มานาประจำวัน – 2014/07/02 “บทเรียนเรื่องความวิตก”

อ่าน: สดุดี 3

ข้าแต่พระเจ้า ศัตรูของข้าพระองค์ ทวีมากขึ้นเหลือเกิน- สดุดี 3:1

อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: โยบ 22-24; กิจการ 11

เพื่อนคนหนึ่งส่งแก้วน้ำทรงสูงให้ฉันแล้วบอกให้ถือไว้ยิ่งถือไว้นาน แก้วนั้นก็ดูเหมือนจะยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆสุดท้ายแขนฉันก็ล้าจนต้องวางแก้วลง เพื่อนคนนั้นบอกว่า “เขาได้เรียนรู้ว่าความกังวลก็เหมือนการถือแก้วน้ำนั้นยิ่งกังวลเรื่องใดนานเท่าไร ความกลัวก็ยิ่งทำให้หนักใจมากขึ้นเท่านั้น”

กษัตริย์ดาวิดรู้จักความกลัวดีชีวิตของท่านต้องพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมืออับซาโลมบุตรชายแย่งชิงความจงรักภักดีของประชาชนชาวอิสราเอลไปจากท่านและพยายามยึดบัลลังก์เป็นของตนเองดาวิดไม่รู้เลยว่าใครที่ยังจงรักภักดีหรือใครที่ต่อต้านท่านบ้างดูเหมือนทางเลือกเดียวของท่านคือการหนี ท่านตรัสกับคนรับใช้ว่า “จงรีบไปเกรงว่าเขาจะตามเราทันโดยเร็วและนำเหตุร้ายมาถึงเรา และทำลายกรุงนี้เสียด้วยคมดาบ”(2 ซามูเอล 15:14)

ในบทเพลงสดุดีที่คาดว่าดาวิดน่าจะเป็นผู้ประพันธ์ขณะกำลังหนีเอาชีวิตรอดเขียนไว้ว่า “ข้าพระองค์ร้องทูลพระเจ้าและพระองค์ตรัสตอบข้าพระองค์จากภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระองค์” (สดุดี 3:4) ท่ามกลางความกลัวดาวิดจ้องมองที่พระเจ้าพระเจ้าทรงสำแดงพระคุณแก่ท่าน และทำให้ท่านได้กลับคืนบัลลังก์

มีความกังวลมากมายที่ทำให้เราอ่อนล้าแต่เมื่อเรายอมปล่อยมันไว้ในพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้าพระองค์จะช่วยให้เราผ่านการทดลองไปได้ – AMC

ข้าแต่พระเจ้าขอบพระคุณพระองค์ที่เราไม่ต้องถูกถ่วงเพราะความกังวลขอทรงช่วยให้เรานำสิ่งที่เราห่วงใยมามอบไว้ในการดูแลของพระองค์เพื่อเราจะไม่ต้องหวั่นเกรงต่อวันพรุ่งนี้

ความวิตกกังวลเป็นภาระที่พระเจ้าไม่เคยตั้งใจให้เราแบก

Create Date : 02 กรกฎาคม 2557
Last Update : 2 กรกฎาคม 2557 11:28:22 น.		0 comments
Counter : 325 Pageviews.
Share Tweet