Group Blog
All Blog
|
ยังไงกันเนี่ย...กฎหมาย..เรา... ไม่รู้ที่มาที่ไปของเรื่องนี้ แต่เห็นช่อง 3 ตามเสนอเป็นข่าวมาหลายรอบ จับความได้ว่า ตำรวจสองคนจับผู้หญิงที่ขายยาเสพติดและนำตัวไปคุมขัง และระหว่างพาเธอไปตรวจค้นหรือยังไงไม่รู้ ผู้หญิงคนนี้กลับแจ้งตำรวจคนอื่นๆ ว่า ถูกตำรวจสองคนนี้ทำอนาจารและข่มขืนในห้องขัง กลายเป็นคดีความทางอาญา ตำรวจสองคนนี้ถูกไล่ออกจากราชการ ถูกพิพากษาดำเนินคดี จากผู้จับกุม กลายเป็นผู้ต้องหา และศาลตัดสินจำคุก โดยทั้งสองให้การปฏิเสธว่าไม่ได้กระทำผิดตามที่ถูกกล่าวหา และยื่นอุทธรณ์ คดีความไปสิ้นสุด ณ ศาลฎีกา ซึ่งพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์ คือ ตำรวจทั้งสองผิดจริงตามที่ถูกกล่าวหา เพราะพยานหลักฐานบ่งบอกชัดว่า ทั้งคู่กระทำผิด แต่....แต่....ต่อมาผู้หญิงคนที่กล่าวหาตำรวจ สำนึกผิด มาแจ้งข้อเท็จจริงว่า ตำรวจสองนายนั้นไม่ได้ทำอะไรเธอ หลักฐานทางการแพทย์ที่บอกว่าเธอถูกข่มขืนและใช้มัดตำรวจสองนายนั้น แท้จริงแล้ว ...ก่อนถูกจับกุมคดีดังกล่าว...เธอเพิ่งนอนกับแฟนมา อ้าว...แล้วไงเนี่ย ตำรวจสองนายนั้นถูกไล่ออกจากราชการและจองจำในคุกมาแล้วเป็นปีๆ ไม่รู้กี่ปี น่าจะประมาณ 4 ปีได้ พวกเขาสูญเสียโอกาสทางชีวิต โอกาสทางหน้าที่การงาน โอกาสทางครอบครัว เพียงเพราะถูกปรักปรำจากผู้หญิงคนหนึ่ง และหลักฐานพยานที่มีบ่งบอกว่าเขากระทำผิด ทั้งๆ ที่พวกเขาปฏิเสธมาตลอดว่า...พวกเขาไม่ได้กระทำผิด ดูแล้วเริ่มสงสัยกระบวนการยุติธรรมของไทยเราเสียแล้ว การเน้นพยานหลักฐาน...พิสูจน์ความถูกความผิดของคน..ได้จริงเหรอ ยังไงล่ะ...คราวนี้...และมีอีกกี่คนกันนะ ที่เขาโดนแบบนี้...เป็นชะตากรรมของพวกเขา หรือเป็นความบกพร่องของระบบยุติธรรมของเรา....เฮ้อ.. เรื่องของเขา แค่อยากเล่า เพราะ งง จริงๆ กับเรื่องนี้ มาว่าเรื่องของเรากันดีกว่า...เรื่องของ ฉัน กับ เธอ... จะยังไงต่อไป..จบ...แล้วจาก...คงไว้แค่คำว่า "เพื่อน" หรือ...รอ..ให้แน่ชัด...ว่า...ไม่มีคำว่า "เรา" แน่แล้ว... เฮ้อ....ทะเลไม่ช่วยอะไร เพราะใจไม่ยอมจะฟัง... 
เมื่อวานดูข่าวนอกลู่ทางช่อง 3 เขามีวิ่งขึ้นภูกระดึง โห แค่เดินขึ้นยังจะไม่ไหว นี่เล่นให้วิ่งขึ้นเนี่ยนะ และคนที่วิ่งขึ้นถึงเส้นชัย จะได้เหรียญเป็นที่ระลึกทุกคน มีคุณตาอายุ 70 กว่าๆ หรือ 80 กว่าๆ ไม่รู้ มาร่วมกิจกรรมนี้ทุกปี ปีนี้คุณตาก็มาร่วมวิ่งกับเขาด้วย และถึงเส้นชัยเหมือนกัน โดยมีสาวๆ วิ่งประกบสองคน คนอ่านข่าวเลยแซวว่า แบบนี้ยังไงคุณตาก็คงมีแรงวิ่งล่ะ แต่ที่ชอบคือ.... มีผู้หญิงคนหนึ่งแต่ตัวเปรี้ยวมาก ชุดเธอสีสันสดใสเด่นมากมาย วิกผมสีชมพูแปร๊ด ชุดเขียวเหลือง สีแบบสดมาก จนนักข่าวแซวว่า แต่งแบบนี้ แฟนไม่ว่าเหรอ สักพัก มีผู้ชายอีกคนวิ่งตามขึ้นมา แต่งตัวแบบเดียวกับเธอเลย เธอบอกว่า นี่ไง แฟนเธอ... อืม...ชอบจัง การมีใครสักคน...ที่พร้อมจะอยู่เคียงข้าง และพร้อมจะทำอะไรๆ ด้วยกัน ไม่ว่าเรื่องนั้นจะยังไง ก็พร้อมจะทำด้วยกัน เป็นเรื่องที่ดีนะ... อยากมีเหมือนกัน... แต่ทำไม...ไม่เห็นสักที... เหนื่อยจะถาม เหนื่อยจะเข้าใจ เหนื่อยจะอะไร..แล้ว สงสัยต้องยอมรับเสียทีว่า... ชีวิตนี้...คงต้องอยู่... คนเดียวกับลูกชาย...ล่ะมั้ง โดย: sunny-low
 วันที่: 8 พฤษภาคม 2557 เวลา:13:34:27 น.เมื่อเช้าได้ฟังเพลงนี้... แต่เป็นเสียงของคุณสุเทพ วงศ์กำแหง พอเพลงจบ ผู้จัดรายการก็พูดในรายการว่า ทำไมต้องเป็น พรุ่งนี้ พรุ่งนี้อาจจะมาไม่ถึง Tomorrow never comes จริงของเธอ... สำหรับบางคน...อาจจะไม่มีวันพรุ่งนี้ จริงๆ เราไม่อาจรู้ว่า.... แต่ละวันที่เรายังหายใจ แต่ละวันที่เรายังมีชีวิต แต่ละวันที่เรายังมีความสุข แต่ละวันที่เรายังมีคนรัก และแต่ละวันที่เรายังมีทุกสิ่งทุกอย่าง เราจะมีวันพรุ่งนี้... เพื่อจะมีสิ่งเรานั้น...อยู่อีกมั้ย ตัวเองก็คิดแบบนั้น...เสมอๆ ในตอนนี้ คิดว่า...จะมีวันพรุงนี้ตลอดไปหรือเปล่า อาจเพราะอายุที่มากขึ้น อาจเพราะมีภาระที่ห่วงอยู่ อาจเพราะมีความปรารถนาในบางอย่าง และอาจเพราะรอ....บางอย่าง...จากบางคน จนเกิดความรู้สึกว่า ถ้าไม่มีวันพรุ่งนี้ สำหรับฉัน...มันจะเป็นอย่างไร  แต่ถ้าพรุ่งนี้...มันไม่มีสำหรับฉันจริงๆ ฉันก็คงไม่อาจ...ทำอะไรได้อีกต่อไปแล้ว ในวันนี้ของทุกวัน ฉันก็พยายามทำในสิ่งที่อยากทำ และเท่าที่ทำได้...อย่างมากที่สุดแล้ว สำหรับลูกชาย... แค่เห็นเขายิ้ม หัวเราะ สดชื่น แจ่มใส สุขภาพแข็งแรง มีชีวิตที่มีความสุขสมวัย ฉันก็พอใจ สำหรับบางคน...ก็พยายามจะทำทุกอย่าง เท่าที่กรอบจะกำหนดให้ทำได้ อย่างเต็มที่...อยากจะออกนอกกรอบ หลายครั้งหลายครา...แต่ก็ไม่สามารถ กลัวนะ ....ไม่ใช่ไม่กลัว กลัวว่า...วันพรุ่งนี้ของตัวเอง...จะไม่มี ก่อนจะไม่มี...อย่างน้อยๆ ขอให้รู้สักนิด...ให้มั่นใจสักหน่อย ว่ามีคนรู้สึก "รัก" อยู่บ้าง ก็คงดี...เนอะ  *************************** รำพึงรำพันไปตามอารมณ์เพลงเฉยๆ .... พรุ่งนี้ของฉัน...น่าจะยังต้องมีอีกนาน จนกว่าเทวดาองค์น้อยๆ จะเติบโตแข็งแรง.... และมีชีวิตที่ดีงาม...  โดย: sunny-low
วันที่: 12 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:10:27 น.ถ้าคนเราสามารถบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่รู้สึกหรือเก็บไว้ในใจ
ให้กับใครบางคนที่เราอยากจะบอกได้ทั้งหมด และไร้ข้อขัดข้องใดๆ ได้ก็คงดีเนอะ แต่ในความเป็นจริงของชีวิต ทำไมมันยากเหลือเกิน กับแค่บอกกันว่า รู้สึกยังไงต่อกันกันแน่ ยากจนคิดว่า คงไม่มีโอกาสที่จะรับรู้ล่ะมั้ง มันมีแต่ความยากไปเสียทั้งหมด ในความเป็นคน และความเป็น เรา มันยากจริงหรือ หรือเราทำให้มันยากกันแน่ ถามใครดีล่ะ ??? ยากหรือคะ....ถ้าจะบอก....เนี่ย ถ้ายากมาช่วยกันทำให้มันง่ายลงได้มั้ย ช่วยกัน...   โดย: sunny-low
วันที่: 13 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:14:28 น.เล่นในไอแพดริว เนื้อหากับเพลงก้อเลยแยกกัน เหมือนชีวิตคนเขียนเลย มีแต่การแยกห่างและร้างลา โดย: sunny-low
วันที่: 13 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:21:49 น.เพลง : มีแต่คิดถึง
ศิลปิน : เบิร์ด ธงไชย อัลบั้ม : Simply Bird เหม่อมองไกลไปถึงดาว ที่เคยจอง เป็นดาวของเรา ก็ยังคงอยู่ที่เดิมให้พบเจอ อยู่ตรงนี้มองเห็นดาว และดวงดาวคงมองเห็นเธอ อย่างน้อยเรา อยู่ใต้ดาวดวงเก่าเดียวกัน หวังว่าเธอคงสุขดี อยู่ตรงนั้นเจอสิ่งดีดี ฉันคงมีเพียงสิ่งเดียว ทุกวัน มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยู่ทุกครั้งที่มองดาว มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง เรื่องวันวานและฝันของเรา มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา คิดถึงเธอ... คิดถึงเธอ... หวังว่าเธอคงสุขดี อยู่ตรงนั้นเจอสิ่งดีดี ฉันคงมีเพียงสิ่งเดียว ทุกวัน มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยู่ทุกครั้งที่มองดาว มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง เรื่องวันวานและฝันของเรา มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา คิดถึงเธอ... คิดถึงเธอ... เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง สิ่งที่สองเราเคยมี เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง นึกทีไรก็ยิ้มทุกที มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ เป็นเพลงที่บ่งบอกว่า "คิดถึง" มากมายจริงๆ ช่วงนี้คงได้แต่ร้องเพลงนี้ไปพลางๆ ก่อน งานเข้ามากมายซะแล้ว...  ใครบางคนจะรู้มั๊ยนั้น ว่ามีใครบางคน...คิดถึงมากมาย...เนี่ย โดย: sunny-low
วันที่: 15 พฤษภาคม 2557 เวลา:12:35:39 น.กลม อรวี - ไม่รักก็คิดถึง (เพลงประกอบละคร รักออกฤทธิ์) คำร้อง ณรงค์วิทย์ เตชะธนะวัฒน์ ทำนอง/เรียบเรียง จักรกฤษณ์ มัฆนาโส ไม่รู้จะทำอย่างไร จะรักหรือควรตัดใจ ไม่อยากจะทำร้ายจิตใจ ให้มากไปกว่านี้ กี่ครั้งที่ต้องเดินหนี กลัวแพ้ความรู้สึกดี ไม่อยากปล่อยใจมากกว่านี้ จนถอนตัวไม่ไหว ยิ่งใกล้ชิดก็ยิ่งเผลอใจ มันหวั่นไหวทำไงดี จะหลบไปไกลไกลนับจากนี้ แต่ใจมันก็คอยเรียกหาเธอ ให้ฉันไม่รักก็คิดถึง ให้ฉันนั้นรักฉันก็กลัว ก็มันสับสน วุ่นวายจิตใจ ต้องคิดมากมาย ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ไม่รู้จะดีหรือจะร้าย บอกหน่อยได้ไหมต้องทำอย่างไร รักหรือไม่รักเธอ แบบไหนควรเป็นคำตอบ หากรักแล้วไปทำร้าย ให้สองเราต้องปวดใจ ฉันเองก็คงต้องหยุดไว้ ไม่ให้เกินกว่านี้ ยิ่งใกล้ชิดก็ยิ่งเผลอใจ มันหวั่นไหวทำไงดี จะหลบไปไกลไกลนับจากนี้ แต่ใจมันก็คอยเรียกหาเธอ ให้ฉันไม่รักก็คิดถึง ให้ฉันนั้นรักฉันก็กลัว ก็มันสับสน วุ่นวายจิตใจ ต้องคิดมากมาย ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ไม่รู้จะดีหรือจะร้าย บอกหน่อยได้ไหมต้องทำอย่างไร รักหรือไม่รักเธอ แบบไหนควรเป็นคำตอบ ยิ่งใกล้ชิดก็ยิ่งเผลอใจ มันหวั่นไหวทำไงดี จะหลบไปไกลไกลนับจากนี้ แต่ใจมันก็คอยเรียกหาเธอ ให้ฉันไม่รักก็คิดถึง ให้ฉันนั้นรักฉันก็กลัว ก็มันสับสน วุ่นวายจิตใจ ต้องคิดมากมาย ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ไม่รู้จะดีหรือจะร้าย บอกหน่อยได้ไหมต้องทำอย่างไร รักหรือไม่รักเธอ แบบไหนควรเป็นคำตอบ แบบไหนควรเป็นคำตอบ รักไม่รักฉันควรทำไง ********************** นั่นสิ...ต้องทำยัไง มาบอกหน่อยสิ... ยังไงก็ได้แล้วนะ...ตอนนี้เนี่ย  โดย: sunny-low
วันที่: 16 พฤษภาคม 2557 เวลา:12:02:09 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
"เรือลำหนึ่งลอย ล่องลอยกลางกระแส
ตามความผันแปร ลำน้ำใหญ่"
ตอนนี้รู้สึกว่าบ้านเมืองของเราเป็นเหมือนเรือลำหนึ่ง
ที่ล่องลอยอยู่ท่ามกลางกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากมากกก..
ด้านหนือเจอมรสุมจากภัยธรรมชาติ
ด้านใต้เจอมรสุมจากภัยมนุษย์
ขณะล่องเรืออยู่นี้ก็มีแต่ความขัดแย้งภายใน
ไม่รู้ว่าจะลอยลำไปได้อีกนานแค่ไหน
หรือจะล่มอับปางเสียกลางทาง
เมื่อไหร่ความสงบจะกลับมา
เมื่อไหร่ความเชื่อมั่นจะกลับคืน
เมื่อไหร่สันติสุขจะบังเกิด
เมือไหร่...
สงสารคนไทย
สงสารประเทศไทย
สงสาร....
ซึ่งเฝ้ามองบ้านเมืองที่มีแต่เรื่องราวต่างๆ
ด้วยความหม่นหมองในใจ....
สักวันสิ่งดีๆ คงบังเกิด
สักวันคนดีๆ จะกลับมา
สักวันความร่มเย็นจะกลับคืน
สักวัน....ได้แต่แอบหวัง....
เฮ้อ.....
เรื่องบ้านเมือง ...คงได้แต่แอบหวัง...
แต่เรื่องบางคน..คงได้แต่แอบคอย...
เนอะ เนอะ เนอะ
อิอิ....ซะหน่อย
ทำงานแระ...