|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
นาฬิกาทราย/ตะพาบหลักที่85
นาฬิกาทราย สายน้ำ และความทรงจำ
สายตาของรุ้ง จับจ้องที่เม็ดทรายสีชมพู ที่ค่อย ๆ ร่วงไหลสู่ขวดแก้วใสเบื้องล่าง วันคืนเก่า ๆ อันล่วงเลยมาแล้ว กระจ่างชัดขึ้นในความทรงจำ สำหรับคำว่าเพื่อนแล้ว เราไม่เคย ลืมเลือน
ห้องเรียนเรามีนักเรียน40 คน บางคน เคยเรียนร่วมชั้นกันตั้งแต่ ม.ต้น บางคน มาต่างที่ และต่างโรงเรียน แต่ระยะเวลาที่เราได้นั่งเรียน ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน มานานถึงสองปี ทำให้ความแตกต่ง ความแปลกหน้า กลายเป็นความคุ้นเคย และผูกพันกัน
เป็นเรื่องธรรมดาที่นั่งใกล้ใคร ต้องสนิทกับคนนั้น นั่งหน้าห้อง เพื่อนที่นั่ง ใกล้กัน 4-5 คน ก็สนิทกันจับกลุ่มทำรายงาน จับกลุ่มทำกิจกรรมร่วมกัน ไปกินข้าว ยามพักกลางวัน ไปห้องน้ำพร้อมกัน 40คน แตกย่อย เป็นหลายกลุ่ม กลุ่มละ 5 คน 8 คนบ้าง คนที่อยู่กลุ่มเดียวกันมักมีนิสัยที่คล้าย ๆ กัน จึงเดินไปทางเดียวกันได้
กลุ่มของรุ้ง มีห้าคน เราตั้งชื่อกลุ่มว่า ห้าจิ้งเหรน อีกกลุ่มที่ นั่งใกล้กัน จึงตั้งตามว่า หกจิ้งหรีด
เวลาผ่านมาเนิ่นนาน จนจำไม่ได้เด่นชัดว่า ใครเป็นคน คิดชื่อกลุ่มที่แสนจะพิลึกพิลั่นเช่นนี้ แต่พอนึกคราว ๆ ได้ว่าเป็นคำประชดประชัน กันเองมากกว่า เพราะ มีอีกกลุ่ม สมาชิกล้วนสวยน่ารักไปคนละแบบ เราจึงเรียกพวกเขาว่ากลุ่มสาวสวย และประชดพวกเรากันเองว่า จิ้งเหรน ค่าที่ หน้าตาแต่ละคน ไม่ผิดไปจากชื่อกลุ่มซักเท่าไหร่เลย
*******
เสียงสัญญาณจากโทรศัพท์ มือถือ ดังขึ้นเป็นสัญญลักษณ์ข้อความเรียกเข้า
"เจอกันเย็นนี้ นะ" จันทร์ฉายเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มของเธอนั่นเอง
รุ้ง ยิ้มกับข้อความ ตรงหน้าจอ
เย็นนี้ นัดกินข้าวกัน
ไม่ได้กินเฉพาะกลุ่มเล็ก ๆ ของเธอ แต่เป็น พ้องเพื่อนทั้งหมด
***********************
รุ้งสะดุ้ง ทันที ที่เม็ดทรายทรายสุดท้ายกระทบพื้น
39 คนเท่านั้น ตามที่ จันทร์ฉายบอก
เจนรบ หนุ่มน้อยคิ้วเข้มปาน อิคิวซัง คือคนที่สี่สิบ ที่ไม่มีการตอบรับ
เจนรบ หนุ่มฮอตสุด ในโรงเรียน ด้วยคุณสมบัติ ที่เพียบพร้อม เรียนดี กีฬาเด่น หน้าตาโดน สาวน้อย สาวร่วมรุ่น สาวต่างโรงเรียน ต่างปลื้มเจนรบ ราวกับว่าเจนรบ คือดาราดวงเด่น ของฟากฟ้าแวดวงบันเทิงที่พลัดหลงมาเรียน ในโรงเรียน ต่างจังหวัด ก็ไม่ปาน
รุ้ง ไม่ได้ปลื้มเจนรบ ด้วยเพราะเธอ กับเจนรบ เป็นทั้งเพื่อนบ้าน และเพื่อนร่วมชั้นเรียนตั้งแต่อนุบาล
แต่ความสนิทสนม ก่อเกิดความรักได้ไม่ยาก ...เข้าทำนองหนึ่งมิตรชิดใกล้
สอบวันสุดท้ายของ ม.6 รุ้งเดินกลับบ้าน พร้อมเจนรบ ในเส้นทางที่คุ้นเคย
ทั้งสองเดินเคียงคู่กัน เลาะเลียบริมแม่น้ำ เป็นแม่น้ำประจำจังหวัด ที่ไหลรินไปเรื่อย ๆเนิบช้า ไม่ต่างจาก รุ้งและเจนรบ
ถึงบ้านของเจนรบก่อน "รุ้ง..ระหว่างเรา ยังคงเป็นเช่นนี้เรื่อยไปใช่มั๊ย" พูดพลาง เปิดกระเป๋านักเรียน ยื่นนาฬิกาทราย ให้รุ้ง
รุ้งรับมา งง งง ไม่เข้าใจ ในความหมาย
" เหมือนเม็ดทรายใน นาฬิกา ที่ไม่มีวันหมดเติมเต็มให้กัน และกันได้ตลอดเวลา"
***********************************
.............สายน้ำไหลเรื่อย ไม่มีการหวนคืน เช่นเดียวกับชีวิตของทุกคน ก้าวเดินต่อไป
จากวัยเด็ก เข้าสู่รั้วมหาวิทยาลับ
เส้นทางของเธอกับเขาำ ต้องถึงทางแยก
เจนรบ และรุ้ง สอบติดคนละสถาบันคนหนึ่งขึ้นเหนือ อีกคนเข้ากทม.
"รุ้ง..." เจนรบ เอ่ยขึ้นในเย็นวันสุดท้าย ที่จะได้เดินเคียงข้างกัน จากนั้น แต่ละคน มีทางเดินที่ต้องก้าวต่อไป
"อย่าลืม นาฬิกาทรายนะ...ระหว่างเรา ขอให้เป็นดั่งเม็ดทราย เติมเต็มให้กันไม่มีวันหมด"
นาฬิการทรายคือสัญญลักษณ์ทางใจ คือคำมั่นสัญญา คือความทรงจำ
* *
รุ้งนั่งอยู่ท่ามกลางเพื่อน ๆ ในร้านอาหาร แห่งหนึ่ง จากสามคน สี่คน.....จน 39 คน ทุกคนเปี่ยมสุขรอยยิ้มเสียงหัวเราะ กังานไม่ขาดสาย ทุกคนพูดคุยกัน ราวกับว่า นัดกันมาเพื่อพูดคุย หาใช่การกินอาหารร่วมกัน
สองปี ที่จากกัน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ มากนักสำหรับเพื่อนแต่ละคน
ทุกคนถามหาเจนรบ
ไม่มีคำตอบจากรุ้ง
ครั้งสุดท้ายที่ติดต่อ คือ เกือบปีที่ผ่านมา "เราจะไปเดินป่านะ.รุ้ง"
จากนั้นคือความว่างเปล่า การตามหานักศึกษาหลงป่า ไร้ร่องรอย
ทิ้งไว้แต่เพียง ความทรงจำที่งดงามระหว่างเขากับเธอ นาฬิกาทราย สายน้ำ และความทรงจำ
***************
โจทย์คราวนี้เป็นของคุณอ้อมแอ้ม ตาลเหลือง ร่างแล้วลบ หลายครามาก ร่ำ ๆ จะไม่เขียน แต่ ความที่ชอบนั่งดู นาฬิกาทราย จึงอยากเขียนเก็บไว้ค่ะ
เรื่องราวคราวนี้ มาจากจินตนาการล้วน อาจหยิบบุคลิก ของเพื่อนเก่ามาเสริมบ้าง
ทั้งรุ้งและเจนรบ คือ เพื่อนในจินตนาการ ในคน ๆ เดียว คือการผสม เพื่อน ๆหลายคนลงไปค่ะ
Create Date : 22 กรกฎาคม 2556 |
|
30 comments |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2556 14:14:00 น. |
Counter : 1044 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 22 กรกฎาคม 2556 14:55:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: **mp5** 22 กรกฎาคม 2556 19:51:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัสติสะ 22 กรกฎาคม 2556 23:44:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งฟ้า 23 กรกฎาคม 2556 0:44:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2556 6:20:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 23 กรกฎาคม 2556 13:11:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชีริว 23 กรกฎาคม 2556 21:25:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: วนารักษ์ 23 กรกฎาคม 2556 22:11:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 24 กรกฎาคม 2556 9:45:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: NENE77 24 กรกฎาคม 2556 12:44:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 24 กรกฎาคม 2556 13:12:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 กรกฎาคม 2556 17:46:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ญามี่ 24 กรกฎาคม 2556 21:19:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: pantawan 25 กรกฎาคม 2556 0:23:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 25 กรกฎาคม 2556 6:49:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 25 กรกฎาคม 2556 10:14:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: moresaw 25 กรกฎาคม 2556 11:48:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 25 กรกฎาคม 2556 12:35:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 25 กรกฎาคม 2556 12:59:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: multiple 25 กรกฎาคม 2556 13:36:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: NENE77 25 กรกฎาคม 2556 13:59:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 26 กรกฎาคม 2556 6:27:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อ่านจบ
นึกถึงข่าวเมื่อหลายปีก่อนเลยครับ
ปล. อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ