มานาประจำวัน – 2014/06/20 “ความทรงจำที่ถูกลืม”

อ่าน: สดุดี 103:1-8

จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระเจ้าและอย่าลืมพระราชกิจอันมีพระคุณทั้งสิ้นของพระองค์ - สดุดี 103:2

อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: เอสเธอร์ 1-2; กิจการ 5:1-21

ไม่นานมานี้เพื่อนสมัยเด็กของผมคนหนึ่งส่งรูปทีมของเราที่เป็นนักกรีฑามัธยมปลายมาให้ทางอีเมล์ในรูปขาวดำเก่าๆ ใบนี้มีเด็กวัยรุ่นหน้าตาคุ้นเคยกลุ่มหนึ่งกับโค้ชอีกสองท่านภาพความทรงจำแสนสุขจากการวิ่งระยะสั้นและระยะยาวในการแข่งขันกรีฑาผสมหวนกลับมาทันทีแต่ถึงแม้ผมจะมีความสุขกับการได้ย้อนรำลึกความหลังผมยังรู้สึกว่า ผมกลับลืมสิ่งเหล่านั้นและเปลี่ยนไปสนใจสิ่งอื่นได้ง่ายเหลือเกิน

ขณะที่ชีวิตเราดำเนินไปเรื่อยๆเราก็อาจลืมสถานที่ ผู้คนหรือเหตุการณ์ที่เคยมีความสำคัญต่อเราไปได้ง่ายๆเวลาผันผ่าน วันวานจางไปและเราก็สาละวนกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเป็นเช่นนี้เราก็อาจลืมไปว่าพระเจ้าทรงดีต่อเรามากเพียงไรอาจเป็นเพราะเหตุนี้ดาวิดจึงเขียนว่า “จิตใจของข้าเอ๋ยจงถวายสาธุการแด่พระเจ้าและทั้งสิ้นที่อยู่ภายในข้าจงถวายสาธุการแด่พระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ จิตใจของข้าเอ๋ยจงถวายสาธุการแด่พระเจ้าและอย่าลืมพระราชกิจอันมีพระคุณทั้งสิ้นของพระองค์” (สดุดี 103:1-2)

เวลาที่เราต้องการความทรงจำเช่นนี้มากที่สุดก็คือเวลาที่เรื่องเจ็บปวดใจประดังเข้ามาในชีวิตเมื่อเรารู้สึกรับไม่ไหวและรู้สึกเหมือนถูกลืมสิ่งสำคัญคือเราต้องระลึกถึงทุกสิ่งที่พระองค์ทรงทำเพื่อเราเมื่อเราหวนรำลึกความทรงจำเราก็ได้รับการหนุนใจให้เชื่อวางใจพระองค์ทั้งในปัจจุบันและอนาคต – BC

แม้นความทุกข์ลำบากเกิดขึ้นแก่ท่านเมื่อใดมีภาระหนักมากท่านคิดว่าแบกไม่ไหวหันมานับพระพรย้อนดูนับทีละอันแปลกแต่จริงแน่แล้วพระเจ้าทรงโปรดช่วยท่าน- Oatman

การหวนรำลึกถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้าในอดีตทำให้เรามีกำลังสำหรับอนาคต

Create Date : 23 มิถุนายน 2557
Last Update : 23 มิถุนายน 2557 15:19:55 น.		0 comments
Counter : 267 Pageviews.
Share Tweet