ตุลาคม 2557

 
 
 
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
1 ตุลาคม 2557
All Blog
"บ้านในฝัน"
"บ้านในฝัน"

เราจะฝันยังไงก็ได้ เพราะยังไงมันก็เป็นแค่ความฝัน
ชีวิตคนกรุงเทพฯ อยู่แต่ความสะดวกสบายจนเคยชิน
แต่ทำไม..อยากไปอยู่แบบเพลงนี้ก็ไม่รู้

อาจเหน็ดเหนื่อยและเบื่อหน่าย
กับความวุ่นวายของเมืองกรุง
และผู้คนที่หลากหลาย

เลยอยากไปหาสถานที่สงบๆ 
และผู้คนที่เรียบง่าย
ถ้าได้สถานที่แบบภาพข้างล่างนี้ก็คงจะดีนะ
ฝันอีกล่ะ




หรือเพราะว่าฟังเพลงนี้มากไปหรือเปล่า
จิตเลยประวิงแต่อยากไปมีชีวิตแบบเพลงนี้

ทั้งๆ ในความเป็นจริง
กำลังคิดว่าจะหาคอนโดเล็กๆ สักแห่ง
เตรียมไว้อยู่กับเจ้าริวยามแก่เฒ่า
หรือบ้านที่มีพื้นที่เล็กๆ ราคาพอสู้ไหว
สำหรับตัวเองกับลูก...
เพียงเพื่ออาศัยอยู่ในบั้นปลาย

ความฝันกับความจริง
ทำไมช่างห่างไกลกันเสียจริง





เอาน่า...เหลือเวลาอีกตั้งสิบกว่าปี
อาจจะมีความสามารถหาบ้านหลังเล็กๆ 
พื้นที่ไม่มาก ท่ามกลางธรรมชาติน้อยๆ
ไม่ห่างไกลเมืองหลวงมาก
ไว้พักพิงอาศัย...
เหมือนที่ตัวเองวาดฝันก็ได้
ความฝันนี้...คงจะยังอยากให้มันเป็นจริง
เอาบ้านขนานี้...ก็พอ..เนาะ
อิอิ.....




แต่อีกความฝันหนึ่ง
ซึ่งคงไม่อาจเป็นจริงได้
คือฝันที่จะมีใครสักคน
มาอยู่เป็นเพื่อนเคียงข้างยามแก่เฒ่า

ที่เป็นไปไม่ได้....
เพราะคนคนนั้น
ไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้
นั้นเอง...

ปล.มีข้อสังสัยอยากถาม
เคยมีความรู้สึกอยากหายตัวไปจากใครบางคนกันบ้างหรือเปล่า
หรืออยากให้ใครบางคนหายตัวออกไปจากชีวิตเราบ้างหรือไม่
หายห่างกันไป...ทั้งๆ ที่รู้สึกรักและอยากอยู่กับเขามากมาย
ตอนนี้อยากให้มันเป็นแบบนั้น ...








Create Date : 01 ตุลาคม 2557
Last Update : 1 ตุลาคม 2557 9:55:46 น.
Counter : 638 Pageviews.

7 comments
  


โอ้โห...103...ในหนึ่งวัน
แสดงว่าชอบบ้านในฝันกันใช่หรือเปล่าคะ
ถ้าบ้านหลังนี้เป็นจริง
และยังมีแรงเขียนบล็อกให้อ่าน
จะมาบอกเล่าให้ฟังนะคะ

....................................

วันนี้มาคุยกันด้วยเรื่อง ความเป็นเพื่อน กันเนาะ



ในความรู้สึกของตัวเอง
นอกจากเพื่อนที่เป็นเพศเดียวกันแล้ว
การมีเพื่อนต่างเพศที่เข้าใจกันและกัน
มันก็เป็นเรื่องที่ดีมากอย่างหนึ่งนะ

ตัวเองก็มีเพื่อนต่างเพศที่สนิทกัน
ประมาณว่าเข้าไปกอดแล้วไม่รู้สึกอะไร
มีอยู่บ้าง 2 - 3 คน
คนหนึ่งเป็นเกย์ อีกคนเป็นพี่ที่นับถือ
การใกล้ชิดกัน จึงไม่เกิดความรู้สึกใดๆ
แต่ถ้าบางคนเริ่มแสดงอาการเกินเลย
ก็จะเริ่มปลีกตัวออกห่าง....



แต่กับบางคน มันเริ่มด้วยความเป็นเพื่อน
และต่อมาความเป็นเพื่อนมันเริ่มสนิทกันมากขึ้น
มีความไว้วางใจ เชื่อใจ อบอุ่นและปลอดภัย
จนรู้สึกว่า...ในความเป็นเพื่อน
มันเริ่มแปรเปลี่ยนไปแล้ว



สถานะแบบนี้สิ เริ่มเป็นปัญหาแล้ว
เพราะถ้าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย
และเรามโนไปเอง...ทำยังไง
เขาก็ไม่รู้สึกกับเรา เกินกว่าเพื่อน
อันนี้ต้องเตือนตัวเองว่า
รักษาใจ รักษาระยะห่าง
เพื่อที่จะรักษามิตรภาพดีๆ ไว้
หรือทำยังไงก็ได้...
ให้เขากับเราเป็นเพื่อนกันไปให้ตลอด

แต่ถ้าเราจะคิดกับเขาเกินเลยเพื่อน
ก็ทำยังไงก็ได้ให้เนียนๆ เข้าไว้
เมื่อถึงวันหนึ่ง...ถ้าเขากับเรามันจะคลิก
มันก็คงคลิกกันเอง...
อิอิ.....เนาะ



และอีกแบบที่ต้องระวัง
คนบางคนมาแบบเพื่อน
แต่เกิดความประทับใจจนเกินเลย
และเขามีคนของเขาอยู่แล้ว

อันนี้...ถ้าไม่อยากทำบาป
และไม่อยากหาเรื่องปวดหัว
ควรเคลียร์ความรู้สึกกันให้ดีๆ

เพราะมิตรภาพแบบเพื่อน
มันยั่งยืนกว่าเป็นไหนๆ
ความประทับใจจนเกิดความชอบ
มันก็แค่ความไหวหวั่นไปกันเอง
ชั่วแวบหนึ่งเมื่อหูตาสว่างกัน

ทุกอย่างมันก็จะเป็นเรื่องตลก
เหมือนที่ตัวเองเจอมากับตัวเอง
สุดท้ายก็เสียทั้งเพื่อนและคนที่รู้สึกดีๆ ด้วย

บางคนก็เป็นได้แค่เพื่อน
แต่บางคนอยากให้เป็นมากกว่าเพื่อน
กลับเป็นไปไม่ได้สักที...เนาะ

จบเรื่องด้วยคำว่า "เพื่อน" ค่ะ

อยากให้รู้ใจ - ต้อม เรนโบว์.mp3


โดย: sunny-low วันที่: 2 ตุลาคม 2557 เวลา:10:01:43 น.
  

เหมือนเพลงจะฟังไม่ได้นะคะ

เอาเพลงนี้ไปฟังแทน

ขอแค่คิดถึง - ต้อม เรนโบว์.mp3

ไม่ต้องไปกดเพลงนั้นฟังให้ปวดหูนะคะ

ขอโทษทุกท่านด้วยค่ะ

จริงๆ ตอนแรกก็ตั้งใจเลือกเพลงนี้แหล่ะ...
โดย: sunny-low วันที่: 2 ตุลาคม 2557 เวลา:10:28:30 น.
  



ไม่แน่ใจว่าเคยเอาเพลงนี้มาลงแล้วหรือยัง
เหมือนจะเอามาลงแล้ว
แต่วันนี้...โดนอย่างแรง

เมื่อคนบางคนที่หายไป
กลับมา...ไม่ใช่สิ
โผล่มาให้เห็น...ให้เจอ...
ซะงั้น...
เจ็บแปล๊บๆ ดี
แม้ไม่รู้สึกอะไร
แต่ก็เจ็บ...นิดๆ อ่ะ



เลือกที่จะลืมแล้ว
ลืมมันให้หมด
แม้ช่วงระยะเวลาสั้นๆ
ก็ต้องลบมันออกให้หมด
ไม่อยากไปว่ายน้ำวนในอ่างแล้ว

ดีเหมือนกันที่กลับมา
เพื่อยืนยันกับความรู้สึกตัวเองว่า
เขาไม่มีอะไรกับเราอีกแระ




เมื่อเช้ารู้สึกอยากเป็นผู้หญิงล่ะ
ผัดแป้ง...ทาลิปสติกด้วย
ไม่รู้ทำไม...
ไม่มีใครเขามามองด้วยซ้ำ

ในความรู้สึก
ผู้หญิง...
หากบนใบหน้ามีสีสันบางเบา
มันก็สวยและน่ามองดี
และหากท่วงท่ากิริยา
งดงามเรียบร้อยพอประมาณ
มันก็น่ารักน่าหลงใหลไปอีกแบบ

เริ่มอยากเป็นผู้หญิงกับเขา
เมื่อวัยล่วงเลยมาปูนนี้เนี่ยนะ

ยังทันเนอะ...ยังทัน
จะลองเป็นผู้หญิงในแบบที่ตัวเองอยากเป็น
ไม่ใช่ผู้หญิงที่เหมือนจะแกร่งแบบทุกวันนี้
ลองดูดีกว่า...
เริ่มจากหาซือกระโปรงก่อนแล้วกัน
เนาะ...


เอาประมาณนี้ก็พอแระ...เนอะ

คริ คริ คริ

โดย: sunny-low วันที่: 3 ตุลาคม 2557 เวลา:16:14:13 น.
  
แป่วววว

เขามาเอาภาพคืนไปแล้วอ่ะ

สวยแบบที่เป็นอยู่นี่แล้วกัน

เนาะ
โดย: sunny-low วันที่: 3 ตุลาคม 2557 เวลา:22:21:25 น.
  

209...เอ...นี่เราเขียนดีเขาชอบอ่าน
หรือว่าเพลงเพราะโดนใจ
หรือว่าภาพสวยถูกตา...หว่า??

ขอบคุณทุกท่านค่ะ
วันนี้เรามาคุยเรื่องนี้กันดีกว่า




เวอร์ชั้นนี้เพราะดีเนอะ...
ของวงอินคา เขาก็เพราะอีกแบบ

เคยอยู่ในสถานการณ์นี้กันมั้ย

อยู่ใกล้กับคนไม่รัก...ก็เจ็บ
อยู่ใกล้กับคนที่รัก....ก็เจ็บ

บางทีการอยู่ใกล้กับคนที่เรารัก
อาจทำเราเจ็บมากกว่า
การอยู่ใกล้กับคนที่เราไม่รัก...




ไม่เข้าใจเหมือนกัน...

การอยู่ใกล้กับคนที่รัก...แล้วเจ็บ
เพราะ...
อาจรักเขาอยู่ฝ่ายเดียว
อาจเพราะไม่เคยเข้าใจในกันและกัน
อาจเพราะรักกันไม่มากพอ
อาจเพราะ.....

การอยู่ใกล้กับคนไม่รัก...แล้วเจ็บ
เพราะ...ไม่รัก...ก็แค่นั้นเอง



สิ่งสำคัญ...บางครั้งแม้รู้ว่าเจ็บ
แต่เราก็ยังอยากเข้าใกล้มัน...
ตลกดี..
นี่แหล่ะชีวิต....


********************************

ขอระบายอะไรนอกกรอบสักนิดนะคะ
บ้านที่อยู่ตอนนี้มีสองห้อง
เป็นห้องนอนหนึ่งห้อง
และห้องทั่วไปอีกหนึ่งห้อง
ห้องนอนปกติเจ้าริวจะนอนกับบางคน
ส่วนตัวเองจะนอนข้างนอก

ห้องนอนจะมีที่นอนนุ่มๆ แอร์เย็นสบาย
ตัวเองจะได้นอนเฉพาะคืนวันศุกร์กับวันเสาร์
ส่วนห้องด้านนอกที่ตัวเองนอน
จะมีแค่ฟูกนิ่มๆ และพัดลม
แต่ที่ดีกว่าคือ วิวจากหน้าต่าง
มองเห็นท้องฟ้า ดวงดาวและพระจันทร์

เลือกที่จะนอนด้านนอก
เพราะหลับสบายกว่าห้องนอนที่อึดอัด

ปกติทุกคืนริวจะนอนในห้องนอน
แต่เมื่อคืนเขาเลือกจะนอนข้างนอก
ทั้งๆ ที่เขาติดแอร์มาก

ก็ไม่เข้าใจ...ทำไมเขาไม่นอน
หรือเขาเริ่มอึดอัดกับบางคน
เหมือนแม่...

อยากได้บ้านตัวเองกลับคืนเร็วๆ จัง...สาธุ
โดย: sunny-low วันที่: 6 ตุลาคม 2557 เวลา:11:19:52 น.
  

ว่าจะคุยเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว
แต่กลัวมีอารมณ์ในการเขียน
แทนที่มันจะมีสาระกับคนอ่าน
กลายเป็นการระบายความรู้สึก
ให้อ่านแทน

เมื่อวานดูซีรีส์เรื่องนี้ Nashville เกี่ยวกับนักร้องเพลงคันทรี่



ตัวเอกของเรื่องคือนักร้องแนวคันทรีหญิงสองคน
คนหนึ่งกำลังจะเป็นดาวค้างฟ้า
อีกคนกำลังเป็นดาวรุ่ง
ต่างมีความมุ่งหมายคล้ายกัน
คือต้องการเป็นดาวตลอดกาล

และอีกมุมหนึ่ง
ชีวิตของพวกเธอ
ต่างก็มีปัญหาซับซ้อนและหลากหลาย
ทั้งครอบครัว การงาน และความรัก

เมื่อวานตอนที่ดูคือ
พ่อของนักร้องที่กำลังเป็นดาวค้างฟ้าเสียชีวิต
และเธอเพิ่งรู้ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา
พ่อและคนในครอบครัว
โกหกเธอหลายๆ เรื่อง
รวมทั้งเรื่องการเสียชีวิตของแม่
ซึ่งพ่อมีส่วนทำให้เกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น

พอเธอรู้ความจริง...
เธอเกิดความรู้สึกเกลียดพ่อทันทีทันใด
และพูดต่อว่าพ่อเธออย่างแรง
ไม่กี่วันต่อมา พ่อเธอเสียชีวิต

เธอจึงรู้สึกว่าตัวเองผิดและเก็บกดความรู้สึกไว้
ต่อหน้าทุกคนเธอบอกพวกเขาว่า
เธอไม่เป็นอะไร..แต่ท้ายสุด
เมื่องานศพพ่อเสร็จลง
แรงกดที่เธอเก็บไว้มันก็ระเบิดออกมา
เธอขอร้องทุกคนอย่าโกหกเธออีกเลย



การโกหก..ไม่ใช่สิ่งที่ดี
และการโกหกกับคนที่รัก...
มันคือการทำร้ายกันอย่างร้ายแรง
เพราะเมื่อคุณเริ่มโกหกครั้งแรก
คุณจะต้องโกหกตามมาอีกหลายๆ ครั้ง
จนเรื่องที่คุณเอ่ยมานั้น
ไม่มีความจริงหลงเหลืออยู่เลย

และเมื่อความจริงมันเผยออกมา
คนที่ถูกโกหกจะรู้สึกว่า
ตัวเองช่างโง่เสียนี่กระไร

ฉันเองก็เจอมากับตัวเอง
คนที่ฉันรักมากมาย
รักอย่างไม่เคยรักใคร

แต่เมื่อรู้ว่าเขาโกหก
ชีวิตมันพังทลายลงทันที

เมื่อเจอคนโกหกอีกครั้ง
มันไม่รู้สึกเจ็บเหมือนครั้งแรก
แต่เป็นอาการรังเกียจ
ที่จะคุยอะไรด้วยอีกเลย
เพราะความเชื่อถือ...
ความเชื่อใจ...
มันไม่หลงเหลือ
ที่จะให้เขาอีกต่อไป


รักกัน...อย่าโกหกกันเลย
ไม่มีใครอยากถูกมองว่าเป็น
คนโง่หรอกนะคะ

หากต้องโกหก
ขอให้เป็นเรื่องที่จำเป็นต้องโกหกจริงๆ
และการโกหกนั้น...เพื่อคนอื่น
ไม่ใช่เพื่อตัวเอง




โกหกหน้าตาย - yellowsunday.mp3



โดย: sunny-low วันที่: 7 ตุลาคม 2557 เวลา:14:08:15 น.
  
โพสนี้เป็นโพสแรก..ที่เขียนยากมาก
และเขียนอย่างระมัดระวัง
ถ้าไม่ใช่เรานะ Kawaka Nalanta
คงจะรวนๆ ยวนๆ เลื่อนๆ ไปเรื่อยๆ
แต่อีกมุมหนึ่งมันก็ดี
เหมือนได้ทบทวนความเป็นตัวเอง
แทกจากน้อง กะว่าก๋า 20 ข้อกับตัวเอง..

1. ชื่ออะไร ก็บอกอย่างชัดเจนทางเฟส เพราะตอนเข้ามาเล่นใหม่ๆ ไม่รู้ว่าเขาใช้ชื่อแฝงได้ด้วย ก็มาแบบเต็มๆ ไม่ต้องแปลกันเลย เหมือนว่าคุณปู่จะตั้งให้ทั้งชื่อจริงและชื่อเล่น เพื่อให้สอดคล้องกันในสามคนพี่น้อง

2. ตั้งแต่จำความได้รู้จักคำว่า ป้า ก่อนคำว่า พ่อกับแม่ เพราะอยู่กับป้า ก่อนพ่อจะไปรับมาเรียนหนังสือ ถึงรู้จักคำว่า พ่อ และคำว่า แม่ มาทีหลังสุด

3. ชีวิตครึ่งหนึ่งอยู่กับพ่อ จึงรักพ่อมากกว่าใครๆ และเพราะพ่อ ถึงทำให้มีชีวิตที่ดีๆ จนถึงทุกวันนี้ พ่อเป็นคนบอกให้เรียนมหาวิทยาลัย ทั้งๆ ที่ท่านก็ไม่มีเงิน แค่ทหารอากาศยศ พันจ่าอากาศเอก เมื่อ 30 กว่าปีก่อนโน้นเงินเดือนกีพันเชียว

4. ความภูมิใจที่ทำให้พ่อได้คือการสอบเอนท์ติดมหาวิทยาลัยที่ดังพอสมควรสำหรับสมัยนั้น พ่อไม่รู้หรอกว่า คณะที่สอบได้คืออะไร แต่ชื่อมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ทำให้พ่อยิ้มได้กับคนอื่น

5. ชีวิตมั่นคงก็เพราะพ่ออีกเช่นกัน เมื่อท่านทราบข่าวว่าตำรวจรับสมัครสาขาที่ตัวเองเรียน ท่านก็บอกให้ลองมาสอบดู ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้หรือไม่ แต่ท่านคาดหวังให้ลูกท่านมีอาชีพที่มั่นคงและเลี้ยงตัวเองได้ และท่านคิดถูกจริงๆ "มีวันนี้เพราะพ่อให้..."

6. เมื่อชีวิตด้านหนึ่งรุ่งเรือง ชีวิตอีกด้านก็มักจะตรงกันข้าม ทำให้วันนี้เหลือเพียงแม่กับลูก และคงจะเหลือแบบนี้ในอนาคต...

7. ความผิดพลาดของบางคนเราไม่อาจยอมรับได้ โดยเฉพาะความผิดพลาดอย่างตั้งใจและรู้ผิดชอบชั่วดี...การอยู่กันแบบโกหก ทำให้ขาดความเชื่อถือ...และไม่เชื่อใจที่จะฝากชีวิตไว้ให้อีกต่อไป...

8. ทุกวันนี้สุขใจกับชีวิตที่เป็นอยู่ แม้บางเวลาอยากมีใครสักคนเป็นเพื่อนคอยพูดคุย ตักเตือน แนะนำ การคิดอะไรเอง ทำอะไรเอง บางทีมันก็ไม่รอบคอบเท่าที่ควร
และนำพาให้ตัวเองเดือดร้อนอยู่บ่อยๆ

9. อุปนิสัยตัวเองค่อนข้างใจร้อน และดื้อรั้น เป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว แต่เวลาโกรธก็จัดเต็ม หลุดๆ ไปเลย น้อยครั้งที่จะโกรธ ถ้าไม่มากมายจริงๆ แต่ถ้าโกรธแล้วก็เยอะไปหมด...พยายามคุมเพราะมีเจ้าริวนี่แหล่ะ

10. เป็นคนค่อนข้างมองโลกในแง่ดี ให้โอกาสคน และเชื่อใจคนง่าย บางทีเหมือนเป็นคนโง่ เพราะเชื่อใจคนง่ายนี่แหล่ะ ..แต่คิดว่า คนเราทำผิดพลาดกันได้ ควรให้โอกาสในความผิดพลาดนั้น แต่คงให้แค่ครั้งเดียวแหล่ะนะ ถ้ามีครั้งที่สอง ก็จบกันไปเลยแล้วกัน

11.เป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ และไม่ชอบอะไรยุ่งยาก ซับซ้อน จะเกิดอาการปวดหัวและเครียดทันทีถ้าเจออะไรยุ่งยาก...สติจะเตลิดบ่อยๆ จึงชอบความสงบ และไม่ชอบไปที่คนเยอะๆ ไม่ชอบคุยกับใครมากๆ ออกจะไม่ชอบสังคมเท่าไหร่นัก แต่เข้าสังคมได้ไม่รังเกียจ แค่ไม่ชอบมากกว่า

12. เป็นคนคุยเก่ง คุยสนุก เท่าที่ผ่านมากว่าครึ่งชีวิต เจอคนแปลกหน้าคุยกับเขาทีไร เขาชอบคุยด้วยทุกที จำได้เคยนั่งรถทัวร์ไปเที่ยวและนั่งคู่กับคุณลุงท่านหนึ่งมาจากหาดใหญ่จะไปหาลูกชายที่นครนายก ชวนกันคุยจนถึงจุดหมายกันเลยทีเดียว ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักชื่อด้วยซ้ำ...นิสัยประมาณนี้แล

13. บางทีไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนดี หรือคนโง่ จนรู้สึกว่าสองคำนี้มันใกล้กันไปหรือเปล่า ตอนเรียน ป.โท อึดอัดกับระบบการสอนระดับนี้มาก เรียนแบบขอให้จบๆ จริงๆ ความรู้แทบไม่ได้อะไรเลย ไม่เอาเพื่อน ไม่เอาวิชา ไม่เอาอะไรเลย เอาแค่ใบปริญญาที่ไปขอรับจากเจ้าหน้าที่ ครุยก็ไม่ได้สวม รูปก็ไม่มีว่าจบ ป.โท จากคณะนี้่ มหาวิทยาลัยนี้ เพียงเพราะรู้สึกไม่ชอบระบบ วันสอบดีเฟนด์เป็นวันหลังจากวันที่เขากำหนด อาจารย์ถามว่าจะให้ช่วยเปลี่ยนวันให้หรือไม่ ตอบอาจารย์ว่า ไม่ต้องค่ะ นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ไม่ได้รับเข้าพระราชทานปริญญาบัตรพร้อมเพือนๆ เพราะแจ้งจบช้ากว่ากำหนดหนึ่งวัน อาจารย์ งง กันหมด ทำหน้าตาเหมือนยัยนี่ โง่ จัง...ไม่รู้สินะ ทำไมตัดสินใจแบบนั้นวันนั้น

14. เพราะงานที่ทำอยู่ทำให้มีจิตสำนึกเตือนตัวเองเสมอว่า เราไม่เหมือนคนอื่น แม้คนอื่นไม่รู้ว่าทำงานอะไร แต่ตัวเองรู้ตัวเองว่าทำงานอะไร ดังนั้นคนอื่นๆ จะสำคัญกว่าตัวเองเสมอๆ

15. รู้สึกตัวเองมีชีวิตเรื่อยเปื่อย ไม่มีจุดหมายอะไรเลย ขอให้ผ่านไปได้ในแต่ละวัน และขอให้ดูแลชีวิตหนึ่งให้เขามีชีวิตที่ดีๆ ในทุกๆ วัน จนกว่าเราจะหมดแรงหรือชีวิตเราจบลง

16. ไม่มีความสนใจอะไรพิเศษ ไม่ชอบอะไรจริงๆจังๆ ไม่รู้จักใคร อะไร มากมาย รู้เท่าที่คนอื่นๆ เขาต้องรู้ เลยชอบถาม ถาม และก็ถาม เหมือนสมองตัวเองว่างเปล่ามาตลอด และเพิ่งมาเติมเต็มตอนแก่ๆ

17.ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนยังไง มีความสามารถทางไหน แต่พอรู้ว่าในสายตาคนอื่นคงเป็นคนดีอยู่เหมือนกัน เพราะเจอคนชมอยู่บ่อยๆ ว่าอัธยาศัยดี เข้ากับคนง่าย ประสานงานเก่ง เขียนหนังสือเก่ง ทำงานเก่ง...เหมือนจะเก่งหลายด้าน จะรู้สึกชอบกับคำชมของบางคน แต่จะรู้สึกเฉยๆ กับคำชมของบางคน

18. เป็นคนแสดงออกทางความรู้สึกง่าย คนใกล้ตัวและเพื่อนที่คบกันนานๆ จะจับความรู้สึกได้ทันที ว่าตัวเองอารมณ์ตอนนั้นเป็นยังไง ถึงไม่ชอบโกหกใคร เพราะรู้สึกตัวเองปั้นหน้าไม่เก่ง และไม่เป็นด้วย ถูกจับได้แน่ถ้าต้องโกหก และไม่ชอบถูกโกหกด้วยเช่นกัน

19. เป็นคนติดความสะดวกสบาย แต่อยากมีชีวิตอยู่ต่างจังหวัด ถ้าเลือกได้ก็อยากมีบ้านอยู่ต่างจังหวัดที่ไม่กันดารมาก น้ำไฟพร้อม ความสะดวกเข้าถึง แต่ไม่วุ่นวายหรือเข้ามาหาความเจริญได้ง่าย ก็โตมาแบบนี้นะเนอะ..มันก็เลยชิน....แม้ใจจะรักความเป็นชนบท...แต่กายก็ยังปรารถนาความเจริญ อ่ะ...อิอิ

20.ข้อสุดท้าย...แล้วไชโย รู้สึกขอบคุณและรู้สึกดีที่ได้เจอและคบหากับเพื่อนๆ ที่อ่านโพสนี้ เพราะคุณเป็นเพื่อนในไม่กี่คนที่รักและรู้สึกอยากคบหาจนตายจากกัน ไม่ต้องมาดีต่อกัน ไม่ต้องมาจ๊ะจ๋าต่อกัน แต่ขอให้ทุกท่านเป็นแบบที่ท่านเป็นอยู่ทุกวันนี้ ผู้หญิงคนนี้เข้มแข็งได้เพราะพวกท่านส่วนหนึ่ง....การได้เห็นและได้อ่านและสัมผัสชีวิตของพวกท่าน ทำให้รู้สึกว่าสังคมโลกใบนี้มีคนดีๆ อยู่หลายๆ คน.

ครบแล้วนะคะ...เฮ้อ....


***********
วันนี้เขียนเฟสเรื่องนี้
เป็นแนวใหม่ที่ไม่เคยเขียนมาก่อน
ก็ได้เห็นตัวเองอยู่เหมือนกัน
รู้สึกดีที่ได้ปล่อยตัวเองออกมา

อืม...เขียนบ่อยๆ คงจะดี เนอะ



โดย: sunny-low วันที่: 8 ตุลาคม 2557 เวลา:14:19:11 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

sunny-low
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



ความทุกข์
สอนให้อดทน
ถ้าผ่านมันได้
ก็จะเจอความสุข...