Group Blog
All Blog
|
"ก่อร่างสร้างหนี้..." เปิดบล็อกด้วยเพลงเพราะๆ นะคะ ไม่เคยฟังเสียงของคุณอรวี สัจจานนท์ ร้องเพลงนี้เหมือนกัน ฟังแต่เสียงคุณแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ เมื่อวานไปเดินเรื่องกู้หนี้ก้อนใหญ่ไว้ ตั้งแต่มีเจ้าริวภาระค่าใช้จ่ายมากมายจริงๆ ทั้งภาระค่าใช้จ่ายในบ้าน ภาระค่าใช้จ่ายเจ้าริว และภาระค่าใช้จ่ายส่วนตัว เงินเดือนก็เยอะอยู่นะ แต่ทำไมไม่ค่อยจะพอใช้เลยก็ไม่รู้ ไปกู้เงินเขาแล้วกู้เงินเขาอีก จนรู้สึกว่า กำลังอยู่ในช่วง "ก่อร่างสร้างหนี้" ชอบก๊ล คนอื่นเมื่อถึงปูนนี้เขาคงก่อร่างสร้างตัว แต่กับตัวเอง ดันมาก่อร่างสร้างหนี้ ซะแทน ไม่ถึงกับเลวร้ายและยังไม่ถึงกับต้องล้มละลาย เพียงแต่บัญชีเริ่มเป็นหางว่าวและยาวมากขึ้น เลยตัดสินใจเป็นหนี้อีกสักครั้ง เพื่อนำมาปลดภาระหนี้ก้อนเล็กก้อนน้อย ให้หางว่างมันสั้นลงสักนิด และมีเงินเดือนเหลือพอใช้จ่าย แบบไปต้องไปบากหน้าขอยืมใครให้อายเขา ตัวเองก็มีลูกหนี้นะ เงินก้อนใหญ่ซะด้วย แต่ลูกหนี้คนนี้เขาไม่พร้อมจะจ่ายคืน และคงอีกนานโขกว่าเขาจะมีเงินมาคืน เข้าตำราที่ว่า ไม่มี ไม่หนี แต่ไม่จ่าย อ่ะ เลยแทงหนี้สูญไว้ก่อน และปฏิญาณกับตัวเองว่า คงไม่ไปช่วยเหลือใครอีกแล้ว ไม่ว่าคนนั้นจะเดือดร้อนแค่ไหน เอาปัญหาเขามาแก้ สุดท้ายกลายเป็นปัญหาของตัวเอง แล้วไม่มีใครมาช่วยแก้ให้ด้วยคราวนี้ การเป็นหนี้ครั้งนี้ ทำให้ได้รับบทเรียนมากมาย และทำให้รู้จักการบริหารหนี้อย่างเป็นระบบ ตอนนี้ก็สามารถมีเงินใช้หนี้ก่อนใหญ่ๆ ได้สองก้อนแระ เหลืออีกก้อนที่ต้องเก็บรวบรวมสักนิด และจะรีบคืนให้เสร็จสิ้นในเร็ววัน เพราะไม่อยากถูกเหยียดหยามนานไปกว่านี้ เพียงเพื่อลูก...จึงยอมบากหน้าเอ่ยปากขอยืมมา ถือเป็นบทเรียนราคาแพงและเป็นประสบการณ์ที่ดี หวังว่าจะเป็นการ ก่อร่างสร้างหนี้ครั้งสุดท้ายแหล่ะนะ เพราะถ้าจะก่อหนี้อีกครั้ง คงต้องเพื่อที่อยู่อาศัยแล้วล่ะ ไม่งั้นสองแม่ลูก อาจต้องไปอาศัยวัดแทนบ้านหลวง... ขณะเดียวกันก็พยายามเตือนตัวเองให้สระผมและอาบน้ำบ่อยๆ จะได้ไม่ไปหาเหามาใส่หัวและหาเรื่องมาใส่ตัว เหมือนทุกครั้งที่ผ่านๆ มา เหนื่อยมามากพอแระ...ขอสบายๆ บ้างดีกว่า จากตะวันที่ยอแสงมาตลอด  ขอเป็นตะวันที่ทอแสง...บ้างดีกว่า นะ 
"ยังเหมือนเดิม" ไม่ไหวแล้วค่ะ คงต้องปรับเปลี่ยนตัวเอง และเลิกทำอะไรบางอย่าง เหมือนเวลามันน้อยลงในแต่ละวัน แค่จะอ่านหนังสือพิมพ์ที่ซื้อมา ยังหาเวลาอ่านไม่ได้ อาการมันหนักเกินไปแล้วล่ะมั้ง คงจะต้องเลิก "เล่นเฟส" หรือไม่ ก็เล่นให้น้อยลง หลังๆ เริ่มเบื่อแล้วด้วย  แต่ที่เข้าไปเล่น เพราะอยากเห็นความเคลื่อนไหวของบางคน หลังๆ ก็ไม่เห็นอยู่ดี เพราะบางคนก็ไม่ค่อยเข้ามาเล่น อีกแหล่ะ... งั้นเพลาๆ ลงดีกว่า จะได้มีเวลาทำอย่างอื่น ที่มีสาระกับชีวิตบ้าง ยิ่งรู้จักคนมาก ก็ยิ่งมากความ ตอนนี่มีเพื่อนใหม่ๆ ในเฟสมากมาย แต่เลือกจะคุยกับบางคน ที่คิดว่า ไปกันได้ในมุมมองความคิด ต่อสังคมและวิถีชีวิต และอาจจะสานต่อมิตรภาพดีๆ นอกโลกออนไลน์ดีกว่า  รู้จักกันในโลกออนไลน์ นานเกินไปแล้ว มารู้จักกันในโลกออนไลฟ์ บ้างดีมั้ย... และถ้าเบื่อเฟสมากๆ อาจจะหายไปเลยก็ได้นะ ยังไง..คงไม่เบื่อบล็อกแน่นอน แต่ก็คงลดการเขียนเช่นกัน อยากไปมีชีวิตที่เป็นชีวิตจริงๆ อยากเรียนรู้หรือรู้จักคน ในโลกแห่งความจริง เบื่อโลกสมมุติแล้วน่ะค่ะ แม้หายเงียบไป แต่ในความรู้สึก... ยังเหมือนเดิม...นะ แจ้งเพื่อทราบนะคะ โดย: sunny-low
 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2557 เวลา:13:55:49 น. |
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
เอาไปเสี่ยงโชคดีปะ
เหมือนจะออกเลขเบิ้ลหลายงวดแล้วนี่
อยากมีตังค์มาปลดหนี้และ
ทำในสิ่งที่อยากทำ
วันนี้ตัวเองตื่นเช้าไปหรือเปล่าไม่รู้
ออกอาการเพี้ยนๆ และง่วงด้วย
พยายามทำให้ตื่นตัวอยู่นะเนี่ย
หนังเรื่องนี้มาฉายในเคเบิ้ลหลายรอบแล้ว
เปิดเจอครั้งไหน ก็เจอตอนกลางเรื่องทุกที
และหยุดดูทุกทีสิน่า
ชอบเนื้อเรื่องน่ะค่ะ
ชอบคนที่เป็นกัปตันเรือรัสเซียด้วย
กัปตันมาร์โก้ เรเมียส (ฌอน คอนเนอรี่)
เป็นผู้ชายสุขุม เยือกเย็น และฉลาด
ก้อเลยไปค้นเรื่องย่อมาอ่านซะเลย
เรื่องย่อ The Hunt for Red October
เรื่องราวสุดเข้มข้นของเรือดำน้ำรุ่นล่าสุดของกองทัพเรือโซเวียตที่มีชื่อ ว่า "ตุลาแดง" (Red October) ที่ได้ออกเดินทางสู่คาบสมุทรบอลข่านเพื่อเข้าร่วมการซ้อมรบกับกองเรือของ โซเวียต แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้นเมื่อกัปตันมาร์โก้ เรเมียส (ฌอน คอนเนอรี่) ได้ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแผนการณ์ทั้งหมดด้วยการ...หันหัวเรือเข้าสู่น่านน้ำ ของแอตแลนติค และมุ่งหน้าสู่สหรัฐฯเพื่อขอแปรพักตร์!!!
การกระทำของกัปตันเรเมียสได้สร้างความกังวลใจต่อหน่วย CIA และกองทัพเรืออเมริกันเป็นอย่างมาก เพราะไม่มีทางรู้ได้เลยว่านี่จะเป็นการกระตุ้นให้เกิดสงครามโลกครั้งที่สาม หรือไม่ เพราะว่าเทคโนโลยีของเรือลำนี้มีระบบการขับเคลื่อนที่ทันสมัยมาก และสามารถขนหัวรบนิวเคลียร์ได้มากกว่าเรือดำน้ำรุ่นใดๆ ของโซเวียตอีกด้วย งานนี้จึงเป็นหน้าที่ของนักวิเคราะห์หนุ่มจาก CIA นามว่า แจ็ค ไรอัน (อเล็ค บอลวินด์) ผู้ที่จะต้องแข่งกับเวลาที่เหลือน้อยติดต่อกับกัปตันเรเมียสให้ได้ ก่อนที่ทั้งฝ่ายโซเวียต...และอเมริกัน จะหาทางทำลายเรือลำนี้ให้สิ้นซาก!!!
เรื่องย่อแล้วมาอ่านเรื่องเล่ากันต่อนะคะ
ทำไมถึงชอบ...
ภาพที่นำมาลงข้างบน
เป็นภาพกัปตันเรือสองคนสองสัญชาติ
ที่คนละขั้วเลยทีเดียว
หนึ่งคนคือกัปตันเรือรัสเซียที่จะขอแปรพักตร์เข้าอเมริกา
อีกหนึ่งคนคือกัปตันเรืออเมริกาที่ได้รับคำสั่งให้มาทำลาย
โดยมีคนกลางทำหน้าที่ประสานคือ หนุ่มนักวิเคราะห์ CIA
ชอบฉากที่พ่อหนุ่ม CIA ต้องทำให้กัปตันเรืออเมริกา
เชื่อสิ่งที่เขาบอกว่ากัปตันเรือรัสเซียจะขอแปรพักตร์
มันเป็นเรื่องที่ยากมาก...
ในการทำให้คนที่เป็นศัตรูกันเชื่อใจในอีกฝ่าย
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย
แต่เขาทำได้...
เมื่อต่างคนต่างมีความเชื่อใจในกันและกัน
และมีเป้าหมายไปในทิศทางเดียวกัน
เรื่องราวต่างๆ ย่อมเดินไปในเส้นทางที่รื่นรมย์
เหมือนตัวเอง...
ก็เชื่อมั่นในบางคนเสมอมา
เชื่อในสิ่งที่เขาเป็น
เชื่อในสิ่งที่เขาทำ
และเชื่อในสิ่งที่เขาแสดงออกมา
อาจไหวหวั่นบ้างกับบางเหตุการณ์
และสับสนบ้างกับบางเรื่องเล่า
จนรู้สึกอยากหนีห่าง...
ให้ไกลแสนไกล
แต่เพราะความเชื่อในตัวเขา
จึงยังมีเรา...ในวันนี้
มีเราในแบบที่เราเป็น...
หากชีวิตไม่เหลือใคร
แค่ยังมีคุณในความรู้สึก
มันก็โอเค...แระ