|
|
|
~* คนเดียวจริงๆ *~โหน่ง พิมพ์ลักษณ์
ตอนที่เจอกันบอกตรงๆ ว่าฉันไม่เคย คิดจะชอบเธอ
เป็นเพียงคนนึงที่ยังพอคบหาไว้พูดคุย เวลาไม่มีใคร
อาจจะเหมือนว่าฉันดูใจร้ายและเลือดเย็น
ที่ไม่คิดไม่เห็นตัวเธอนั้นในสายตา
เคยมีบางคนเข้ามาทำให้ฉันเชื่อใจ ว่ารักฉันเหลือเกิน
พอจะจริงจังก็เปลี่ยนไปทุกครั้งไม่เหลือใคร รักฉันจริงสักคน
เจอะกับความผิดหวังจนตัวฉันก็ท้อใจ
คงไม่เหลืออะไรถ้าไม่มีคนๆนี้
นั่นคือเธอคนเดียวจริงๆที่ยังอยู่
และอยู่คอยดูแลไม่ว่าจะหันไปเมื่อไรก็เจอ
ต่อให้ร้ายสักเท่าไร ไม่เคยโกรธกัน ฉันจึงอยากให้เธอรู้
ได้มีวันเวลาดีๆเพราะมีเธอ
ที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขหัวใจ
แค่มีเธอคอยห่วงใย รักตลอดไป ไม่ต้องการใครอีกเลย
เจอะกับความผิดหวังจนตัวฉันก็ท้อใจ
คงไม่เหลืออะไรถ้าไม่มีคนๆนี้
นั่นคือเธอคนเดียวจริงๆที่ยังอยู่
และอยู่คอยดูแลไม่ว่าจะหันไปเมื่อไรก็เจอ
ต่อให้ร้ายสักเท่าไร ไม่เคยโกรธกัน ฉันจึงอยากให้เธอรู้
ได้มีวันเวลาดีๆเพราะมีเธอ
ที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขหัวใจ
แค่มีเธอคอยห่วงใย รักตลอดไป ไม่ต้องการใครอีกเลย
เธอคอยห่วงใย รักตลอดไป ไม่ต้องการใครอีกเลย |
|
|
|
|
|
|
Location :
พิษณุโลก Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]
|
คนเราคบหาร่วมทางกัน มีค่าตรงที่รู้จัก
คนเราคบหาคุ้นเคยกัน มีค่าตรงที่รู้ใจ
คนเราคบหากันแล้วจากกัน
มีค่าตรงที่อยู่ในความทรงจำที่ดีของกัน
บางคนผ่านมา....แล้วผ่านไป
บางคน.....ผ่านใครกำลังจะเข้ามา
บางคน.....รอเวลาแล้วอาจจะไป
บางเวลาไม่มีใคร......ที่เข้ามา
บางเวลา......มากหน้าแลลายตา
ถึงเวลา......อยากรู้ว่าจะมีไหม
ใครคนไหน ? .....คนนั้น...ที่อยู่ข้างๆกันตลอดไป
คนบางคนเกิดมาเพื่อให้เรารัก
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อรักเรา
และเป็นคนของเรา
ไม่ว่าเธอจะอยู่กับใคร
ไม่ว่าเธอ....จะอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าเธอ.....จะทำอะไร
แค่.....ฉันรู้ว่าเธอกำลังสบายใจ
ฉัน.....ก็จะสบายดีและสบายใจ
ไม่ห่วง....ไม่คาดหวังอะไร
เหยียบดินคนละผืน แต่เรายังอยู่ร่วมฟ้า
ก้าวย่างไปตามทางคนละสาย
แต่ยังคงเป็นโลกใบเดียวกัน
กายห่าง แต่ใจใกล้...
ไม่เห็นหน้า แต่เรายังอยู่ด้วยกันเสมอ...
แม้อนาคตจะมองไม่เห็น
แต่ฉันรู้ได้ด้วยหัวใจฉัน
ไม่ว่าเส้นทางจะ อยู่ห่างไกลกันแค่ไหน
เธอจะเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจฉัน...เสมอไป
ในคำว่ารัก ไม่ขออะไรมากไปกว่า
ได้รับรู้ว่า คุณยังมีชีวิตอยู่
ยิ้มได้...หัวเราะได้ มีความสุขกับชีวิต
ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ได้ไปในที่ที่อยากไป
แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
ดีเพียงใด ที่ได้ยืนข้างเธอ
ได้พูดได้คุยได้พบได้เจอ ได้ใกล้ชิดกัน
ดีเกินพอ กับคนอย่างฉัน
ความรักในใจคงไม่พูดมัน ไม่ให้สร้างปัญหา
ใจเธอมีเจ้าของ คงต้องโทษที่พรหมลิขิต
ให้ฉันมีสิทธิ์แค่รักเธอผิดเวลา
ขอบคุณความรักของพ่อกับแม่ที่ปกป้องหัวใจของลูก
ขอบคุณความรักของเธอที่เป็นบทเรียนเล่มหนาในชีวิต
ขอบคุณความรักในหัวใจที่ทำให้พยุงตัวเองขึ้นมาได้
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
