มานาประจำวัน 2014/07/02 บทเรียนเรื่องความวิตก
มานาประจำวัน 2014/07/02 บทเรียนเรื่องความวิตก อ่าน: สดุดี 3 ข้าแต่พระเจ้า ศัตรูของข้าพระองค์ ทวีมากขึ้นเหลือเกิน- สดุดี 3:1 อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: โยบ 22-24; กิจการ 11 เพื่อนคนหนึ่งส่งแก้วน้ำทรงสูงให้ฉันแล้วบอกให้ถือไว้ยิ่งถือไว้นาน แก้วนั้นก็ดูเหมือนจะยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆสุดท้ายแขนฉันก็ล้าจนต้องวางแก้วลง เพื่อนคนนั้นบอกว่า เขาได้เรียนรู้ว่าความกังวลก็เหมือนการถือแก้วน้ำนั้นยิ่งกังวลเรื่องใดนานเท่าไร ความกลัวก็ยิ่งทำให้หนักใจมากขึ้นเท่านั้น กษัตริย์ดาวิดรู้จักความกลัวดีชีวิตของท่านต้องพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมืออับซาโลมบุตรชายแย่งชิงความจงรักภักดีของประชาชนชาวอิสราเอลไปจากท่านและพยายามยึดบัลลังก์เป็นของตนเองดาวิดไม่รู้เลยว่าใครที่ยังจงรักภักดีหรือใครที่ต่อต้านท่านบ้างดูเหมือนทางเลือกเดียวของท่านคือการหนี ท่านตรัสกับคนรับใช้ว่า จงรีบไปเกรงว่าเขาจะตามเราทันโดยเร็วและนำเหตุร้ายมาถึงเรา และทำลายกรุงนี้เสียด้วยคมดาบ(2 ซามูเอล 15:14) ในบทเพลงสดุดีที่คาดว่าดาวิดน่าจะเป็นผู้ประพันธ์ขณะกำลังหนีเอาชีวิตรอดเขียนไว้ว่า ข้าพระองค์ร้องทูลพระเจ้าและพระองค์ตรัสตอบข้าพระองค์จากภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระองค์ (สดุดี 3:4) ท่ามกลางความกลัวดาวิดจ้องมองที่พระเจ้าพระเจ้าทรงสำแดงพระคุณแก่ท่าน และทำให้ท่านได้กลับคืนบัลลังก์ มีความกังวลมากมายที่ทำให้เราอ่อนล้าแต่เมื่อเรายอมปล่อยมันไว้ในพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้าพระองค์จะช่วยให้เราผ่านการทดลองไปได้ AMC ข้าแต่พระเจ้าขอบพระคุณพระองค์ที่เราไม่ต้องถูกถ่วงเพราะความกังวลขอทรงช่วยให้เรานำสิ่งที่เราห่วงใยมามอบไว้ในการดูแลของพระองค์เพื่อเราจะไม่ต้องหวั่นเกรงต่อวันพรุ่งนี้ ความวิตกกังวลเป็นภาระที่พระเจ้าไม่เคยตั้งใจให้เราแบก
Create Date : 02 กรกฎาคม 2557 |
|
0 comments |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2557 11:28:22 น. |
Counter : 326 Pageviews. |
|
|
|