ของชีวิต นอกจากเจ้าลูกชายตัวดีนี่น่ะนะ เพราะวันหนึ่ง...เขาก็ต้อง มีชีวิตและครอบครัวเป็นของเขาเอง  เพลง...เพียงใครสักคน อยาก มีใครสักคน ให้ความหวัง และความเข้าใจ ส่อง นำทาง ชีวิตให้ ผ่านมร-สุมมากมาย จะเก็บ ดวงใจเอาไว้ จะได้รอ รักใคร สักคน. อยาก มีใครสักคน ที่เป็นขวัญ และกำลังใจ จะ แบ่งปัน ชีวิตให้ กับใคร คนนั้นสักที จะฝาก ดวงใจดวงนี้ ที่ไม่มี แม้ใคร สักคน .รักนั้นหรือ คือทุกสิ่ง แต่ที่จริง อาจเพียงฝันไป ค้นหารัก ที่ยิ่งใหญ่ แต่ไม่รู้ จะนานเท่าไร รักนั้นหรือ คือการให้ อยู่ที่ไหน อาจไกลแสนไกล ค้นหารัก ที่จริงใจ จะมีใคร บ้างไหม สักคน. อยาก มีใครสักคน ที่จะรัก และเป็นคู่ใจ ร่วม เดินทาง ที่แสนไกล ผ่านทาง ชีวิตมืดมน สัก วันคงผ่านพ้น คงมีใคร สักคน จริงใจ .รักนั้นหรือ คือทุกสิ่ง แต่ที่จริง อาจเพียงฝันไป ค้นหารัก ที่ยิ่งใหญ่ แต่ไม่รู้ จะนานเท่าไร รักนั้นหรือ คือการให้ อยู่ที่ไหน อาจไกลแสนไกล ค้นหารัก ที่จริงใจ จะมีใคร บ้างไหม สักคน.  โดย: sunny-low
วันที่: 7 สิงหาคม 2557 เวลา:13:53:31 น.ณ ตอนนี้...หัวใจเหมือนสับสน
เมื่อพบใครบางคนดังภาพฝัน เพียงทักทายถ้อยประโยคกันและกัน ไม่กี่วันดั่งว่านานแรมปี แม้ไม่อยู่เคียงข้างให้ชิดใกล้ ความหวานชื่นรื่นหทัยไม่หน่ายหนี ช่างฉอเราะเจรจาคำพาที หทัยนี้แสนสุขสันต์ทุกวันคืน เกรงแต่ว่า...ภาพฝันนั้นจะเลือนหาย ความหวานคลายกลายเป็นขมใหัทนฝืน อยากเก็บฝันครั้งนี้ให้ยั่งยืน แต่กลัวตื่นพบความจริงไม่จีรัง ถ้าแม้ว่าขอพรจากฟ้าได้ อยากขอให้ฝันนี้ไม่หนีหาย อยากขอให้ฝันนี้ไม่กลับกลาย อยากขอให้ฝันนี้อยู่กับฉัน...นิจนิรันดร์. ปล.พิมพ์จากไอแพดเจ้าริว เอาเพลงและภาพประกอบลงไม่เป็นค่ะ โดย: sunny-low
วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:8:28:12 น."บททดสอบ ความสัมพันธ์ บทที่หนึ่ง"
 เดือนกว่าแล้วมั้ง...กับใครบางคน ที่เริ่มทำความรู้จักกัน...จนถึงวันนี้ เหมือนว่าจะรู้จักกันและกันมากขึ้นแล้ว จะไม่มากขึ้นยังไงไหว...ตั้งแต่คุ้นเคยกันมา ยังไม่มีสักวันที่จะไม่ทักทายพูดคุยกัน และแต่ละวัน ก็ยาวนานพอที่จะทำให้อีกฝ่ายรู้ว่า มีความรู้สึกดีๆต่อกันมากมายเพียงใด แล้วก็มาถึงบททดสอบความสัมพันธ์ บทที่หนึ่ง ว่าด้วย การควบคุมและจัดการดูแลอารมณ์ของกันและกัน เพราะคุยกันมาก ความสนิมสนมจึงเพิ่มขึ้นเร็วมาก แต่สัญญาณการสื่อสารไม่เป็นไปตามรูปการณ์นั้น จึงเกิดปัญหาทางการสื่อสารและการตีความ ทำให้คนสองคนที่หวานจ๊ะจ๋ากันอยู่ทุกวัน รับสารและตีความไปคนละอย่าง สุดท้ายคือคุมอารมณ์กันและกันไม่อยู่ และท้าทายกันและกันด้วยคำว่า ไม่ต้องคุยกัน ไม่ต้องคุยไลน์ ไม่ต้องเข้าไปเล่นเฟส เมื่อต่างฝ่ายต่างลุแก่โทสะ ไม่คุยด้วยเหตุผล แต่คุยด้วยอารมณ์ ความสัมพันธ์ก็เกือบไม่รอด ยังดีที่รู้จักถอยกันเป็น แม้ว่าจะจบแบบแฮบปี้เอนดิ้น และน้ำตานองหน้ากันบ้าง แต่วันนี้พิสูจน์ได้แล้วว่า... คุณและฉัน...มีความรู้สึกดีๆต่อกัน และก็ผ่านกันทดสอบบทนี้ไปได้แล้วล่ะ ยินดีด้วยนะคะ. โดย: sunny-low
วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:23:13:09 น."ใช่เธอหรือเปล่า"
นั่นสิ...ใช่เขาหรือเปล่า ใช่เขามั้ย...คนที่อยากเจอ ใช่เขามั้ย...คนที่อยากอยู่ด้วย ใช่เขามั้ย...คนที่จะไม่ทำให้ร้องไห้อีกแล้ว ใช่เขามั้ย...คนที่พร้อมจะจับมือไปด้วยกัน ใช่เขามั้ย...คนที่พร้อมจะทนนิสัยไม่ดีของเรา ใช่เขามั้ย...คนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างไม่ว่าจะเกิดอะไร ใช่เขามั้ย....คนที่........ บอกแล้วนะ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองเป็น บอกแล้วนะ...ทุกเรื่องทุกราวที่ต้องรู้ บอกแล้วนะ...ทุกปัญหาที่เผชิญอยู่ บอกแล้วนะ...บอกหมดแล้ว...จริงๆ ถ้ายังจะมาดูแลเอาใจใส่แบบนี้ ถ้ายังจะมาทำให้หัวเราะขบขันแบบนี้ ถ้ายังจะมาทำให้รู้สึกดีๆ แบบนี้ ก้อช่วย...อะไรไม่ได้แล้วนะคะ... ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบให้มา นับแต่วันที่เริ่มรู้จักและมีมิตรภาพดีๆ ต่อกัน ขอบคุณมากมาย... แอบหวังอยู่ว่า....จะใช่เขา...คนนี้...นะ ************************ โดย: sunny-low
วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:11:57:42 น.บททดสอบความสัมพันธ์ บทที่สอง ว่าด้วยเรื่อง "ความห่วงใย" เมื่อวานปวดหัว และเกิดอารมณ์ขุ่นมัวกับบางคน จนเกิดอาการไม่อยากคุยได้ และรวนๆ กลับไปตามนิสัยไม่ดีของตัวเอง เขาคงรู้..แต่ไม่ถามอะไรมาก แค่ถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า พอบอกว่า ปวดหัว เขาก็บอกว่า งั้นกินยาและพักผ่อนนะ ถ้อยคำที่ส่งมาอ่อนโยนมากมาย พอกลับบ้านสระผม อาการค่อยยังชั่ว เลยคุยกับเขาอีกที บอกว่าวันนี้งานเยอะเลยทำให้ปวดหัว นั่นคือ พูดจริงกับเขาบางส่วน เขาก็ว่ารู้แล้วว่ามีอาการแปลกๆ แต่ไม่อยากถาม...และนั่งรอให้เราบอกเขาเอง รอประมาณครึ่ง ชม.ได้ละมั้ง กว่าเราจะคุยกับเขาอิ๋วครั้ง แล้วยังมีการมาขอบคุณด้วย ที่เราคุยกับเขา เพราะเขาลุ้นว่า อาจไม่ได้คุยกันแล้วเมื่อวาน รู้สึกผิดเลย..  และเขาย้อนมาในสิ่งที่เราบอกเขา เคยคุยกันแล้วใช่มั้ย รู้สึกอย่างไงให้บอกกัน เคยบอกแล้วใช่มั้ย มี่คนอยู่ไกลเป็นห่วงอีกคน อืม...ขอบคุณนะ...ขอบคุณที่จดจำในสิ่งที่บอก ขอบคุณ..ที่อดทนและรอ....แบบลุ้นๆ ว่ายัยคนนิสัยเสียคนนี้ จะติดต่อไปมั้ย  และเพราะเธอรู้นั่นแหล่ะ...ว่าทำไม่ดีกับคุณ เธอถึงติดต่อไป...ขอโทษนะคะ คุณสอบผ่าน..บททดสอบนี้แล้วค่ะ โดย: sunny-low
วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:18:03:35 น. ช่วงนี้อยู่ระหว่างปรับตัว ปรับอารมณ์ ปรับความรู้สึก ยังไงบอกไม่ถูก ความเป็นฉัน ความเป็นเธอ มันเหมือนจะแตกต่างกันจัง แล้วมันจะมีความเป็นเรา ไปได้ยังไงล่ะเนี่ย ยิ่งคุยกันมากขึ้น มันยิ่งแห็นความแตกต่างมากขึ้น เห็นความเป็นฉันที่เธอพยายามจะเอาใจ เห็นความเป็นเธอที่กลัวๆ เกรงๆ อารมณ์ฉัน ฉันทำให้เธอระแวดระวังมากไปหรือเปล่า นะ ลองดูนะ...ลองดูกันว่า มันจะเป็นยังไงต่อไป เราก็แค่เพื่อนที่ดีต่อกัน ณ เวลานี้ ถ้ามันไปกันไม่ได้จริงๆ ก็ยังมีเวลาที่จะปรับกันใหม่ ให้โอกาสกันและกัน ที่จะศึกษาและทำความรู้จักกันไปเรื่อย แล้วเราคงได้คำตอบ ที่ดีและถูกต้องที่สุด สำหรับ "เรา"  โดย: sunny-low
วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:14:37:21 น. เปิดฟังเล่นๆ เพราะดีเหมือนกัน เศร้าๆ ชอบกลด้วยน่ะ วันนี้เกิดความรู้สึกสับสนบางอย่าง ยิ่งคุย...ยิ่งสื่อสาร...ก็ยิ่งสับสน ไม่รู้มันคืออะไร...เหมิอนกัน หลังๆ ชีวิตตัวเองเหมือนจะสับสนไปหมด มันเหมือนมีความรู้สึกบางอย่าง ที่ไม่ได้ห่างหาย... ขณะที่ความรู้สึกใหม่ๆ กำลังจะเข้ามา เอาไงกับตัวเองดีนะ.. ขืนเป็นแบบนี้..ปวดหัวทุกวัน...แน่ คงต้องเลือกที่จะเลิกคิดถึงบางคน และหันมาคิดถึงคนที่คิดถึงเรา...ล่ะมั้ง มันไม่มีประโยชน์อะไร กับโจทก์ข้อแรกที่สอบเท่าไหร่ก็ไม่ผ่าน ตกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เปลี่ยนสาขาเรียนเลยดีกว่า เผื่อชีวิตจะรุ่งกว่านี้.. ไม่ได้ขอให้มารัก... เพราะที่ผ่านมาก็รักอยู่ข้างเดียว ไม่ได้ขอให้มารัก... เพราะตอนนี้ไม่พร้อมรักใคร ไม่ได้ขอให้มารัก... แต่ขอให้อยู่ด้วยกัน...ตลอดไป แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้...ไปก่อนแล้วกัน..นะ โดย: sunny-low
วันที่: 18 สิงหาคม 2557 เวลา:17:11:50 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
เจิมๆๆๆค่ะ